- 19 Şubat 2023
- 597
- 464
- 23
- Konu Sahibi depresifbirinsan
-
- #1
Valla bana da fazla hassas geldiniz. Böylesi inanın sadece kendinize zarar. Siz de demişsiniz millet keyfine bakarken eziyet çektiğinizi. Ne gerek var? Çocuğunun iyileştiğini haber verse ne vermese ne? Teşekkür bekliyorsanız ve etmiyorsa bir daha o şeyi onun için yapmazsınız olur biter. Millet muhtemelen alındığınızın bile farkında olmadan hayatına devam ediyor. Siz bu şekilde kendi kendinizi yediğinizle kalıyosunuzİyi geceler arkadaşlar.
Çok kısa özet geçeyim. Ben ince ruhlu, ince düşünceli, sevdiği insanları koruyup kollayan, anaç, saygı ve sevgili, aynı zaman da tez canlı önceliği sevdiklerine veren bir insanım.
Sosyal iliskilerimde şöyle problemler yaşıyorum; uzun yıllar görüştüğüm kız arkadaşlarımla çok basit sebeplerden dolayı mesafe koymak durumunda kalıyorum. Örneğin; arkadaşımın bebeği hastalandığında ben bebeği gerçekten merak ediyorum ve soruyorum. İyileşinceye kadar WhatsApp dan veya telden (ansızın aramiyorum) soruyorum. Ancak arkadaşım bebeği iyilestiginde bana bir haber verme zahmetinde bulunmuyor. Veya bir poğaça yapıyorum sırf onun için bir teşekkür etmiyor. Bunun gibi basit görünümlü ama canımı sıkan şeyler var. Şimdi ben bu davranışlara takildigim için hassas, kırılgan olduğum etiketi ile yaşıyorum hayatımı.
Peki ben dışarıdan bu sekildeysem niçin benimle bir arada olmak o ilgi ve destek ve samimiyetten çok mutlular. O mutluluğu kullanırken bir şey yok ama ben şurada kırıldım bunu bana yapmamalısın dediğimde hassas problemli oluyorum.
Yıllardır kendimi düzeltmeye çalıştım ama başaramadım. Ben de rahat duyarsız çok yakın ama aslında uzak sosyal ilişkiler kurmak istiyorum. Herkes keyfine bakarken ben eziyet çekiyorum.
Ben nasıl davranmalıyım. Empati mi yapmamaliyim duygularımı mi arindirmaliyim.
İçimi döktüm uzun da oldu okuyan herkese kocaman teşekkür ederim.
Başkaları için kendinizi değiştirmeyin. Olduğunuz gibi kabul etmiyorlarsa etmesinler. Çünkü bu karşınızdakine zarar verdiğiniz bir şey değil. Bu sizin kişiliğinizden, karakterinizden kaynaklanan ve de gayet insani bir durum. Ne o iyiyken iyi, kendileri ilgi alaka beklesin. Siz bir rahatsızlığınızı dile getirdi mi aa çok hassassın sen de canım. Kendinde hata kusur görmeyen kişilere ne yapsanız nafile. Böyle kişilerden olmayacak bir şeyi bekleyip de kendinizi yormayın boşuna. Kendinizi yıpratırsınız. Ya oldukları gibi kabul edip arkadaşlığınızı sürdürün. Ya da çok rahatsız oluyorsanız da aranıza mesafe koyarsınız.İyi geceler arkadaşlar.
Çok kısa özet geçeyim. Ben ince ruhlu, ince düşünceli, sevdiği insanları koruyup kollayan, anaç, saygı ve sevgili, aynı zaman da tez canlı önceliği sevdiklerine veren bir insanım.
