• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayattan vazgeçmek üzereyim, lütfen bi akıl verin bana..

canım az önce bir yorumda bir arkadaş "hayat kadın erkek ilişkilerinden ibaret değil" demiş, düşününce ne kadar doğru değil mi? Sanırım suan yaşadıkların çok taze, kendini iyi hissetmemen çok normal, ama böyle umutsuzluğa kapılmak, yaşama sevincim yok demek de olmaz, bırakmaman lazım kendini.. O seni terk etmeden önce de yasıyordun sen, bu canı sana o vermedi ki o gitti diye yaşama sevincin gitsin

zaten gıtmesıne dııl ama verdıgım emeklerıme gelecek umutlarıma ve hayallerıme uzuluyorum ya bı ınsanın gece yatarken hayal kuramaması ne kadar kotuymuş:14:
 
güçsüz davranmışsınız, değerinizi bilmemişsiniz evet..
ama keşke demenin de bir manası yok, olana çare yok. her şerde bir hayır vardır, bu da sizin almanız gereken bir derstir belki hayata daha güçlü devam etmek için, böyle düşünün. gerçekten artık pişmansanız, hatalarınızı anladıysanız bu konuda hayatınızı düzene sokma vaktinizin geldiğini hissediyorsanız deyin ki; "herkes hata yapar ama herkes anlamayabilir, düzeltmeyebilir, ben bundan sonra evet bunları yaptım ama sonuç olarak ders almayı bildim, bunu başardım demeli ve yola devam etmeliyim."
doğrular üstünde fazla düşüncelere dalmayın, kararlı olmaya çalışın derim.
ayrıca "hayatta kaç kere düştüğün değil kaç kere kalktığın önemli"..
ve bana kalırsa doğru kişiyi sadece bekleyin, dua ile...
 
Hata yapmak insanın doğasında var. Önemli olan yaptığın hatarı terarlamamak. Zaten hatalarının farkındasın. Insallah güzel günlere yelken acarsın.
 
Merhaba hanımlar uzun zamandır bu siteyi takipteyim hatta "bir derdim var" kategorisine hergün bakıyorum diyebilirim. İnsanların dertlerini anlatması, aranızdaki dayanışma çok hoşuma gitti ve bende konu açmak için üye oldum. Umarım cvp verirsiniz şimdiden hepinize teşekkürler.. Lütfen sonuna kadar okuyun, rica ediyorum sizden, çok büyük bir boşluktayım. Ben 22 yaşında bir bayanım annemle birlikte yaşıyoruz maddi durumumuz oldukça iyi ama yinede hiç mutlu olamıyorum. Eskiden çok sosyal biriydim ama son 1 senedir tam tersi durumdayım. İçimden hiçbirşey yapmak gelmiyor evden çıkmak istemiyorum şuan dostum diyebileceğim yalnızca 1 insan var sadece onunla görüşüyorum. Onunda ciddi bi ilişkisi olduğu için genelde onunla vakit geçiriyor ben yanlarında fazlalık gibi olup rahatsız etmemek için gitmiyorum pek. İlişkilerimde bi türlü dikiş tutturamıyorum. Çok mükemmelliyetçiyim sanırım en ufak bi hatada siliyorum karşımdaki insanı. Aslında bu durumum "sevilmemek, kendini sevilmeye layık görmemek" düşüncesinden kaynaklanıyor sanırım. 7 aylık bir ilişkim vardı ve aldatıldım. 1 sene geçti üstünden her türlü hakaretime, kızmalarıma rağmen sürekli aradı kendisi. Hemde hayatında beni aldattığı kadın varken! cvp vermedim, verdiğimde de tersledim ve asla görüşmedim tabiki ama o aramaya devam etti halada arar msj atar. Bu durum benim erkeklere olan güvenimi yerle bir etti. Hayatıma giren hiçbir adam beni sevmedi. Çok hatalar yaptım ve kendimi sevilmeye layık görmüyorum. İğrenç, çirkin, erkeklerin sadece yatağa atmak için görüştüğü biri olduğumu düşünüyorum. Aldatıldığım ilişkimde erkek arkadaşımla en fazla sarılıp, öpüştüm. Evlilik öncesi cinselliği karşı olan ve bunu savunan ben aldatıldıktan sonra o boşlukla biriyle birliktelik yaşamaya başlayıp ilişkiye girdim. Ondan da kendimden de soğudum ayrıldım ve sonra biriyle daha tekrar aynı hatayı yaptım. Yine ayrılan ben oldum gerçi onunla sevgili bile değildik. Kimden intikam alıyorum kendimden mi bilmiyorum. Kendimi bu kadar değersizleştirmek ve bunu bilerek yapmak midemi bulandırıyor ve bundan kurtulmak istiyorum. Karşıma biri çıksın ve beni sevsin istiyorum gerçekten sevsin. Kendimi buna layık görmesemde içimde bi umut var hala. O umut olmasa çoktan hayattan vazgeçmiştim zaten. Sizden istediğim bana bir akıl verin, yaptığım bu hataları yok sayıp hayatıma devam etmem mümkünmü? hayat benim gibi bir insanın karşına doğru insanı çıkarırmı? yada bir doğru insan varmı.... Kendimi nasıl toparlayabilirim eski değerimi güvenimi nasıl geri getirebilirim bu mümkünmü? Kendimden nefret ediyorum, bütün hatalarımında farkındayım. Artık yanlış yapmak istemiyorum lütfen bana akıl verin..


