Hayatımızın diyeti, sözlerin bittiği nokta !

Bu kampanyaya katılacak mısınız ?

  • Evet bu kampanyaya KATILACAĞIM

    OY: 114 68,3%

  • Kampanyayı destekliyorum ama KATILAMAYACAĞIM !

    OY: 53 31,7%
  • Ankete Katılan
    167


''Baba ne olur, çık gel...'' diye feryadeden yetimler,

En derinden yaşayıp -kocamanız diye -çocuklar gibi ağlamadan, aynı feryadı sessizce haykıranlar ...


Bu bayram; Bir sizlere, bir de şehitliklere gidecek olanlara -çok daha başka zor, hiç kuşkusuz ...


'' Üzülme çocuk, ne olur üzülme, -Öyle mahzun bakmasın gözlerin'' demeye utanır canndann teyzen ama ;

Yarın -babanın elini öpmeye gideceksin, bayramlıklarını giyip ...

Hadi erkenden uyu, yeter artık. Göz pınarların kuruyacak, geçmez yoksa bu gece ...

Uyu da çabucak sabah oluversin.

Babanın -artık kömür değil, cennet kokan elini öpmeye gideceksin ya, gece bitince ...



Madenciler

Kara kuyular derindir
Burada kalır madenciler
Ücreti bir aferindir
Zehir solur madenciler

Bir de kara yüzleri var
Yaşamdan hayli uzak
Kömür gibi kadere bak
Bilmem ne olur madenciler

[SUB]Grizu gelir uykuda
[/SUB]Nice canlar yuta yuta
Biz Cennet’te, o uykuda
Toptan ölür madenciler

Dile kolay kuyu dibi
Salınır gezer sağ gibi
Bin senelik maden gibi
Fosil olur madenciler

Yeryüzünde sevda güzel
Derinlerden selam eder
Bu dünyadan kömür gider
Duman gelir madenciler

Der Mahzuni kuyu dardır
Bize kolay o’na zordur
Bir onurlu teri vardır
Bunu bilir madenciler

Mahzuni Şerif


Nur içinde yatın inşallah. Toprağınız bol, mekanlarınız Cennet olsun.
Alın terleriniz damla damla her daim şahidiniz olsun ...


 
Toplam : 6.200,00 TL'miz var. Paypal maalesef bürokrasiye takıldı aradan geçen 2 ay içinde aldığı komisyonu yaklaşık 300 TL bir türlü ödeyemedi. bana siz ödeyin biz mutlaka size ödeyeceğiz dediler ama açıkçası umudum yok.

Şimdi önerilerinizi alayım 6.200,00 TL ile ne yapalım ? Yapacağımızı bizzat ben gidip organize edeceğim bunu da bilin.
 
office .!.:
kazen 1 ay sonra okullar açılacak, çocukların okul ihtiyaçları karşılanabilir.. ya da ailelere yakacak, erzak yardımı yapılabilir mi?
Genişletmek için tıkla...


Bende öğrencilerden yana kullanmayı tercih ediyorum ... bakalım bu konuda bize yol gösterecek birileri var mı ? Orada ablası öğretmen bir üyemiz vardı kimdi ki o ?
 
Kazen .!.:
Bende öğrencilerden yana kullanmayı tercih ediyorum ... bakalım bu konuda bize yol gösterecek birileri var mı ? Orada ablası öğretmen bir üyemiz vardı kimdi ki o ?
Genişletmek için tıkla...
Tam emin olamadım ama eğer yanlis hatırlamıyorsam , Chelzy Chelzy yada Chess Chess ti . :KK64:
Umarım karistirmiyorumdur .
Bildirim gidince yazarlar buraya sanırım . En Büyük KK
 
Benim önerim de eğitim icin veya hayatını kaybeden madencilerimizden birinin cocuğunun sgk vs. tarafından karsilanmayan ciddi bir rahatsızlığı varsa bu konuda da destek olunabilir .
 
Kazen .!.:
Evet başka öneri yok mu ? Okulun açıldığı hafta Soma'ya gitmeyi planlıyorum....
Genişletmek için tıkla...

Merhaba ,

Eğitim için harcanmasından yanayım bende. Üniversiteye bu yıl kayıt olacak çocuklar varsa özellikle küçükte olsa her rakam katkı sağlayacaktır.

Her ne kadar harçlar kalksa da il dışında okuyacak çocukların maddi desteğe ihtiyacı olacaktır.