Sosyal iliskilerimde şöyle problemler yaşıyorum; uzun yıllar görüştüğüm kız arkadaşlarımla çok basit sebeplerden dolayı mesafe koymak durumunda kalıyorum. Örneğin; arkadaşımın bebeği hastalandığında ben bebeği gerçekten merak ediyorum ve soruyorum. İyileşinceye kadar WhatsApp dan veya telden (ansızın aramiyorum) soruyorum. Ancak arkadaşım bebeği iyilestiginde bana bir haber verme zahmetinde bulunmuyor. Veya bir poğaça yapıyorum sırf onun için bir teşekkür etmiyor. Bunun gibi basit görünümlü ama canımı sıkan şeyler var. Şimdi ben bu davranışlara takildigim için hassas, kırılgan olduğum etiketi ile yaşıyorum hayatımı.
Peki ben dışarıdan bu sekildeysem niçin benimle bir arada olmak o ilgi ve destek ve samimiyetten çok mutlular. O mutluluğu kullanırken bir şey yok ama ben şurada kırıldım bunu bana yapmamalısın dediğimde hassas problemli oluyorum.
Yıllardır kendimi düzeltmeye çalıştım ama başaramadım. Ben de rahat duyarsız çok yakın ama aslında uzak sosyal ilişkiler kurmak istiyorum. Herkes keyfine bakarken ben eziyet çekiyorum.
Ben nasıl davranmalıyım. Empati mi yapmamaliyim duygularımı mi arindirmaliyim.
İçimi döktüm uzun da oldu okuyan herkese kocaman teşekkür ederim.
Bnmde bi arkadasim oyleydi. Zor zamanlarinda hep yanindaydim .fikir verirdim uygulardi dua ederdim ve nihayet guzel bi yola girdi ama ilk bni gormezden geldi. Bulusalim derim bahanesi vardir sebepleri vardir ama diger kisilere vakti boldur. Ben de onu hayatimdan cikardim simdi o istiyor ben istemiyorum.İyi geceler arkadaşlar.
Çok kısa özet geçeyim. Ben ince ruhlu, ince düşünceli, sevdiği insanları koruyup kollayan, anaç, saygı ve sevgili, aynı zaman da tez canlı önceliği sevdiklerine veren bir insanım.
Sosyal iliskilerimde şöyle problemler yaşıyorum; uzun yıllar görüştüğüm kız arkadaşlarımla çok basit sebeplerden dolayı mesafe koymak durumunda kalıyorum. Örneğin; arkadaşımın bebeği hastalandığında ben bebeği gerçekten merak ediyorum ve soruyorum. İyileşinceye kadar WhatsApp dan veya telden (ansızın aramiyorum) soruyorum. Ancak arkadaşım bebeği iyilestiginde bana bir haber verme zahmetinde bulunmuyor. Veya bir poğaça yapıyorum sırf onun için bir teşekkür etmiyor. Bunun gibi basit görünümlü ama canımı sıkan şeyler var. Şimdi ben bu davranışlara takildigim için hassas, kırılgan olduğum etiketi ile yaşıyorum hayatımı.
Peki ben dışarıdan bu sekildeysem niçin benimle bir arada olmak o ilgi ve destek ve samimiyetten çok mutlular. O mutluluğu kullanırken bir şey yok ama ben şurada kırıldım bunu bana yapmamalısın dediğimde hassas problemli oluyorum.
Yıllardır kendimi düzeltmeye çalıştım ama başaramadım. Ben de rahat duyarsız çok yakın ama aslında uzak sosyal ilişkiler kurmak istiyorum. Herkes keyfine bakarken ben eziyet çekiyorum.
Ben nasıl davranmalıyım. Empati mi yapmamaliyim duygularımı mi arindirmaliyim.
İçimi döktüm uzun da oldu okuyan herkese kocaman teşekkür ederim.
Sürekli karşılık bekleyerek bir şeyler yapıyorsunuz. İnsanları istediğiniz çizgiye çekemezsiniz hatta çekmeye çalışmamalısınız. Yapabileceğiniz tek şey sizinle aynı duyarlılık seviyesindeki insanlarla yakın ilişki kurmak..İyi geceler arkadaşlar.
