Hayatınız kotu giderken nasil değiştirmeyi başardınız?

Merhaba arkadaşlar şuan bir özel zincir markette Çalışıyorum sürekli full Çalışıyorum. 9-9.
Bugün kendime bir soz verdim. Tıbbı sekreterlik mezunuyum. Kpssde 92 puan alıp atanacağım diye . Ama bu çalışma şartlarıyla nasıl olacak inanın bilmiyorum. Siz hayatınızı kötü giderken nasil değiştirdiniz tecrübesi olan var mı bana anlatabilecek?

Ben de atanamadım. Ama hayatımın odak noktası atanmak değildi.

Iyi bir iş sahibi olmak mutluluk getirmiyor.

Ya da iyi bir iş sahibi olmamak mutsuzluk anlamına da gelmiyor.

Atamam olmadi. Ama hayatım güzel.

Sağlıklıyım. Annem babam hayatta ve arkamda. Iyi bir ablam ve cok iyi kuzenlerim var.

Çok iyi bir eşim var.

Az da olsa kendi paramı kazandığım küçük bir işim var.

Üniversite mezunuyum, kolumda altın bir bilezik var. Yaşadığım şehirde iş olanakları dar ama bir başka şehirde kendime hayat kurabilecek kadar cevval ve dişli bir kızım.

Bence benim hayatım çok iyi.

Siz bence olaya yanlış yerden bakıyorsunuz.

Benim vaktiyle güzel para kazandığım bir isim vardi. Ama emin olun ben mutluluğu orda bulamadım.

Tek başına hiçbir varlık insani mutlu edemez.

Olanda bir hayır
Olmayanda bin hayır vardır derler.

Atanmaya çalışın. Gayret edin. Ama atanınca tamamdır artık mutlu olacağım diye bir yanılgıya düşmeyin.

Iş sahibi olmak geçinmek demektir. Mutluluk demek değildir.

Hiç kimsenin elinde sihirli bir asa yok. Hayatta mutlu olacagimiz seyler oldugu kadar üzüleceğimiz olaylarda var. Bunlari oldugu gibi kabullenin. Olmasi gerektigi için oldu siz bunu yasayacaktiniz.

Memuriyet garanti olsa da mutlu olabilecek misiniz? Ben memurum istifa edecegim cok yakinda. Beni mutlu eden yollara sapacagim. Dağ ne kadar yuksek olsa da bir geçit elbet bulunur derim daima.

Vaktiyle bir yerde okumustum. Diyordu ki; bütün muhteşem hikayeler iki sekilde başlar. Ya bir insan bir yolculuga çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir...Bana iyi gelmisti bu söz ve yolculuğa çıkmıştım.

Umarım siz de muhteşem bir hikayenin kahramanı olursunuz

Bana değer vermeyen siddet uygulayan kötü söz söyleyen eşten boşanarak yaptım bunu
Çok zor oldu hala da tam anlamıyla iyileşmiş değilim açtığı yaralar çok fazla çünkü birini sarsam diğeri kanıyor
Ama boşandıktan sonra kendime güvenim geri geldi kendi basıma kararlar alabilmeye başladım meğer ne büyük nimetmiş bu
Çok iyi bir ailem ve arkadaşlarım var her daim arkamda duran
Mis gibi de bir evladım var
yol uzun yol yokuşlu ama pes etmeye de niyetim yok iyi olacağım
Çocuğum olduğu icin bir başka erkek fikri suan icin bana çok uzak ama ileride diyorum neden olmasın hic mutlu olamadım ki ben evlilikte mutlu olmaya benim de hakkım var sevilmek sahiplenilmek bunlar güzel duygular
Hayat her birimiz icin başka yerlerden oynuyor oyunlarını
Bunlar hep imtihan
Geçecek güneşli günler elbet gelecek

Boleyn Kizi .!.:

Ben de atanamadım. Ama hayatımın odak noktası atanmak değildi.

Iyi bir iş sahibi olmak mutluluk getirmiyor.

Ya da iyi bir iş sahibi olmamak mutsuzluk anlamına da gelmiyor.

Atamam olmadi. Ama hayatım güzel.

Sağlıklıyım. Annem babam hayatta ve arkamda. Iyi bir ablam ve cok iyi kuzenlerim var.

Çok iyi bir eşim var.

Az da olsa kendi paramı kazandığım küçük bir işim var.

Üniversite mezunuyum, kolumda altın bir bilezik var. Yaşadığım şehirde iş olanakları dar ama bir başka şehirde kendime hayat kurabilecek kadar cevval ve dişli bir kızım.

