Hayat enerjimi kaybettim 😏

Enerji insanın içinden gelir, paraşütle atlamak gerekmiyor illa ki 😅 verdiğin mesajı anladım söylediğimi yanlış anlama ama insan bazen yalnız hissediyor, yaşadıklarının yorgunu oluyor. Umarım herkes kalbinin ekmegini yer
Ah annemin senlerce babamdan ne çektiğini bilseniz ağzınız açık kalır her türlü eziyet küçümseme aşağılanma ona rağmen maşallah çok neşeli ⭐☺️
 
Evet haklısın normalde çok neşeli biriyimdir birşey olsun aynı enerjime kavusurum ama sanki hayatımda yaşadığım güzel şeyler bitmiş ya da beklemeye alınmış gibi geliyor.
Umarim 1.5 yılın sonunda herşey yoluna girmiştir
Henüz değil .. ben geride kalan kısmını söyledim sadece
Boşanma davası günü ne çok az kaldı
Bu sürece girmek ve bı süreçte olmak .. iyileşmek zaman gerektiriyor
 
Herkese selamlar, 30 yaşındayım. sanırım ben artık hayata karşı heyecanımı kaybettim. Hiç birşeyden mutlu olmuyorum, memnun değilim. Gelecek kaygım var. Hiç bir şey yapmak istemiyorum. Ne çalısmak ne de oturmak istiyorum tatile gittim bir insan tatilden sıkışır mı ? Tatilden de sıkıldım hiç bir şey yapasım yok. 4 ağustosta kınam var 11 ağustosta da düğünüm var. Nişanlımla aynı evde yaşıyoruz 3 yıldır o da 30 yaşında bu arada. İyi ki var onu seviyorum ama heyecanım yok evliliğe gelinliğe karşı. Hiç gelinlik hayalim olmadı herkes şaşırıyor bu duruma buda bana çok saçma geliyor. Herkesin gelinlik düğün hayali olmak zorunda mı ? Nişanlım arabası değiştiricek perşembe günü çoçuk gibi ortalıkta dolanıyor çok heyecanlı. Ben de ise tık yok çok normalmiş gibi geliyor. Nişanlım üzerinden örnek verdiğim için lütfen onu sevmiyor musun gibi yazmayın😊 aklıma en yakın bu örnekler geldiği için bunları yazdım. Genel olarak her konuda heyecansız donuk biri oldum. Bir depresyon mu geçiriyorum ya yoksa karekterim mi değişiyor?
Herşeyi erkenden yaşadığınız için hiç biseye heycan kalmamis size normal olarak
 
Evliler mi hala , böyle bir annenin kızı olmak çok avantajlı olmalı
Malalsef evliler aslında böyle bir baba ile olmak çok zordu babam çok tehdit etti annemi senelerce boşanırsan diye hala evliler ama annemin hayatı babam değil sadece kendiyle ve bizimle ilgilenir hayatinu yaşar babam onun hayatında vazo görevi görüyor 15 senedir
 
Herkese selamlar, 30 yaşındayım. sanırım ben artık hayata karşı heyecanımı kaybettim. Hiç birşeyden mutlu olmuyorum, memnun değilim. Gelecek kaygım var. Hiç bir şey yapmak istemiyorum. Ne çalısmak ne de oturmak istiyorum tatile gittim bir insan tatilden sıkışır mı ? Tatilden de sıkıldım hiç bir şey yapasım yok. 4 ağustosta kınam var 11 ağustosta da düğünüm var. Nişanlımla aynı evde yaşıyoruz 3 yıldır o da 30 yaşında bu arada. İyi ki var onu seviyorum ama heyecanım yok evliliğe gelinliğe karşı. Hiç gelinlik hayalim olmadı herkes şaşırıyor bu duruma buda bana çok saçma geliyor. Herkesin gelinlik düğün hayali olmak zorunda mı ? Nişanlım arabası değiştiricek perşembe günü çoçuk gibi ortalıkta dolanıyor çok heyecanlı. Ben de ise tık yok çok normalmiş gibi geliyor. Nişanlım üzerinden örnek verdiğim için lütfen onu sevmiyor musun gibi yazmayın😊 aklıma en yakın bu örnekler geldiği için bunları yazdım. Genel olarak her konuda heyecansız donuk biri oldum. Bir depresyon mu geçiriyorum ya yoksa karekterim mi değişiyor?
Hersey yolunda gibi görünse de geçmişte yaşadığınız birseyler tetikliyor olabilir ya da birseylerin birikimi olabilir? İçinize attığınız birseyler var mı mesela? Ya da geçmişte yaşadığınız travmalar..
 