Çok kısa özet geçeyim. Ben ince ruhlu, ince düşünceli, sevdiği insanları koruyup kollayan, anaç, saygı ve sevgili, aynı zaman da tez canlı önceliği sevdiklerine veren bir insanım.
Sosyal iliskilerimde şöyle problemler yaşıyorum; uzun yıllar görüştüğüm kız arkadaşlarımla çok basit sebeplerden dolayı mesafe koymak durumunda kalıyorum. Örneğin; arkadaşımın bebeği hastalandığında ben bebeği gerçekten merak ediyorum ve soruyorum. İyileşinceye kadar WhatsApp dan veya telden (ansızın aramiyorum) soruyorum. Ancak arkadaşım bebeği iyilestiginde bana bir haber verme zahmetinde bulunmuyor. Veya bir poğaça yapıyorum sırf onun için bir teşekkür etmiyor. Bunun gibi basit görünümlü ama canımı sıkan şeyler var. Şimdi ben bu davranışlara takildigim için hassas, kırılgan olduğum etiketi ile yaşıyorum hayatımı.
Peki ben dışarıdan bu sekildeysem niçin benimle bir arada olmak o ilgi ve destek ve samimiyetten çok mutlular. O mutluluğu kullanırken bir şey yok ama ben şurada kırıldım bunu bana yapmamalısın dediğimde hassas problemli oluyorum.
Yıllardır kendimi düzeltmeye çalıştım ama başaramadım. Ben de rahat duyarsız çok yakın ama aslında uzak sosyal ilişkiler kurmak istiyorum. Herkes keyfine bakarken ben eziyet çekiyorum.
Ben nasıl davranmalıyım. Empati mi yapmamaliyim duygularımı mi arindirmaliyim.
İçimi döktüm uzun da oldu okuyan herkese kocaman teşekkür ederim.
Niye haber versin? Bu derece hassaslık normal değil bence. Herşey ölçülü olmalı.Ancak arkadaşım bebeği iyilestiginde bana bir haber verme zahmetinde bulunmuyor.
Bu yoruma katılıyorum. Sürekli taktir edilmeyi övülmeyi bekliyorsunuz.bence siz içinizden gelerek değil, sürekli hassaslığınız kibarlığınız görülsün övülsün diye insanlara tatlılık yapıyorsunuz
Hem de nasıl mesakatYüzeysel olarak hal hatır sorun sadece. Hasta olan için kuru bir geçmiş olsun yeterli böyleleri için.
Hayat malesef ince ruhlu insanlar için çok daha meşakkatli.
Ben karsimdakine sitem etmiyorum, aksine kendi içimde muhakeme yapıyorum. Beklentiye girmeli miyim girmemeli miyim diye.Açık konuşacam, ben sizin gibi insanlardan hoşlanmıyorum. Ben birine yardım edince, hal hatır sorunca, bir şey yapınca karşılığını beklemiyorum mesela. Teşekkür de beklemiyorum. Teşekkür ederlerse memnun olurum tabi ki ama bunun beklentisine girmiyorum. Bir şeyi yapıyorsam kendim istediğim için yapıyorumdur çünkü, başkalarını memnun etmek ya da yaranmak için yapmıyorum. Biri bana yardım eder, bişey yaparsa da teşekkür ederim genelde. Hasbelkader unuttuysam da teşekkür etmedin, haber vermedin, aramadın bilmem ne diyen insandan hoşlanmıyorum. Sitem sevmiyorum, yaptığını dile getiren insan hiç sevmiyorum. Çevrenizdeki insanlar da belki bundan rahatsızdırlar.