Bence benim hayatım çok iyi.

Siz bence olaya yanlış yerden bakıyorsunuz.

Benim vaktiyle güzel para kazandığım bir isim vardi. Ama emin olun ben mutluluğu orda bulamadım.

Tek başına hiçbir varlık insani mutlu edemez.

Olanda bir hayır
Olmayanda bin hayır vardır derler.

Atanmaya çalışın. Gayret edin. Ama atanınca tamamdır artık mutlu olacağım diye bir yanılgıya düşmeyin.

Iş sahibi olmak geçinmek demektir. Mutluluk demek değildir.

Genişletmek için tıkla...

İçim açıldı

Mutluluk illa bir şeye şartlanarak olmuyor bence. Hayatınız da bir şey istediğiniz gibi gitmiyorsa , oluruna bırakmak lazım. Ben öyle yaptım en azından. Olana bin şükür ediyorum.
Olmayan içinde , benden değerli değil nasip değilmiş diyorum.
Herkes hayaller kuruyor ama hayatın gerçekleri de var maalesef.

Bu tempoda çalışırken atanmak kolay değil, maddi imkanınız varsa ve gerçekten ders çalışacaksınız eğer işten ayrılıp deneyebilirsiniz. Yerinizde olsam bilgisayar bilgimi geliştirip özel firmalarda asistanlık kara başvururdun. Daha stresli olacaktır bunu bilincinde olun

Hepinize Çok teşekkür ederim arkadaşlar. Atanmak için de çok çalışacağım daha 2022ye 1 yıl var

Değiştiremedim.. artk kötü bişey daha olduğunda sıradaki gelsin diyorum.

Eğitim fakültesini bitirdim ücretli öğretmenliğe başladım. O zamanlar Bi sevgilim vardı. Evlenecektik yani çalışıp para biriktirmek zorundaydım böyle çeyizimi alacaktım. O yıl ne kadar ders varsa aldım topladım aynı zamanda özel derste veriyordum. Sizin gibi sabah 9 akşam 9dum yani. Ama bunun yanında ders çalışmayı hiç ihmal etmedim. Ders çalışırken kitap üzerinde uyumuşluğum çok oldu. Okulda öğle aralarında bile yemek yerken test çözerdim. Çok şükür kpssden 87 aldım ve çok iyi bir dereceyle de atandım. 3 yıl olacak neredeyse. 1 yıl çok zorlandım belki ama şimdi iyi ki diyorum

Muhtesemsiniz gerçekten

Fiden .!.:

Eğitim fakültesini bitirdim ücretli öğretmenliğe başladım. O zamanlar Bi sevgilim vardı. Evlenecektik yani çalışıp para biriktirmek zorundaydım böyle çeyizimi alacaktım. O yıl ne kadar ders varsa aldım topladım aynı zamanda özel derste veriyordum. Sizin gibi sabah 9 akşam 9dum yani. Ama bunun yanında ders çalışmayı hiç ihmal etmedim. Ders çalışırken kitap üzerinde uyumuşluğum çok oldu. Okulda öğle aralarında bile yemek yerken test çözerdim. Çok şükür kpssden 87 aldım ve çok iyi bir dereceyle de atandım. 3 yıl olacak neredeyse. 1 yıl çok zorlandım belki ama şimdi iyi ki diyorum

Genişletmek için tıkla...

Güncel

Benim arkadaşlarımdan gördüğüm kadarıyla işte çalışmayıp evde sınava hazırlananlar daha düşük puan aldı çalışanlardan. Çevremde kim atandıysa alanıyla ilgili işte çalışırken atandı. Evde oturmak tembellik getiriyor

Fiden .!.:

Eğitim fakültesini bitirdim ücretli öğretmenliğe başladım. O zamanlar Bi sevgilim vardı. Evlenecektik yani çalışıp para biriktirmek zorundaydım böyle çeyizimi alacaktım. O yıl ne kadar ders varsa aldım topladım aynı zamanda özel derste veriyordum. Sizin gibi sabah 9 akşam 9dum yani. Ama bunun yanında ders çalışmayı hiç ihmal etmedim. Ders çalışırken kitap üzerinde uyumuşluğum çok oldu. Okulda öğle aralarında bile yemek yerken test çözerdim. Çok şükür kpssden 87 aldım ve çok iyi bir dereceyle de atandım. 3 yıl olacak neredeyse. 1 yıl çok zorlandım belki ama şimdi iyi ki diyorum

Genişletmek için tıkla...

