agir depresyon olabilri seninki niye ya lizsin kimse yokmu hayatinda. seni kolundan tutup hadi cikiyoruz diyenBen çok karamsar, sürekli etrafına negatij enerji yayan, mutsuz, kronik depresyonu olan biriyim. Bir olay oldu mu hemen en kötüsünü düşünürüm. Ama yanılmam da. Hep düşündüğüm şey olur. Çok mutusuzum, yalnızım. Şu an evimde yalnız başıma forumları kurcalıyorum. Psikolojik olarak hasta olduğumu biliyorum. Ama iyileşmek istiyorum. Yani herşeyden vazgeçmiş değilim. Psikiyatriye gitti . Sen hasta değilsin, sorunların var, bana değil psikoloğa gitmen gerekir dedi. Ona da gidicem. Ama bu kadar karamsar, dipteyken hala umut var mıdır? İyileşebilir miyim? Hayatımın sonuna kadar mutsuz olacağımı hissediyorum ve böyle olmasından korkuyorum. Mutlu olmak istiyorum. İyi ki varım, bu dünyayı ve herkesi çok seviyorum demek istiyorum. Sizce bu mümkün mü?
Maalesef öyle biri yok. Geçen yıl 6 yıllık ilişkimi bitirdim. Tüm değer yargılarım değişti. Sevgiye inancım kalmadı. Kimseye güvenemez oldum. Yalnızım. Hiçbir amacım da kalmadı.agir depresyon olabilri seninki niye ya lizsin kimse yokmu hayatinda. seni kolundan tutup hadi cikiyoruz diyen
gozune bakip seni seviyorum diyen
nerelerdesin kizim seni cok merak ediyorum diyen
dostun arkadasin sevgioin kardesin esin kimse yokmu
Psikiyatriye gittim. Sen hasta değilsin benim sana yapabileceğim bir şey yok dedi. Sorunların var ondan dolayı psikoloğa gitmen lazım dedi. Gerçi benden önceki hasta bir bacağını kaybetmiş biriydi. Sanırım onun sorunlarından sonra benimkiler ona basit gelmiş olabilir.Kronik depresyon için tedavi oluyormusunuz ya da oldunuz mu fayda etmedi mi ilaçlar ?
Bir işim var. Ailem çok iyi. Ama yaşım geçmiş gibi geliyor. Yaşadığım travmadan sonra bir daha sevemeyecekmişim gibi geliyor. Bir daha sevemeyeceğim, aile kuramayacağım. Anne olamayacağım. Yalnız başıma ölecekmişim gibi hissetmeye başladım.Aklınıza gelen başınıza gelmiyordur siz kötüyü düşündüğünüz için hep kötü şeylerin farkına varıyorsunuzdur.kötüyü çekmeyin.hayatta güzel şeyler de oluyor iyi yanından bakmak lazım.tedavi olun bir an önce.insanın başına kötü şeyler gelse de hayat yaşamaya değer,mutluluk sizi de bulur bir gün
Mutluluğun insanı bulması yaşla ilgili değil.siz kendinizi kısıtlarsanız böyle nasıl farkına varacaksiniz.hiç kimse tam anlamı ole istediği şeye sahip değil,mutlaka bir eksiklik var.mesela ben.evliyim huzurluyum ama is yok çocuk yok.bazen zayıf zamanlarım oluyor artık isyan etme derecesine geliyorum sonra diyorum geçecek bu gunler hep böyle devam etmez,sabret.yani hersey sizde bitiyor bir silkelenin,kendinize gelin.Bir işim var. Ailem çok iyi. Ama yaşım geçmiş gibi geliyor. Yaşadığım travmadan sonra bir daha sevemeyecekmişim gibi geliyor. Bir daha sevemeyeceğim, aile kuramayacağım. Anne olamayacağım. Yalnız başıma ölecekmişim gibi hissetmeye başladım.
sen askini degil aliskanligini birakmissin bence.. hayatinin merkezine onu koynussun. ortadan kalkincs merkezin sasmis ve dedigi durum olusmus yebi insaarla tanismalisinm seni hayata baglayacak birisi veya ir amaca yeni cevreyle ortamlarla ulasabilirsinMaalesef öyle biri yok. Geçen yıl 6 yıllık ilişkimi bitirdim. Tüm değer yargılarım değişti. Sevgiye inancım kalmadı. Kimseye güvenemez oldum. Yalnızım. Hiçbir amacım da kalmadı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?