Aslında hep arkaya attığım şeyler var üstünü kapatmaya çalısı kimse görmesin diye ama sanırım artık kapatmaya çalıstıkça kapanmıyor. Benim derdim ailemle. Ailemin ne bana nede kardeşlerime ebeveynlik yapmadılar hep bizden istediler. Okuldan alıp çalıştırdılar ev aldılar ama bunlar yetmedi hep daha fazlası hep bir kıyaslama diğer insanların çoçuklarıyla yapıldı babam alkolikti annemde para delisi

hep daha fazlasını istedi borçları bitince de hepimizi tek tek kapıya koydu. Ve buraya yazamadığım bir çok şey yaptı bu olayların üstüne hepimiz tekrar ayağa kalktık, kalkmaya çalıstık. Erkek kardeşim hariç. Erkek kardeşime çok üzülüyorum. Annemi hep içimde affetmeye çalışıyorum ve yine de kıyamıyorum ama anlamıyor. “Tamam ben böyle bir anneyim değişmiyorum değişemem bu saatten sonra” diyip kapatıyor telefonu. Düğünüm olacak kız tarafına ne düşüyorsa hepsini ben kendim tek başıma fazlasıyla yaptım. Kayınvalidem çok iyi bir kadın bugün iyiyiz diye yarın öbürgün bana laf söylemeyecek diye birsey yok. Annem elini sürmüyor. Geçen gün dayanamadım aradım neden destek olmuyorsun diye “ben kız tarafının bir sey aldığını bilmiyordum kız veriyorum onlara daha ne yapabilirim? “ dedi. Kendine kıyafet başkalarından istiyor bari bunu yapma diyorum param yok, diyor. Var ben biliyorum olmasa ben annemi giydirmez miyim? Elle güne annemi mi muhtaç edicem? Ama çakallık yapıyor. 3 tane evi var. Benim düğünüm olduğunu bile bile bankaya 2 hafta önce durup dururken 180.000₺ ara ödeme yaptı. Bana da diyor ki ben sıkışığım varsa bana altın ver ben takıyom sonra 3-5 öderim. Bu ve bunun gibi bir sürü şey.