- Konu Sahibi Evlat Kokusu
- #1
Herkese sağlıklı günler dilerim.
Benim derdim hiçbir hayalimin gerçek olmaması hayatımda olmasını istediğim şeylerin ertelenmesi.
Bunalıyorum çoğu zaman.
Evlilik sonrası herkes mutlu bir yuva hayal eder tabikide,,
Bizim evlilikte ise eşimin hayalleri bitmiyor ki benim isteklerime sıra gelsin.
Daha sorsam 10 yıllık hayali var 6 yıldır bitmeyen hırsı hayalleri.
Aile binasında oturuyoruz bilen bilir çok düzen olmaz aile binasında tabi ben 26 yaşında evlendim babaevinde öyle har gür bi ortam yoktu sakin kendi halinde 5kişişik aileydik.
Evlendim eşimin abisi, amcası, anne babası, teyzesi, ablası olduğu bir apartman. Aşırı derecede gürültü kavga merdivenlerde sigara iznaritkeri, kürdan
Taşınmak istiyorum tek hayalim bu evi satıp başka bir muhitte oturmak istiyorum..
Eşim araba alalım çocukluğundan beri lüks sıfır arabaya binmek istermiş evlendikten sonra hayalim bu dedi nakit paramız yok öyle kredi çekip alacağız 2 yıl önce aldık 6 ay önce aldığı galeri 2.el fiyatına geri aldı çok zorladı ödemeler bizi banka faiz koydu.
2 ay önce bi daha araba aldık 2.el geçen hafta motoru bozuk çıktı 15 milyar motor tamir ücreti . Hala bi araba görsün hayran hayran bakıyor alacağım biraz borçlar bitsin diyor ki kafasına koysun yapar gece gündüz çalışır yapar. Evimi sevmiyorum kızlar evimin enerjisi yok
misafirim gelse bişey mi oldu falan çünkü her hafta sonu çığlık çığlığa alt katta abisinin 3 çocuğunun kavgası +karıkoca kavgası..
4 yaşında çocuğum anlam veremiyor ne olduğuna üst katta amcası çocukları evde maç yapar, bisiklet sürer .. 12 13 14 yaş grubu çocuklar 6 7 4 5 yaş gurubu var onlar hadi çocuk anlamaz diyorum. Çözüm yok sanki aklım hipnoz olmuş evlendim artık alıştım gibi düşünmek zorunda hissediyorum. Pandemi var okullar tatil durulmuyor evde avğzem sallanıyor bazen. Dayak şiddet yok ama bunlar tüketti beni gelene alıştım diyorum ama alışamıyorum. Boş bir arazide çığlık çığlığa bağırmak istiyorum çoğu zaman. Hiçbir şeye karşı çıkamıyorum.. Hep mutlu gibi rol yapıyorum neden bilmiyorum sanki böyle olmam gerekiyor gibi.. Dayak yiyip susan, şiddete maruz kalan kv görümce kahrı çeken kadınlar var da buda dertmi diyorum kendime. Kv iyi gerçekten ama ben iyi değilim bulunduğum ortamda ve kendimi böyle ikna ediyorum mutlu ol derdin yok diye.. Sizce bu dertmi kızlar yorumları tek tek okuyacağım. Kelime hatası olduysa telefon donuyor kusura bakmayın. Sağlıkla kalın..
Benim derdim hiçbir hayalimin gerçek olmaması hayatımda olmasını istediğim şeylerin ertelenmesi.
Bunalıyorum çoğu zaman.
Evlilik sonrası herkes mutlu bir yuva hayal eder tabikide,,
Bizim evlilikte ise eşimin hayalleri bitmiyor ki benim isteklerime sıra gelsin.
Daha sorsam 10 yıllık hayali var 6 yıldır bitmeyen hırsı hayalleri.
Aile binasında oturuyoruz bilen bilir çok düzen olmaz aile binasında tabi ben 26 yaşında evlendim babaevinde öyle har gür bi ortam yoktu sakin kendi halinde 5kişişik aileydik.
Evlendim eşimin abisi, amcası, anne babası, teyzesi, ablası olduğu bir apartman. Aşırı derecede gürültü kavga merdivenlerde sigara iznaritkeri, kürdan
Taşınmak istiyorum tek hayalim bu evi satıp başka bir muhitte oturmak istiyorum..
Eşim araba alalım çocukluğundan beri lüks sıfır arabaya binmek istermiş evlendikten sonra hayalim bu dedi nakit paramız yok öyle kredi çekip alacağız 2 yıl önce aldık 6 ay önce aldığı galeri 2.el fiyatına geri aldı çok zorladı ödemeler bizi banka faiz koydu.