Hayatınız monoton mu? Bu yüzden sıkılmış olabilirsiniz? Heyecan verici yeni deneyimler edinebilirsiniz.
Evet ama benden kaynaklı hiçbirieye uyum sağlamıyorum sağlayamıyorum yüksek ses kaldıramıyorum, yavaşlığa tahammülüm yok. Bir yerde oturamıyorum bir yerden sonra insanların tadını kaçırıcam artık böyle giderse ☹️
 
Arkaya attığınız bir derdiniz olabilir mi? Şuan yok zannettiğiniz ama olan?
Aslında hep arkaya attığım şeyler var üstünü kapatmaya çalısı kimse görmesin diye ama sanırım artık kapatmaya çalıstıkça kapanmıyor. Benim derdim ailemle. Ailemin ne bana nede kardeşlerime ebeveynlik yapmadılar hep bizden istediler. Okuldan alıp çalıştırdılar ev aldılar ama bunlar yetmedi hep daha fazlası hep bir kıyaslama diğer insanların çoçuklarıyla yapıldı babam alkolikti annemde para delisi😏 hep daha fazlasını istedi borçları bitince de hepimizi tek tek kapıya koydu. Ve buraya yazamadığım bir çok şey yaptı bu olayların üstüne hepimiz tekrar ayağa kalktık, kalkmaya çalıstık. Erkek kardeşim hariç. Erkek kardeşime çok üzülüyorum. Annemi hep içimde affetmeye çalışıyorum ve yine de kıyamıyorum ama anlamıyor. “Tamam ben böyle bir anneyim değişmiyorum değişemem bu saatten sonra” diyip kapatıyor telefonu. Düğünüm olacak kız tarafına ne düşüyorsa hepsini ben kendim tek başıma fazlasıyla yaptım. Kayınvalidem çok iyi bir kadın bugün iyiyiz diye yarın öbürgün bana laf söylemeyecek diye birsey yok. Annem elini sürmüyor. Geçen gün dayanamadım aradım neden destek olmuyorsun diye “ben kız tarafının bir sey aldığını bilmiyordum kız veriyorum onlara daha ne yapabilirim? “ dedi. Kendine kıyafet başkalarından istiyor bari bunu yapma diyorum param yok, diyor. Var ben biliyorum olmasa ben annemi giydirmez miyim? Elle güne annemi mi muhtaç edicem? Ama çakallık yapıyor. 3 tane evi var. Benim düğünüm olduğunu bile bile bankaya 2 hafta önce durup dururken 180.000₺ ara ödeme yaptı. Bana da diyor ki ben sıkışığım varsa bana altın ver ben takıyom sonra 3-5 öderim. Bu ve bunun gibi bir sürü şey.
 
Hersey yolunda gibi görünse de geçmişte yaşadığınız birseyler tetikliyor olabilir ya da birseylerin birikimi olabilir? İçinize attığınız birseyler var mı mesela? Ya da geçmişte yaşadığınız travmalar..
Psikoloğa gitmem gerekiyor evet farkındayım. Ama uzun yol olması üzüyor.
 
Herkese selamlar, 30 yaşındayım. sanırım ben artık hayata karşı heyecanımı kaybettim. Hiç birşeyden mutlu olmuyorum, memnun değilim. Gelecek kaygım var. Hiç bir şey yapmak istemiyorum. Ne çalısmak ne de oturmak istiyorum tatile gittim bir insan tatilden sıkışır mı ? Tatilden de sıkıldım hiç bir şey yapasım yok. 4 ağustosta kınam var 11 ağustosta da düğünüm var. Nişanlımla aynı evde yaşıyoruz 3 yıldır o da 30 yaşında bu arada. İyi ki var onu seviyorum ama heyecanım yok evliliğe gelinliğe karşı. Hiç gelinlik hayalim olmadı herkes şaşırıyor bu duruma buda bana çok saçma geliyor. Herkesin gelinlik düğün hayali olmak zorunda mı ? Nişanlım arabası değiştiricek perşembe günü çoçuk gibi ortalıkta dolanıyor çok heyecanlı. Ben de ise tık yok çok normalmiş gibi geliyor. Nişanlım üzerinden örnek verdiğim için lütfen onu sevmiyor musun gibi yazmayın😊 aklıma en yakın bu örnekler geldiği için bunları yazdım. Genel olarak her konuda heyecansız donuk biri oldum. Bir depresyon mu geçiriyorum ya yoksa karekterim mi değişiyor?