Alanınız nedir? Bazı bölümlerde puan çok iyi olsa da atama olmuyor.

Kpssye daha önünde 1 yıl var, her gün 1 video izlesen 365 tane video yapat. 12 saat çalışıp da 40 dklık bi videoyu izlemeye çalışmak başta çok zor gelebilir ama zamanla oturur her şey, kinse bu kpss sürecinin güzel olduğunu söylemiyor zaten. Yani zor geçecektir. Youtubeda bir sürü videolar var kpss ile ilgili senin alanına da uyan mutlaka bir kanal vardır. Günde 1 video bile izlesen başta, o zamanla 2 3'e çıkacaktır, zaten azim çalıştıkça gelir.

Bana gelince, ben nasıl başladım: bi sabah erken uyandım ve psikiyatriye gittim, 3 yıl içinde 50 kilo almıştım kaygı bozukluğum ve bipolar teşhislerim vardı. Güzelce ilaçlarımı aldım, onlar uykumu düzene soktu, sabah 6da kalkıp hayatımda ilk defa yürüyüşlere gitmeye başladım, diyet programı yaptım kendime, tiroidim ve morbid obezliğim vardı azimle 12 kilo verdim 1.5 ayda, işe giremiyordum çünkü kilomdan ayaklarım çok ağrıyordu ağlatacak kadar, sonra günde 1 video 1 video kpss derslerine çalışmaya başladım, şu an günde 5 videoya kdr çıkabiliriyorum kpssçalışmak için. Ayın 2sinde bi işe başlayacağım günde 12 saat benim de ama kendimi zorlamak da istiyorum (ha bu arada tıbbi sekreterlik sertifikam da var, ortak bi yönümüz de var senle.) ve kpss çalışmaya asla ara vermeyeceğim o benim dinlencem gibi oldu artık kafamı boşaltıyorum ders çalışırken. Benim hikayem böyle işte 3 aydır. Onun öncesi rezil bi yaşamım vardı kendibe inancını yitirmiş bi insan nasılsa öyle ruh gibiydim. Ama bi sabah erken uyandım ve artık yeter dedim. Yeter. Hatta bi konum var orada yaşadığım olay sonrası böyle bi karar aldım. Umarım seni motive etmiştir bu yaşadıklarım. İyi günler

Umudayolculuk12345 .!.:

Merhaba arkadaşlar şuan bir özel zincir markette Çalışıyorum sürekli full Çalışıyorum. 9-9.
Bugün kendime bir soz verdim. Tıbbı sekreterlik mezunuyum. Kpssde 92 puan alıp atanacağım diye . Ama bu çalışma şartlarıyla nasıl olacak inanın bilmiyorum. Siz hayatınızı kötü giderken nasil değiştirdiniz tecrübesi olan var mı bana anlatabilecek?

Genişletmek için tıkla...

ilk başta bir hedef koyarak aynı sizin gibi. hiç bir şey kolay olmuyor hem çalışıpp hem okumakta zordur ama insanı pişirir. etliye sütlü ye karışmadan çalışın her fırsatta da ders çalışın .

garibabinyuzugulurmu .!.:

Kpssye daha önünde 1 yıl var, her gün 1 video izlesen 365 tane video yapat. 12 saat çalışıp da 40 dklık bi videoyu izlemeye çalışmak başta çok zor gelebilir ama zamanla oturur her şey, kinse bu kpss sürecinin güzel olduğunu söylemiyor zaten. Yani zor geçecektir. Youtubeda bir sürü videolar var kpss ile ilgili senin alanına da uyan mutlaka bir kanal vardır. Günde 1 video bile izlesen başta, o zamanla 2 3'e çıkacaktır, zaten azim çalıştıkça gelir.

Bana gelince, ben nasıl başladım: bi sabah erken uyandım ve psikiyatriye gittim, 3 yıl içinde 50 kilo almıştım kaygı bozukluğum ve bipolar teşhislerim vardı. Güzelce ilaçlarımı aldım, onlar uykumu düzene soktu, sabah 6da kalkıp hayatımda ilk defa yürüyüşlere gitmeye başladım, diyet programı yaptım kendime, tiroidim ve morbid obezliğim vardı azimle 12 kilo verdim 1.5 ayda, işe giremiyordum çünkü kilomdan ayaklarım çok ağrıyordu ağlatacak kadar, sonra günde 1 video 1 video kpss derslerine çalışmaya başladım, şu an günde 5 videoya kdr çıkabiliriyorum kpssçalışmak için. Ayın 2sinde bi işe başlayacağım günde 12 saat benim de ama kendimi zorlamak da istiyorum (ha bu arada tıbbi sekreterlik sertifikam da var, ortak bi yönümüz de var senle.) ve kpss çalışmaya asla ara vermeyeceğim o benim dinlencem gibi oldu artık kafamı boşaltıyorum ders çalışırken. Benim hikayem böyle işte 3 aydır. Onun öncesi rezil bi yaşamım vardı kendibe inancını yitirmiş bi insan nasılsa öyle ruh gibiydim. Ama bi sabah erken uyandım ve artık yeter dedim. Yeter. Hatta bi konum var orada yaşadığım olay sonrası böyle bi karar aldım. Umarım seni motive etmiştir bu yaşadıklarım. İyi günler

