merhabalar.
beni tanıyan tanır çok sık girmememe rağmen hepinizi ben tanıyorum:)
neyse 2 3 ay önce bi konu açmıştım belki hatırlarsınız bu sefer bitti diye
işte ben bitirdikten sonra onun tehditleri yalvarmaları falan derken bi süre öylece geçti gitti tabi o arada peşimi bırakmadı. İşte bir dah aolmayacak seni hiç üzmeyeceğim gibi laflar falan derken cahilliğime yenik düşüp tekrar tamam dedim Allah beni kahretsin keşke demeseydim
Her neyse her gün kavga ediyorduk ona göre her gün benim dışarı çıkmam gerekiyordu.O ne çalışıyor ne de doğru düzgün okuyordu açıktan liseyi bitirecekti güya e bende üniversitedeyim bilirsiniz dersler zordur bölümümde zor olunca çalışmadan sınavlara giremiyorum.Tabi bu olanlardan annemlerin haberi yok çünkü karşı çıkacaklar üzülücekler doğuluydu çünkü
Ben artık daha fazla yapamayacağm dedim dayanamıyodum çünkü kendimi o kadar çok sıkmıştımki tehditlerine tekrar başladı bırakamazsın falan işte sürekli aramalar mesaj atmalar bir gün sinir krizi geçirdim evde.Annemde evdeydi tabi öğrendiler doğal olarak ve çok üzüldüler.Hiç beklemiyorlardı böyle birşey benden bizim ailede karşı çıkılır bu tür olaylara
o kadar çok pişmanımki keşke hiç tanımasaydım onu keşke hiç görüşmeseydim zaten ilk defa böyle bir şey yapmıştım o da beni mahvetti
çok kötüyüm kızlar annem babam bir şey demiyor ama çok üzülüyorlar hele babam yüzüne bakamıyorum tehditle devam ettiğini söyledim ama niye daha önce söylemedinde bu kadar üzüldün diyorlar haklılar ne diyim çok kötüyüm 2 gündür hiç bir şey yemedim
ben kötü bir şey yapmadım dedikçe annem ya söylemiyorsan bir şey yaptığını korkuyosan naparız biz faln diyor buna dah açok yandım yeminler ettim kötü bir şey yapmadığıma ama inandılar mı bilmiyorum
hem onları üzdüm hem kendi canımı yaktım nasıl geçer bilmiyorum içimi dökmek istedim okursanız çok teşekkür ederim