Hayatımda İlk Kez

Maariftakvimi .!.:
Iyi dilek ve dualariniz icin çok ama cok tesekkur ederim.

Aslında eskiden dunyanin ucinde oldugu ekolojik ekonomik poliktuk bir cok sebepte anne olmak istemezdim.ptoblemli bir ailede buyudum babam her turlu sorunlar cikaran biriydi belkide hicbir erkegin gercekten iyi bir baba olacagini dusunmediginden annelik hayalleri hic kurmadim ama konunun basindada belirtigim gibi aile iliskilerimizi kuvvetli olnayisi artik sarilip hasret giderecegim bir aile istegi uyandirdi belkide bende
Genişletmek için tıkla...
Sizi cok iyi anlıyorum benim annem ve babamda berbatti. Cok uzun sure bende evlilik ve cocuk hayali kuramadim. Bazen esimle tartisirken soyledigi birsey bana babami hatirlatiyor, o anda 2 kat ofkeleniyorum. Maalesef aile travmalari atlatilamiyor. Her ne kadar aile kurabilsekte bazen bir soz bir bakis travmalari tetikliyor. Umarim iyi insanlarla karsilasirsiniz hayalini kurdugunuz yuvada mutlu olursunuz
 
Ben sizi anlıyorum. Belli bir yaştan sonra herkes cekirdek ailesine kilitleniyor (elbette istisnalar vardır ama azınlık)
Ben bile arkadaslarımın yaptıgı 5 plandan 1ine katılabiliyorum yalnızca. Cünkü calısıyorum ve aileme de vakit ayırmak istiyorum. Kendinize kendiniz gibi arkadas cevresi olusturmanızı öneriyorum, benim de böyle bizle takılmıyorsunuz diye üzülen arkadaslarım var gercekten cok istiyorum ama bölünemeyecegim icin secici olmak zorunda kalıyorum.
 
Mutlu olmayı bir canlıya bağlamayın. Evli olup cocugu olduğu halde yalnız ve mutsuz o kadar insan var ki... Belki de sizin için en iyisi yalnızlıktır.
 
merhaba,
annem ve kardeşlerimle sık görüşüyorum. yine de sağlıklı bir ilişkimiz olduğu söylenemez. herhalde bu ilişki zincirinde de en zayıf halka benim; duygusal, depresif, yalnız. evliyim, iki çocuğum var. fakat çocuk sahibi olmak bende "çocuklarımla çok mutlu ve güçlüyüm, artık başka kimsenin sevgisine ihtiyacım yok" gibi bir sonuç doğurmadi. evet çocuklarımla çok mutluyum ve onları ilgilendiren konularda çok güçlüyüm. ama özellikle çocuğum olduktan sonra çocukluk travmalarim, ailemin toksik davranışlari beni daha derinden etkilemeye başladı. bunu da ister istemez çocukla olan ilişkiye/birlikte geçirilen vakte yansitiyorsunuz. dolayısıyla çocuk sahibi olmak, güzel çocukluk gecirmeyenler için yalnızca çiçek böcek olmuyor. :KK43:

onun yerine hoşunuza giden şeylerle meşgul olmak, şevkle yapacağınız şeyler bulmak, sosyal çevrenizi biraz olsun genişletmek ve bence çok önemlisi bir terapiste gitmek sizin için daha iyi olur. umarım içinde bulunduğunuz bu olumsuz halden bir an önce kurtulursunuz 🌼
 
Ben sizi anlıyorum ya, anne olmayı istemek ve bunun hayalini kurmak çok doğal. Özellikle de yetişkin çağlara adım atınca ve çevredeki herkesin evlenip çocuk yaptığını görünce insan ister istemez bir boşluğa düşer, kendini sorgular.

Anne olmadan önce, evlilik konusunu bir gözden geçirin bence. Evlilik bana çok uzak demişsiniz, neden? Kurslara katılıp birileriyle tanışıyor musunuz, işyerindeki seçenekleri değerlendiriyor musunuz, tanıdık aracılığını düşündünüz mü? Artık kadının bir köşeye çekilip kısmetini beklediği dönemler geride kaldı bir şeyi istiyorsanız onu almasını bilin.
 