Daha küçük yaştaki çocuklara hem kurumlar hem de çevreleri daha fazla destek verirken , üniversite çağındakilere yaklaşım daha uzak olabiliyor çünkü.
 
Arkadaslar bu konuda lutfen onerilerinizi paylasin 2 hafta sonra okullar acilacak. Simdi tam zamani...
 
Daha önce pek çok yardım kampanyasında yaşanan bi sorun bence burdada var, yardım toplayanlar ya da yardımda bulunan insanlar nasıl yardım edelim sorusunu sorup cevaplıyor, ben derimki yardıma ihtiyacı olan insanlara soralım gerçek açıkları onlar biliyor bence
 
Sevgili Kazen,
Benim de bir önerim olacak..Toplanan para ortada.. Bunu eğitim için harcasak ancak bir okula gidip defter kalem alabilir ya da demirbaş eksiği karşılayabiliriz.. Bugün okula giden çocukların çok fazla gereksinimleri olmuyor diye tahmin ediyorum..
Yaşanan facia elindekileri kaybetmeleri, maddi somut acılara yol açmaktan ziyade çok derinden çok can yakıcı çünkü can yıkıcı oldu.. Ben bütün paramızı çocuklar için harcayalım diyorum ama çocuklarımız mutlu edecek, bir gün de olsa kaygısız eğlenecekleri, neşelenip gülecekleri zaman armağan edelim onlara.. Ve bütün çocukların katılabileceği..
Biz büyükler yaşadıklarımıza çıkış yolu bulabiliyor, sabredebiliyor, anlamlandırabiliyoruz.. Oysa çocuklar nedeni bulamıyor, anlayamıyor sadece üzülüyorlar, biz kader derken onlara neden babalarının abilerinin olmadığını anlatacak anlamlı cümleler kuramıyoruz.. O gün o çocuklar için nasıl sadece acının günü olduysa, biz de onlara yapabilirsek sadece mutluluğun olduğu bir gün yaşatalım.. Geriye döndüklerinde çok eğlendikleri o günü hatırlasınlar..

Mesela neye elveriyorsa imkan 1-2 günlük lunapark götürelim şehrin merkezine, kapısı bütün çocuklara açık ve ücretsiz.. Elma şekeri, pamuk şekeri ya da balon dağıtalım her çocuğa, olmazsa bir sirk olsun,olmazsa tiyatro-palyaçolar bulmaya çalışalım.. Sanırım anlatabildim düşüncelerimi..

Yoksa bu çocuklara götürdüğümüz kağıt kalem her neyse hiçbir işlerine yaramayacak, zira içleri acıyor, sevgiye ihtiyaçları var, mutluluğa ihtiyaçları var ve hepimiz öğrenci olduk ki onları bunlar mutlu etmeyecek, zira sözüm meclisten dışarı ya da bazı meclislerden içeri eğitim cehaleti alıyor, bazı şeyler baki kalıyor, biz yüreklerine dokunalım..
 
Kazen .!.:
Evet başka öneri yok mu ? Okulun açıldığı hafta Soma'ya gitmeyi planlıyorum....
Genişletmek için tıkla...
Selamlar,
Miktarın azlığını, bölgeye yapılan diğer yardımları ve benzer faktörleri de hesaba katarak şahsi olarak şu fikirlere varıyorum:
- mevcut paranın bölüştürülemeyecek kadar az olduğunu düşünüyorum, bu nedenle bence bir veya en fazla iki aile seçilmeli,
- bölgeye başka kurumların, vakıfların, bireylerin ne ölçüde ve ne şekilde yardım ettiklerini internetten filan araştırsak da asla tam olara bilemeyeceğimizden, 'içerden yardım alınmalı'
Bunun için ilçe kaymakamlığının sosyal yardım birimiyle küçük bir telefon konuşması öneriyorum.
- Açtığım başlıklardan birine yazan bir üyenin eşiyle beraber bölgede öğretmen olduklarını ve sınıflarındaki bir öğrencinin babasını kaybedenlerden olduğunu yazdığını hatırlıyorum. Başlığı bulup kendilerine ulaşmayı denemek gerek.
- birinci ağızdan alınacak bilgilere dayanarak eğer 'filanca aileye yeterince yardım ulaşmadı, erzakları yok' şeklinde bir bilgiye erişmezsek eğitim seçeneğine geri dönüllebilir.
- eğitim seçeneğinde karar kılınırsa da eğitim masraflarına şunlar dahil edilmeli:
+ eğitim masrafları karşılanacak olan öğrencinin kitap, defter, üniforma tarzı ihtiyaçlarına ek olarak, en az bir senelik cep harçlığı ve olası yol parası hesaplanarak toplu olarak kendisine verilmeli,
+ öğrencimize mutlaka orta yollu da olsa işini görecek bir tablet temin edilmeli,
+ evine -yoksa- mutlaka internet bağlatılmalı, ücreti senelik olarak interne sağlayıcısı şirkete peşinen ödenmeli,
+ Çocuğun evindeki ortamı incelenerek eğer yoksa mutlaka bir çalışma masası ve kitaplık evine temin edilmeli,
+ dershane vb bir kuruma gidecekse en az bir senelik ücreti ödenmeli.
Mevcut miktar bunları bir öğrenci için karşılayacaktır.
 
