Şu sıralar herkes mutsuz zaten.Bu hayatta hiçbir şey istediğim gibi gerçekleşmedi sanki.
Üniversitemi bitirdim ama, bölümümü pek severek okumamıştım.Grafik Tasarımcısıyım.Mesleğimi küçümsüyorum ve bana değersiz geliyor.
Sürekli neden bu yola girdiğim için kendimi suçluyorum.Keşke daha çok çalışıp güzel bir meslek sahibi olsaydım diye geçiriyorum aklımdan.
Diyeceksiniz ki şimdi okuyabilirsin ama yaşım 25 oldu ve şu an kendimi enerjik ve sağlıklı hissetmiyorum.
Kardeşim mesela, diş hekimliği okuyor.Çok prestijli bir işe sahip olacak.O ders çalışırken bile kendimi suçlu ve yetersiz hissediyorum.
Hiçbir zaman onun gibi prensipli istikrarlı biri olamadım.
Onun dışında hala hayatımda bir erkek bile yok.Bari evleneyim sevdiğim biriyle belki daha mutlu ve güzel bir hayat yaşarım diyorum ama nasip olmadı.
Motive olacağım bir şey bulamıyorum.Ne yapacağım bilmiyorum her sabah mutsuz uyanmak yoruyor.
Hayati bir yerde kacirdin mi yetisebilmen icin kosman gerekiyor.Tabi yetişeceğinin garantisi yok.Bende kazandigim halde istediğim bölüme gitmedim sonra onu kazanmak bir daha mümkün olmadi.Baska 2 bölüm okusamda mutlu olamadim.Bende sevdiğim baska mesleğe yöneldim ama bir süre yapsam da evlendim çocuklar olunca yarıda bıraktım.Simdi onlar büyüyünce kaldığım yerden devam edip hikayemi heyecanli hale getirme niyetindeyimBu hayatta hiçbir şey istediğim gibi gerçekleşmedi sanki.
Üniversitemi bitirdim ama, bölümümü pek severek okumamıştım.Grafik Tasarımcısıyım.Mesleğimi küçümsüyorum ve bana değersiz geliyor.
Sürekli neden bu yola girdiğim için kendimi suçluyorum.Keşke daha çok çalışıp güzel bir meslek sahibi olsaydım diye geçiriyorum aklımdan.
Diyeceksiniz ki şimdi okuyabilirsin ama yaşım 25 oldu ve şu an kendimi enerjik ve sağlıklı hissetmiyorum.
Kardeşim mesela, diş hekimliği okuyor.Çok prestijli bir işe sahip olacak.O ders çalışırken bile kendimi suçlu ve yetersiz hissediyorum.
Hiçbir zaman onun gibi prensipli istikrarlı biri olamadım.
Onun dışında hala hayatımda bir erkek bile yok.Bari evleneyim sevdiğim biriyle belki daha mutlu ve güzel bir hayat yaşarım diyorum ama nasip olmadı.
Motive olacağım bir şey bulamıyorum.Ne yapacağım bilmiyorum her sabah mutsuz uyanmak yoruyor.
Bu kafayı değiştirmeden öbür boyu mutsuzluga mahkûm olacaksınBu hayatta hiçbir şey istediğim gibi gerçekleşmedi sanki.
Üniversitemi bitirdim ama, bölümümü pek severek okumamıştım.Grafik Tasarımcısıyım.Mesleğimi küçümsüyorum ve bana değersiz geliyor.
Sürekli neden bu yola girdiğim için kendimi suçluyorum.Keşke daha çok çalışıp güzel bir meslek sahibi olsaydım diye geçiriyorum aklımdan.
Diyeceksiniz ki şimdi okuyabilirsin ama yaşım 25 oldu ve şu an kendimi enerjik ve sağlıklı hissetmiyorum.
Kardeşim mesela, diş hekimliği okuyor.Çok prestijli bir işe sahip olacak.O ders çalışırken bile kendimi suçlu ve yetersiz hissediyorum.
Hiçbir zaman onun gibi prensipli istikrarlı biri olamadım.
Onun dışında hala hayatımda bir erkek bile yok.Bari evleneyim sevdiğim biriyle belki daha mutlu ve güzel bir hayat yaşarım diyorum ama nasip olmadı.
Motive olacağım bir şey bulamıyorum.Ne yapacağım bilmiyorum her sabah mutsuz uyanmak yoruyor.
Oncelıkle kendınıze dert edinmeye cabalamati bırakın. Sevmediginiz bolum okudunuz begenmedıgınız bır meslegjnız var.kendjnıze baska bır yol cizin.oyle sızlanmakla ele bir sey gecmıyor.ıyının ıyısı guzelın guzelı her zaman vardır.kıyas dunyanın en sacma seyi.kafa yapınızı degistirin bu sızı mutsuz edecekyegane sey. Halk arasında buna fesat diyoruz. Gereksız.herkesın hayatı dunyası yasadıgı kendıne.hayıflanmayın harekete gecın.Bu hayatta hiçbir şey istediğim gibi gerçekleşmedi sanki.