Maariftakvimi .!.:
Herkese hayırli aksamlar hayirli ramazanlar

Daha önce açtığım konuya denk gelen olduysa ailevi ilişkilerimizin kardeş bağlarımızın çok kuvvetli olmadığından muzdarip olduğumu bunun için üzüldüğümu bilen vardır.

Is yeri iliskilerindede yakın diyebilecegim pek kimse kalmadı ya is yerinin baska subelerine gectiler yada tayin alıp gittiler is yerinde sosyal hayatta aile hayatında bildiginiz yalnızlığın zivesini görmüş bulundum En Büyük TÜRKİYE

Bugün öyle can sıkintısında instada dolaşiyordum bi arkadaşımın eski stoylerine eski paylasımlarına baktım arkadaşım evli ve iki çocuk annesi eşini çok seviyor ama yeri geldi eşiylede eşinin ailesiylede ciddi sorunları oldu hatta boşanmanın eşiğinden dönüldü
Herkesin olduğu onun kendi ailesindede bir takım sıkıntıları oldu bir dönem yani ozetle çokta pırıl pırıl sorunsuz bi hayatta yasamiyor oda ama baktımda çocuklarıyla olan fotograflarında o kadar mutlu ki resmen gözleri mutluluktan ışıldıyor yüzünde samimi bir gülümseme öyle hoşuma gittiki hesabın ilk açıldigi tarihten son güne kadar paylaşımlara baktım

Sonra bi arkadasa daha baktım asker eşi iki çocuğu var ve hep esinden uzakta ve neredeyse çocukların tüm sorumlulukları kendidinde ve çalısan bi anne bunca yorgunluga ragmen onunda cocuklariyla olan resimlerindeki mutluluk çok guzel ben böyle böyle derken tüm gün hesabımdaki evli arkadaslarıma baktım evet evliliği hep isteyen biri oldum ama....

İLK DEFA hayatımda ilk defa keşke anne olsaydım belki bende kendi dünyamda çocuklarımla kendi yuvamda mutlu olur beni umursamayan insanlardan dolayı yalnızlığımdan dolayı üzülmezdim.

Mesela bazen ay geçer ablam aramazsam aramaz hiç aramiyorsun deyince inan çocuklardan kendimi bile görmeye zamanım olmuyor der
Bugün mesela kardesimi aradım nöbet çıkışiydi extra isler çıktıgi icin eve gec gitmistir iftara kalkamaz diye arayayim dedim telefonu acar acmaz öylesine aradigimi düşünüp ben daha iftar etmedim hele bi bekleseydin iftar etseydim dedi

Git gide yalnızlığım o kadar ağır basmaya başlıyor ki kendimi o yalnızlığın altında eziliyor gibi hissediyorum
Kızlar lutfen kusura bakmsyın gercekten karamsar konular açmak istemiyorum ama bunlarıda konusup paylasabilecegim yakınlıkta kimsem yok
Bu gün ilk defa keşke anneligi yaşasam evlat sevgisiyle mutlu olsam aile hayatında hizuru mutluluğu bulup bende başkalarindan beklentiyi kessem diye düşündüm ama düsunekte istemekte hicbirseyi degistirmiyor maalesef bunu söylemek bile istemiyorum hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum
Genişletmek için tıkla...
Ben bosanali 2 sene oldu. Evliyken de eski eş kişi hep görevlerden uzaktaydı. Çocuğum da olmadı. Son 2 senedir yapayalnızım. Yeni bir sehirde ailemden uzak ve arkadassiz geciyor gunlerim.

Yalnızlığıma sabrediyorum. Kendimle vakit geçirmeye alışmaya çalışıyorum.

Herkes aynı durumda. Bence sosyal medya kullanmayın. Kendinize yapacağınız en kötü şey kıyaslama olur.
 
