benim gördüğüm kadarıyla ben daha çok üzülüyorum tartışma sırasında da ben çok ağladım onun yüz ifadesi bile değişmedi moral bozukluğundan günlerce yemek yemedim . Hem hamileyim olay zaten benim ona duygusal olarak kırılmamdan başladı daha sonra maddi konular açıldı aramızda ve kendisi direkt uzatmak istemedi konuyu benimle bıkmış bir şekilde konuştu . Ben bu kadar duygusal bir dönemde belki de beni çoktan gözden çıkarmış bir adama kendimi anlatmaya neden çalışayım kendimi de bu kadar değersiz edemem kimsenin gözünde . Kaldı ki gerçekten bitiyorsa da bitsin ben kimseden lüks bir yaşantı talep etmedim klmseye yük olmadım her konuda defalarca destek oldum ama olmuyorsa olmuyordur . Bu kadar zorlamak yada karşıkdaki oralı olmadığı halde orta yolu bulmaya çalışmak bana doğru gelmiyor. Ben kendi kıymetimi bilmezsem kim benim kıymetimi bilir ki ?
Boşanma konuşması yaptık eğer kurtarmak için ne yapabiliriz diye konuşmuş olsaydık belki terapi almayı deneyebilirdik ama geç kalındı .
Boşanma konuşması yaptık eğer kurtarmak için ne yapabiliriz diye konuşmuş olsaydık belki terapi almayı deneyebilirdik ama geç kalındı
Doğum olunca ailemin anlaması kaçınılmaz olacak durumları şuan uzak olduğumuz için ben anlatmadığim sürece haberdar değiller ama doğuma yakın ailemin yanına gitsem eşimle hiç iletişim halinde olmamamızdan dahi hemen anlarlar zaten . Yada hiç bozuntuya vermeden annem evimize bana yardıma gelse geldiği saniye evdeki durumdan zaten anlar herşeyi ve bizim bu durumumuzun ortasına bulur ona da zehir olur burda yanımda kaldığı süre .
Siz böyle söyledikçe ben gerçekten çok üzülüyorum eşimle eğer konuşma şansımız olursa ben zaten yapıcı ve onu anlamaya yönelik konuşacağım. Burda yazıklarımı ise hiç kimseye açmış paylaşmış değilim çünkü onun hiç bir yerde maddi sıkıntıları olan biri gibi imajı olmasını yada rencide olmasını istemiyorum . Eğer dediğiniz gibiyse birbirimize bu kadar iyi gelmiyorsak ben onun hayatından çıksam belki de onun içinde daha iyi olur gidip kafasında bitirmişken onu ikna etmek istemiyorum . Ama olurda onunda en azından beni kaybetmek istemediğini görürsem daha yapıcı ve artık ikimizinde ortak kararı olacak şekilde hareket edecek bir orta yol bulmaya çalışacağım .
Şuan çok zor bir durumdayım ama 37. Haftaya kadar çalışmam lazım o izinlerime doğumdan sonra çok ihtiyacım olacak çünkü . Zaten şuan artık durumu da kabullendim gibi evde birbirimizi görmeden yaşıyoruz . Ben bana adım atılmadan evliliğimi kurtarmak falan istemiyorum. Ben gözden çıkartıldıysam artık kim haklı kim haksız bunun peşine de düşmek istemiyorum . Doğuma yakın evden bebeğimin eşyalarını alıp ailemin yanına taşınacağım . Doğumdan sonra da işimi ailemin olduğu yere aldırıp ailemle birlikte yaşamaya başlarım . Boşanma işlemlerini de ailemin yanına taşındıktan sonra hallederim .
Evet insanın kenarda bir kuruş parası da olmalı ben bir kadın olarak bunları düşünebiliyorsam o da düşünmeli . Günlük kazanıp günlük de harcayacaksak yarın bir gün birinden borç almamak başkasına muhtaç olmamak kaçınılmaz oluyor Bu da benim mantığıma ters . Ben güçlü iş kurunca giderek o işi aklıyla mantığıyla büyüten yaptığı ettiği şeylerde ailesini çocuğunu düşünen ilerisi içinde çabalayan bir eş istiyorum .Eşimin amcası çok eskiden boşanmış. Kendi aralarında konuşurken duyuyordum, eski eşi paragözmüş, varsa yoksa para biriktirir başka bişey bilmezmiş, kocasının parası ona zaten yetmezmiş...
Sonra aile dostu birinden öğrendim, kadının düzenli geliri varmış hatta ek iş yaparmış. Kocası da sürekli işlere girer çıkar aldığı da bir şeye yetmezmiş. Karısı ne zaman birikim yapsa ya bir işte zarar edermiş ya da borcu çıkarmış. Kadın bunun borcunu çok ödemiş meğer. Sonuç olarak boşanmışlar ve boşanmayı da bizim amca istemiş sırf karısı neden böyle oluyor diye isyan ettiği için.
