Hayatımda İlk Kez

Maariftakvimi

Maariftakvimi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Eylül 2018
1.710
2.691
Herkese hayırli aksamlar hayirli ramazanlar

Daha önce açtığım konuya denk gelen olduysa ailevi ilişkilerimizin kardeş bağlarımızın çok kuvvetli olmadığından muzdarip olduğumu bunun için üzüldüğümu bilen vardır.

Is yeri iliskilerindede yakın diyebilecegim pek kimse kalmadı ya is yerinin baska subelerine gectiler yada tayin alıp gittiler is yerinde sosyal hayatta aile hayatında bildiginiz yalnızlığın zivesini görmüş bulundum En Büyük TÜRKİYE

Bugün öyle can sıkintısında instada dolaşiyordum bi arkadaşımın eski stoylerine eski paylasımlarına baktım arkadaşım evli ve iki çocuk annesi eşini çok seviyor ama yeri geldi eşiylede eşinin ailesiylede ciddi sorunları oldu hatta boşanmanın eşiğinden dönüldü
Herkesin olduğu onun kendi ailesindede bir takım sıkıntıları oldu bir dönem yani ozetle çokta pırıl pırıl sorunsuz bi hayatta yasamiyor oda ama baktımda çocuklarıyla olan fotograflarında o kadar mutlu ki resmen gözleri mutluluktan ışıldıyor yüzünde samimi bir gülümseme öyle hoşuma gittiki hesabın ilk açıldigi tarihten son güne kadar paylaşımlara baktım

Sonra bi arkadasa daha baktım asker eşi iki çocuğu var ve hep esinden uzakta ve neredeyse çocukların tüm sorumlulukları kendidinde ve çalısan bi anne bunca yorgunluga ragmen onunda cocuklariyla olan resimlerindeki mutluluk çok guzel ben böyle böyle derken tüm gün hesabımdaki evli arkadaslarıma baktım evet evliliği hep isteyen biri oldum ama....

İLK DEFA hayatımda ilk defa keşke anne olsaydım belki bende kendi dünyamda çocuklarımla kendi yuvamda mutlu olur beni umursamayan insanlardan dolayı yalnızlığımdan dolayı üzülmezdim.

Mesela bazen ay geçer ablam aramazsam aramaz hiç aramiyorsun deyince inan çocuklardan kendimi bile görmeye zamanım olmuyor der
Bugün mesela kardesimi aradım nöbet çıkışiydi extra isler çıktıgi icin eve gec gitmistir iftara kalkamaz diye arayayim dedim telefonu acar acmaz öylesine aradigimi düşünüp ben daha iftar etmedim hele bi bekleseydin iftar etseydim dedi

Git gide yalnızlığım o kadar ağır basmaya başlıyor ki kendimi o yalnızlığın altında eziliyor gibi hissediyorum
Kızlar lutfen kusura bakmsyın gercekten karamsar konular açmak istemiyorum ama bunlarıda konusup paylasabilecegim yakınlıkta kimsem yok
Bu gün ilk defa keşke anneligi yaşasam evlat sevgisiyle mutlu olsam aile hayatında hizuru mutluluğu bulup bende başkalarindan beklentiyi kessem diye düşündüm ama düsunekte istemekte hicbirseyi degistirmiyor maalesef bunu söylemek bile istemiyorum hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum
 
Maariftakvimi .!.:
Herkese hayırli aksamlar hayirli ramazanlar

Daha önce açtığım konuya denk gelen olduysa ailevi ilişkilerimizin kardeş bağlarımızın çok kuvvetli olmadığından muzdarip olduğumu bunun için üzüldüğümu bilen vardır.

Is yeri iliskilerindede yakın diyebilecegim pek kimse kalmadı ya is yerinin baska subelerine gectiler yada tayin alıp gittiler is yerinde sosyal hayatta aile hayatında bildiginiz yalnızlığın zivesini görmüş bulundum En Büyük TÜRKİYE