Maariftakvimi .!.:
Herkese hayırli aksamlar hayirli ramazanlar

Daha önce açtığım konuya denk gelen olduysa ailevi ilişkilerimizin kardeş bağlarımızın çok kuvvetli olmadığından muzdarip olduğumu bunun için üzüldüğümu bilen vardır.

Is yeri iliskilerindede yakın diyebilecegim pek kimse kalmadı ya is yerinin baska subelerine gectiler yada tayin alıp gittiler is yerinde sosyal hayatta aile hayatında bildiginiz yalnızlığın zivesini görmüş bulundum En Büyük TÜRKİYE

Bugün öyle can sıkintısında instada dolaşiyordum bi arkadaşımın eski stoylerine eski paylasımlarına baktım arkadaşım evli ve iki çocuk annesi eşini çok seviyor ama yeri geldi eşiylede eşinin ailesiylede ciddi sorunları oldu hatta boşanmanın eşiğinden dönüldü
Herkesin olduğu onun kendi ailesindede bir takım sıkıntıları oldu bir dönem yani ozetle çokta pırıl pırıl sorunsuz bi hayatta yasamiyor oda ama baktımda çocuklarıyla olan fotograflarında o kadar mutlu ki resmen gözleri mutluluktan ışıldıyor yüzünde samimi bir gülümseme öyle hoşuma gittiki hesabın ilk açıldigi tarihten son güne kadar paylaşımlara baktım

Sonra bi arkadasa daha baktım asker eşi iki çocuğu var ve hep esinden uzakta ve neredeyse çocukların tüm sorumlulukları kendidinde ve çalısan bi anne bunca yorgunluga ragmen onunda cocuklariyla olan resimlerindeki mutluluk çok guzel ben böyle böyle derken tüm gün hesabımdaki evli arkadaslarıma baktım evet evliliği hep isteyen biri oldum ama....

İLK DEFA hayatımda ilk defa keşke anne olsaydım belki bende kendi dünyamda çocuklarımla kendi yuvamda mutlu olur beni umursamayan insanlardan dolayı yalnızlığımdan dolayı üzülmezdim.

Mesela bazen ay geçer ablam aramazsam aramaz hiç aramiyorsun deyince inan çocuklardan kendimi bile görmeye zamanım olmuyor der
Bugün mesela kardesimi aradım nöbet çıkışiydi extra isler çıktıgi icin eve gec gitmistir iftara kalkamaz diye arayayim dedim telefonu acar acmaz öylesine aradigimi düşünüp ben daha iftar etmedim hele bi bekleseydin iftar etseydim dedi

Git gide yalnızlığım o kadar ağır basmaya başlıyor ki kendimi o yalnızlığın altında eziliyor gibi hissediyorum
Kızlar lutfen kusura bakmsyın gercekten karamsar konular açmak istemiyorum ama bunlarıda konusup paylasabilecegim yakınlıkta kimsem yok
Bu gün ilk defa keşke anneligi yaşasam evlat sevgisiyle mutlu olsam aile hayatında hizuru mutluluğu bulup bende başkalarindan beklentiyi kessem diye düşündüm ama düsunekte istemekte hicbirseyi degistirmiyor maalesef bunu söylemek bile istemiyorum hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum
Genişletmek için tıkla...
Öyle söylemeyin neden hiç bir zaman anne olamayasınız, umudunuzu kaybetmeyin. Diğer yandan anne olmak inanılmaz zor bir şey ama o kadar da mükemmel bir şey.
 
Yaş olarak benden büyüksünüz ama aile konusunda bakış acınızı değiştirecek birsey söylemek istiyorum.