2 ay önce bi daha araba aldık 2.el geçen hafta motoru bozuk çıktı 15 milyar motor tamir ücreti . Hala bi araba görsün hayran hayran bakıyor alacağım biraz borçlar bitsin diyor ki kafasına koysun yapar gece gündüz çalışır yapar. Evimi sevmiyorum kızlar evimin enerjisi yok
misafirim gelse bişey mi oldu falan çünkü her hafta sonu çığlık çığlığa alt katta abisinin 3 çocuğunun kavgası +karıkoca kavgası.. 4 yaşında çocuğum anlam veremiyor ne olduğuna üst katta amcası çocukları evde maç yapar, bisiklet sürer .. 12 13 14 yaş grubu çocuklar 6 7 4 5 yaş gurubu var onlar hadi çocuk anlamaz diyorum. Çözüm yok sanki aklım hipnoz olmuş evlendim artık alıştım gibi düşünmek zorunda hissediyorum. Pandemi var okullar tatil durulmuyor evde avğzem sallanıyor bazen. Dayak şiddet yok ama bunlar tüketti beni gelene alıştım diyorum ama alışamıyorum. Boş bir arazide çığlık çığlığa bağırmak istiyorum çoğu zaman. Hiçbir şeye karşı çıkamıyorum.. Hep mutlu gibi rol yapıyorum neden bilmiyorum sanki böyle olmam gerekiyor gibi.. Dayak yiyip susan, şiddete maruz kalan kv görümce kahrı çeken kadınlar var da buda dertmi diyorum kendime. Kv iyi gerçekten ama ben iyi değilim bulunduğum ortamda ve kendimi böyle ikna ediyorum mutlu ol derdin yok diye.. Sizce bu dertmi kızlar yorumları tek tek okuyacağım. Kelime hatası olduysa telefon donuyor kusura bakmayın. Sağlıkla kalın..
böyle yerde arayı bulmaktan ınsanın kendıne aılesıne esıne zaman kalmaz sanırım. Koronadan once bır arkadasıma gıtmıstım. Aıle apartmanında oturuyorlar. Arkadasım kaynı eltısı kaynanası kayınpederı ve gorumce ıcınde bır daire pek tabii. Loveit insan sevişmeye çekiniyor, gece duş almak bile işkence kapın ayrı olsa ne olur, banyolarımız aynı boşluğa bakıyor ve bu beni çok geriyor demişti. Haklı da. Tanımadıgın ınsanlar olur gece 4te dus alırsın fakat kaynanan yan dairendeyken kağıt gibi duvarlı evlerde insan yellenmeye cekınır. Mısafırın gelır kapının dürbününden gözetlenirsin. Aılen gelır basbasa oturamazsın kaynanan damlar. Belki anahtarın dısarda dursun yabancı yok ayagı yaparlar ki böyle apartmanlarda ayakkabı cıkarma olayı binanın dış kapısında başlıyor genelde kimse kendi dairesine ayakkabısıyla cıkamıyor. Son katta oturuyorsanız kapı gıcırtısını duyan çat dıye sorgu memurluguna soyunuyor. Erken yattınız gec kalktınız, senın evın genelde market gıbı kullanılır. Bugun yumurta biter yarın süt. Her yaptıgın tabaktan kaynana da ındırırsın. Ayy ben yaşamadıgım halde yazarken içim şişti cooook haklısın canım ınsallah bır an once hayallerıne kavusur cıkarsın o apartmandan. Sımdı sattırmaya da sattırmazlar o evı. Kıraya verelım kırasıyla kredı falan odeyelım de yapamazsınız aıle apartmanı yabancı sokmayız derler, soksalar bıle kırayı asla vermezler. Oturdugunuz kar derler. Ben de resmen yasamıs gıbı anlatıyorum
meger ne cok aıle apartmanı fobisi biriktirmişim içimde.
üstteki katta tadilat var, gürültüyü sen tahmin et. 
Günlerce uğraşırım temizlemek için.. kirli ellerini nevresime siler benimki de çıldırır eve almaz onları. Kendi kafa dengi olup oynayacağı kimse yok yine evde yalnız oynuyor. Bişey olmaz yine alırım oyuncak beraber oynayın desem de onlar herşeye zarar veriyor defteri değil duvarları halıyı boyuyorlar, oynamasınlar benimle diye ağlıyor. Her çocuk bir olmuyor maalesef.
