hayat enerjimi nası geri getirebilirim

esmergizmo · 5 Haziran 2017

kızlar bilen bilir sıkıntılarım var. uzun süredir istediğim yeri kazanamadığım bir sınavım var. 9 yıllık ilişkim de yeni bitti. psikiyatra da gidiyorum bu arada.

sıkıntım şu ki içimde hiçbir hayat isteği kalmadı. evin içinde sadece nefes alıyorum. evet tamam depresyondayım ama nasıl çıkacağım? kendinizi böyle durumlardan nası kurtardınız? hiçbir şeye enerjim yok gibi. sadece internette dolanıp kafamı oyalayabiliyorum çok kötü bir kısır döngüye girdim.

benzer bir şeyler yaşayanların çıkış hikayelerini örnek almaya ihtiyacım var belki de. bilmiyorum.

not: konularımla boğduysam sizi görmezden gelin lütfen kötü bir şey demeyin çünkü kaldıramıcak kadar hassas bir dönemdeyim. teşekkürler.

ZINLAYAPAY · 5 Haziran 2017

Çık gez dolaş . Açık hava iyi gelir. Evde bogulursun .

ipek_bal · 5 Haziran 2017

Aynı dönemdeyim. Ben de her türlü fikre açığım. Takipteyim

Truman Show · 5 Haziran 2017

Ben boyle bir donemden okul ve kurs sayesinde ciktim. Cunku boylelikle disari cikiyordum haliyle giyinip makyaj yapiyordum yeni insanlarla tanisiyordum mesgalem de oldugu icin yavas yavas toparlamistim. Eskisi kadar kotu degilim civil civil olmasam da.
Bence senin ise girmen gerek ama durumlari biliyorum ya da dans kursu vs. Oyle seylere yazilman gerek. Hep evde oldugun icin daha kotu olursun.

freyahel · 5 Haziran 2017

Alisveris yap gez dans et iç kitap oku 3 gun falanda yatak yorgan icinden cikma.hipno terapiste git.asik ol

sabine · 5 Haziran 2017

Spor yap,bol bol tempolu kos yorul,iyi gelecek goreceksin.

iremerve1990 · 5 Haziran 2017

Canım kaç yaşındasın bilmiyorum ama hayat böyle şeyler için çok kısa.ben napıyım 2 çocukla akşama kadar evin içinde boğuşuyorum resmen.ne güzel çık gez dolaş.arkadaşlarına git onlar gelsin.ah bekarlık günlerimi nasıl özledim bi bilsen.

salinamunhasir · 5 Haziran 2017

kısmen bende aynı durumdaydım aylar öncesine kadar. birşeyler yapmam gerekiyor biliyordum ama yapamıyordum daha doğrusu içimden gelmiyordu arkadaşlarımla iletişimim tamamen kopmuştu
size tavsiyem bir süre sizi zorlayacak kurs, spor v.b başlayın. yani mecbur kalın devam etmeye böylelikle dışarıya çıkmış, hareket etmiş yeni insanlar tanımış olacaksınız. enerji içinde gıda takviyeleri alabilirsiniz, spora başlamanızı da tavsiye ederim zihin yorgunluğuna birebir etkisine inanamayacaksınız

esmergizmo · 5 Haziran 2017

ZINLAYAPAY .!.:
Çık gez dolaş . Açık hava iyi gelir. Evde bogulursun .

çıkıp gezip dolaşırken yalandan iyiyim ama sonra yine çöküyorum.

ipek_bal .!.:
Aynı dönemdeyim. Ben de her türlü fikre açığım. Takipteyim

umarım birlikte atlatırız ve bu günlere ileride bakar gülümseriz.