Ben birbirine bağlı 3 kız kardeş ve anne babasına aşırı düşkün bir ailenin icinde büyüdüm, hic arkadaşa ihtiyacım olmadı kız kardeşlerim yetiyordu çünkü,

Ama bu durum o kadar zorladı ki beni evlilik hayatımda. Eşimi çok sevmeme ragmen 2,5 yılda anca evliligime alışabildim, surekli ağlıyordum aile evimi özlüyordum.
babam annem halen daha alışamadı evli olmama boşanıp gitsem mutlu bile olurlar diye düşünüyorum. Ilk zamanlarda telefonlar acarak aglamalar falan hayatım bir anlamda zehir olmuştu, kendi hayatımı kurmuştum ama hala kendimi o evin kızı gibi hissediyordum.
Şimdi ise kendi hayatıma odaklandım telefonları azalttım her iki taraf için de zor olmaması ve alışması için.
Dedigim gibi bakış açısı olsun diye yazdım,

Umarım kendi düzeninizi kurabilirsiniz ,evlilik olsun veya olmasın.
 
Maariftakvimi .!.:
hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum
Genişletmek için tıkla...
bu cümlenize yönelik bir şey söyleyeceğim.

ben de başka bir konuda aynısını söylüyordum. herkes yapıyordu ben yapamazdım. olmayacaktı biliyordum hissediyordum. saçma sapan öylesine baktırdıgım falda bile o konuda olumsuz şeyler çıkıyordu. hatta ergenliğimde bu konuyla alakalı bana yine olumsuz konusanlar olmustu. onlar bile görüyordu.

sonra fark ettim ki kendi kendimi olumsuz şartladığım için bunu yasıyorum. benle aynı durumda olup o yapamayacagım şeyi yapan bir sürü kişi var. ayrıca geleceği nasıl bilebilirim ki? 5 sene sonra bize hayatın neler getireceğini kim bilebilir? önce düşüncelerimi değiştirdim, sonra buna inandım ve en sonunda da akısa bıraktım. artık olsa da olur olmasa da olurdu.

ve sonuç oldu :)) sizin de olur ama önce dusuncenizin ne kadar mantıksız oldugunu fark edin ama bunu yapmıs olmak icin degil gercekten inanarak mantıga oturtarak yapın. muhtaç, aciz enerjisinden çıkın. huzurlu bir enerjiye geçin. ve olsun. zor değil gerçekten.
 
Maariftakvimi .!.:
Herkese hayırli aksamlar hayirli ramazanlar

Daha önce açtığım konuya denk gelen olduysa ailevi ilişkilerimizin kardeş bağlarımızın çok kuvvetli olmadığından muzdarip olduğumu bunun için üzüldüğümu bilen vardır.

Is yeri iliskilerindede yakın diyebilecegim pek kimse kalmadı ya is yerinin baska subelerine gectiler yada tayin alıp gittiler is yerinde sosyal hayatta aile hayatında bildiginiz yalnızlığın zivesini görmüş bulundum En Büyük TÜRKİYE

Bugün öyle can sıkintısında instada dolaşiyordum bi arkadaşımın eski stoylerine eski paylasımlarına baktım arkadaşım evli ve iki çocuk annesi eşini çok seviyor ama yeri geldi eşiylede eşinin ailesiylede ciddi sorunları oldu hatta boşanmanın eşiğinden dönüldü
Herkesin olduğu onun kendi ailesindede bir takım sıkıntıları oldu bir dönem yani ozetle çokta pırıl pırıl sorunsuz bi hayatta yasamiyor oda ama baktımda çocuklarıyla olan fotograflarında o kadar mutlu ki resmen gözleri mutluluktan ışıldıyor yüzünde samimi bir gülümseme öyle hoşuma gittiki hesabın ilk açıldigi tarihten son güne kadar paylaşımlara baktım

Sonra bi arkadasa daha baktım asker eşi iki çocuğu var ve hep esinden uzakta ve neredeyse çocukların tüm sorumlulukları kendidinde ve çalısan bi anne bunca yorgunluga ragmen onunda cocuklariyla olan resimlerindeki mutluluk çok guzel ben böyle böyle derken tüm gün hesabımdaki evli arkadaslarıma baktım evet evliliği hep isteyen biri oldum ama....

İLK DEFA hayatımda ilk defa keşke anne olsaydım belki bende kendi dünyamda çocuklarımla kendi yuvamda mutlu olur beni umursamayan insanlardan dolayı yalnızlığımdan dolayı üzülmezdim.