Bugün öyle can sıkintısında instada dolaşiyordum bi arkadaşımın eski stoylerine eski paylasımlarına baktım arkadaşım evli ve iki çocuk annesi eşini çok seviyor ama yeri geldi eşiylede eşinin ailesiylede ciddi sorunları oldu hatta boşanmanın eşiğinden dönüldü
Herkesin olduğu onun kendi ailesindede bir takım sıkıntıları oldu bir dönem yani ozetle çokta pırıl pırıl sorunsuz bi hayatta yasamiyor oda ama baktımda çocuklarıyla olan fotograflarında o kadar mutlu ki resmen gözleri mutluluktan ışıldıyor yüzünde samimi bir gülümseme öyle hoşuma gittiki hesabın ilk açıldigi tarihten son güne kadar paylaşımlara baktım

Sonra bi arkadasa daha baktım asker eşi iki çocuğu var ve hep esinden uzakta ve neredeyse çocukların tüm sorumlulukları kendidinde ve çalısan bi anne bunca yorgunluga ragmen onunda cocuklariyla olan resimlerindeki mutluluk çok guzel ben böyle böyle derken tüm gün hesabımdaki evli arkadaslarıma baktım evet evliliği hep isteyen biri oldum ama....

İLK DEFA hayatımda ilk defa keşke anne olsaydım belki bende kendi dünyamda çocuklarımla kendi yuvamda mutlu olur beni umursamayan insanlardan dolayı yalnızlığımdan dolayı üzülmezdim.

Mesela bazen ay geçer ablam aramazsam aramaz hiç aramiyorsun deyince inan çocuklardan kendimi bile görmeye zamanım olmuyor der
Bugün mesela kardesimi aradım nöbet çıkışiydi extra isler çıktıgi icin eve gec gitmistir iftara kalkamaz diye arayayim dedim telefonu acar acmaz öylesine aradigimi düşünüp ben daha iftar etmedim hele bi bekleseydin iftar etseydim dedi

Git gide yalnızlığım o kadar ağır basmaya başlıyor ki kendimi o yalnızlığın altında eziliyor gibi hissediyorum
Kızlar lutfen kusura bakmsyın gercekten karamsar konular açmak istemiyorum ama bunlarıda konusup paylasabilecegim yakınlıkta kimsem yok
Bu gün ilk defa keşke anneligi yaşasam evlat sevgisiyle mutlu olsam aile hayatında hizuru mutluluğu bulup bende başkalarindan beklentiyi kessem diye düşündüm ama düsunekte istemekte hicbirseyi degistirmiyor maalesef bunu söylemek bile istemiyorum hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum
Genişletmek için tıkla...
Bu kadar karamsar olmayin. Her sey evlilik, cocuk demek degil. O yuzu gulen insanlar bazen ates saciyor gozlerinden sizin haberiniz olmuyor 😂

Arkadaslarinizla vakit gecirin, sosyallesin
 
Yalnızsındır, sevgilin olunca mutlu olacağını sanırsın. Sevgilin olur, evlenince daha mutlu olacağını zannedersin. Evlenirsin bu sefer mutluluk çocuktadır. Çocuk olur bir süre sonra ikinci çocuk sevdası başlar her şeyin anahtarı ondandır. Hepsi tamam olunca bu sefer alınacak ev araba, ailecek gidilecek tatiller, gezilecek yerler vardır, onun için de para lazımdır, onlara da ulaşsan mutlu olacam dersin sonra bir bakmışsın yaş geçmiş, enerji bitmiş sen hep arıyorsun mutluluğu.

Ama mutluluk tam olarak şu anda, yaşadığın anda. Görmeye çalış ve keyfini çıkar, beklediklerin elbet seni bulacak, arayarak kendini tüketme 😊
 
Maariftakvimi .!.:
Herkese hayırli aksamlar hayirli ramazanlar

Daha önce açtığım konuya denk gelen olduysa ailevi ilişkilerimizin kardeş bağlarımızın çok kuvvetli olmadığından muzdarip olduğumu bunun için üzüldüğümu bilen vardır.