Genişletmek için tıkla...

Sana mesajdan ulaşabilir miyim

hayatım çok güzel gidiyordu
yeni mezundum, güzel bi mesleği olan sevgilim vardı evlilik planlıyorduk zaten yaş 21 dünya benim etrafımda dönüyordu..
sevgilim ailesine isteme/nişan olaylarına başlayalım demeye gittiğinde daha konuşamadan babası vefat etti..
maddi durumlarını çok iyi sanarken (annesi egeden yazlık villa bakıyordu) meğer babası iflas etmiş kimseye de söylememiş, ellerinde avuçlarında hiçbişey kalmamıştı. babası ölmeden önce bunun üzerine kredi falan çektirmiş vs.. kısaca uzunca bi süre toparlanması mümkün olmayacaktı..
kpss çalışmalıyım ben onun bulunduğu sehre gitmeliyim hemde o borçları öderken bende bizim geleceğimiz için para biriktirmeliyim derken babasının ölümünden 1 hafta sonra öz abimle bi tartışma yaşadık ve bana annem babam ölsün seni sokağa atıcam dedi.. ciddi ciddi dedi bunu.. daha neler söyledi neler yaptı da neyse.. hayatımın en kötü yılıydı... önümde evlilik yok, babam onun babası gibi ani bi kalp krizi geçirse belliki başımı sokacak bi evim de olmayacak.. kpss için önümde 5 ay vardı 5 ayda en ucuzundan bi hızlandırılmış kpss kursu buldum. 58 kilodan 45 kiloya düştüm.. mat/coğrafya/tarih hiçbirinde iyi değildim deli gibi bi çalışmayla çok güzel bi puan aldım. ama yemek yemiyordum 2 soru fazla çözerim diye.. uyuyamıyordum rüyalarımda mat sorusu çözüyordum sonra uyanıp doğru yapmış mıyım diye sağlamasını yapıyordum.. sürekli ağlıyordum annem babam ölürse ben sokaklarda nasıl yaşıcam diye.. arada uyanır nefeslerini kontrol ederdim..
neyse sonuç olarak atandım.. yıllarca abimle görüşmedim.. o zamanki sevgilimin borçları bitip düzlüğe çıkınca kendine başka bi yol seçti ayrıldık.. bende onunla evlenmek için biriktirdiğim parayla çok güzel yatırım yaptım.. abimle yıllar sonra başka bi sebeble konuşmak zorunda kaldım utanmadan benden borç istedi, yaptığım yatırımı kullanmak istedi, ortak iş kurmak istedi :) hani beni sokağa atıyordun ne oldu o iş demedim ama sokaktan geçen birine yapacağımdan fazlasını da yapmadım yapmam da (o da yeğenimin hatırına).. o hatırlıyor mu bilmem ama ben hiç unutmadım.. o dönem hayatımda olan 2 insan sayesinde atanmış oldum.. şuan biri hayatımda değil diğerinin varlığı bişey ifade etmiyor.. zor bi seneydi ama o sene bana kötülük yapanları da destek olanları da asla unutmadım.. 31 yaşındayım hayatımda daha zor bi yıl hiç olmadı.. lise ünv arkadaşlarımdan benden başka atanan da olmadı..

o kadar yazmışım uzun okumak istemeyenler için zorluklar üst üste gelip çıkmaza girince insan çıkış yolunu illaki buluyor, çıkış yolunu bulamıyorsan yeterince batmamışsındır..

Ben sineye çekmekten içime atmaktan vazgeçtim. Büyük ruhsal sorunlar yaşadım hastanede yattım. O benim dönüm noktam oldu. Kendimden ve isteklerimden hiç taviz vermedim. Ne hissettiysem çevreme hislerimi anlattım. Anladılar yani. Ondan sonra hayatım çok güzel değişti.