Hareketsizliğe bağımlı hale gelmek

Tekrar tekrar yazmak istemiyorum. Söylediğiniz şey anlık psikoloji bu ise uzun suredir devam eden bir şey ve burasi yerine profesyonel yardımı önermem de kötü bir şey değil. Bunu düşünmesini beklemem de abes değil. Teşekkürler
Ben sizi anladim sorun yok. Sadece arastirmalarimi bilmeden veya bilseniz bile kullandiginiz bir kac ifade guzel degildi . Bitti
 
Beni ne yukseltirdi dusunuyorum...
#yere tukurerek cekirdek citlemek..kabuklar buharlasip yokolsa :))
#bitmeyen uzun bir yol...
#kendiliginden yikanan kuruyan utulenen camasirlar
#para kazanmak ve harcamanin olmadigi yasam
#yaslanamasa sevdiklerimiz olmese kimse
#cocuklar hastalanmasa ,hayvanlar olmese
#sabah olmasa hep bi yere yetismesek
#trafik olmasa atla gezsek
#cep telefonu olmasa kimsede
Cok sey istedim belki bunlari yapsak mutlu olurduk..
 
Ben sizi anladim sorun yok. Sadece arastirmalarimi bilmeden veya bilseniz bile kullandiginiz bir kac ifade guzel degildi . Bitti
Bitti de arkadaşlar bitiyormuyor sorun orda bende mecbur söz hakki doğduğu için yazıyorum. 😃
İfadelerimin sebebini de söyledim aslında.
Bence siz bu durumu hafife almayın yani kan değerlerinizin normal çıkmasıyla bazen ilgisi olmuyor sonra hayatta kronik depresyon dye bir şey varmış onu öğrendim misal ben😃 siz biliyorsunuzdur zaten. Burada aldığınız sözlü tavsiyeler ise yaramazsa ilaç desteği alın gerçekten cok zor bir durum.
 
Beni muhteşem hırpalayan bir iş hayatım vardı. Sabah 7 de uyanır, hastaneye gider (psikoloğum), akşam 18.00 de işten cikip oradan yüksek lisansa giderdim. Eve geldiğimde saat 21.30 olurdu. Cumartesi de çalisiyordum. Bu arada bir de spora gidip özel hocayla çalisiyordum. Bunların hepsini idare edip, bir guzel de iliskimi yonetiyordum.

Bir yil sonra korkunc bir tükenmislik yasadim...isimden istifa ettim, sporu biraktim... yatagima uykuma hasret kalmisim. Oyle bir haldeydim ki, battaniyemin icinden cikmak istemedim bir sure...simdi evlendim , mutluyum..fakat fizyolojik bir sebep olmamasina ragmen (kansizlik, d vitamin eksikligi vb.) yatma-uzanma arzumdan vazgecemiyorum..

Uzerime yapisti sanki..cok tuhaf..yeniden harekete gecmem gerekiyor biliyorum ama sanki bir el var çekiyor beni koltuga, yataga.. bagimli gibi oldum.

Benzer durumlari yasayan oldu mu? Naçizane gorus ve deneyimlerinizi paylasmaniz beni mutlu eder.

Bende de var aynı durum. Çok yoğun bir iş hayatından sonra evdeyim. İnsan evde durdukça daha çok miskinleşiyor. İşleyen demir pas tutmaz😊 diye boşuna dememişler.
 
Beni ne yukseltirdi dusunuyorum...
#yere tukurerek cekirdek citlemek..kabuklar buharlasip yokolsa :))
#bitmeyen uzun bir yol...
#kendiliginden yikanan kuruyan utulenen camasirlar
#para kazanmak ve harcamanin olmadigi yasam
#yaslanamasa sevdiklerimiz olmese kimse
#cocuklar hastalanmasa ,hayvanlar olmese
#sabah olmasa hep bi yere yetismesek
#trafik olmasa atla gezsek
#cep telefonu olmasa kimsede
Cok sey istedim belki bunlari yapsak mutlu olurduk..
Sabah olmasaya katılmıyorum :)
Sabah olsun 😍
 
