Hayat sizce güzel mi?

Ferhans bak geçmiş olsun sana umarım güzel günlerin olur ancak insanların çocuğundan sanane. Herkes hayata senin kadar negatif bakmıyor ve çocuğunuda bir güzel doğuruyor. Artık seni ki çekememezliğe giriyor
 
Mamtobe .!.:
Ferhans bak geçmiş olsun sana umarım güzel günlerin olur ancak insanların çocuğundan sanane. Herkes hayata senin kadar negatif bakmıyor ve çocuğunuda bir güzel doğuruyor. Artık seni ki çekememezliğe giriyor
Genişletmek için tıkla...
Gayet güzel paylaşımlar yapılmış hayata dair.güzel konu bence.hayata dair düşünüyoruz işte.sağol güzel dileğin için.
 
Kristialia .!.:
E sen hiç korunmadan sex yapmıyor musun? 😒 nerden belli bir gün tutmayacağı? Ya hamile kalırsan?
Genişletmek için tıkla...
Kendimi düşünmek istemiyorum sanki bu konuda.kürtaj tartışmasına dönmesin şimdi.herkese uymayan düşüncelerim olduğunu kabullendim artık.korunmakla kürtaj arasında bir fark varmış gibi gelmiyor bana.haa oluşmadan engellemişsin haa oluşturan birkaç gün sonra.ne fark var ki.korunmasan belki 10 tane olacaktı.o zaman o 10 kişinin mi yaşama hakkını almış oluyorsun şimdi.ya da o erkekle sevişmeyi tercih etmeseydin hiç çocuğun olmayacaktı.sevişmek de tercih çocuk yapıp yapmamakta.bence bu işlere girersek çok su kaldırır.
 
Kristialia .!.:
E sen hiç korunmadan sex yapmıyor musun? 😒 nerden belli bir gün tutmayacağı? Ya hamile kalırsan?
Genişletmek için tıkla...
Bu konunun alt metninde bu var zaten. Konu sahibinin tüm çıkış noktası kendisinde bir şekilde olmayan ya da kendisine yetmeyen şeylerin başkasında oluşuna duyduğu çekemezlik dürtüsü. Başkasına bir şekilde hasetle( isteyerek ya da istemeyerek) bakan birisi nasıl iç huzuru bulabilir ki? Önce insan kendiyle barışık olmalı.
 
Sizin gerçekten çocuk anlamında acil terapi almanız gerekiyor. Çok ciddiyim. Istemiyor olabilirsiniz kimse sizi taşlamaz. tercih meselesi bu. biz sizin istememenize saygı duyarken siz niçin bizim çocuk isteme , çocuk sevme duygumuzu linçleyip eleştiriyorsunuz. Ne sebeple isterse ister insanlar sizi niye bukadar ırgalıyor? Dünya size göre güzel olmayabilir. Hayat herkese sizin gibi karamsar görünmüyor bunu bi kabullenin.

Siz burada kuyruk acınızı hafifletiyorsunuz bunca hınç sinir öfkenin sebebi başka birşey olamaz gidin tedavi olun.
 
Aysenimi .!.:
Merhaba.uzun zamandır üzerinde her an düşündüğüm bir konuyu fikir alışverişine açmak istiyorum.zaman zaman çok sert ve çok empatiden yoksun yorumlar yaptığımın farkındayım.ilaç kullanmadığım dönemlerde resmen kendimi tanıyamayacağı bir hale geliyorum.bikiyorum zaman zaman çok kalp kırdım.devam ettiğim zamanlar da oluyor bu duruma.aslına bakarsanız kötü ve huysuz biri olmak istemiyorum ama mutluluk seviyem onkadar düşük ki içimdeki mutsuzlukla ve huzursuzlukla nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum.yani demem o ki hayat bence hiç güzel bir yer değil.düşünüyorum da iyi ki dünyaya gelmişim dediğim gün sayısı var ki? Varsa da 3,5 gün birşeydir.ama keşke gelmeseydin demediğim bir gün bile yok.şu an sürekli bir duygusallık içindeyim.arada sırada da öfkeleniyorum hayatım bu döngüden ibaret.ilaç desteği almama rağmen.ama gördüğüm kadarıyla hiç de yalnız değilim.gerek açılan konular gerek çevremden şahit olduğum hayatlar, insanlar.herkes içindeki bunalımlı duygularla başa çıkabilmek için saçmalıyor, debeleniyor.zaten mutsuz olan kişileri çıkart, geri kalanlar da deli dediğimiz kategoriden bence.bazen derim 80 milyonluk tımarhane diye.herkesin çocuğu maşllah 10 numara 5 yıldız ama toplumun seviyesi ortada.burada bile ne hayatlar okuyoruz benimki onlarla ölçülemez bile.ana fikrim şu.ee madem bu dünyada neredeyse kimse mutlu ve huzurlu değil, insanlarımız rezil bir hâlde.biz niye ısrarla bu gereksiz hayatlara çocuk dünyaya getirmeye devam edip duruyoruz.hani astarı yüzünü karşılamaz derler ya tam öyle bir yerdeyiz.arqnızda mutlu olanlarının da vardır ama görünen köy de kılavuz istemiyor.ülke gündemine baktığımızda.yani neden illa en rezil hayat yaşayanlarımiz bile üremeye çalışıyor.hiç ki düşünülmüyor. Ben mutsuzum neden başkalarını da burada yaşamaya mahkum etmeyeyim diye.tek gerekçe anne olma duygusu mudur yani? Ya da yanımda insan olsun.Bu kadar mı benciliz ?.Bu hayattan memnun musunuz? Ya da sadece mücadele eder gibi mi hissediyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...