akasya1612 .!.:
Sevgili Kazen,
Benim de bir önerim olacak..Toplanan para ortada.. Bunu eğitim için harcasak ancak bir okula gidip defter kalem alabilir ya da demirbaş eksiği karşılayabiliriz.. Bugün okula giden çocukların çok fazla gereksinimleri olmuyor diye tahmin ediyorum..
Yaşanan facia elindekileri kaybetmeleri, maddi somut acılara yol açmaktan ziyade çok derinden çok can yakıcı çünkü can yıkıcı oldu.. Ben bütün paramızı çocuklar için harcayalım diyorum ama çocuklarımız mutlu edecek, bir gün de olsa kaygısız eğlenecekleri, neşelenip gülecekleri zaman armağan edelim onlara.. Ve bütün çocukların katılabileceği..
Biz büyükler yaşadıklarımıza çıkış yolu bulabiliyor, sabredebiliyor, anlamlandırabiliyoruz.. Oysa çocuklar nedeni bulamıyor, anlayamıyor sadece üzülüyorlar, biz kader derken onlara neden babalarının abilerinin olmadığını anlatacak anlamlı cümleler kuramıyoruz.. O gün o çocuklar için nasıl sadece acının günü olduysa, biz de onlara yapabilirsek sadece mutluluğun olduğu bir gün yaşatalım.. Geriye döndüklerinde çok eğlendikleri o günü hatırlasınlar..

Mesela neye elveriyorsa imkan 1-2 günlük lunapark götürelim şehrin merkezine, kapısı bütün çocuklara açık ve ücretsiz.. Elma şekeri, pamuk şekeri ya da balon dağıtalım her çocuğa, olmazsa bir sirk olsun,olmazsa tiyatro-palyaçolar bulmaya çalışalım.. Sanırım anlatabildim düşüncelerimi..

Yoksa bu çocuklara götürdüğümüz kağıt kalem her neyse hiçbir işlerine yaramayacak, zira içleri acıyor, sevgiye ihtiyaçları var, mutluluğa ihtiyaçları var ve hepimiz öğrenci olduk ki onları bunlar mutlu etmeyecek, zira sözüm meclisten dışarı ya da bazı meclislerden içeri eğitim cehaleti alıyor, bazı şeyler baki kalıyor, biz yüreklerine dokunalım..
Genişletmek için tıkla...
Merhaba,
Önerinizi okuyunca yazmak istedim.
Öneriniz, teoride harika fakat pratikte bürokrasiye takılan cinsten diye düşündüm. Eğer geliştirilebilirse hoş olur bence de.
Fakat bu haliyle takıldığı nokta, plana dahil olacak olan çocukların hepsinin yaş grupları nedeniyle farklı talepleri olacak olması. Bölgedeki tüm çocuklar 5-13 yaş grubunda olsaydı sınırsız sirk veya lunapark eğlencesi dişe dokunur olabilirdi. Ancak misal ben sırf izlediğim haberlerden, bölgede lunaparka gidemeyecek kadar küçük çocukların, yeni doğmuş bebeklerin sayısının fazla olduğunu hatırlıyorum. Aynı şekilde 15 yaşındaki çocuk da lunaparkla tatmin olmayacaktır. Kaldı ki, artık zamane çocukları lunapark yerine bilgisayarla mutlu olabiliyor. Demek istediğim, kundaktaki bebekten lise öğrencisine kadar hepsinin yüreğine dokunup mutlu edecek bir öneri olursa daha çok desteklenebilir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X