Hayatınızda olan zor karakterli insanlara nasıl davranıyorsunuz/davranırsınız?

DepresifPolyanna

Ö♡S
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2008
10.806
13.020
823
Hayatınızda olmak zorunda olan ailenizden biri de olabilir zor karakterli insanlarla ilişkilerinizi nasıl tutuyorsunuz?

Mesela; pire için yorgan yakan, küçük bir sorun için günlerce haftalarca küsen, sinirlendiğinde aşırı davranan ama bırakın özür dilemeyi asla geri adım atmayan, her zaman kendini haklı gören, barışmak için hep sizin adım attığınız, aranızdaki bağdan ötürü hayatınızda baskı kurmak isteyen biri var mesela...
Ve çok yakınınız hatta ailenizde biri nasıl davranıyorsunuz? Alttan mı alıyorsunuz hep huyuna suyuna mı gidiyorsunuz?


Benim böyle bir derdim var o yüzden buraya açtım atsam atılmaz satsam satılmaz ve nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım :gitme:
 
valla canım ben ilk etapta alttan alırım da biyerden sonra pes ediyorum. bende de var o problem :) delirene kadar durumu kontrol ediyorum ama bir yerden sonra film kopuyor. tavsiyem biyere kadar idare et biyerden sonra ki biliyorum bu tür insanlar daha çok iyi niyetini sömürebilmek için abarttıkça aabartıoyr köprüleri atar gibi görün gör bak nasıl hizaya geliyorlar :)
 
bizzat babam bu kisi.. oyle zor bir insan ki anlatamam.. kimi gun yumusacik hamur gibi, kimi gun yanina yaklasilmaz her dediginden yanlis mana cikarir kimse sinirlenmisse senden cikarir. zordur baba oldugu icin bisey soylemeye hakkin olmaz ne yapacagini bilemezsin. alttan almak zorundayim zorundayiz yani.. nereye kadar alttan almak dersen bilmiyorum gittigi yere kadar.. her zaman sakin olmak her zaman alttan almak kimi gunler o kadar yorucu ki anlatamam.. ama o benim canim bitanem.. zor geldginden degil ama bazen hic ugruna kalbimi kirmasi oyle agir geliyor ki elimde degil..
 
valla canım ben ilk etapta alttan alırım da biyerden sonra pes ediyorum. bende de var o problem :) delirene kadar durumu kontrol ediyorum ama bir yerden sonra film kopuyor. tavsiyem biyere kadar idare et biyerden sonra ki biliyorum bu tür insanlar daha çok iyi niyetini sömürebilmek için abarttıkça aabartıoyr köprüleri atar gibi görün gör bak nasıl hizaya geliyorlar :)

Cevabın için teşekkür ederim. Arkadaşın dostun olduğunda dediğin gibi işe yarıyor ama ailenden biri olunca olmuyor.

Bir de ben yapı olarak küsen biri değilimdir aile için uzun küslükleri de hiç sevmem büyük sorunlar yoksa ne gerek var değil mi? aklıma hep küsken kendimin ya da küs olduğum kişinin ölebileceği ihtimali gelir, ah vah demek istemem.

Trip atsam 2-3 saat sürer en fazla, kaç kere denemeye çalışmışımdır ama bir bakarım ortamı yumuşatmaya çalışırken bulurum kendimi.

Çok üzgünüm çokkk :çok üzgünüm:
 
ayynenn aynenn benim de babamdan yana sıkıntım var o konuda her geçen gün daha aksi oluyor. ne desem tersinden anlıyor.. ben de artık takmama yoluna gittim baktım baş edemiyorum dedım ne o gerılsın ne ben yoksa tutamıyorum kendimi lanetleşiyorum.
bide ben de ek olarak anne var senelerdir çözemedim huyunu aman kızcak dediğim şeye kızmaz amaan bunu mu taktın kafana der hiç kızılmıyacak şeye mesela bardak elimden düşer kırılır ortalıgı birbirine katar..
yani dedim artık atsan atılmaz dedgın gıbı satsan satılmaz he diyip geçiyorum özellikle de babama.. zaten sen umursamaz göründügünde belli bir noktadan sonra onlar sana geliyorlar bi normale döndükleri yumusak an oluoyr tavsiyem onu degerlendır :)
 
Asmin ve Frosythia Allah sabır versin aileden olunca çok zor ama siz sanırım aynı evde yaşıyorsunuz ikiniz de. öyle olunca daha kolay oluyor. Haftalarca küslük yapamıyorlar. Bekarken aynı sizin gibi yaşadım benim de annem bu kişi.

Şimdi evliyim büyüdük de bardaktan çanaktan kopmuyor kıyamet, daha ciddi mevzular oluyor hatta öyle ki son olayda benim kırılıp alınmam gerekirken suçlu hatalı ben oldum yine. Zaten alttan ala ala en sonunda alamıyorsunuz diyorum kendime sus baktın tahrik başladı sıvış hemen ama işte taşma noktanıza denk geldi mi siz de kopuyorsunuz.

