• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayatım bitti dediğiniz yerden başladı diyenler var mı ?

Ben bu acıyla yaşayamam bir kaç aya bu evden ölüm çıkar diye düşündüğüm zaman oldu.
Evden dışarı çıkamadım kendimden dahi iğrendim aynalara bakamadım.
Ama bu depresyonu atlattığımda kendimi bulmuştum karakterim oturdu
Merhabaa nasıl atlatabildiniz. Tecrübelerini paylaşabilir misiniz.
Melankolik bir ruh halim var sürekli motivasyonum düşük hep.
 
2 ay boyunca günde 13-14 saat çalışarak 🙈 toplu çalıştım. Her dersten konu anlatımlı tek kaynaktan çalıştım. Tüm kaynakların denemelerini çözdüm. Bol bol not tuttum. Sanırım bunlar etkili oldu.

En önemlisi de sanırım başka çarem yoktu. Branşimda atanmak dışında başka bir şansım yoktu. Bu benim motivasyonum oldu.
Bende kpss 2022 başlayacağım temelim yok... O yüzden sormak istedim benimde 92 civarı almam lazim işle beraber
 
Bende kpss 2022 başlayacağım temelim yok... O yüzden sormak istedim benimde 92 civarı almam lazim işle beraber
İnan benim de hiç temelim yoktu. Matematik ve Türkçe biliyordum. Genel kültür sıfırdı. Bir de alan var bizde. Bence yayarak çalışmak yerine toplu çalışmak bu sınav için çok daha iyi. Sınavdan sonra tüm bilgiler uçuyor ama iyi bir puan alırsın.
 
Şu hayatta öğrendiğim en önemli şey srn değişmezsen dünyanda değişmiyor.
Ben de çok zor bir hayat yaşadım.Bir gün acı bir olay bir travma .Sonra önce kabullenememe sonra derin acı sonra herkese kızgınlık ve en son kendinle hesaplaşma .Kendimle hesaplaşıp yüzleştim.Hatalarımı ve bu hataların bana yaşattıklarıHatam güçsüz ve hep boyun eğen olmaktı.
Hayata hep olumsuz umutsuz bakmaktı.
Değiştim ...Farkında olarak ve kimse için değil kendim için yaşamayı öğrendim.Ve kendimi sevmeyi..Sonra hayatım değişti..Birden değil ben değiştikçe değişti..Olumlu düşün olumlu olsun derler ya çoook doğru..
 
Şu hayatta öğrendiğim en önemli şey srn değişmezsen dünyanda değişmiyor.
Ben de çok zor bir hayat yaşadım.Bir gün acı bir olay bir travma .Sonra önce kabullenememe sonra derin acı sonra herkese kızgınlık ve en son kendinle hesaplaşma .Kendimle hesaplaşıp yüzleştim.Hatalarımı ve bu hataların bana yaşattıklarıHatam güçsüz ve hep boyun eğen olmaktı.
Hayata hep olumsuz umutsuz bakmaktı.
Değiştim ...Farkında olarak ve kimse için değil kendim için yaşamayı öğrendim.Ve kendimi sevmeyi..Sonra hayatım değişti..Birden değil ben değiştikçe değişti..Olumlu düşün olumlu olsun derler ya çoook doğru..
Çokça mutlu olunnn. Sen değişirsen etrafındakiler değişir bizin enerjimizin yansımasıyla şekilleniyor çevremiz derler :)
Kendini sevme olayını bir türlü başaramıyoeumm nefret de etmiyorum ama eksik bir şeyler var sanki :(
 
Böyle bir merak .Hayatım bitti ,artık mutlu olmayacagim dediğiniz yerde tekrar hayat size güldü mü ? Hayat bitti dediğiniz yerde yeniden yeşillendi mi ?
O bitti dediğin fragmandı. Ve fragmanı izlesende filmin sonu halkında sana asla ipucu vermez. Mutlu son diye birşey var. Senin elinde. Oyuncuda,senaristte, yönetmende sensin zira.
 