Mesela bazen ay geçer ablam aramazsam aramaz hiç aramiyorsun deyince inan çocuklardan kendimi bile görmeye zamanım olmuyor der
Bugün mesela kardesimi aradım nöbet çıkışiydi extra isler çıktıgi icin eve gec gitmistir iftara kalkamaz diye arayayim dedim telefonu acar acmaz öylesine aradigimi düşünüp ben daha iftar etmedim hele bi bekleseydin iftar etseydim dedi

Git gide yalnızlığım o kadar ağır basmaya başlıyor ki kendimi o yalnızlığın altında eziliyor gibi hissediyorum
Kızlar lutfen kusura bakmsyın gercekten karamsar konular açmak istemiyorum ama bunlarıda konusup paylasabilecegim yakınlıkta kimsem yok
Bu gün ilk defa keşke anneligi yaşasam evlat sevgisiyle mutlu olsam aile hayatında hizuru mutluluğu bulup bende başkalarindan beklentiyi kessem diye düşündüm ama düsunekte istemekte hicbirseyi degistirmiyor maalesef bunu söylemek bile istemiyorum hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum
Genişletmek için tıkla...
Kaç yaşındasiniz?
Kiminle yasiiyorsunuz?
 
little bird .!.:
bu cümlenize yönelik bir şey söyleyeceğim.

ben de başka bir konuda aynısını söylüyordum. herkes yapıyordu ben yapamazdım. olmayacaktı biliyordum hissediyordum. saçma sapan öylesine baktırdıgım falda bile o konuda olumsuz şeyler çıkıyordu. hatta ergenliğimde bu konuyla alakalı bana yine olumsuz konusanlar olmustu. onlar bile görüyordu.

sonra fark ettim ki kendi kendimi olumsuz şartladığım için bunu yasıyorum. benle aynı durumda olup o yapamayacagım şeyi yapan bir sürü kişi var. ayrıca geleceği nasıl bilebilirim ki? 5 sene sonra bize hayatın neler getireceğini kim bilebilir? önce düşüncelerimi değiştirdim, sonra buna inandım ve en sonunda da akısa bıraktım. artık olsa da olur olmasa da olurdu.

ve sonuç oldu :)) sizin de olur ama önce dusuncenizin ne kadar mantıksız oldugunu fark edin ama bunu yapmıs olmak icin degil gercekten inanarak mantıga oturtarak yapın. muhtaç, aciz enerjisinden çıkın. huzurlu bir enerjiye geçin. ve olsun. zor değil gerçekten.
Genişletmek için tıkla...
Umarım benimde düşuncelerim sizinki gibi olumlu yönde degisir aslinda eskidende sanki hiç anne olamayacakmışım gibi hissederdim ama olumsuz olarak beni etkilemezdi ama şimdi niyeyse artık üzuyor orda yazarken aklıma gelmemisti ama yasim 34 olmak uzere ne yazikki büyük konusmak istemiyorum ama ben birkac nedenden dolayı 35 ten sonra anne olmayı istemem sanırım
 
Instagramda herkes mutlu. O fotograflara bakarak mutluluk olculmez. Bosanma asamasindaki fotograflarimda ben de mutlu gorunuyorum o fotograflarda, oysa icimin nasil yandigini bir ben bilirim.
 
Maariftakvimi .!.:
Herkese hayırli aksamlar hayirli ramazanlar

Daha önce açtığım konuya denk gelen olduysa ailevi ilişkilerimizin kardeş bağlarımızın çok kuvvetli olmadığından muzdarip olduğumu bunun için üzüldüğümu bilen vardır.