Is yeri iliskilerindede yakın diyebilecegim pek kimse kalmadı ya is yerinin baska subelerine gectiler yada tayin alıp gittiler is yerinde sosyal hayatta aile hayatında bildiginiz yalnızlığın zivesini görmüş bulundum En Büyük TÜRKİYE

Bugün öyle can sıkintısında instada dolaşiyordum bi arkadaşımın eski stoylerine eski paylasımlarına baktım arkadaşım evli ve iki çocuk annesi eşini çok seviyor ama yeri geldi eşiylede eşinin ailesiylede ciddi sorunları oldu hatta boşanmanın eşiğinden dönüldü
Herkesin olduğu onun kendi ailesindede bir takım sıkıntıları oldu bir dönem yani ozetle çokta pırıl pırıl sorunsuz bi hayatta yasamiyor oda ama baktımda çocuklarıyla olan fotograflarında o kadar mutlu ki resmen gözleri mutluluktan ışıldıyor yüzünde samimi bir gülümseme öyle hoşuma gittiki hesabın ilk açıldigi tarihten son güne kadar paylaşımlara baktım

Sonra bi arkadasa daha baktım asker eşi iki çocuğu var ve hep esinden uzakta ve neredeyse çocukların tüm sorumlulukları kendidinde ve çalısan bi anne bunca yorgunluga ragmen onunda cocuklariyla olan resimlerindeki mutluluk çok guzel ben böyle böyle derken tüm gün hesabımdaki evli arkadaslarıma baktım evet evliliği hep isteyen biri oldum ama....

İLK DEFA hayatımda ilk defa keşke anne olsaydım belki bende kendi dünyamda çocuklarımla kendi yuvamda mutlu olur beni umursamayan insanlardan dolayı yalnızlığımdan dolayı üzülmezdim.

Mesela bazen ay geçer ablam aramazsam aramaz hiç aramiyorsun deyince inan çocuklardan kendimi bile görmeye zamanım olmuyor der
Bugün mesela kardesimi aradım nöbet çıkışiydi extra isler çıktıgi icin eve gec gitmistir iftara kalkamaz diye arayayim dedim telefonu acar acmaz öylesine aradigimi düşünüp ben daha iftar etmedim hele bi bekleseydin iftar etseydim dedi

Git gide yalnızlığım o kadar ağır basmaya başlıyor ki kendimi o yalnızlığın altında eziliyor gibi hissediyorum
Kızlar lutfen kusura bakmsyın gercekten karamsar konular açmak istemiyorum ama bunlarıda konusup paylasabilecegim yakınlıkta kimsem yok
Bu gün ilk defa keşke anneligi yaşasam evlat sevgisiyle mutlu olsam aile hayatında hizuru mutluluğu bulup bende başkalarindan beklentiyi kessem diye düşündüm ama düsunekte istemekte hicbirseyi degistirmiyor maalesef bunu söylemek bile istemiyorum hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum
Genişletmek için tıkla...
benim gibi hiç kardeşiniz de olmayabilirdi, iş için sürekli yer değiştirmeniz ve dolayısıyla çevrenizdeki insanların sürekli değişmesi de gerekebilirdi. insan her duruma adapte olabilen bir varlık bence. bu duygudurumunuz da geçici onu bilin öncelikle. istiyorsanız umarım anne olursunuz ama hayatınızı ve mutluluğu bir tek çocuğa bağlarsanız bu da altı boş bir durum olur. öncelikle ne olduğunuzu bulun sonra ona göre yol çizin benim önerim.

