hayata dair deneyim ve tavsiyelerinize ihtiyacım var

Bölümümü çok sevdiğim söylenemez ama derslerim iyi mezun olduktan sonra başka bi iş yapmayı düşünüyorum ilişkim de yok o yüzden bi derdim de yok bununla ilgili
Bir sebebi yoksa geçici süreliğine böyledir muhtemelen
Bence kendine uğraşlar bul
Arkadaşlarınla daha çok zaman geçir.
 
Nazar mı değdiğini düşünüyorsunuz
Bilmiyorum ki neden oluyor . Başkasının nazarı değil çünkü başkasına söylemiyorum hani kendi kendime içimden söylüyorum. Hemen güzellikler kesiliyor. Şükür yeterli olduğunu belirtmekmiş diye duymuştum ben. Bununla alakalı olabilir mi diye düşünüyordum. Yukarıda bir arkadaş da benzerini yazmış.
 
herkese merhabalar,
normalde sahip olduklarına şükreden hayata minnetle bakan teslimiyetçi ve neşeli biriyimdir. son 1-2 aydır hayata olan umudumu kaybettim, her ne kadar kendimi toparlamaya pozitif olmaya itsem de başaramıyorum. spesifik bir derdim problemim yok çok şükür. İnançlı biriyimdir, kadere inanırım bazı şeyleri buna yorarak kendimi rahatlatabiliyordum. son zamanlarda ne gelecekle ilgili hayal kurabiliyorum ne herhangi bir şeyi yapma isteğim var ne de doğru düzgün bir şey düşünebiliyorum. kısacası mutsuzum ve garip bir şekilde bir mucize bekliyorum hayatımda çok büyük değişiklikler oluşturacak bir mucize. sizden ricam hayatta başınıza gelmiş, hayatınızı değiştirmiş olan bir mucize varsa anlatıp bana umut olmanız veya bir tavsiyeniz, öneriniz varsa almaya çok ihtiyacım var. şimdiden teşekkürler
Ben hayata dair taktik uygulamıyorum
yok işte "sabah uyanıyorum önce suya teşekkür ediyorum sonra havaya sonra kalkıp şaaak bir meditasyon şaak bir yoga ardından nirvanaya çıkıyorum" diyenlere hiç inanmıyorum. İçinden depresyona girmek mi gelmiş gir ağla felan kendini soyutla onunda bir süresi var sonra bitiyor sonra içinden ne geliyorsa onu yap. Ama bildiğin tek bişey olsun bu hayatta hep yalnızsın kimseden bişey bekleme. İnsanoğlu çiğ süt emmiş bir yerde yarı yolda bırakır seni. Kendi kendine yetebilmeyi öğrenince nirvanayı o zaman yaşıyorsun. Çoook depresyonlar, dost kazığı, aile kazığı, sevgili kazığı, kendimden kendime kazık yiyip bu farkındalığı kazandığımda regl dönemi olmazsa kolay kolay üzülmüyorum.
 
Ben hayata dair taktik uygulamıyorum
yok işte "sabah uyanıyorum önce suya teşekkür ediyorum sonra havaya sonra kalkıp şaaak bir meditasyon şaak bir yoga ardından nirvanaya çıkıyorum" diyenlere hiç inanmıyorum. İçinden depresyona girmek mi gelmiş gir ağla felan kendini soyutla onunda bir süresi var sonra bitiyor sonra içinden ne geliyorsa onu yap. Ama bildiğin tek bişey olsun bu hayatta hep yalnızsın kimseden bişey bekleme. İnsanoğlu çiğ süt emmiş bir yerde yarı yolda bırakır seni. Kendi kendine yetebilmeyi öğrenince nirvanayı o zaman yaşıyorsun. Çoook depresyonlar, dost kazığı, aile kazığı, sevgili kazığı, kendimden kendime kazık yiyip bu farkındalığı kazandığımda regl dönemi olmazsa kolay kolay üzülmüyorum.
Çok haklısın insanlara karşı beklenti içinde olmak yanlış fakat ben sizin gibi değilim sanırım 2 aydır bu psikolojiden çıkamıyorum
 
Çok haklısın insanlara karşı beklenti içinde olmak yanlış fakat ben sizin gibi değilim sanırım 2 aydır bu psikolojiden çıkamıyorum
Bende böyle değildim ki. Ben çok kazık yiyip çok depresyonlara girip hatta ölmeyi bile istedim. Sonra gelişti bu farkındalık umarım siz benim kadar dibe vurmadan farkına varırsınıx
 
evet çok haklısınız fakat benim çabalamak için önümde bir sebep yok kendime sebep bulamıyorum

sebep mi? kimsenin sebebe ihtiyacı yoktur.
koy kafana bi şey örneğin yeni bir dil öğrenmek, bir enstrüman çalmak, bir el becerisi kazanmak, bir spor dalına başlamak gibi.. zaten sonrası çorap söküğü gibi gelir..
ha hala bir şeyler diyeceksen sana sebep değil istek lazım.. o da yoksa feriştah olsak biz faydalı olamayız.. bi psikologdan yardım almanı öneririm.
 
Back
X