Is yeri iliskilerindede yakın diyebilecegim pek kimse kalmadı ya is yerinin baska subelerine gectiler yada tayin alıp gittiler is yerinde sosyal hayatta aile hayatında bildiginiz yalnızlığın zivesini görmüş bulundum En Büyük TÜRKİYE

Bugün öyle can sıkintısında instada dolaşiyordum bi arkadaşımın eski stoylerine eski paylasımlarına baktım arkadaşım evli ve iki çocuk annesi eşini çok seviyor ama yeri geldi eşiylede eşinin ailesiylede ciddi sorunları oldu hatta boşanmanın eşiğinden dönüldü
Herkesin olduğu onun kendi ailesindede bir takım sıkıntıları oldu bir dönem yani ozetle çokta pırıl pırıl sorunsuz bi hayatta yasamiyor oda ama baktımda çocuklarıyla olan fotograflarında o kadar mutlu ki resmen gözleri mutluluktan ışıldıyor yüzünde samimi bir gülümseme öyle hoşuma gittiki hesabın ilk açıldigi tarihten son güne kadar paylaşımlara baktım

Sonra bi arkadasa daha baktım asker eşi iki çocuğu var ve hep esinden uzakta ve neredeyse çocukların tüm sorumlulukları kendidinde ve çalısan bi anne bunca yorgunluga ragmen onunda cocuklariyla olan resimlerindeki mutluluk çok guzel ben böyle böyle derken tüm gün hesabımdaki evli arkadaslarıma baktım evet evliliği hep isteyen biri oldum ama....

İLK DEFA hayatımda ilk defa keşke anne olsaydım belki bende kendi dünyamda çocuklarımla kendi yuvamda mutlu olur beni umursamayan insanlardan dolayı yalnızlığımdan dolayı üzülmezdim.

Mesela bazen ay geçer ablam aramazsam aramaz hiç aramiyorsun deyince inan çocuklardan kendimi bile görmeye zamanım olmuyor der
Bugün mesela kardesimi aradım nöbet çıkışiydi extra isler çıktıgi icin eve gec gitmistir iftara kalkamaz diye arayayim dedim telefonu acar acmaz öylesine aradigimi düşünüp ben daha iftar etmedim hele bi bekleseydin iftar etseydim dedi

Git gide yalnızlığım o kadar ağır basmaya başlıyor ki kendimi o yalnızlığın altında eziliyor gibi hissediyorum
Kızlar lutfen kusura bakmsyın gercekten karamsar konular açmak istemiyorum ama bunlarıda konusup paylasabilecegim yakınlıkta kimsem yok
Bu gün ilk defa keşke anneligi yaşasam evlat sevgisiyle mutlu olsam aile hayatında hizuru mutluluğu bulup bende başkalarindan beklentiyi kessem diye düşündüm ama düsunekte istemekte hicbirseyi degistirmiyor maalesef bunu söylemek bile istemiyorum hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum
Genişletmek için tıkla...
evli misiniz bilmiyorum sadece diğer konunuzu hatırlıyorum kardeş ilişkileriniz hakkında idi. Evlilikte ,çocuk sahibi olmakta büyük sorumluluk gerektiren mevzular ama şu da bir gerçek ki kendinden bir parça olan evlat sevgisi bambaşka birşey ama onunda sorumluluğu çok fazla varlığı dünyaya bedel ama sizden bir o kadarda götürüsü var gerek zaman gerekse maddiyat anlamında,her daim düşünmek zorunda olduğunuz biri var yani demem o ki fotoğraflara bakıpta buna karar vermeyin. Annelik zor zanaat.
 
Maariftakvimi .!.:
Herkese hayırli aksamlar hayirli ramazanlar

Daha önce açtığım konuya denk gelen olduysa ailevi ilişkilerimizin kardeş bağlarımızın çok kuvvetli olmadığından muzdarip olduğumu bunun için üzüldüğümu bilen vardır.