Üniversitemi bitirdim ama, bölümümü pek severek okumamıştım.Grafik Tasarımcısıyım.Mesleğimi küçümsüyorum ve bana değersiz geliyor.
Sürekli neden bu yola girdiğim için kendimi suçluyorum.Keşke daha çok çalışıp güzel bir meslek sahibi olsaydım diye geçiriyorum aklımdan.
Diyeceksiniz ki şimdi okuyabilirsin ama yaşım 25 oldu ve şu an kendimi enerjik ve sağlıklı hissetmiyorum.
Kardeşim mesela, diş hekimliği okuyor.Çok prestijli bir işe sahip olacak.O ders çalışırken bile kendimi suçlu ve yetersiz hissediyorum.
Hiçbir zaman onun gibi prensipli istikrarlı biri olamadım.
Onun dışında hala hayatımda bir erkek bile yok.Bari evleneyim sevdiğim biriyle belki daha mutlu ve güzel bir hayat yaşarım diyorum ama nasip olmadı.
Motive olacağım bir şey bulamıyorum.Ne yapacağım bilmiyorum her sabah mutsuz uyanmak yoruyor.
Herkesin yeteneği ilgi alani kapasitesi becerisi ayni degildir.ayni anneden babadan dunyaya gelmis Iki kardeşin bile.. kendini yetersiz görmen gerekmiyor . Sen grafik tasarim okudun diye yeteneksiz olmuş olmuyorsun ki.. okudugun bolumden pismanlik duyabilirsin. Bende iktisat okudum bir sürü kredi borcu odedim ardindan iş de bulamadim atanamadim da cok pismanlik duydugum donemler oldu evet. Ama gecmis gitmiş zaman geri gelmiyor malesef. Elimdeki imkanlari degerlendirdim. 2 yillik aciktan sosyal hizmet okudum anaokulunda işe girdim sevdigim isi yapmaya basladim. Daha dogrusu yaptigim işi sevmeye başladım. Sonradan okudugm 4 yillik iktisata dönüp baktim smdi pisman miyim desem degilim. Cok guzel üniversite ortami gordum kendimi geliştirdim. Arkadasliklar edindim tecrubem oldu.evet belki o alanda meslek edinemedim ama bardağın dolu tarafından baktim.Bu hayatta hiçbir şey istediğim gibi gerçekleşmedi sanki.
Üniversitemi bitirdim ama, bölümümü pek severek okumamıştım.Grafik Tasarımcısıyım.Mesleğimi küçümsüyorum ve bana değersiz geliyor.
Sürekli neden bu yola girdiğim için kendimi suçluyorum.Keşke daha çok çalışıp güzel bir meslek sahibi olsaydım diye geçiriyorum aklımdan.
Diyeceksiniz ki şimdi okuyabilirsin ama yaşım 25 oldu ve şu an kendimi enerjik ve sağlıklı hissetmiyorum.
Kardeşim mesela, diş hekimliği okuyor.Çok prestijli bir işe sahip olacak.O ders çalışırken bile kendimi suçlu ve yetersiz hissediyorum.
Hiçbir zaman onun gibi prensipli istikrarlı biri olamadım.
Onun dışında hala hayatımda bir erkek bile yok.Bari evleneyim sevdiğim biriyle belki daha mutlu ve güzel bir hayat yaşarım diyorum ama nasip olmadı.
Motive olacağım bir şey bulamıyorum.Ne yapacağım bilmiyorum her sabah mutsuz uyanmak yoruyor.
Ayy bu nedir bu depresiflik?Bu hayatta hiçbir şey istediğim gibi gerçekleşmedi sanki.
Üniversitemi bitirdim ama, bölümümü pek severek okumamıştım.Grafik Tasarımcısıyım.Mesleğimi küçümsüyorum ve bana değersiz geliyor.
Sürekli neden bu yola girdiğim için kendimi suçluyorum.Keşke daha çok çalışıp güzel bir meslek sahibi olsaydım diye geçiriyorum aklımdan.
Diyeceksiniz ki şimdi okuyabilirsin ama yaşım 25 oldu ve şu an kendimi enerjik ve sağlıklı hissetmiyorum.
Kardeşim mesela, diş hekimliği okuyor.Çok prestijli bir işe sahip olacak.O ders çalışırken bile kendimi suçlu ve yetersiz hissediyorum.
Hiçbir zaman onun gibi prensipli istikrarlı biri olamadım.
Onun dışında hala hayatımda bir erkek bile yok.Bari evleneyim sevdiğim biriyle belki daha mutlu ve güzel bir hayat yaşarım diyorum ama nasip olmadı.
Motive olacağım bir şey bulamıyorum.Ne yapacağım bilmiyorum her sabah mutsuz uyanmak yoruyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?