Merhabalar,
Evleneli 11 ay oldu, evlenmeden önce de 7 yıldır bir geçmişimiz varı eşimle. Öncelikle, düğün ve nişan zamanlarımızda hazırlıklardan, kimseyi yakından tanıma fırsatım olmamıştı, nişan ve düğün tarih aralığı kısaydı. Kendi ve eşimin ailesiyle farklı şehirde oturuoz ancak onlara 1 saat araba mesafesindeyiz. Düğün dernek geçti, ziyaretler ve aile misafir ağırlamaları başladı. Başlangıçta, daha sık biz ziyarete gidiyorduk eşimle hem ailemi hem de eşimin ailesini zaten yakın yerlerde oturuyorlar. Sonra biz davet ettik, bir gün toplaşıp yaklaşık 16 kişi 5 çocuk geleceklerini söylediler, bu da bir sıkntı değildi benim için.. Misafir ağırlamayı severim. Eşimin ailesi gelmeden önceki akşam, ben harıl harıl her yemekten ve tatlıdan 2 tepsi şeklinde yapıyordum, eltim aradı, Sorulur mu bilmem ama, ben tatlı yaptım getireyim mi, dedi, ben de abla ben bir sürü çeşit yaptım, kalırsa biz iki kişiyiz, sürüklenir, siz afiyetle yiyin ellerinize sağlık dedim.. Sonra kapattık falan ertesi gün surat beş karış şekilde, hoşgeldiniz diyorum bakmadı bile, ben de başka bir şey oldu 2 çocuğu var vesaire, hiç aklımın ucundan geçmemişti.. Benim söylememe bozulmuş, hatta kayınvalidemle altlı üstlü oturyorlar ortalığı kaldırmış yarın gelmicem diye,... Bu bir başlangıçtı..
Bir sonraki kayınvalide ziyaretinde yemek hazırlancaktı, bardakları götürüyodum, eltim beni durdurdu, onlar pistir yıkayalım öyle sofraya koyalım dedi. Ben de yıkadım götürdüm. Hiç te başka birinin evinde kusur bulmak hiç aklımdan geçmez.. Sadece o dedi diye yaptım ve bingooo kayınvalideme, bizi beğenmio pis buluyor diye söylermiş hep, (evliliğimizin ilk zamanları bunlar). Sonraları, eltim bana kayınvalidemi şikayet edip, ya da kayın validem eltimi şikayet ederek şeklinde bir dizi ziyaretten sonra, bunları öğrendim,, Ben sanırım çok safmışım, ya da insanlar çok ikiyüzlü,, Bunları bana söyleyen de Eşim, bana eltime ve kayınvalideme karşı dikkatli olmamı söylerdi, meğersem, gerçekmiş..
Ayrıca eşim bir gün tatil planımzdan bahsederken, bir anda eltim biz de aynısını yaparız ne var ki demiş ben yoktum o ortamda eşimden duyduğum kadarıyla..
Böyle böyle bu zamana kadar aslında pek takmadığım bir sürü şey oldu, ancak gerçekten hiç görüşmek istemiyorum, çünkü nasıl davranacağımı bilmiyorum görüşmemek elimde değil, eşimin ailesini ziyarete gitttiğimizde kayınvalidemlerle altlı üstlü oturduklarından mecburen görüşmek zorunda kalıyor insan, ve sürekli iğne üstünde gibiyim,, zaten hem eşimin hem de benim bir açığını bulup, onlardan malzeme çıkarmaya çalışıyor hem de herkesin içinde, eşim bile nasıl davranması gerektiğini bilmezken ben ne yapabilirim??..