Madem ki dünyaya geldik hayat tabi ki güzel
Her zaman güzel olsa hiç çekilmez, inişler çıkışlar, dertler olacak ki hayatın kıymeti bilinsin
Çok zor bir çocukluk ve gençlik geçirdim, ardından çok ölüm ve hastalık gördüm, tamam bu sefer tertemiz delirdim dediğim zamanlar oldu ama yaralarımı sarmayı öğrendim. Okumak benim ilacım, kitaplarla beynimi boşalttım hep. Hayvanlar yaşama sebeplerimden biri, 25 yıldır sokak hayvanlarını bakıyorum evde de bir kedim var, ruhuma en iyi gelen şeydir hayvanla iletişim. Hayatın içinden sana güzel gelen şeyleri çekip alman lazım. Kendimi anladıktan sonra 36 yaşında evlendim, hayatta yaptığım en doğru işlerden biridir, yaralarımı sarmama çok yardımcı olmuştur eşim. Çocuk konusunda seninle benzer şeyler düşünüyorum, bir ara istedim ama sonra geçip gitti içimden o istek bugün çocuğum olmadığına şükürler ediyorum. İnsan önce kendiyle barışmalı, önce sen ayakta olacaksın sonra hayatını birileriyle paylaşacaksın, sen iyi olmadıktan sonra çevrendeki insanların hiç bir anlamı yok. İnancın var mı bilmiyorum ama ben dua ve ibadetten de çok fayda gördüm. İnsanlardan medet umup onca yıkıldıktan sonra kendi içime döndüm, ibadet ettim Allah'tan istedim, her derdimi ona açtım. Şimdi 47 yaşındayım çok uzun bir yol yürüdüm anlatsam aklını kaçırırsın ama yine de hayat güzel be :) sabah kalkınca ayaklarım yere basıyor ya, kendime bakabiliyorum ya, kedime sarılabiliyorum, çok istediğim bir kitabı kütüphaneme kapanıp okuyabiliyorum ya, eşime yemek pişiriyorum, evin içinde ona takılıyorum ya bugüne şükürler olsun diyorum çünkü çok çok kötülerini gördüm hayatta aklının almayacağı acılar var. O yüzden biraz kendine dön derim, sakinleş, neyden keyif aldığını ruhuna neyin iyi geldiğini keşfet elbet yolu bulacaksın.
 
Aysenimi .!.:
Merhaba.uzun zamandır üzerinde her an düşündüğüm bir konuyu fikir alışverişine açmak istiyorum.zaman zaman çok sert ve çok empatiden yoksun yorumlar yaptığımın farkındayım.ilaç kullanmadığım dönemlerde resmen kendimi tanıyamayacağı bir hale geliyorum.bikiyorum zaman zaman çok kalp kırdım.devam ettiğim zamanlar da oluyor bu duruma.aslına bakarsanız kötü ve huysuz biri olmak istemiyorum ama mutluluk seviyem onkadar düşük ki içimdeki mutsuzlukla ve huzursuzlukla nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum.yani demem o ki hayat bence hiç güzel bir yer değil.düşünüyorum da iyi ki dünyaya gelmişim dediğim gün sayısı var ki? Varsa da 3,5 gün birşeydir.ama keşke gelmeseydin demediğim bir gün bile yok.şu an sürekli bir duygusallık içindeyim.arada sırada da öfkeleniyorum hayatım bu döngüden ibaret.ilaç desteği almama rağmen.ama gördüğüm kadarıyla hiç de yalnız değilim.gerek açılan konular gerek çevremden şahit olduğum hayatlar, insanlar.herkes içindeki bunalımlı duygularla başa çıkabilmek için saçmalıyor, debeleniyor.zaten mutsuz olan kişileri çıkart, geri kalanlar da deli dediğimiz kategoriden bence.bazen derim 80 milyonluk tımarhane diye.herkesin çocuğu maşllah 10 numara 5 yıldız ama toplumun seviyesi ortada.burada bile ne hayatlar okuyoruz benimki onlarla ölçülemez bile.ana fikrim şu.ee madem bu dünyada neredeyse kimse mutlu ve huzurlu değil, insanlarımız rezil bir hâlde.biz niye ısrarla bu gereksiz hayatlara çocuk dünyaya getirmeye devam edip duruyoruz.hani astarı yüzünü karşılamaz derler ya tam öyle bir yerdeyiz.arqnızda mutlu olanlarının da vardır ama görünen köy de kılavuz istemiyor.ülke gündemine baktığımızda.yani neden illa en rezil hayat yaşayanlarımiz bile üremeye çalışıyor.hiç ki düşünülmüyor. Ben mutsuzum neden başkalarını da burada yaşamaya mahkum etmeyeyim diye.tek gerekçe anne olma duygusu mudur yani? Ya da yanımda insan olsun.Bu kadar mı benciliz ?.Bu hayattan memnun musunuz? Ya da sadece mücadele eder gibi mi hissediyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...
Regliniz mi yakın?
 