ya bi de insta hayaller burası hayatlar gibi geliyor bana😅🤣
 
E sen de çek foto at instya, filtreyi de bas gözlerin ışıldasın.
Bence mutlu olmak için başka bir güce ihtiyaç duyan zaten mutlu olamaz.
Evlenince mutlu olur muyum?
Bekarken mutlu olamayan evlenince nasıl mutlu olur ki?
Çocuğum olunca mutlu olur muyum?
Çocuk dediğin lunapark mi, neden anneyi mutlu etsin ki? Nasıl etsin. Onun görevi bir şekilde gelişimini tamamlayıp birey olmak. Arada iki sevimli söz söyler,gelir öper falan, o da huyu güzelse, aile mutlu olur. Onun dışında çocuk büyüme sancilariyla dolu bir organizma. Bugün çocuğun olsa seni nasıl mutlu edebilir ki,sen mutlu olmayı bilmedikten sonra?
Anne olmak sonsuz endişe halı, çocuğun her hastalığı, her problemi annede stres yaratır. Başka çocukların ailelerinin yaptığı ama onun yapamadığı her şey anneyi üzer. Misal kreşler.. mahalle arasında olanlar bile yani en kötüleri bile 2 bin liradan başlıyor. Ortalama olanlar 2,5- 3 bin lira falan, gercekten güzel olanlar,yabancı abladan ders alıp tüm gün okulun etrafındaki koruda oynayıp keşifle öğrenenler 5 bınden başlıyor. Mesela daha çocuğun 3 yaşındayken bile ona en güzelini verememenin üzüntüsü oluyor çoğu annede. Okula başlayacak, bakacaksın mahalle okulunda sınıflar 40 kişilik, hoca agresif yapılı... Rahatsız olup özel okul araştıracaksin imkanı yok güzel bir özel okula vermene. Çocuğunu bir sıfır geriden başlatma hissiyle başa çıkmaya çalışacaksın. Her istedigini yapsan bu sefer de doyumsuz olacak. Kocanla kavga etsen psikolojisi bozulacak...
Her an ama her an birisi için endişe edeceksin. Hem de bu zamanla azalsa da ömür boyu sürecek bir şey. Gün olacak eve gelmek istemeyecek, özgürlük ayağına başka şehirlerde okuyacak, telefonunu vakitlice açmayacak, endişelerine endişe ekleyeceksin falan...
Romantik olmaya gerek yok, çocuk dediğin böyle bir şey .
Mutsuz bir kadınin anne olunca bir anda mutlu olduğuna ben asla inanmam, annelik böyle bir şey değil .
Senin önce mutlu olmanın yollarını öğrenmen gerekir,sonra evlenip coluga çocuğa karışırsın... Bence böyle şeyleri düşünmek yerine kendine odaklan. Kimsenin de insta fotolarına iç çekme. Oralar yalan dünyalar
 
Selizay .!.:
Yalnızsındır, sevgilin olunca mutlu olacağını sanırsın. Sevgilin olur, evlenince daha mutlu olacağını zannedersin. Evlenirsin bu sefer mutluluk çocuktadır. Çocuk olur bir süre sonra ikinci çocuk sevdası başlar her şeyin anahtarı ondandır. Hepsi tamam olunca bu sefer alınacak ev araba, ailecek gidilecek tatiller, gezilecek yerler vardır, onun için de para lazımdır, onlara da ulaşsan mutlu olacam dersin sonra bir bakmışsın yaş geçmiş, enerji bitmiş sen hep arıyorsun mutluluğu.

Ama mutluluk tam olarak şu anda, yaşadığın anda. Görmeye çalış ve keyfini çıkar, beklediklerin elbet seni bulacak, arayarak kendini tüketme 😊
Genişletmek için tıkla...
İnanın beni tanısanız hayatta hiç büyük beklentileri olan bi yapım olmadı ama sanırım manevi degerler beni maddi olanlardan daha cok cezbediyor ve manevi degerlerin (aile iliskilerin kardes baglarınin kuvvetli olmaması) arkadaslarimin uzakta olmasi vs beni daha çok uzuyor.33 yasindayim hayatimda hic ciddi yada flortoz bi iliskim olmadi hayatimda duygusal olarak eli hep boş yoksa insan oglunun isteklerinin hicbirzamsn bitmeyeceginin insanin tatmin olmayacaginin farkindayim
 
strawberryland .!.:
benim gibi hiç kardeşiniz de olmayabilirdi, iş için sürekli yer değiştirmeniz ve dolayısıyla çevrenizdeki insanların sürekli değişmesi de gerekebilirdi. insan her duruma adapte olabilen bir varlık bence. bu duygudurumunuz da geçici onu bilin öncelikle. istiyorsanız umarım anne olursunuz ama hayatınızı ve mutluluğu bir tek çocuğa bağlarsanız bu da altı boş bir durum olur. öncelikle ne olduğunuzu bulun sonra ona göre yol çizin benim önerim.

ya bi de insta hayaller burası hayatlar gibi geliyor bana😅🤣
Genişletmek için tıkla...
Sizi anliyorum maaleaef ki toy genç bir yasta degilim🙂

Sanal dünya ile gercek dunya arasindaki farkliligi bilincindeyi o yüzden özellikle hayatında evliliklerinde sorunlar yasayan kisilerden örnekler verdim
 