Çok sever bizi bende çok severim ama bu huyları bitiriyor beni. Tedavi ol dedik yok asla kabul etmiyor.

Şunu söyleyeyim üzerimde kurulmaya çalışılan baskılardan bunalıp erkenden evlenmeme neden olmuştur. Mevzu açıldığında lafını edemem, ima etmeye çalışsam da hain evlat olup çıkıyorum. Sevmiyorum da zaten hayatımla ilgili onu suçlamayı, ama çok büyük etkisi var anne-baba faktörünün

Offf offf
 
ben de baska sehire kaçtım okumak için :)
annem gene bi derece neşeliyken tadından yenmiyor da, babamla yarım saatten fazla aynı ortamda duramıoyrum bazen herşeyi kendi biliyor sadece yanlış oldugunu söyleyince de ortam geriliyor..
 
hmmm sizinkiler biraz kinci sanırım..
benimkiler kendi haline bırakınca yumuşuyorlar :)
biri yay biri ikizler zaten tahmın edersiniz ruhsal çelişmelerini :D :D
bazen diyorum allah sabrımı mı sınıyor :)
 
ablan kardeşin olsa kavga edersin de anne babaya bunu yapmak zor. ben bekarım ama ailemden ayrı yaşıyorum benzer şartlardayız aslında. alttan falan almıyorum ben kavgaysa kavga. yüz verdikçe tepeme çıkıyorlar ben de susmuyorum artık bağırıp çağırıyorum. haa bizim aile kaldırıyor bu durumu sizin aileye ağır gelebilir ama yine de küfür etmeden düzgün bi şekilde tartışıp tavrını belli edebilirsin. tamam annedir değerlidir ama sus sus nereye kadar? sen de üzüldüğünü kırıldığını belli et o da iki de bir küsmesin. annelar çocuklarına destek olmalı köstek değil. insan anne babasıyla mutlu huzurlu olmalı bence bu ortamı yaratmaya çalış. açık açık konuş kavga et ama derdini anlat arkadaşım kolay gelsin
 
amanın benim de var böyle 1.derece akrabam. aman yarabbi illallah.. bir insan hep mi haklı olur, bu derece mi kusursuz olur.. hele sıkıyorsa bir suçunu söyle; senden kötüsü olmaz ve senelerce küs kalma potansiyeline sahiptir.. ha sonuç ne oldu.. evlatları bile kaçtı etrafından.. kimi evlenmeyi seçit erken yaşta (allahtan iyi insanlarla evlendiler) kimi başka bir kıtada yeni bir hayat kurdu kendine.. bizimle de küs kendisi senelerdir..

valla pollyannam çok zor bu tür kişileri idare etmek.. ama anne olunca mecburen idare etmek gerekiyor.. ama tabi o da biryere kadar,insanın sabrının da bir sınırı var..
kardeşlerinle arası nasıl annenin? fisfisfis
 
Normal değil davranışları. Anneni bu şekilde davranmaya iten nedenler olmalı.vardır. Kişilik bozukluğu da olabilir.

Kendi içinde mutsuz birisi galiba, çevresine de yansıtıyor.

Evlenmeden önce baba ebeveynimin psikopat davranışlarıyla az canım acımadı. İstisnasız haklı olduğunu, doğru olduğunu fikirlerinin en yüce olduğunu söylemek favori çözüm yolumdu. Maazallah aksi fikrimi söylediğimde gecelerce sabaha kadar anlatırda anlatırdı, morartıcı dayakları da süsü biberi. Şükür kurtuldum, içimde düşünüp biriktirdiğim için, bana fazla gelen öfke,nefret,acıma,kin... yüz buruşturucu duygularım var. Affetmiyorum onu, hoş ben affetsem de Allah affetmez.

Allah sabır versin sana da canım..
 
benzer sorunlar bendede var takmamaya calisiyorum nasilsa soyleyince anlamiyorlar dedigin gibi hain hayirsiz evlat oluyoruz onun icin en iyisi susmak yada he he diyip gecmek...
 
benimde böyle bi sıkıntım var abimin karısıyla ilgili
vallanapıcamkimsenin huyuna syuna gidemem kimse beni alttan alıyomu
görüşmğyorum onunla görüşmeyince yeğenimide göremiyorum :((abimide alıpmemeleketine taşıdı zaten ,doğal olarak abimide göremiyorum ama yapabileceğim bişey yokkkkkk
 
canım deli deliyi görünce sopasını saklar misali ben de o tiplere aynı onlar gibi davranıyorum
haliyle iki cambaz bi ipte oynamaıyo böyle olunca
benim de şefim böyle evlerden uzak iyi hoş da cins biraz
hiç lafımı esirgemem pışpışlamam o da başkalarına davrandığı gibi davranmaz bana bi kaç denedi vazgeçti sökmedi desek daha iyi
kendine benzer birini bulunca bulaşmıyolar pek
sen de onun taktikerini uygula bak nasıl sıkıcı bi durummuş anlasın
 