Haklısınız bence de dediğiniz gibi oluyor. Kendimi bu konuda degistirebilmeyi çok istiyorum.Valla bana da fazla hassas geldiniz. Böylesi inanın sadece kendinize zarar. Siz de demişsiniz millet keyfine bakarken eziyet çektiğinizi. Ne gerek var? Çocuğunun iyileştiğini haber verse ne vermese ne? Teşekkür bekliyorsanız ve etmiyorsa bir daha o şeyi onun için yapmazsınız olur biter. Millet muhtemelen alındığınızın bile farkında olmadan hayatına devam ediyor. Siz bu şekilde kendi kendinizi yediğinizle kalıyosunuz
Çevremde hep bu tip insanlar oluyor. Mesafe koya koya tek tabanca oldum. Biraz da bu nedenle kendimi degistirmeliyim gibi düşünmeye başladım.Başkaları için kendinizi değiştirmeyin. Olduğunuz gibi kabul etmiyorlarsa etmesinler. Çünkü bu karşınızdakine zarar verdiğiniz bir şey değil. Bu sizin kişiliğinizden, karakterinizden kaynaklanan ve de gayet insani bir durum. Ne o iyiyken iyi, kendileri ilgi alaka beklesin. Siz bir rahatsızlığınızı dile getirdi mi aa çok hassassın sen de canım. Kendinde hata kusur görmeyen kişilere ne yapsanız nafile. Böyle kişilerden olmayacak bir şeyi bekleyip de kendinizi yormayın boşuna. Kendinizi yıpratırsınız. Ya oldukları gibi kabul edip arkadaşlığınızı sürdürün. Ya da çok rahatsız oluyorsanız da aranıza mesafe koyarsınız.
Niçin bu kadar vefasizlar. Sonra da geri gelip aynı sevgiyi görmek istiyorlar.Bnmde bi arkadasim oyleydi. Zor zamanlarinda hep yanindaydim .fikir verirdim uygulardi dua ederdim ve nihayet guzel bi yola girdi ama ilk bni gormezden geldi. Bulusalim derim bahanesi vardir sebepleri vardir ama diger kisilere vakti boldur. Ben de onu hayatimdan cikardim simdi o istiyor ben istemiyorum.
Bende sizin gibiyim, düşünceli, ince, destek olmayı paylaşmayı seven biri. Ama aynı karşılığı görmeyince haksızlık edildiğini hissediyorum ve dile getirdiğimde abartmakla ve hassas olmakla itham ediliyorum.İyi geceler arkadaşlar.
Çok kısa özet geçeyim. Ben ince ruhlu, ince düşünceli, sevdiği insanları koruyup kollayan, anaç, saygı ve sevgili, aynı zaman da tez canlı önceliği sevdiklerine veren bir insanım.
Sosyal iliskilerimde şöyle problemler yaşıyorum; uzun yıllar görüştüğüm kız arkadaşlarımla çok basit sebeplerden dolayı mesafe koymak durumunda kalıyorum. Örneğin; arkadaşımın bebeği hastalandığında ben bebeği gerçekten merak ediyorum ve soruyorum. İyileşinceye kadar WhatsApp dan veya telden (ansızın aramiyorum) soruyorum. Ancak arkadaşım bebeği iyilestiginde bana bir haber verme zahmetinde bulunmuyor. Veya bir poğaça yapıyorum sırf onun için bir teşekkür etmiyor. Bunun gibi basit görünümlü ama canımı sıkan şeyler var. Şimdi ben bu davranışlara takildigim için hassas, kırılgan olduğum etiketi ile yaşıyorum hayatımı.
Peki ben dışarıdan bu sekildeysem niçin benimle bir arada olmak o ilgi ve destek ve samimiyetten çok mutlular. O mutluluğu kullanırken bir şey yok ama ben şurada kırıldım bunu bana yapmamalısın dediğimde hassas problemli oluyorum.
Yıllardır kendimi düzeltmeye çalıştım ama başaramadım. Ben de rahat duyarsız çok yakın ama aslında uzak sosyal ilişkiler kurmak istiyorum. Herkes keyfine bakarken ben eziyet çekiyorum.
Ben nasıl davranmalıyım. Empati mi yapmamaliyim duygularımı mi arindirmaliyim.
İçimi döktüm uzun da oldu okuyan herkese kocaman teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?