Uzulmeyin, sizi anlayabiliyorum yasla beraber bir yuvam, cocugum olsun istegi artiyor. Iyi bir esiniz olmazsa cocuklarla olan mutlulugunuzda yarim olacak. Hadi cocuklarla ben ilgileneyim, sen kafani dinle diyen bir esiniz olmazsa sadece evladınıza bakar mutlu olur, kocaniza bakar nefret duyarsiniz. Bahsettiginiz arkadasinizda hayatini maalesef boyle yasiyordur. Burada boyle bir suru konu var. Umarim birgun sizi cok seven ve dusunen bir esiniz olur. Olmuyorsa da hayirlisi buymus demek ki, kotu bir aile kurmaktansa bekar olmak daha iyi
 
yenGEnC .!.:
E sen de çek foto at instya, filtreyi de bas gözlerin ışıldasın.
Bence mutlu olmak için başka bir güce ihtiyaç duyan zaten mutlu olamaz.
Evlenince mutlu olur muyum?
Bekarken mutlu olamayan evlenince nasıl mutlu olur ki?
Çocuğum olunca mutlu olur muyum?
Çocuk dediğin lunapark mi, neden anneyi mutlu etsin ki? Nasıl etsin. Onun görevi bir şekilde gelişimini tamamlayıp birey olmak. Arada iki sevimli söz söyler,gelir öper falan, o da huyu güzelse, aile mutlu olur. Onun dışında çocuk büyüme sancilariyla dolu bir organizma. Bugün çocuğun olsa seni nasıl mutlu edebilir ki,sen mutlu olmayı bilmedikten sonra?
Anne olmak sonsuz endişe halı, çocuğun her hastalığı, her problemi annede stres yaratır. Başka çocukların ailelerinin yaptığı ama onun yapamadığı her şey anneyi üzer. Misal kreşler.. mahalle arasında olanlar bile yani en kötüleri bile 2 bin liradan başlıyor. Ortalama olanlar 2,5- 3 bin lira falan, gercekten güzel olanlar,yabancı abladan ders alıp tüm gün okulun etrafındaki koruda oynayıp keşifle öğrenenler 5 bınden başlıyor. Mesela daha çocuğun 3 yaşındayken bile ona en güzelini verememenin üzüntüsü oluyor çoğu annede. Okula başlayacak, bakacaksın mahalle okulunda sınıflar 40 kişilik, hoca agresif yapılı... Rahatsız olup özel okul araştıracaksin imkanı yok güzel bir özel okula vermene. Çocuğunu bir sıfır geriden başlatma hissiyle başa çıkmaya çalışacaksın. Her istedigini yapsan bu sefer de doyumsuz olacak. Kocanla kavga etsen psikolojisi bozulacak...
Her an ama her an birisi için endişe edeceksin. Hem de bu zamanla azalsa da ömür boyu sürecek bir şey. Gün olacak eve gelmek istemeyecek, özgürlük ayağına başka şehirlerde okuyacak, telefonunu vakitlice açmayacak, endişelerine endişe ekleyeceksin falan...
Romantik olmaya gerek yok, çocuk dediğin böyle bir şey .
Mutsuz bir kadınin anne olunca bir anda mutlu olduğuna ben asla inanmam, annelik böyle bir şey değil .
Senin önce mutlu olmanın yollarını öğrenmen gerekir,sonra evlenip coluga çocuğa karışırsın... Bence böyle şeyleri düşünmek yerine kendine odaklan. Kimsenin de insta fotolarına iç çekme. Oralar yalan dünyalar
Genişletmek için tıkla...
Aslında normalde ben dü yanın içinde bulundugu durumlardan savaşlar ekolojik denge doğal kaynaklarin tükenmesi ekonomik sorunlar gibi durumlardan hicbirzamsn anne olmayi dusunen isteyen biri degildim.

Evliligi isterdim ama anne olmayi bencillik olarak gorurdum ama aanki bugun o fotograflara bakinca annelik evlat bir kadinin funyada sahip olabilecegi en buyuk hazinelerden biri gibi geldi sanki yasim ilerledikce benden uzak hislere karsi daha cok istegim oldu
 
Maariftakvimi .!.:
Aslında normalde ben dü yanın içinde bulundugu durumlardan savaşlar ekolojik denge doğal kaynaklarin tükenmesi ekonomik sorunlar gibi durumlardan hicbirzamsn anne olmayi dusunen isteyen biri degildim.