AhlarAgaci .!.:
Ben boyle bir donemden okul ve kurs sayesinde ciktim. Cunku boylelikle disari cikiyordum haliyle giyinip makyaj yapiyordum yeni insanlarla tanisiyordum mesgalem de oldugu icin yavas yavas toparlamistim. Eskisi kadar kotu degilim civil civil olmasam da.
Bence senin ise girmen gerek ama durumlari biliyorum ya da dans kursu vs. Oyle seylere yazilman gerek. Hep evde oldugun icin daha kotu olursun.

evet işte düzenli bir iş kadınlar için çok önemli psikolojik olarak. anladım kütüphaneye başlamıştım ama fiziksel olarak zor olduğu için geri çektiydim kendimi. yine zorlamayı deneyeyim.

freyahel .!.:
Alisveris yap gez dans et iç kitap oku 3 gun falanda yatak yorgan icinden cikma.hipno terapiste git.asik ol

aşk çok uzak geliyor. bir de arkadaşlarım çok yoğunlar, herkes bireyselleşmiş, tek takılmam gerekiyor genelde. tek başıma gezip dolanmaya hiç alışkın değilim sevgilimle yapardık hep. ondan bi hüzün çöküyor tekken.

sabine .!.:
Spor yap,bol bol tempolu kos yorul,iyi gelecek goreceksin.

aslında spor bana hep iyi geldi ama öyle bir noktadayım ki muhtemelen depresyondan kolumu kaldıramıyorum. yapmam gerektiğinin farkındayım ama zorlayamıyorum bile kendimi. bir tuhaf.

iremerve1990 .!.:
Canım kaç yaşındasın bilmiyorum ama hayat böyle şeyler için çok kısa.ben napıyım 2 çocukla akşama kadar evin içinde boğuşuyorum resmen.ne güzel çık gez dolaş.arkadaşlarına git onlar gelsin.ah bekarlık günlerimi nasıl özledim bi bilsen.

28dim 29 oldum yaşım da küçük değil. bazen diyorum bi çocuk yapsaydım ona sorumluluğumdan mecburen toplardım kendimi. hayvan bakmayı düşündüm ama cesaret edemedim kendime bile bakamazken.

salinamunhasir .!.:
kısmen bende aynı durumdaydım aylar öncesine kadar. birşeyler yapmam gerekiyor biliyordum ama yapamıyordum daha doğrusu içimden gelmiyordu arkadaşlarımla iletişimim tamamen kopmuştu
size tavsiyem bir süre sizi zorlayacak kurs, spor v.b başlayın. yani mecbur kalın devam etmeye böylelikle dışarıya çıkmış, hareket etmiş yeni insanlar tanımış olacaksınız. enerji içinde gıda takviyeleri alabilirsiniz, spora başlamanızı da tavsiye ederim zihin yorgunluğuna birebir etkisine inanamayacaksınız

vitamin takviyeleri alıyorum ama uyku düzenim terse döndü sanırım onun da etkisiyle sarhoş gibiyim. sporu herkes tavsiye ediyor, tamam zorlayacağım kendimi söz veriyorum. bugün yataktan adım bile atmadım ama 2 km yürüyeceğim en az bi ara çıkıp.

sanırım herkesin tavsiyesi yakın olmuş, evden kendini bir şekilde atmak ve spor. deneyeceğim kızlar hepinize çok teşekkürler

iremerve1990 · 5 Haziran 2017

Valla canım topluyorsun tabi mecburda ömründende ömür gidiyo.senden üç yaş küçüğüm ve iki çocuğun sorumluluğu evin sorumluluğu eşin sorumluluğu gerçekten çok zor.bazen sadece onlar için yaşadığımı hissediyorum.

salinamunhasir · 5 Haziran 2017

özellikle sizi mecbur bırakacak şeylere yönelin derim mesela kursa yazılırsanız param yazık olmasın diye gidersiniz

melekler-engelchen · 5 Haziran 2017

AhlarAgaci .!.:
Ben boyle bir donemden okul ve kurs sayesinde ciktim. Cunku boylelikle disari cikiyordum haliyle giyinip makyaj yapiyordum yeni insanlarla tanisiyordum mesgalem de oldugu icin yavas yavas toparlamistim. Eskisi kadar kotu degilim civil civil olmasam da.
Bence senin ise girmen gerek ama durumlari biliyorum ya da dans kursu vs. Oyle seylere yazilman gerek. Hep evde oldugun icin daha kotu olursun.