25, 29, 32 yaşlarında üçünde de bitti dedim. Paramparça olduğum yerden yeşillendim. Hayatı bilgisayar oyunlarına benzettim sonra. Marionun kendisini kurtarmasini bekleyen kaledeki piremses olmak istemedim😅Level atlamak için bölüm sonu canavarlarını yenmek gerekiyormuş. Ölürsen sil baştan. Tasavvuf okudum. Aklın gerçekten de mertebeleri varmış ve bunları oturduğumuz yerden geçemiyormuşuz.
Aile, iş, arkadaşlık, maddi, manevi konuları dengeye oturttum. (Benimki gibi bir aileden çıkınca zordu ama imkansız değil)Tek bir konu kalmıştı, evlilik. Olmayinca olmuyor. Aman dedim o da nazar boncuğu olsun🧿. Yolculuk hep kendimizden yine kendimize. Son nefese kadar böyle.
 
artık bittim diyen biri pek olmadım ama dipleri gördüğüm her sabah ölücekmişim gibi uyandığım bir dönemi atlattım. sevgilimden ayrıldım işimden ayrıldım aile içi şiddet gördüm. yeniden işe başlamadan toparlayamıycağımı biliyordum. kendimle yalnız kalmayı öğrendim işimi buldum ailemin yanından ayrıldım. yeniden aşık oldum. bunlar hemen olmadı tabii 2 yılımı aldı benim.
 
Belki kallavi acılar, düşüşler yaşamadım bu hayatta ama birçok travmam ve zorluğum oldu.Travmalarım o kadar çok birikti ki en son artık destek almayı düşünerek,bu durumumdan kurtulma cesareti gösterdim.Şuanki konumuma hep tırnaklarımla kazıyarak geldim,kazırken de o tırnaklar çok kırıldı tabi.Ben yaşadığım ve dibi gördüğüm noktalarda hep şunu hatırlatmaya çalışıyorum kendime: hiçbir şey kalıcı değil hayatta ve hayatlarımızda.Aldığımız nefes dahi her şey hercai.Bir gün şükrettiğimiz sağlığımız bile sonlanacak.Kendimize dert edindiğimiz şeylerin küçüklüğüne ve önemsizliğine o an yaşarken ayamıyoruz ama zaman ile karınca sabrı bunlar neymiş diyip olgunlukla aydınlanma fazına erişebiliyoruz ancak.
Hayatta nefes aldığımız sürece umut ve yaşam var.
Unutma ok seni geriye çekiyorsa daha ileriye fırlatacağı içindir.
 
Hayatim bitti dedikten bir "sabır süresi" zaman geçmeden kimsenin hayatinin yeşillendigini sanmam.

Sabırla yoğuruyorum şu an koruğu da dut yaprağını da... Birinden helva birinden atlas yapacagim... 😍
Nilmeseker bu sözleri kitaplardan mı öğreniyorsun
Eğer öyleyse bize bir kitap listesi mi atsan🤩
 
kimsenin yaninda aglayamayan ben, dayanamadigim icin kaldirima oturup cocuk gibi agladigimi bilirim sesli sesli.
her ayaga kalktigimda bir tokat daha atti bana hayat ama ben ayaga kalkmaktan hic vazgecmedim.
asla mutlu olamayacam keske bir arabanin önüne atlama cesaretim olsa da ölsem, dedigim yerde hayat bana güldü.
kendimi mutlu etmesini ögrendim, olgunlastim. insanlara gereginden cok deger vermemeyi ögrendim.
simdi cok güclüyüm cok sükür... ve eminim sen böyle bir dönemde oldugun icin soruyorsan, sende mutlu olacaksin yeter ki inan ve cabala
 
Nilmeseker bu sözleri kitaplardan mı öğreniyorsun
Eğer öyleyse bize bir kitap listesi mi atsan🤩
Bu sözler benim sözüm. Aslı " sabırla yogrulan koruk helva olur" dur. Birde yaşanmış yıllarımı tecrübelerimi eklerim Evhamlim
 
Back
X