Carpediem4 .!.:
Sizin gerçekten çocuk anlamında acil terapi almanız gerekiyor. Çok ciddiyim. Istemiyor olabilirsiniz kimse sizi taşlamaz. tercih meselesi bu. biz sizin istememenize saygı duyarken siz niçin bizim çocuk isteme , çocuk sevme duygumuzu linçleyip eleştiriyorsunuz. Ne sebeple isterse ister insanlar sizi niye bukadar ırgalıyor? Dünya size göre güzel olmayabilir. Hayat herkese sizin gibi karamsar görünmüyor bunu bi kabullenin.

Siz burada kuyruk acınızı hafifletiyorsunuz bunca hınç sinir öfkenin sebebi başka birşey olamaz gidin tedavi olun.
Genişletmek için tıkla...
Kuyruk acim neden olsun ki.bu yaşa kadar zaman zaman evlenme teklifleri de aldım.şu an aktik iliskim de var.bu yola girmek çok da zor değildi.doğal yollarla olmayanlar ek yöntemlere baş vurup deliler gibi çocuk istemeye devam ediyor zaten.benim gibi düşünmeye başlamıyorlar ki.düsüncemin nedenini konuda da açıkladım zaten.belki birilerinde bir ışık yakarım diye.bir de hayat memat meselesi gibi çocuk isteyen, histerik nöbetler geçirecek kadar çocuk isteyen kişiler var.zaman zaman konularını okuyup, destek olmak için yarışıyoruz.kimse de bu kadar çocuk istemek sağlıklı değil, kafayı yemişsin diyemiyor nedense.benim gibi diyen oldu mu da linçleniyor.bir de bu işin bu ayağı var.bana birşeyler denilecekse bence bu kişilere de tepki gösterilmeli.herkes ahh canim ahh cicim tarzı tesellilerden başka bir şey yapmıyor.hayata biraz felsefi bakmayı seviyorum o da etkili bu konularda.
 
hizuran .!.:
Bu konunun alt metninde bu var zaten. Konu sahibinin tüm çıkış noktası kendisinde bir şekilde olmayan ya da kendisine yetmeyen şeylerin başkasında oluşuna duyduğu çekemezlik dürtüsü. Başkasına bir şekilde hasetle( isteyerek ya da istemeyerek) bakan birisi nasıl iç huzuru bulabilir ki? Önce insan kendiyle barışık olmalı.
Genişletmek için tıkla...
Bu kadar felsefi sorunu kıskançlıkla açıklamak şahaneymiş 😀 bütün felsefeciler kıskançmış desene o zaman.
 
Dünün gazete haberi,tam da konuya uygun 😊
 

Eklentiler

  • IMG20240218154103.webp
    IMG20240218154103.webp
    73,4 KB · Görüntüleme: 64
Aysenimi .!.:
Böyle zincirleme gitsin diyorsun haa.
Genişletmek için tıkla...
Yoo öyle değil de bu dünyanın en güzel şeyi çocuk ya onun sevgisi
bir çok şeyi yaşamış biriyim aşık oldum yedim içtim gezdim tozdum ama çocuklarıma hissettiğim şey hiç bir mutlulukla kıyaslayamam
 
wMasalw .!.:
Neredeyse bütün mesajlarınızda çocuk yapmayin hayat kötü vs diyorsunuz. Burada çocuk yapanlar en fazla 2 tane yapıyor ya da tek çocukta kalıyor. farklı forumlara mi gitseniz? Arapça falan ogrenip 5 10 çocuk yapanlara sorun bu sorularinizi
Genişletmek için tıkla...
Aynen valla 2 den fazla çocuk yapamıyoruz malesef bu ülkede 2 çocuk bile bize lüks oldu
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X