• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

hamileymişim

Bu konu hep hasır altı ettiğim bir konu okuyunca, sanki ben yaşıyormuşum gibi hissettim.
2 yıllık evliliğim ve çocuk çok isteyen bir eşim var. Ben de çok soğuk değilim, yeğenlerimiz var 1 ve 2 yaşında, özellikle onları gördükçe içim içim kıpır kıpır oluyor keşke benim de olsa diye geçiriyorum. :anne:Ama sonra hamilelik, doğum, doğduktan sonra bakımları, herşeyden önemlisi ömür boyu sorumluluk bunları nasıl yapacağım, hiç hazır hissetmiyorum, dahası kendimi nasıl hazırlayacağım onu bilmiyorum, insan nasıl hazır hisseder ki kendini, daha önce hiç yaşamadığım birşey?
Konuyu takipteyim o yüzden. Hayırlı olsun bu arada sağlıkla kucağınıza alın inşallah @elvanelvan88 sizde :KK200:
 
merhaba kızlar...


Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.

Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.


cok ozel olacak belki, ama nasil korunuyordunuz?

nasibi kismeti varmis tabiki, nasibte olmasa asla anne olmazdin eminim. benim bu hamileligimde isteyerek oldu ama supriz bir sekilde hic beklemedigim dikkat etmedigim bir ayda oldu. yaz icin tatil planlari bile yapmistim dusun gerisini. bu yuzden seni anlayabiliyorum bi yerde. ne yapalim planlarimizi 1-2 sene erteliycez yapacak birsey yok. Her iste vardir bir hayir oyle bakmak lazim. Ha ogrendigim ilk gunden itibaren aglamaya basladim halbuki aylardir ugrasiyorduk, ama ne olduysa ogrenince geberdim aglamaktan. Simdi alisiyorum, bulantilarim ve halsizlik basladi. Sadece bunlarin bi an once gecmesini ve sa saglim kucagima almayi dusunuyorum.
 
Tebrik ediyorum,sağlıkla kucağınıza alın inşallah...

İnsna bilmediği bir duruma hazır olamıyor, ne kadar hazırım deseniz de bocalayacaksınız elbet.
Ama annelik fıtrattan gelen birşey kadın için, siz de gayet iyi bir anne olursunuz, merak etmeyin ;)

Ben de hamile olduğumu geçen hafta öğrendim, hem sürpriz oldu, hem bekliyordum diyeyim.
Ama benim ikiz çocuklarım da var önden.
Buna rağmen tuhaf karşıladım, önceki gebeliğime aşırı sevinmiştim, bunda bir duraksadım. Çocuklarımı ihmal eder miyim filan diye.
Sanırım herkesin farklı korkuları oluyor, illaki oluyor.

Keyifli bir hamilelik geçirirsiniz umarım. Sonrasında da kolay ve düzenli bir hayatınız olursa bebek size hiç engel olmaz.
Ben bu halimle özgürüm inanın, hiçbişeyden geri kalmam evelallah :cool:
 
tebrikler ..
kucağına aldığın an keşke daha önce diyeceksin..:KK66:
hamilelikte hiç birşey anlamayan hissetmeyen bebekle o büyülü bağı kuramamış bir anne olarak söylüyorum.. ilk tepkim vuww buda neymiş böyle keşke hep içimde kalsaydı olmuştu..resmen içime sokasım geldiydi:KK70:
özgürlük kısmına gelince elbet hayatımızda bazı kısıtlamalar oluyor ama ilginç şekilde öncesi yokmuş gibi..sanki hayatım boyunca varlarmış gibi..

ve yancı @elvanelvan88 :KK70:senide tebrik ederim sağlıkla kucağınıza alın tadını çıkartın:KK200:

:D :D
Çok Çok teşekkür ederim
 
Ay teşekkür ederim :KK200: ben pek umutlu değilim kendimden ama umarım olabilirim :anne:
Elvan tebrik ediyorum,bak bir ortak noktamız daha oldu, ben de hamileyim :KK22:

İyi bir anne olacaksındır kendine inan.
Evlat mükemmel birşey, herkes tatsın inşallah.

Sevindim :KK25:
 
Elvan tebrik ediyorum,bak bir ortak noktamız daha oldu, ben de hamileyim :KK22:

İyi bir anne olacaksındır kendine inan.
Evlat mükemmel birşey, herkes tatsın inşallah.

Sevindim :KK25:

Teşekkür ederim kitapçığım, senin de yeni bebeğin hayırlı olsun.
Umarım becerebilirim sen deneyimlisin gerçi de ;)
 
pelin-post: 50444866 .!.:
hayırlı olsun arkdaşlar ikiniz de çok iyi birer anne olacaksınız eminim :KK36:

5 yıl önceydi, benim yaş 30 eşimin 33, 6 yıllık evliyiz ve 6 yıldır ben hapla korunuyorum o zaman, bazı sağlık sorunlarım oldu dr hapı bıraktırdı, hapın koruyuculuğu 1-2 ay daha devam eder, yaşın da gelmiş bir tane doğur sonra spiral takalım dedi :KK70:
neyse biz eşimle olsa mı olmasa mı modunda o ayı geçirdik. derken regl dönemim geldi ama olmuyorum, o ay da tatildi doğum günüydü derken alkolün sigaranın dibine vurmuşum, ağır da kardiyo çalışıyorum, neyse sabah bir elimde sigara bir elimde çift çizgili test çubuğuyla donakaldım...
1 günde sigarayı, alkolü, günde 1 litreyi bulan kahve tüketimini bırakmak da kolay olmadı, hayatımıza birinin daha gireceğini kabullenmek de.
hayatım bitecek, yaşlanacağım, içim geçecek, eve kapanacağım, bidaha hiç özgürce sevişip içip dağıtamayacağım sanmıştım ama hiçbiri olmadı. şimdi hayatımdaki en büyük "iyi ki"m kızım.
5 sene sonra siz de sadece iyi ki diyeceksiniz.
çok uzattım :KK23: tekrar hayırlı olsun, tebrikler.

çok teşekkür ederim.seninki de çok enteresan olmuş hakkaten :) işte ben de tam olarak öyle bi psikolojideyim her şey bitti gibi düşünüyorum.inşallah çabuk atlatırım diyelim o zaman :)
 
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Öncelikle hayırlı olsun, Allah tamamına erdirsin, hamile olduğumu 3,5 aylık evliyken öğrendim, evlenmeden önce eşimle en azından birkaç yıl çocuk konusunu açmayacağımızı konuşmuştuk çünkü eşim çocuklara sıcak bakan biri değildi, hamile olduğumu anlamadım bile, nezle grip oldum sanıp kurstaki arkadaşlarımın ısrarıyla doktora gittim, ilk istediği gebelik testiydi, ne alaka dedim ama yaptırdım, tebrikler hamilesiniz dediği anda yıkıldım diyebilirim, doktor dahi tepkime şaşırmıştı, beklemiyordum, birkaç yıl çocuk olmayacağını konuştuğumuz için böyle birşeyin mümkün olması şoka sokmuştu, akşam eşim geldiğinde söyledim ama o benim gibi şok olmadı, onun planladığı benimse bu plandan haberim olmayan bir gebelik, duygularım iyice karışmıştı, 12 haftalık olana kadar da çok gelgitler yaşadım.

Hiç ummadığınız bir anda hamile olduğunuzu öğrenmenizi ve duygu karışıklığınızı anlıyorum bu yüzden, en hazır insan bile ilk haftalarda duygu karmaşası yaşıyor, zaman zaman tedirgin zaman zaman mutlu oluyorsunuz, ultrasonda o minik bedeni görene kadar ve hareketlerini hissedene kadar duygularınız değişkenlik gösterecek, bence doğal bir süreçten geçiyorsunuz.
 
Hayırlı olsun inşaAllah bebeğiniz yuvanıza, size(anne-babasına)..

Bence sevinmelisiniz.

Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin.

Hiç garipsemeyin bu durumunuzu.

Demek zamanını beklemiş ve o doğru zaman geldiğinde hayatınıza girmeye ilk adımı atmış Allah'ın izniyle o bebek.

Allah dilerse biz insanlara olmaz gibi görüneni oldurur. Siz doktorun olmaz demesinden etkilenip de beklentinizi en aşağı seviyeye indirdiğiniz için şaşırmışsınızdır bu duruma.

Tekrardan hayırlı olsun bebeğiniz hayatınıza. Tebrik ederim:KK46::anne::halay::KK9:
 
Hareketini hissetmeye başladığın zaman tekrar bir konu açmanı istiyorum,bu düşünceler için kendine kizabilirsin bile :) Rabbim sevgisini öyle veriyor ki..İnsan nasıl böyle sevebildim diyor..
 
Öncelikle hayırlı olsun, Allah tamamına erdirsin, hamile olduğumu 3,5 aylık evliyken öğrendim, evlenmeden önce eşimle en azından birkaç yıl çocuk konusunu açmayacağımızı konuşmuştuk çünkü eşim çocuklara sıcak bakan biri değildi, hamile olduğumu anlamadım bile, nezle grip oldum sanıp kurstaki arkadaşlarımın ısrarıyla doktora gittim, ilk istediği gebelik testiydi, ne alaka dedim ama yaptırdım, tebrikler hamilesiniz dediği anda yıkıldım diyebilirim, doktor dahi tepkime şaşırmıştı, beklemiyordum, birkaç yıl çocuk olmayacağını konuştuğumuz için böyle birşeyin mümkün olması şoka sokmuştu, akşam eşim geldiğinde söyledim ama o benim gibi şok olmadı, onun planladığı benimse bu plandan haberim olmayan bir gebelik, duygularım iyice karışmıştı, 12 haftalık olana kadar da çok gelgitler yaşadım.

