- 3 Eylül 2012
- 21.890
- 57.774
- 798
- Konu Sahibi esmergizmo
-
- #21
Sana Güney Kore dizisi önereyim :)
İzle izle hayat dol :)
İzle izle hayat dol :)
Sana Güney Kore dizisi önereyim :)
İzle izle hayat dol :)
ne mesela? aşk dizisi hep onlar
modern family izliyorum bu aralar biraz iyi geliyor.
Oruç tutuyorsan şu aralar o da etkiliyordur. Yani komik gelecek ama ben karnım açken daha depresif oluyorum. Daha takıntılı oluyorum resmen, iftardan sonra geçiyor.
Ben de hiç dayanamam açlığa nomu. Evdeysem pek sıkıntı yok da işyerinde bütün negatif duyguları hissediyorum öfke üzüntü kıskançlık aşk tutku entrikaAynen ben de :)
Diyorum ki moralimi bozuk görüyorsanız önce aç mısın diye sorun o derece
Emin ol ailene yük filan değilsin.benimde 6 yaşında kızım var.29 değil 119 yaşına da gelse o benim canım ciğerim.ömür boyu başımın tacı o benim.anneler hiç öyle düşünmez evlatları için.sizin onu sevdiğinizden daha çok seviyordur o sizi emin olun.ayrıca hayatının baharındasın daha.daha önünde çok güzel günlerin olacak.hepimiz aslında bi umutla yaşıyoruz.mesela ben diyorum bi gün büyüyecekler ve bu sıkıntıların geçecek.rahatlayacaksın.sizinde önünüzde koskoca bi ömür var.bu sıkıntılı günleriniz mutlaka son bulacak.evet haklısınız çok zor, umarım bir şekilde rahatlarsınız. ben de annemi görüyorum kaç yaşında olmasına rağmen evde halen hepimize yetmeye çalışıyor, sonra vicdan azabı duyuyorum bu yaşımda hala başlarındayım diye. falan öyle işte kafam karman çorman hep
ama insanın yaşama sebebi olması çok güzel bir his. ben şu an sadece ufak bir umut kırıntısıyla yaşayabiliyorum.
Ben de hiç dayanamam açlığa nomu. Evdeysem pek sıkıntı yok da işyerinde bütün negatif duyguları hissediyorum öfke üzüntü kıskançlık aşk tutku entrika
Oruç tutuyorsan şu aralar o da etkiliyordur. Yani komik gelecek ama ben karnım açken daha depresif oluyorum. Daha takıntılı oluyorum resmen, iftardan sonra geçiyor.
Personal Taste aşk acısı çeken bir kadının başka bir adamla kendini toparlayışını çok güzel anlatıyor mesela.
Güldürürken acını tatlı tatlı yaşatan bir havası var.
Ben çok seviyorum.
Azar azar sarıyor yaranı sanki.
Evlilik her seyin Cozumu degil ama benim icin ferahlamanin baslangici oldu acikcasi. Evlendikten sonra hayatim daha duzene girdi benim. Universiteyi evlendikten sonra bitirdim,daha da sosyallestim. Bekarken ailem aşırı bunaltiyorlardi beni cunku,benim icin ÖzGürlügün baslangici oldu. Allahima bin sukur olsun
Emin ol ailene yük filan değilsin.benimde 6 yaşında kızım var.29 değil 119 yaşına da gelse o benim canım ciğerim.ömür boyu başımın tacı o benim.anneler hiç öyle düşünmez evlatları için.sizin onu sevdiğinizden daha çok seviyordur o sizi emin olun.ayrıca hayatının baharındasın daha.daha önünde çok güzel günlerin olacak.hepimiz aslında bi umutla yaşıyoruz.mesela ben diyorum bi gün büyüyecekler ve bu sıkıntıların geçecek.rahatlayacaksın.sizinde önünüzde koskoca bi ömür var.bu sıkıntılı günleriniz mutlaka son bulacak.
Yanlis anlasilmasin ben sevdigim adamla evlendim. İstemedigim bir evlilik Yapmadim,mecburiyetten de evlenmedim. Dedigim gb ailem her seyime karisiyordu onlara kalsa esimle evlenmeme bile izin vermiyorlardi. Ama aldigim en dogru en hayirli karardi. Allahima sukurler olsun. Evden gidince huzura erdim valla
Ben sana dersaneye gitmeni onerebilirim. Seninle ayni yolda yuruyen insanlari gorup rahatlarsin, birkac arkadas daha edinirsin. Tumden olmasa da kamp falan satin alabilirsin bilmiyorum sehrinde dersane var mi ama vardir buyuk ihtimalle.kızlar bilen bilir sıkıntılarım var. uzun süredir istediğim yeri kazanamadığım bir sınavım var. 9 yıllık ilişkim de yeni bitti. psikiyatra da gidiyorum bu arada.
sıkıntım şu ki içimde hiçbir hayat isteği kalmadı. evin içinde sadece nefes alıyorum. evet tamam depresyondayım ama nasıl çıkacağım? kendinizi böyle durumlardan nası kurtardınız? hiçbir şeye enerjim yok gibi. sadece internette dolanıp kafamı oyalayabiliyorum çok kötü bir kısır döngüye girdim.
benzer bir şeyler yaşayanların çıkış hikayelerini örnek almaya ihtiyacım var belki de. bilmiyorum.
not: konularımla boğduysam sizi görmezden gelin lütfen kötü bir şey demeyin çünkü kaldıramıcak kadar hassas bir dönemdeyim. teşekkürler.
Ben sana dersaneye gitmeni onerebilirim. Seninle ayni yolda yuruyen insanlari gorup rahatlarsin, birkac arkadas daha edinirsin. Tumden olmasa da kamp falan satin alabilirsin bilmiyorum sehrinde dersane var mi ama vardir buyuk ihtimalle.
Evde kalmamaya çalış, açık havaya güneşe çık. Güneş biliyorsun serotonin salgılanmasında etkendir. Park bahçe olabilir, toprakta yürümek veya çimenlere oturup kitap okumak iyi gelir.
Hayatının akışını değiştir. Hiç gitmediğin bir yere git, hiç yapmadığın bir şey yap. Ruhunu şaşırt, şaşırtmaca yap yani.
Ne bileyim yapmadıysan paten kay, uçurtma uçur, baleye git veya cilt bakımına git.
Geçmiş olsun
Bir süre sonra kendiliğinden geciyor eksiliyor hisler.. Hiç kimse sürekli aynı hissedemezmiş psikologum dedi iniş cıkıs hep olurmus.. Suan durumun yeni bu durumda olman da cok normal hemen süper olmayı bekleme kendine yüklenme bu dönemi yaşa ki sonu gelsin ağla sızlar üzül cünkü sonunda bitecek.. Spora başla o da iyi gelir..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?