Ne "eşeklik " yaptiginizı merak ettim bende niyeyse :)

Konuyu da dagittim sanki 😑
Çocuklarıma yüklü miktarda alış veriş yaptı sağolsun,ablamla babam hakkında konuşurken bugün,babam çok gerizekalı dedim başka bir konudan ötürü. Ablam anneme,annem babama söylemiş. Çok zoruna gitmiş,ablamı arayıp x bile bir şey dedi mi demiş. Ablamda söyledi ama diye aciklayacekken telefonu tamam deyip kapatmis. Agliyormus,annem söyledi.
Aynı babam,iki gun önce ben hastayım diye kızımı sabaha kadar kucağında uyutan babam.
Hakkını helal et konu sahibi,sabah olmacak bana anlatayım dedim.
 
cocuklar yavastan büyüyüp bagimsizligin ilan ettiginden beri bende de ayni dert var. tüm gün yatabilirim abartisiz. koltukta battaniyenin altinda elimde bitki cayim bos bos internette vakit öldürebilirim :) ama öldürmedim , hic bir zaman firsatini bulamadigim , ögrenmek icin yanip tutustugum baglama (saz) derslerine basladim. haftada iki gün gidip hergün bir saat calisiyorum. ruhum beslendi cidden. iki günden beride saz alistirmalari yaptiktan sonra cikip temiz havada yürümek geliyor icimden . bugün ciktim , iyi hissettim kendimi. kirdim galiba kisir döngüyü :)
 
Beni muhteşem hırpalayan bir iş hayatım vardı. Sabah 7 de uyanır, hastaneye gider (psikoloğum), akşam 18.00 de işten cikip oradan yüksek lisansa giderdim. Eve geldiğimde saat 21.30 olurdu. Cumartesi de çalisiyordum. Bu arada bir de spora gidip özel hocayla çalisiyordum. Bunların hepsini idare edip, bir guzel de iliskimi yonetiyordum.

Bir yil sonra korkunc bir tükenmislik yasadim...isimden istifa ettim, sporu biraktim... yatagima uykuma hasret kalmisim. Oyle bir haldeydim ki, battaniyemin icinden cikmak istemedim bir sure...simdi evlendim , mutluyum..fakat fizyolojik bir sebep olmamasina ragmen (kansizlik, d vitamin eksikligi vb.) yatma-uzanma arzumdan vazgecemiyorum..

Uzerime yapisti sanki..cok tuhaf..yeniden harekete gecmem gerekiyor biliyorum ama sanki bir el var çekiyor beni koltuga, yataga.. bagimli gibi oldum.

Benzer durumlari yasayan oldu mu? Naçizane gorus ve deneyimlerinizi paylasmaniz beni mutlu eder.
Aynıı sorunu bende yaşıyorum bi iş yaparken bile aklımda ki tek şey bir an önce bitirip koltuğa yapışmak😂 son günlerde yeme düzenimi değiştirdim ve şeker tüketmediğim günler daha canlı ve hareketli olduğumu fark ettim ve şimdi devam ediyorum eğer denemediyseni tavsiye ederim. Ayrıca youtubedan spor videoları izledim deli gibi en sonunda kendimde yapmaya başladım. Bir süre izledikten sonra yapasınız gelio buda bi tavsiyeee
 
Ozaman doktorlar hastalanınca doktora gitmesin, cerrahlar kendilerini ameliyat etsin, avukatlar kendi avukatlıklarını yapsın 😂 Cok komikk
Gerçekten komik yalnız dediğiniz 😃
Çünkü o mesajın karşılığında ben neden psikoga gitmek yerine burayı tercih ettiğini sormuştum psikolog arkadaşa.
Yani doktor hastalaninca doktora gitmesini, cerrahin ameliyatini cerrahin yapmasını, avukatin avukatligini baska avukatin yapmasını bekledigimiz gibi aynı
Bir profesyonelin başka bir profesyonele gitmeme sebebini merak ettim 😉
 
