hayat ne garip değil mi..kimi doğuyor kimi ölüyor.. kimi gülüyor kimi ağlıyor... kendimi kötü hissediyorum bazen durduk yere ağlıyorum.. yazmak geldi içimden paylaşmak istedim.. bazen çıkmazdayım sanıyorum herşey gözümün önüne geliyor bi anda.. bebeğim eşim vb.. vb.... belki daha önce yaşadıklarımdan bilmiyorum.. ben kayınvalidemin evine gelin gittim.. kendi evim olmadı onunla oturduk 2.5 yıl... sonra bir bebeğim oldu ve iki gün sonrada eşimin tayini çıktı başka şehire.. beni bırakıp gitti haliyle.. 5 ay eşimsiz kaldım bide kayınvalidemle... çok zordu... eşim gelemiyordu.. sonra biz taşındık eşimin görev yaptığı yere... artık benimde evim vardı bebeğim eşim ve ben beraberdik ailem vardı artık... geçenlerde kayınvalidem geldi kaldı 2 hafta sonra eşimin tatilinde biz ona gittik yine orda kaldık... memlekete gittiğimizde hep onda kalacağız tabi.. yazın mesela orda kalacağı o gelip bizde kalacak falan... beraber kaldığımız dönemler çok garip .. eşim bazen çok iyi bi insan oluyor bazen çok anacı.. yok yere sabaha kadar ağladığımı çok biliyorum... Allah herkesin kendi evini kurmasını nasip etsin... evi ev üstüne kurdurmasın.. herkese mutluluk sevgi para saygı dolu yuvalar versin... çok zor... ASLINDA ZOR OLAN NE BıLıYO MUSUNUZ... EŞıMıN BENı ANLAMAMASI... BAZEN YOK YERE BANA EMıRLER VERMESı YADA SERT DAVRANMASI... VE KAYINVALıDEMıN BENı HERZAMAN DIŞLAMASI... tabi o beni dışlayıp bana sevgi göstermeyince yanaşamıyoru ona sevgi gösteremiyorum... çok denedim ona canım cicim davranmayı ama her seferinde bir pürüz çıkardı.. artık yapamıyorum.. HAYAT OĞLUM ıÇıN VAR......
Son düzenleme: