Hayatımın dönüm noktası bana fikir verin lütfen

siz olsanız ne yapardınız evden vazmı geçeyim .abaşka sehirlere gidipmi yaşayım ne yapayım kızlar
Eğer o ev borcumun tamamını kapatıyorsa evet o evden vazgeçerdim,sonrada eşinizle beraber işe girip çalışabilirsiniz çoğunuzda devlet okuluna yollarsınız özel okul olacak diye birşey yok.
 
Eğer o ev borcumun tamamını kapatıyorsa evet o evden vazgeçerdim,sonrada eşinizle beraber işe girip çalışabilirsiniz çoğunuzda devlet okuluna yollarsınız özel okul olacak diye birşey yok.

bu evden vazgeçip tüm borcu kapatmayıda düşündüm buda bir fikir ama sonra ev sahibi olmamız yıllar sürecek onları düşününce çok üzülüyorum.
ayrıca özel okuul kim biz kim yollayamayızki devlet kresine versmde olur.kızım 4 yaşına bu ay girdi.daha 1 yıl var anaokulunu diyorsanız.2010 temmuz doğumlu
 

canım eğer o şehirden ayrıldığınızda her şey sil baştan başlayacaksa evsiz barksız kalacaksanız taşınmanın hiçbir anlamı yok. sonuçta ev sahibi olmanıza 1 sene kalmış ve 5 seneyi atlatmışsınız. tekrar baştan almak zor olur. bir işe girip çalış bir şekilde 1 sene idare edebilirsiniz bence. ondan sonra ev kirası derdi de olmaz kendi evine oturursun. kolay bir durum değil gerekten ama hayat bu işte zorluklarla dolu. annen yada kayınvaliden yok mu? onlar bakamaz mı çocuğa? hangi şehirde yaşıyorsunuz şu an?
 

aynen sizin düşündüğünüz gibi yapmak istiyor yüreğim su an deli gibi iş arıyorum bir yıl çocuğumu ne yapıp ne edip bir yerlere bırakıp çalışmak istiyorum.kayınvalidem yaşlı sehir dışında annemlede aram açık bu borç olayları yüzünden küstük bir kırgınlık ayaşadık su an zor durumdayım bak desem bakar fakat benim girdiğim işler hep vardiyalı oluyor annem buna gıcık oluyor suratını egiyor.bende isterim gündüz gideyim sabah geleyim ama yokkk öyle iş ben evm lerde bulabilirim iş asdece daha önce sadece bu işi yaptım satış danışmanlığı oda yaşım 32 her yer almıyor bile.yaşadığım sehir kayseri
 
​2010 doğumlu anaokuluna gidebilir diye tahmin ediyorum eğitim yaşını düşürdüler ya öyle tahmin ediyorum.
 

ama annenin şu durumda biraz anlayışlı olması lazım. zor durumdasın sonuçta. bence annenle konuş biraz idare etsin seni. annedir dayanamaz biraz sırnaş:) derdini anlat rica et. en azından şansını dene. başkasına muhtaç olmaktansa kendi annene el aç ablacım başka çare yok. bence yarın alın karşınıza konuşun annenizle. kızsalar da dayanamaz anneler. ankarada olsaydınız ben yardımcı olmaya çalışacaktım ama kayserideymişsiniz kötü oldu. şu an pek iş seçme şansınız da yok işin kötüsü :/ yapabileceğinizi düşündüğünüz her türlü işe başvurun. inşallah annenizde yardım eder ve kısa sürede çıkarsınız bu zor durumdan. zaten 1 senecik ya ondan sonra evinize taşınır daha da rahatlarsınız Allahın izniyle.
 
üstüne üstlük benim evimanneme çok uzak araba yok otobüslerde kızımı götür getir öok zor oluyor geçen ay bir denedik 10 gün bir çalıştım anneme bıarktım annem akşamları çocuğu almazsanız çok yıpranır dedi eşim işten çıkıyorsaat 7 de annemle aramız 1 saat yol almak gelmek 2 saat çocuk hergün böyle nasıl yapalım ev düzenizmiz alt üst oldu benimde sinir sistemim alt üst oldu inanın kendimi öldürmeyi bile düşündüm.hiçbir tutar dalım yok lanet olsun ev bark desem ilerde ben yine sürüneceğim.bilmiyorum ki ne doğru bir karar olur allahım sonumuzu hayır etsin bana ne olur dua edin çokkkk zor durumdayım hayat benim için öyle boş olduki hiç kimseyle konuşmak bile istemiyorum ne yediğimden bişey anlıyorum ne içmekten zehir gibi hersey...
 

böyle söyleme ya zor bir durum ama çocuğun için ayakta dur yıkılma hemen. onun sana ihtiyacı var. siz şu an kirada değil misiniz? annene yakın bir yere taşınma şansınız yok mu?
 

çok tşk ederim iyi niyetleriniz için böyle insanların etrafta olduğunu bilmek bile güzel.eşimi ve kızımı o kadar çok seviyorum ki onlar için herseyi yaparım ama elim kolum baglanıyor.hiçbişey istediğimiz gibi olmuyor
 
böyle söyleme ya zor bir durum ama çocuğun için ayakta dur yıkılma hemen. onun sana ihtiyacı var. siz şu an kirada değil misiniz? annene yakın bir yere taşınma şansınız yok mu?

taşınırız ama hem eşimin hem benim çalışacağım yerlere uzak ve eve geçeceksek 1 yıl için ev sahibimiz çok iyi evi oynatmaya değmez yeni dogalgaz çekildi falan anlıyomusunz oda zor su durumda
 

sevgi varsa her şeye katlanılır zaten. bu bile sizi ayakta tutmaya yeter bence. dik durun pes etmeyin. rabbim bir kapı açar inşallah en kısa sürede. ve inşallah çoookkkk daha mutlu olursuınuz bu günleri tebessümle hatırlarsınız. biz ankaraya taşındığımızda ben 2-3 yaşlarındaymışım o zamanlar hiçbir şeyimiz yoktu durumumuz kötüydü. küçücük yaşımda sorumluluk duygusunu öylesine yüklenmişim ki dışarıya alışverişe çıkardık acıkırdım acıktım demezdim babamın parası yok diye. arkadaşlarım her istediğini alırken ben üç kuruşluk çikolatayı bile almazdım. bazen öyle olurdu ki üç kuruşluk bir şeker için haftalarca beklerdim. annem kardeşime içirecek süt bulamazdı kardeşim 1 yaşında var yoktu o zamanlar. un ve su ile mama yapardı başka bir şey yoktu. gece gündüz el işi örüp normalden ucuza satardı ki hemen alıcı çıksın diye. daha sonra bebek bakmaya başladı hafta sonları ise temizliğe gitti haftanın 7 günü çalıştı. ben o zaman 3. sınıfa gidiyordum ve sırf yardımı dokunur diye babannemlerin üst katına taşınmıştık ama babannem bir üst kata çıkıp öldük mü kaldık mı diye bakmazdı bile. ben okula giderdim kardeşim 5 yaşındaydı evde yalnız kalırdı soba sönmüş ev buz gibi bu garibim yorganın altona girmiş çizgi film izliyor. falanlar filanlar. bunlar sadece küçük bir kısmı. daha sonra kooperatif ile ev sahibi olduk 2004 yılında. bu sene ise orayı satıp üzerine kredi çekip evi büyüttük. şu an 4+1 çok güzel bir evimiz var ve bir de arabamız var. ben okulumu bitirdim hatta 6 yaşında bir de kız kardeşim var sürpriz oldu o da :)
bunları şunun için anlattım, insanlar bazen zor durumlar yaşıyor ama o zor günlerin ardından çok güzel günlerde geliyor. umudunu yitirme. şu süreçte tek yapmanız gereken biririnizi yıpratmamanız. annem ve babam birbirini o kadar yıprattı ki o sıkıntılı günlerde bile daha mutlu olduğumu düşünüyorum inan. yiyecek ekmek yoktu ama sevgi ve huzur vardı. şu an ikisi de çok yıpranmış ve tahammülsüz haldeler. o yüzden siz siz olun yıpranmayın yıpratmayın.
inşallah çoookkk mutlu olacaksınız sabredin. (sabır demek katlanmak değil mücadele etmek demektir. mücadeleden vazgeçmeyin) Allah yardımcınız olsun.
 
http://egitim.bugun.com.tr/anaokuluna-baslama-yasi-degisti-haberi/199377

arkadaşım bak devlet anaokulu 37 aydan büyük çocukları alıyor
eylül sonu itibariyle 37 ay diyor sizinki zaten geçmiş bile

başka şehre gitmek bedava değil ki eşya nakliyesi ev kirası depozito (emlakçı ücreti vermeyeceğinizi varsayıyorum)
zaten en az 5000 tl
kaldı ki muhtemelen antalya da kiralar kayseriden daha fazladır turistik yer çünkü
taşnmaya yapacağınız masrafı borcunuza verirsiniz

siz çocuğunuzu devlet anaokuluna verip çalışabilirsiniz
anneniz sadece okuldan kalan zamanda bakar ona da yi olur
kaldı ki zaten yaı gelmiş bu yaştaki çocuğu evde tutmak haksızlık bence
beraber el birliğiyle dayanın
inşallah feraha öıkarsınız
 
ev için sadece 30 bin mi verdiniz evden vazzgeçince maddi olarak zarara girecek misiniz ?

şimdi ev için verdiğiniz 30 bini alıp 10 binde eşiniz tazminat alıcakmış borcunuzu kapatın 10 bin elinizde kalıcak antalyaya taşının kredi çekip ordan bir ev alın o 10 binde peşinat verirsiniz gerçi az biraz ama olmadı biraz biriktirir oyle alırsınız kiranız olmaz en azından kendi evinizde oturursuz çocukta devlette anaokula başlar sizde çalışırsınız her şey düzelir içinizi ferah tutun
 
hepinize cevap için tşk ler
bu kararsızlık beni öldürecekne yapsak doğru olur ne yanlış bilmiyorum tek bildiğim artık canıma tak etti hiç bişeyden keyif almıyorumhiç bişeyden
 
arkadaşlar size yeni haberlerim var yorum yazın lütfen eşiminin tazminatı maaşında icra olduğu için borçluya direk aktarılırmış aldığı 13 milyar küt adama ve avukata gitti elimizde su 5 kuruş para yok .son paramızlada geçn hafta antalyay gittik orda bir kaç yerle görüştü burdakindan daha az maaş veriyorlar.gittiğine değmez.hem taşınsakta ev nakliye parası 5 kuruş yok.o tazminatta hayal oldu.borç azaldı ama şimdi durum gene aynı işsiz bir eş bende işsiz.5 parasız.yıkılan ev hayallerim gitgide suya düşüyor hiç umudum kalmadı 1 yıl kalmıştı çokkk üzgünüm.ne yapacagımı sasırdım yaa.inanın bende iş bulamıyorum üniversite mezunuyum ama olmuyor her yere başvurdum yokkkk
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…