Çocuklarıma yüklü miktarda alış veriş yaptı sağolsun,ablamla babam hakkında konuşurken bugün,babam çok gerizekalı dedim başka bir konudan ötürü. Ablam anneme,annem babama söylemiş. Çok zoruna gitmiş,ablamı arayıp x bile bir şey dedi mi demiş. Ablamda söyledi ama diye aciklayacekken telefonu tamam deyip kapatmis. Agliyormus,annem söyledi.
Aynı babam,iki gun önce ben hastayım diye kızımı sabaha kadar kucağında uyutan babam.
Hakkını helal et konu sahibi,sabah olmacak bana anlatayım dedim.
owww cok fena olmus , cük üzüldüm cektigin vicdan azabi icin. ama baba dagdir. biraz üzerinden zaman gecsin gönlünü fethedersin yine. babalar ve kizlarinin askina kimse engel olamaz. ablaninda agzina terlikle vurasim geldi , bosbogazlik etmis :KK62:
 
owww cok fena olmus , cük üzüldüm cektigin vicdan azabi icin. ama baba dagdir. biraz üzerinden zaman gecsin gönlünü fethedersin yine. babalar ve kizlarinin askina kimse engel olamaz. ablaninda agzina terlikle vurasim geldi , bosbogazlik etmis :KK62:
Çünkü okuz yapacak bir şey yok zaar
 
Aslında ne kadar yoğunsak zihnimizde bedenimizi ona göre hazırlıyor. Ben de şuan evdeyim kpss çalışıyorum ve yapacak başka şeyim olmadığı için daha hareketsiz gibi oluyorum ama çalıştığım yada kurslara gittiğim dönemde zihnimde ona göre çalışıyor sanki 😏
 
Çocuklarıma yüklü miktarda alış veriş yaptı sağolsun,ablamla babam hakkında konuşurken bugün,babam çok gerizekalı dedim başka bir konudan ötürü. Ablam anneme,annem babama söylemiş. Çok zoruna gitmiş,ablamı arayıp x bile bir şey dedi mi demiş. Ablamda söyledi ama diye aciklayacekken telefonu tamam deyip kapatmis. Agliyormus,annem söyledi.
Aynı babam,iki gun önce ben hastayım diye kızımı sabaha kadar kucağında uyutan babam.
Hakkını helal et konu sahibi,sabah olmacak bana anlatayım dedim.
Çok üzüldüm X umarım affeder baban. Ablana kızdım annene de kızdım neden soylediler ki bunu hiç anlamadım.
Adamcagizi uzmusler 🙁
 
Bir psikolog tavsiyesidir bu ; Yogun anksiyete tedavisi goren arkadas kisisine dru der ki ; Bir dost edin seni dinleyen sana moral veren dustugunde kaldiran..Gormesekte tanimasakta objektif yorumlar yapacagimzdan (tanimadigimizdan) rahatlayabilir bir psikologda..
 
Beni muhteşem hırpalayan bir iş hayatım vardı. Sabah 7 de uyanır, hastaneye gider (psikoloğum), akşam 18.00 de işten cikip oradan yüksek lisansa giderdim. Eve geldiğimde saat 21.30 olurdu. Cumartesi de çalisiyordum. Bu arada bir de spora gidip özel hocayla çalisiyordum. Bunların hepsini idare edip, bir guzel de iliskimi yonetiyordum.

Bir yil sonra korkunc bir tükenmislik yasadim...isimden istifa ettim, sporu biraktim... yatagima uykuma hasret kalmisim. Oyle bir haldeydim ki, battaniyemin icinden cikmak istemedim bir sure...simdi evlendim , mutluyum..fakat fizyolojik bir sebep olmamasina ragmen (kansizlik, d vitamin eksikligi vb.) yatma-uzanma arzumdan vazgecemiyorum..

Uzerime yapisti sanki..cok tuhaf..yeniden harekete gecmem gerekiyor biliyorum ama sanki bir el var çekiyor beni koltuga, yataga.. bagimli gibi oldum.

Benzer durumlari yasayan oldu mu? Naçizane gorus ve deneyimlerinizi paylasmaniz beni mutlu eder.
Ben de hamileyken başladım bırakamıyorum :(
 
Back
X