İnanır mısın amca hala aynı. Hala sürekli batıyor çıkıyor. Bugün acil bişey olsa kenarında beş kuruşu yok. Eski karısı da işleri büyüttü büyük bir işletme açtı. Eğer boşanmasalardı kadını kesin kanser ederdi
Yani insanlar asla değişmez. İkinizin de bakış açıları, hayata olan tavrınız farklı. Onu geçtim eşinizin içinde merhamette kalmamış. Yani eşin hele bi sağlıkla doğursun sonra olmuyo etmiyo diye konuş. Karısının nasıl bir süreçten geçtiğini umursamıyor bile.
Acele etmemeye çalışıyorum bu süreç çok üzülsem de bana da iyi gelmeye başladı kendimi dinliyorum gerekten ne istediğimi anlamaya eşime haksızlık yaptım noktaları da anlamaya çalışıyorum. Aynı zamanda bana da yapılan haksızlıkları anlamaya .. şuan herşeyi akışına bıraktım . Olacak herşeye de açığım . Allah en doğru en hayırlı sonuça çıkarsın bizi inşallah
Merhaba , eşim adım attı ve sorunları oturup konuştuk ve hallettik . Sizin dediğiniz birçok şeyden şikayet etti o da hatta konuşurken sürekli aklıma sizin yorumlarınız geldi . Bir daha yaşanmaz inşallahAcele etmemeye çalışıyorum bu süreç çok üzülsem de bana da iyi gelmeye başladı kendimi dinliyorum gerekten ne istediğimi anlamaya eşime haksızlık yaptım noktaları da anlamaya çalışıyorum. Aynı zamanda bana da yapılan haksızlıkları anlamaya .. şuan herşeyi akışına bıraktım . Olacak herşeye de açığım . Allah en doğru en hayırlı sonuça çıkarsın bizi inşallah
size de son durumu söylemek istedim . Allah’a emanet olun
Çok sevindimMerhaba , eşim adım attı ve sorunları oturup konuştuk ve hallettik . Sizin dediğiniz birçok şeyden şikayet etti o da hatta konuşurken sürekli aklıma sizin yorumlarınız geldi . Bir daha yaşanmaz inşallah
Merhaba , eşim adım attı ve sorunları oturup konuştuk ve hallettik . Sizin dediğiniz birçok şeyden şikayet etti o da hatta konuşurken sürekli aklıma sizin yorumlarınız geldi . Bir daha yaşanmaz inşallah
Merhaba , eşim adım attı ve sorunları oturup konuştuk ve hallettik . Sizin dediğiniz birçok şeyden şikayet etti o da hatta konuşurken sürekli aklıma sizin yorumlarınız geldi . Bir daha yaşanmaz inşallah
Düzelmesine sevindim. Sizde boşanacak bir olay yoktu. Sizin de hatalarınız vardı. Umarım bundan sonra küsme, ağlayarak odalara kapanma, maddi konularda sıkıntı varken illa birikim diye yalana teşvik etme gibi şeyler de yapmazsınız. Doğrudan bir iletişim kurarsınızMerhaba , eşim adım attı ve sorunları oturup konuştuk ve hallettik . Sizin dediğiniz birçok şeyden şikayet etti o da hatta konuşurken sürekli aklıma sizin yorumlarınız geldi . Bir daha yaşanmaz inşallah
Evet konuyu ben boşanmak için bile açmamıştım ama oraya doğru evrildi . Hamileliğimin son 2 haftası da bu yüzden çok kötü geçti çok üzüldüm şimdi artık sadece bebeğime odaklanmak istiyorum onu ihmal etmiş hissediyorum kendimi .
size de çok teşekkür ederim çok yardımcı oldu söyledikleriniz .Çok teşekkür ederim ..Evlilikte ortak karar verebilmek gerçekten önemli. Hep aynı fikirde olmamak normal ama doğru oldğnu düşündüğün fikre karşıdaki kişiyi ikna etmek gerekiyor. Yatırım işini kadın yönetiyorsa erkeği de bu işe dahil hissettirmek önemli, fikir almak; bazen sana doğru geleni bazen de eşin dediğini yapmayı doğru buluyorum .. Hamilelik ve bebeğin en zor dönemlerinde boşanmak fikri pek çok kişide gördüğüm fakat hep sonu pişmanlıkla biten bir durum gibi, baba bebeğn en zor dönemlerinde yanında olmazsa daha sonra bağ kuramıyor hiçbir şekilde. Ama emek vermek zorunda kalırsa o bağı kırmak kolay olmuyor. Anladğm kadarıyla barışmışsınız hormonlar etkisiyle daha hassas bir dönemde oldğnuzu unutmayın bazı kararlarınızı bunu daha sonra tekrar düşüneceğim diyerek ötelemeye çalışın, eminim zaman içinde önemsiz gelmeye başlıcak bir çoğu. Bebişinizle mutluluklar dilerim