Hiç ummadığınız bir anda hamile olduğunuzu öğrenmenizi ve duygu karışıklığınızı anlıyorum bu yüzden, en hazır insan bile ilk haftalarda duygu karmaşası yaşıyor, zaman zaman tedirgin zaman zaman mutlu oluyorsunuz, ultrasonda o minik bedeni görene kadar ve hareketlerini hissedene kadar duygularınız değişkenlik gösterecek, bence doğal bir süreçten geçiyorsunuz.

sizinki de farklı bir öğrenme şekli olmuş.ben mesela sanki şu an uykudayım rüyadayım ve yarın sabah uyanıcam bunların hepsi rüyaymış diyecekmişim gibi geliyor.sanki kabul etmişim gibi burda konuşuyorum insanlara falan söylüyorum ama daha gerçek olduğuna kendim inanamıyorum ki.Diğer şeyleri düşünmeye başlamadım bile.Dilerim dediğiniz gibi olur ve onu gördüğüm an her şey biter.Çok teşekkür ederim.
 
ohh terazi miss..:halay:
kız olursa nooption koyarsın. bakma dengesiz diyenlere gayet dengeliyiz:KK70:

ben çok severim teraziyi, inşallah terazi olur en iyi anlaştığım burçlardandır.
ay onca şey varken taktığım şeye bakar mısın başka düşünecek şey yok sanki deli miyim neyim :confused:
 
Ay Pelin teşekkürler.
En büyük korkum bir daha uzun süre içki içmemek, rahat gezememek ama zamanla oluyor diyorsun, içime su serptin
Teşekkürler umarım becerebilirim dediğin gibi

ay bi resmimiz vardı da şimdi eklemeyeyim ifşa olurum, sosyal medyada da paylaşmıştım, inek sütü aslan sütü soframız :KK70:
çocuk kısmısı ilk yıldan sonra erken yatıyor zaten 1 yıl idare edivereceksin, sonrası rahat.
biraz da rahat olmak lazım, annenin rahatlığı çocuğa geçiyor, kanguruda uyuyarak olimposa çıkan, meme emerek saklıkent kanyonunda gezen bebeğin oluyor sonra :KK25:
olacak hem de çok güzel olacak ben sende o ışığı görüyorum


çok teşekkür ederim.seninki de çok enteresan olmuş hakkaten :) işte ben de tam olarak öyle bi psikolojideyim her şey bitti gibi düşünüyorum.inşallah çabuk atlatırım diyelim o zaman :)

aslında evet bazı şeyler bitiyor ama bambaşka şeyler başlıyor, biraz adaptasyon, biraz bebek anne babasına uyacak, biraz anne baba bebeğe, sonra işler tıkır tıkır gidiyor. Elvana da dediğim gibi sen rahat oldukça çocuğun da rahat oluyor, bunu bilir bunu söylerim. :KK66:
 
sizinki de farklı bir öğrenme şekli olmuş.ben mesela sanki şu an uykudayım rüyadayım ve yarın sabah uyanıcam bunların hepsi rüyaymış diyecekmişim gibi geliyor.sanki kabul etmişim gibi burda konuşuyorum insanlara falan söylüyorum ama daha gerçek olduğuna kendim inanamıyorum ki.Diğer şeyleri düşünmeye başlamadım bile.Dilerim dediğiniz gibi olur ve onu gördüğüm an her şey biter.Çok teşekkür ederim.
Ultrasonda görene kadar bende sizin gibiydim, bir yengem var canım yengem ilk doktor kontrolümüze eşim, yengem ve ben gittik, yengem doktora gidene kadar Mune inanamıyorum senin hamile olduğuna deyip durdu, ultrasonda bebeği görünce eşimle ikisi ağlaştılar:)) bende ki böyle bir anı işte, yani hayal dünyasında gibi oluyorsunuz gerçek gibi gelmiyor gebelik, garip bir his, o hissi anlıyorum, tarifi olmuyor yaşayan bilir:))
 
Annelik delilik işi, neresi yanlış.
Ben özür dilediğim annelerce yanlış anlaşılmadığımı umuyorum :)

özür dilemek şu halde yanlış ve kırıcı bi cümleyi telaf etmiyor ki. birine hakaret edip özür dilemenin ne anlamı var.

şöyle düşünün.

engelli çocuk doğurmak bence delilik. tüm engelli çocuk annelerinden özür dileyerek...

sizin yaptığınız buna benziyor.
 
merhaba kızlar...

Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
ben istedigim halde ogrendigim de garip bir psikoloji icine girdim aynen dediginiz gibi ozgurlugum kısıtlanmıs bitemeyecek bir sorumluluk alıyorum diye korktum kafama gore cıkamıycam gezemiycem diye dusundum:) esimle eskisi gibi olamazsam cocuk olduktan sonra heyecanı kaybedersek diye dusundum baya kotuydum ya istemiyormuyum acaba dedim ama bu 2-3 hafta surdu maksimum sonra gecti alıstım zaten kabullenmeme durumu olurmus bir sure sonra kabulleniyorsunuz ve birsey olmasın aman dikkat ediyim diye dusunuyorsunuz gecici bu durum emin olun
 
Back
X