Ayni fikirdeyim

noram · 5 Haziran 2017

Ben böyle konuları yazan insanları ellerinden tutup gezmelere gidesim geliyo vallahi, piknik olur, konser olur, tiyatro-sinema olur. Depresyonun ilacı mutluluk-eğlence

antonie · 5 Haziran 2017

almanca kursu olur mu acaba :)

esmergizmo · 5 Haziran 2017

iremerve1990 .!.:
Valla canım topluyorsun tabi mecburda ömründende ömür gidiyo.senden üç yaş küçüğüm ve iki çocuğun sorumluluğu evin sorumluluğu eşin sorumluluğu gerçekten çok zor.bazen sadece onlar için yaşadığımı hissediyorum.

evet haklısınız çok zor, umarım bir şekilde rahatlarsınız. ben de annemi görüyorum kaç yaşında olmasına rağmen evde halen hepimize yetmeye çalışıyor, sonra vicdan azabı duyuyorum bu yaşımda hala başlarındayım diye. falan öyle işte kafam karman çorman hep

ama insanın yaşama sebebi olması çok güzel bir his. ben şu an sadece ufak bir umut kırıntısıyla yaşayabiliyorum.

esmergizmo · 5 Haziran 2017

noram .!.:
Ben böyle konuları yazan insanları ellerinden tutup gezmelere gidesim geliyo vallahi, piknik olur, konser olur, tiyatro-sinema olur. Depresyonun ilacı mutluluk-eğlence

aslında biraz arkadaşsızlıkın da etkisi var. küçük yaşlarımızdaki gibi değiliz. çoğu arkadaşım evli, diğerleri de işleri çok ağır ve yoğunlar. haftada 1 zor görüyorum yüzlerini. sadece ailemin bana vakti var annemler emekli ablam da öğretmen ama hayat bakış açısı ablamın boğuyor beni daha aşağı çektiğinden arkadaş olarak onla takılamıyorum yani eğleneceğime zehir oluyor.

sanırım büyüdükçe herkes bireyselleşiyor, ben buna alışamadım bu süreçte hep sevgilim olduğundan yanımda birden dımdızlak kaldım şu anda.

antonie .!.:
almanca kursu olur mu acaba :)

valla aslında neden olmasın... ama bi arkadaşımla konuştum lisede almancadan mezun o. o bile şu an b2 düzeyinde olmadığını söyledi. en az 6 ay kapanman lazım almanca için dedi. bilemiyorum gözüm almıyor şu anda. tus bi yanda dururken

matruska01 · 5 Haziran 2017

Bende bir zamanlar boyle bir durumda uzunca bir sure kaldim. Evlenmeden onceydi resmen ölmek istiyordum,hayatimda hixbir sey yolunda gitmiyordu. Ben başa çikamadim malesef,cikmam icin ailemin destegi lazimdi oysaki ama her seyin sebebi de onlardan ölesiye korkmamdi.

Helenra · 5 Haziran 2017

antonie .!.:
almanca kursu olur mu acaba :)

O daha çok depresyona sokar

esmergizmo · 5 Haziran 2017

salinamunhasir .!.:
özellikle sizi mecbur bırakacak şeylere yönelin derim mesela kursa yazılırsanız param yazık olmasın diye gidersiniz

evet. yani mecbur kaldığım okul dönemlerimde aşırı sorumluluklu çalışkan hatta inek bir tipken tek başıma kalınca bu kadar savrulmak tembelleşmek iradesizleşmek kısmını algılayamıyorum resmen içimde 2 farklı insan varmış gibi. dışarıdan bir kontrol edene ihtiyaç duyuyorum galiba. kaç yaşıma geldim çocuk gibiyim.

melekler-engelchen .!.:
Ayni fikirdeyim

peki :)

esmergizmo · 5 Haziran 2017

matruska01 .!.:
Bende bir zamanlar boyle bir durumda uzunca bir sure kaldim. Evlenmeden onceydi resmen ölmek istiyordum,hayatimda hixbir sey yolunda gitmiyordu. Ben başa çikamadim malesef,cikmam icin ailemin destegi lazimdi oysaki ama her seyin sebebi de onlardan ölesiye korkmamdi.

üzüldüm peki nasıl çıktınız? evlilikle mi?

Helenra .!.:
O daha çok depresyona sokar

hayat enerjimi nası geri getirebilirim

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Kalpten kalbe bir yol vardır görülmez.

Aktif Üye

la tahzen !!!

Popüler Üye

Aktif Üye

la tahzen !!!

Çok yordun beni hayat

Guru

bahtım saçlarımdan karadır

Popüler Üye

Popüler Üye

Afra tafra afra tafra off puf

I'm worse at what I do best.

Popüler Üye

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency