Ne diyeyimki ben size,evliliğinizde bir çatlak oluşmuş,daha yeniyken tekrar hamile kalmışsınız.Ve tekrar boşanma aşamasındasınız.Niye sadece kendinizi düşünürsünüz anlamıyorum,bir bebek gelecek dünyaya,bu yükü nasıl kaldıracaksınız?
Hadi kazara hamile kaldınız e aldırsaydınız,neye güvenerek doğurmayı düşündünüz?
biliyorum..hamile kaldığımı öğrendiğimdede çok çelişkide kaldım..hep aldırmayı düşündüm..ama inancıma aykırı geldiği için yapamadım( öğrendiğimde üçaylara denk gelmişti.çocuk aldırmanın çok günah olduğunu biliyorum..yapamadım ( onun katile olamam dedim..o zmaanda sonumuz olmayacağını hissediyordum ama yapamadım bilmiyorum annemisiniz ama eğer onu aldırırsam kızımada birşey olur korkusunu duydum şimdi daha mı iyi diyeceksiniz ama inanın bilmiyorum..kalakaldım..hangisi daha kötü bilemiyorum senağlama
kendini güzel anlatırsan neden anlamasın senin cocukların
en güzeli anne baba ile beraber büyümeleri çocukların ama inanın bana huzursuz bi evde
büyümelerindense boşanmış anne babanın cocugu olmak daha iyi.
eğer eşinizle çocuklarınızla ilgili anlaşabilirseniz, ayrıldığınızı ama anne babalıktan istifa etmediğinizi
hissettirirseniz herşey daha güzel olur diye düşünüyorum.
anne değilim gözlemlerime dayanarak konuşuyorum.
hayırlısı olsun hakkınızda.
Evet anneyim,hakkınızda hayırlısı olsun.Fakat bu benim düşüncem tabii,bu durumda iken dünyaya suçsuz bir bebek getirmeyi düşünemez ve aldırırdım.
biliyormusun..belki cahil cesareti diyeceksin ama...bu çocuk yüzünden işimden oluyordum...eşimle sorunluydum..öğrendiğimde kutsal aylardaydık...ve benim sağlık sorunum var beynimde tümör var..hamilelikte büyüyüp büyümeyeceği ise %50 lik oranda riskli..düşün aklına daha olumsuzluk geliyormu..ama yapamadım...yapamadım...başka açıklaması yok..ya mucizem olacak dedim yada felaketim...herşeyi niye bu kadr göze aldım bilmiyorum..olayların çok ortasında belki yanlış bir karar ama bu çcouk doğacaktı içime öyle doğuyordu. nitekimde kaçınılmaz sonla doğacak sanırım(
hiç bi açıklama yapmak ya da sebep aramak zorunda değilsin
kendini ikna etmeye mi çalışıyorsun bilmiyorum istemişsin bu bebeği belli
uğurlu gelir sana inşallah ..
ben olsam bende aldırmazdım ..
en büyük özlemim bi kız çocuğu ..
ama henüz bi eşim bile yok ..
ben evliliğe cesaret edemeyenlerdenim ..
dualarım seninle
herşey güzel olsun senin içinde minik içinde ..
biliyorum..hamile kaldığımı öğrendiğimdede çok çelişkide kaldım..hep aldırmayı düşündüm..ama inancıma aykırı geldiği için yapamadım( öğrendiğimde üçaylara denk gelmişti.çocuk aldırmanın çok günah olduğunu biliyorum..yapamadım ( onun katile olamam dedim..o zmaanda sonumuz olmayacağını hissediyordum ama yapamadım bilmiyorum annemisiniz ama eğer onu aldırırsam kızımada birşey olur korkusunu duydum şimdi daha mı iyi diyeceksiniz ama inanın bilmiyorum..kalakaldım..hangisi daha kötü bilemiyorum senağlama
Aldırmamakla en iyisini yapmışın ha hayattaki 4 yasındaki kızını öldürmüşün ha karnındakini aldırmışın fark yok!!!
Allah koaylık versin canım...boşanma kararını almak bir yuva yıkmak çok zor sen de o zaman demekki bu cesareti bulamamıştın ...Tabi aldatılmayı kaldırmakta zor gücünü toplayınca ayrılma aşamasına gelmişsin zaten.. ki böyle kararlar psikolojik güç istiyorsenağlamahikayemi okumuşsunuzdur...bundan birkaç ay önce paylaşmıştım...ihanetten dolayı aldatıldığımdan dolayı ne yapacağımı bilmiyordum sizlerle paylaşmıştım...o günden bugüne neler değişti ve ben ne haldeyim..şimdi bir tek şuna inanıyorum beterin beteri hakikaten varmış(((
boşanma kararı almıştım en son.dilekçem hazırdı.pazar akşamı konultuk anlaştık..gece yalvardı yakardı ağladı yapma dedi...sen ne istersen o olacak dedi..binbir yalvarma..bir hata bir daha olmayacak yeminler yakarmalar..bir kızımız var(( bam telim...yavrum var...nasıl yapıcaktım ..ama yapmalıydım hazmedemiyordum...korktuğum oldu ben ikna etti. ..sonrasında bir iyi bir iyi bir ilgili alakalı sormayın gitsin...ilk günler gibi..
gelelim birbuçuk iki aydır...ilgisiz alakasız varmışım yokmuşum belli değil..ve en kötüsü ben hamileyim(( böyle brşeyi nasıl yaparsın diyeniniz oluyordur ama inanın bende bilmiyorum..korundum..yıllardır korunduğum şekilde korundum ama hamleyim..şoklardayım..şimdi beş aylık bir kızım daha oalcak ( ve son bir buçuk iki aydır eşimle gene kötüyüz..ve bugün tartıştık..ve ayrılmaya karar verdik...
ben bir karnımda biri 4 yaşında iki kızımla kalakaldım..ayrılmayı ben teklif ettim.madem istemiyor niye onun suratsızlığına katlanayım diye..şimdi birşey hissetmiyorum..açıkçası böğüre böğüre ağlarım gibi geliyordu ama ağlamadım hiç..boşluktayım sanırım yada şokmu diyorsunuz ondan işte...yada o kadar bıkmışım ki yaptıklarından etkilemedi bu karar beni.tek düşündüğüm kızlarım ilerde beni anlarmı???senağlama
biliyorum..hamile kaldığımı öğrendiğimdede çok çelişkide kaldım..hep aldırmayı düşündüm..ama inancıma aykırı geldiği için yapamadım( öğrendiğimde üçaylara denk gelmişti.çocuk aldırmanın çok günah olduğunu biliyorum..yapamadım ( onun katile olamam dedim..o zmaanda sonumuz olmayacağını hissediyordum ama yapamadım bilmiyorum annemisiniz ama eğer onu aldırırsam kızımada birşey olur korkusunu duydum şimdi daha mı iyi diyeceksiniz ama inanın bilmiyorum..kalakaldım..hangisi daha kötü bilemiyorum senağlama
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?