Is yeri iliskilerindede yakın diyebilecegim pek kimse kalmadı ya is yerinin baska subelerine gectiler yada tayin alıp gittiler is yerinde sosyal hayatta aile hayatında bildiginiz yalnızlığın zivesini görmüş bulundum En Büyük TÜRKİYE

Bugün öyle can sıkintısında instada dolaşiyordum bi arkadaşımın eski stoylerine eski paylasımlarına baktım arkadaşım evli ve iki çocuk annesi eşini çok seviyor ama yeri geldi eşiylede eşinin ailesiylede ciddi sorunları oldu hatta boşanmanın eşiğinden dönüldü
Herkesin olduğu onun kendi ailesindede bir takım sıkıntıları oldu bir dönem yani ozetle çokta pırıl pırıl sorunsuz bi hayatta yasamiyor oda ama baktımda çocuklarıyla olan fotograflarında o kadar mutlu ki resmen gözleri mutluluktan ışıldıyor yüzünde samimi bir gülümseme öyle hoşuma gittiki hesabın ilk açıldigi tarihten son güne kadar paylaşımlara baktım

Sonra bi arkadasa daha baktım asker eşi iki çocuğu var ve hep esinden uzakta ve neredeyse çocukların tüm sorumlulukları kendidinde ve çalısan bi anne bunca yorgunluga ragmen onunda cocuklariyla olan resimlerindeki mutluluk çok guzel ben böyle böyle derken tüm gün hesabımdaki evli arkadaslarıma baktım evet evliliği hep isteyen biri oldum ama....

İLK DEFA hayatımda ilk defa keşke anne olsaydım belki bende kendi dünyamda çocuklarımla kendi yuvamda mutlu olur beni umursamayan insanlardan dolayı yalnızlığımdan dolayı üzülmezdim.

Mesela bazen ay geçer ablam aramazsam aramaz hiç aramiyorsun deyince inan çocuklardan kendimi bile görmeye zamanım olmuyor der
Bugün mesela kardesimi aradım nöbet çıkışiydi extra isler çıktıgi icin eve gec gitmistir iftara kalkamaz diye arayayim dedim telefonu acar acmaz öylesine aradigimi düşünüp ben daha iftar etmedim hele bi bekleseydin iftar etseydim dedi

Git gide yalnızlığım o kadar ağır basmaya başlıyor ki kendimi o yalnızlığın altında eziliyor gibi hissediyorum
Kızlar lutfen kusura bakmsyın gercekten karamsar konular açmak istemiyorum ama bunlarıda konusup paylasabilecegim yakınlıkta kimsem yok
Bu gün ilk defa keşke anneligi yaşasam evlat sevgisiyle mutlu olsam aile hayatında hizuru mutluluğu bulup bende başkalarindan beklentiyi kessem diye düşündüm ama düsunekte istemekte hicbirseyi degistirmiyor maalesef bunu söylemek bile istemiyorum hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum
Genişletmek için tıkla...
Anne olabilmeniz için öncelikle mutlu bir evlilik yapmanız lazım herşey de bir hayır vardır gerçekten isteseydiniz evlenmiş olurdunuz bunun için çaba gosterirdiniz bu nedenle sizi anlıyorum aslında
 
Maariftakvimi .!.:
Herkese hayırli aksamlar hayirli ramazanlar

Daha önce açtığım konuya denk gelen olduysa ailevi ilişkilerimizin kardeş bağlarımızın çok kuvvetli olmadığından muzdarip olduğumu bunun için üzüldüğümu bilen vardır.

Is yeri iliskilerindede yakın diyebilecegim pek kimse kalmadı ya is yerinin baska subelerine gectiler yada tayin alıp gittiler is yerinde sosyal hayatta aile hayatında bildiginiz yalnızlığın zivesini görmüş bulundum En Büyük TÜRKİYE

Bugün öyle can sıkintısında instada dolaşiyordum bi arkadaşımın eski stoylerine eski paylasımlarına baktım arkadaşım evli ve iki çocuk annesi eşini çok seviyor ama yeri geldi eşiylede eşinin ailesiylede ciddi sorunları oldu hatta boşanmanın eşiğinden dönüldü
Herkesin olduğu onun kendi ailesindede bir takım sıkıntıları oldu bir dönem yani ozetle çokta pırıl pırıl sorunsuz bi hayatta yasamiyor oda ama baktımda çocuklarıyla olan fotograflarında o kadar mutlu ki resmen gözleri mutluluktan ışıldıyor yüzünde samimi bir gülümseme öyle hoşuma gittiki hesabın ilk açıldigi tarihten son güne kadar paylaşımlara baktım

Sonra bi arkadasa daha baktım asker eşi iki çocuğu var ve hep esinden uzakta ve neredeyse çocukların tüm sorumlulukları kendidinde ve çalısan bi anne bunca yorgunluga ragmen onunda cocuklariyla olan resimlerindeki mutluluk çok guzel ben böyle böyle derken tüm gün hesabımdaki evli arkadaslarıma baktım evet evliliği hep isteyen biri oldum ama....