kardeşim öyle.daha bugün kavga ettik,dublex evimiz,ben yukarda o aşağıda oturuyo.mutfak aşağıda,açlıktan ölmedikçe aşağı inmiyorum.bu sene össyi kazanıp gitmezse ben gidicem bu evden

babam zor biri.dizi izlersin bi sahne çıkar,hemen sana bağlar,hatalarını hatırlatır bak sende böyleydin der.imalı sorular sorar sinir bozar.6 ay hiç oturup sohbet etmedim pek onla.o yemeğe gelir ben yemeği bitiririm,o salona gelir ben bi iş bulur çıkarım.üzülmüş oda kimse beni sevmiyo yanıma gelmiyo diye.farkında değilki yaptıklarının.bende üzüldüm yanında bulunuyorum ama tam muhabbet edilcek konulara geliyo lavaboya,su içmeye falan gidiyorum.uzun konuşulcak ortam bırakmıyorum

sevgilimde öyle.bide onla uğraşmak istemiyorum ama ayrılmanın zamanı değil,erteliyorum

onlada yalan aşk yaşıyorum.konuştuğu muhabbette kıskandığım,takıldığım bir nokta varsa hiç sormuyorum hmm öylemi diyip gülüp geçiyorum,soru sorduğunda bilmemki,tamam,bakarız diyip geçiştiriyorum.

hep o konuşuyor.zaten geveze olduğu için sessizliğim batmıyo.bazen farkedip soruyor,seni dinlemek daha zevkli diyorum.külliyen yalanboshayallersmile

 
Kısmen ve daha küçük yaşlarda, bahsettiğiniz gibi biriydim ben de galiba. Şimdiyse tam tersi biri oldum çıktım. Fazla keskin sınırlarım vardı, küsme huylarım filan. Tabi bunların altında yatan kendimce ciddi nedenlerim vardı, ama ben çok değiştim.

Yabancı biri olsa çok rahat davranabilir insan tabi ama bu anne olunca işler değişir. Bu tarz kişilerde, umursamamak daha iyi bir çözüm sanırım. Belirli bir yaşa gelmiş , artık yapısı oluşmuş, birini değiştirmek zor. Yalnız, bir doktordan yardım almakta fayda olabilir. Çünkü içinde biriktirdiği, kendininde çözemedeği, bazı sıkıntıları var galiba. Bu da dışarıya böyle yansıyor, içine kapanma, küsme, birşey paylaşmama, hep kendini haklı görme, hep ezildiğini düşünme, affedememe, keskin sınırlar çizme, bu çizgileri geçmeme. Bütün bunların altında mutlaka sıkıntılar vardır. Neler yaşandığını az çok bilirsiniz sizde.

Allah yardımcınız olsun.
 
bu kadar olmasada benim teyzem çok zor bir insandır..kullanım kılavuzu lazım :))) hersey çok güzelken biranda yüzü düşer ve yüzüne bakmaz insanın,aramaz sormaz,soğuk davranır..ve bunu herkese yapar,anneme,anneanneme,dedeme,bana,cocuklarına...eskiden çok kafama takardim,ama artık alıştım..üstüne gider türlü sirinlikler yapardım,bu onu dahada uzak tutyormus bunu çözdüm..artık duzelene kadar bekliyorum,gereksiz sirinlikler yapmıyorum dogal davranıyorum..asla da alinganlik yapmıyorum..çünkü o böyle..ve benim canım:) hepimiz teyzemi böyle seviyoruz :) o problem neyse kendi icinde çözüp normal haline donüyor zaten..
bazı insanları olduğu gibi kabul etmek lazım..hele hele sevdiğimiz ve deger verdigimiz canımız dediğimiz ınsanlar ise..bu bu daha fazlasını bekleme ve bunu kabullen demek gerekir diye düşünüyorum..
meslea yengemle(abimin eşi) teyzem bu konuda çok benzerler birbirlerine :) yengemde biranda bir seye bozulur ve anında suratını asar..soğuk davranır falan..teyzemi cozdukce onuda çözmeye başladım:) o yüzden hiç problem yasamıyoruz :) bakıyorum bana soğuk davranıyor,tamam diyorum bir seye bozulmuş ve üstüne gıtmıyorum o kendiliğinden eski haline donüyor :)
bu iki ınsanda benim hayatımda yerleri olan ve sevdiğim insanlar..bu insanlar gelip bana bağırıp cagirsada asla arkamı donmem,donemem..ve dönmemeliyim de..ben böyle usundugum için tepeme de çıksalar(ki asla çıkmazlar) yinede onları sevmekten vazgeçmem..
aynısı hatta daha fazlası annen için geçerli oldugundan,alttan alıp sabredeceksin..hayatından cikaramiyacagina göre,o da degisemiyecegine göre....



bu kadar devrik cümleler kurduğum için ve karışık yazdığım için özür dilerim :) çok uykum var :) umarım anlatabilmisimdir ne demek istediğimi :)))))))))
 
Back
X