Evliligi isterdim ama anne olmayi bencillik olarak gorurdum ama aanki bugun o fotograflara bakinca annelik evlat bir kadinin funyada sahip olabilecegi en buyuk hazinelerden biri gibi geldi sanki yasim ilerledikce benden uzak hislere karsi daha cok istegim oldu
Genişletmek için tıkla...
Amaaaaan , etrafına baksana anne olmayan kaç insan var? Üreyebilen herkes anne. Sence gerçekten de herkes 'hazine sahibi' mi???
Bu kadar romantize etmeye değecek bir şey değil
Ayrıca madem cooook yalnızsın, yakın gelecek planı olarak evine kedi alsana. O seni evde bekler, mama koyunca önce seni öper öyle yer, geceleri sarılır, eve geç gelince endiselenir... Benim de kedim var, ozellikle pandemide vs hiç yalnızlık çekmedim, sarıldım bütün gün kedimle takildim
 
dogadostupanda .!.:
Uzulmeyin, sizi anlayabiliyorum yasla beraber bir yuvam, cocugum olsun istegi artiyor. Iyi bir esiniz olmazsa cocuklarla olan mutlulugunuzda yarim olacak. Hadi cocuklarla ben ilgileneyim, sen kafani dinle diyen bir esiniz olmazsa sadece evladınıza bakar mutlu olur, kocaniza bakar nefret duyarsiniz. Bahsettiginiz arkadasinizda hayatini maalesef boyle yasiyordur. Burada boyle bir suru konu var. Umarim birgun sizi cok seven ve dusunen bir esiniz olur. Olmuyorsa da hayirlisi buymus demek ki, kotu bir aile kurmaktansa bekar olmak daha iyi
Genişletmek için tıkla...
Iyi dilek ve dualariniz icin çok ama cok tesekkur ederim.

Aslında eskiden dunyanin ucinde oldugu ekolojik ekonomik poliktuk bir cok sebepte anne olmak istemezdim.ptoblemli bir ailede buyudum babam her turlu sorunlar cikaran biriydi belkide hicbir erkegin gercekten iyi bir baba olacagini dusunmediginden annelik hayalleri hic kurmadim ama konunun basindada belirtigim gibi aile iliskilerimizi kuvvetli olnayisi artik sarilip hasret giderecegim bir aile istegi uyandirdi belkide bende
 
Maariftakvimi .!.:
Sizi anliyorum maaleaef ki toy genç bir yasta degilim🙂
Sanal dünya ile gercek dunya arasindaki farkliligi bilincindeyi o yüzden özellikle hayatında evliliklerinde sorunlar yasayan kisilerden örnekler verdim
Genişletmek için tıkla...
yok est ya onu demek istemedim. yaşıt sayılırız zaten. sadece geçicek😊 bana da her sevgilimden ayrıldığımda gelir o his yine mi anne olamıycam hissi. ki bu durumda bayaa gelmiş😅 arkadaşların çocuklarıyla oynarken bana versenize diye geyik yaparım hatta. ki hepsinin ortak cevabı "şimdi gülüyorlar ama sen bir de mızmızlandıklarında gör biz bile niye yaptık kafasındayız" oluyor. benzer durumdayız beni de arada yoklar o duygular ama ben uzun zamandır saldım. sizin de umarım dilediğiniz ne varsa gerçekleşir.
 
İhtiyaç hiyerarşisine göre insani duygular içindesiniz anlıyorum.
Lakin mutluluk öyle bir şey degil..
Hayat böyledir.
Issizken ahh bir atansam deriz. Atanırız bir kotu idareci yüzünden hayattan nefret edebiliriz.
Evlilik isteyen kendi yuvam olsun diyen biri fistik gibi eş bulsa kaynanasiyla imtihan olur nerden evlendim diyebilir.
Cocuk sahibi olmanın guzel yanları da elbette var.
Ama yorucu, zor yanları da fazlasıyla mevcut.

Hayatin her basamağı inişli çıkışlı.

O halde where is this huzur? :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
Bir abla tavsiyesine ihtiyacım var yardım eder misiniz?
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
1K
gulzen
gulzen
K
İkiz Hamilelik yalnızlık ruhsal bunalım dertleşmek istedim varsa tavsiye isterim
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
3K
masalgibiyolculuk
masalgibiyolculuk
L
Kocamdan sogudum, ne yapmaliyim?
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
2K
dogagumuscu
D
D
Boşanma depresyonu
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
5K
tobeornottobe95
T
Nhessa
1 - 7 Nisan 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
721
Nhessa
Nhessa
X