Hayırlı olsun öncelikle.
Seni anlıyorum. Ben de ocakta korunmayı bıraktım ama hemen olmaz nasılsa kafasındaydım. Regl olayım kadınlar gününde rakı içelim diyordum hamile kalmışım, iki gün öğrence öğrendim.
Ki ben olabilir artık hazırım demiştim güya. Buna rağmen özeklikle gece uykuya dalmadan önce çok korkuyorum düşünüp duruyorum.
Hayatım eskisi gibi olmayacak ya eski hayatımı özlersem ne yaparım, hayatımı çocuk odaklı yaşamaktan korkuyorum ne zaman yine arkadaşlarla yada eşimle akşam dışarı çıkabilecek kadar normalleştirebilirim diye düşünüp yine korkuyorum.
Becerememekten de korkuyorum anneliği. Kendimi pek anne olacakmış gibi hissedemiyorum sonra gebelik topiğindeli kadınlara bakıyorum o heyecan bende yok anne gibi de hissetmiyorum ben kesin kötü anne olacağım diye daha da korkarken buluyorum.
İstemesine istiyorum ama korkum da var. Normal ama bence. Çok sorumluluğu olan kolay da olmayan bitmeyen bir iş. Zamanla alışırız sanırım. Yeni Doğum yapan kuzenle konuştuk ilk hareketi hissedince geçecek korkuların merak etme derdi. Ona güveniyorum ben de