Esimin de sizin gibi hayat enerjisi yoktu bir suredir, meger anlatmadigi buyuk sorunlari varmis.

Dokulunce rahatladi. Birilerine itiraf etmeniz gereken seyler vb omzunuza binen yukleriniz olabilir.
 
Aslında hep arkaya attığım şeyler var üstünü kapatmaya çalısı kimse görmesin diye ama sanırım artık kapatmaya çalıstıkça kapanmıyor. Benim derdim ailemle. Ailemin ne bana nede kardeşlerime ebeveynlik yapmadılar hep bizden istediler. Okuldan alıp çalıştırdılar ev aldılar ama bunlar yetmedi hep daha fazlası hep bir kıyaslama diğer insanların çoçuklarıyla yapıldı babam alkolikti annemde para delisi😏 hep daha fazlasını istedi borçları bitince de hepimizi tek tek kapıya koydu. Ve buraya yazamadığım bir çok şey yaptı bu olayların üstüne hepimiz tekrar ayağa kalktık, kalkmaya çalıstık. Erkek kardeşim hariç. Erkek kardeşime çok üzülüyorum. Annemi hep içimde affetmeye çalışıyorum ve yine de kıyamıyorum ama anlamıyor. “Tamam ben böyle bir anneyim değişmiyorum değişemem bu saatten sonra” diyip kapatıyor telefonu. Düğünüm olacak kız tarafına ne düşüyorsa hepsini ben kendim tek başıma fazlasıyla yaptım. Kayınvalidem çok iyi bir kadın bugün iyiyiz diye yarın öbürgün bana laf söylemeyecek diye birsey yok. Annem elini sürmüyor. Geçen gün dayanamadım aradım neden destek olmuyorsun diye “ben kız tarafının bir sey aldığını bilmiyordum kız veriyorum onlara daha ne yapabilirim? “ dedi. Kendine kıyafet başkalarından istiyor bari bunu yapma diyorum param yok, diyor. Var ben biliyorum olmasa ben annemi giydirmez miyim? Elle güne annemi mi muhtaç edicem? Ama çakallık yapıyor. 3 tane evi var. Benim düğünüm olduğunu bile bile bankaya 2 hafta önce durup dururken 180.000₺ ara ödeme yaptı. Bana da diyor ki ben sıkışığım varsa bana altın ver ben takıyom sonra 3-5 öderim. Bu ve bunun gibi bir sürü şey.

Böyle durumlar özellikle anne vs problemleri insanın elini kolunu bağlıyor. Benim önerebileceğim sadece şu video
 
Evlilikten önce aynı evde yaşayıp herşeye doyduğunuz için bir heyecanı kalmamıştır, tüm nişanlı kızlar evleneceği günü iple çekiyor sen ise sanki evcilik sanıyorsun.
 
Herkese selamlar, 30 yaşındayım. sanırım ben artık hayata karşı heyecanımı kaybettim. Hiç birşeyden mutlu olmuyorum, memnun değilim. Gelecek kaygım var. Hiç bir şey yapmak istemiyorum. Ne çalısmak ne de oturmak istiyorum tatile gittim bir insan tatilden sıkışır mı ? Tatilden de sıkıldım hiç bir şey yapasım yok. 4 ağustosta kınam var 11 ağustosta da düğünüm var. Nişanlımla aynı evde yaşıyoruz 3 yıldır o da 30 yaşında bu arada. İyi ki var onu seviyorum ama heyecanım yok evliliğe gelinliğe karşı. Hiç gelinlik hayalim olmadı herkes şaşırıyor bu duruma buda bana çok saçma geliyor. Herkesin gelinlik düğün hayali olmak zorunda mı ? Nişanlım arabası değiştiricek perşembe günü çoçuk gibi ortalıkta dolanıyor çok heyecanlı. Ben de ise tık yok çok normalmiş gibi geliyor. Nişanlım üzerinden örnek verdiğim için lütfen onu sevmiyor musun gibi yazmayın😊 aklıma en yakın bu örnekler geldiği için bunları yazdım. Genel olarak her konuda heyecansız donuk biri oldum. Bir depresyon mu geçiriyorum ya yoksa karekterim mi değişiyor?
Depresyon olabilir
Duyguları hissetmemek normal gelmedi
Psikoloğa gidebilirsiniz
 
Back
X