İLK DEFA hayatımda ilk defa keşke anne olsaydım belki bende kendi dünyamda çocuklarımla kendi yuvamda mutlu olur beni umursamayan insanlardan dolayı yalnızlığımdan dolayı üzülmezdim.

Mesela bazen ay geçer ablam aramazsam aramaz hiç aramiyorsun deyince inan çocuklardan kendimi bile görmeye zamanım olmuyor der
Bugün mesela kardesimi aradım nöbet çıkışiydi extra isler çıktıgi icin eve gec gitmistir iftara kalkamaz diye arayayim dedim telefonu acar acmaz öylesine aradigimi düşünüp ben daha iftar etmedim hele bi bekleseydin iftar etseydim dedi

Git gide yalnızlığım o kadar ağır basmaya başlıyor ki kendimi o yalnızlığın altında eziliyor gibi hissediyorum
Kızlar lutfen kusura bakmsyın gercekten karamsar konular açmak istemiyorum ama bunlarıda konusup paylasabilecegim yakınlıkta kimsem yok
Bu gün ilk defa keşke anneligi yaşasam evlat sevgisiyle mutlu olsam aile hayatında hizuru mutluluğu bulup bende başkalarindan beklentiyi kessem diye düşündüm ama düsunekte istemekte hicbirseyi degistirmiyor maalesef bunu söylemek bile istemiyorum hani insan bazıvseyleri hisseder ya ben hicbirzaman anne olamayacagımida hissediyorum
Genişletmek için tıkla...
Bir kere burasi adi uzerinde bir derdim var sayfasi. Karamsar yazmaniz en dogrusu, suan oyle hissediyorsunuz. Niye rol yapasinizki? Bence en yanlis davranis boyle anlarda sosyal medyada dolasmak olur. Bak ben aldatildim. Ogrenir ogrenmez ayrildim ama ogrenmeden yani ayrilmadan bir hafta once cocugumu babasi ile kresten almaya gitmistik. Sonra ayrildigimizi bi anne ogrenince ben sizi cok mutlu gormustum o an demisti. Sonra arkadasimin ablasi instada cok mutku gorunuyordunuz dedi. Yani herkesin icini bilemezsin. Tabii insallah mutludurlar ama kimsenin hayati sorunsuz değildir. Bence inaniyorsan Allah tan iste ne istiyorsan. Ben de senin gibi yalnizliktan muzdaripim. Kiz kardesim bencilligi yuzunden bana ve aileye rest çekti ve suan konuşmuyoruz. Bende artik mutlu bi yuvam ve arkadaslarim olsun istiyorum. O yuzden seni cok iyi anlıyorum. Ablanida bosver. Bende en kotu zamanlarimda kardesim tarafından yalniz birakildim. Allah isterse kardes gibi arkadaslar gonderir. Birbirimize dua edelim olurmu. Hersey guzel olacak. Siz yeterki Allah tan umudunuzu kesmeyin. Sevgiler 🌸
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
İkiz Hamilelik yalnızlık ruhsal bunalım dertleşmek istedim varsa tavsiye isterim
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
3K
masalgibiyolculuk
masalgibiyolculuk
L
Kocamdan sogudum, ne yapmaliyim?
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
2K
dogagumuscu
D
D
Boşanma depresyonu
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
5K
tobeornottobe95
T
Nhessa
1 - 7 Nisan 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
707
Nhessa
Nhessa
Y
Hayatımın en zor kararı..boşanma
3 4 5
Yorumlar
98
Görüntüleme
5K
Benbirdost
Benbirdost
X