hayal kırıklığı çok mutsuzum :(

byza .!.:

Bak eğer çok fazla yorum katmadıysan ve bahsettiğin şefin problemli birine benziyor benim sana anlattıklarım gibi o zmn kimse inanmaz bir hafta da kimse dibe vurmaz zirveyede cıkmaz bundan sonra olabildiğince sessiz kalmaya çalış en azından bir altı ay altı ay sonra ztn sende kendi çevreni kurup aynı bakıs acısına sahip insanlar ile olacaksın ve konusmasanda olacak. Hatta karsındakini konusturup aa bak aynı sekilde düşünüomusuz bende anormallik yok dediğinde biraz daha rahatlıyorsun.
Bir süre yediğin içtiğin gezdiğin telefonda konusman internetin giriş cıkışların - olabildiğince mesaiyi 2 3 dk geçirmeye çalış artı puandır odada ilk ayaklanan sen olma - giydiğin makyajın hersey önemli zor ama ipleri eline aldıkça yuları sık şimdi kaçırma ipleri elinden
ben bazen heyt be bir sıfır öndeyim gol gol gol nidalarıyla geziyorum

Genişletmek için tıkla...

carpediem34 .!.:

kızlar merhaba... okuldan haziran ayında mezun oldum. bütün sene boyunca okulu bitirmek için bir yandan proje hazırladım bir yandan tez yazdım bir yandan da kpssye hazırlandım. çok şükür iyi bir puan alarak atandım. en büyük hayalimdi sınavı kazanıp iyi bir yerde işe girebilmek. 6 ay işe başlayacağım günü hayal ederek evde bekledim. işe başlayacağım gün geldi heyecanla gittim. atandığım müdürlük belli oldu fakat 2 gün hangi şefliğe gideceğime karar veremediler. 2. gün sonunda belli oldu gözlerim parlayarak odaya girdim. şefim gelir gelmez o kadar kötü konuştu ki benimle başımdan aşağı kaynar sular döküldü. en sorunlu şefin yerine düşmüşüm meğerse.

ne zaman mezun olduğumu ve bir programı bilip bilmediğimi sordu. yeni mezun olduğumu ve programı bilmediğimi söyledim. buradan bir sürü kişi gönderdik sebebi bilinmiyor(ben gelmeden önce 5 kişiyi sürmüşler), 10 yıllık memur vardı programı bilmiyordu proje verdik 1 ayda süre verdik ona buna sorarak yapmaya çalıştı yetiştiremedi gönderdik filan dedi. biz buraya tecrübeli işi bilen birini bekliyorduk ama kısmet değilmiş dedi. kısa sürede öğrenirim demekten başka bir şey diyemedim. o kadar üzüldüm ki

odadaki kişiler memurmusun (kadrolu musun) diye sordular ( meğer hepsi sözleşmeliymiş şef de dahil) sonra da başladılar haklarınız yakında elinizden alınacak da sen bizden küçüksün bize saygı duyacaksın demeye. oysaki ağzımı bile açmadım ben tek kelime etmedim ama dünyam başıma yıkıldı.

ayaklarım geri geri gidiyor ben böyle hayal etmemiştim işe gitmek istemiyorum bir hafta ölüm gibi geçti. nasıl başa çıkacağım bu durumla hiç bilmiyorum. şimdi 2 ay olmayacağım eğitime gönderiyorlar. tecrübeli arkadaşlarım bana bir yol gösterin nasıl başa çıkacağım bu durumla nasıl davranmalıyım ?

Genişletmek için tıkla...

Hayırlı olsun işin.. Yorumları okumadım ama seni deli gibi kıskanmışlar,ezmeye çalışıyorlar.. Fazla muhatap olma.. Saysızlık etmeden onların seviyelerine düşmeden cevabını ver,kendini ezdirme..yasal haklarını,kuralları, kanunları iyice oku araştır..Sana tavırlarına yasal hakların çerçevesinde cevabı yapıştır..

Bildiğini,öyle kolayca diş geçiremeyeceklerini görsünler... İnsanları anlamak mümkün değil,kendi cebini düşünmez milletin cebindeki parayı kıskanırlar... İş hayatı özelde de kamuda da kurtlar sofrası... Kendinden başka dostun olamaz....