Bi ilişkim vardı 5 ay çıktım .. Sonra beni aldattığını öğrendim .. 6 ay boyunca ağladım üzüntüden zayıfladım .. Sonra birgün yine onunla buluştum ve beni aldatığını bilmeme rağmen beni öpmeye çalışacak derecede yüzsüzdü ve bir tokat attım çekip gittim o günden sonrada bir daha hiç hatırlamamak üzere herşeyini sildim .. Ve tüm acılarım bitmişti unutmuştum onu .. Ama onu unutmadan önce yani acı çekerken .. Yaptığım salaklıkları anlatıyım .. Ondan sonra gidip cafede bana göz kırpan bir çocuğa telefon numaramı verdim ve 2 hafta çıkıp çocuk beni öpmeye kalkınca ayrıldım .. Ardından 6.sınıf sıra arkadaşm 4 sene sonra çıkma teklifi etmişti kabul etmemiştim gittim teklifin haala geçerliyse diyip kabul ettim 3 gün çıkıp ondan da ayrıldımm .. ondan sonra da internette yazıştığım başka şehirde oturan bir çocukla onun ısrarı üzerine çıkmaya başladım 2 kere yanıma geldi ve sonra ondan da ayrıldım .. Sonra kendime ne yapıyorsun sen salak silkelen ve kendine gel dedim .. Saçmalıklarına bir son ver dedim .. Sen bu değilsin çorap değiştirir gibi sevgili değiştiren birii değlsin yeter artık buna bi son ver .. Bir kişi seçç yalnzca bir kişyii sev ve ömrünün sonuna kadarda onunla oolma düşüncesi ile çık yola dedim .. Ve sonunda hayatımın en uzun ilişkisine adımımı attımm ..
Buraya geçmeden önce yazmak istiyorum . Kendimden iğreniyorum demişsin .. Bu hatalar insann kendinden iğrenmesine neden olur bu hata yaptığının farkında olmaktır ve hata yaptığının farkına varmışsan zaten olumlu bi adım atmışsın demektir .. Ve kendine daha fazla haksızlık etme ve daha fazla mantıksız birşey yapma bir süre kafan rahat olsun ve hiç kimseyle çıkma .. O zaman biraz iyileşecek kendini iyi hissedeceksindir .. Bu duruma alışacaksın yani sevgilinin olmadığı bu döneme .. Sana iyi gelecektir kafanı dinlemek .. Şayet insanın alışamayacağı hiçbir şey yoktur ..
Neyse sonra en uzun ilişkime adım attım 2.5 senedir bi ilişkim var gerçekten çok seviyorum çook çook fazla ama hep engeller çıktı aramıza .. Askere gitti bekledim ailem ayırmaya çalıştı uğraştık birsürü dert şimdi ise geçmişte yaptığı hata yüzünden cezaevinde .. Konuşamıyorum günlerce haber alamıyorum başka şehire götürdüler aylardır yüzünü bile göremiyorum .. Çok kötü durumdayım anlayacağınn .. Ama unutma insanın alışamayacağı birşey yoktur .. Hayatımda ilk kez ( onu başka şehre götürmeden önce ) cezaevine gitmiştim ilk günümdü ve ağlayacak gibiydim etrafımdaki insanların yüzüne baktım çoluğu çocuğu kucağında bir sürü bayan , adam .. genç yaşlı kimse ağlamıyordu hatta normallerdi sonra dedim ki kendime acaba ben mi anormalim yksa insanlar mı garip .. çünkü ben çok kötüydüm o ortamda nefes dahi alamıyordum ağlıyordum .. Ama sonraki gidişlerimde hiç ağlamadımm .. normaldimm .. o garipsediğimm insanlar gibiydim ben de .. Alışmak istemedimm o iğrenç ortama .. Ama alışmıştmm ne kdr debelensem de istemesem de .. O yüzden biraz sevgilin olmadan devam et buna alışacaksın o zaman kafan rahat eder .. sonra dooğru seçimler yaparsın teecrübe edindiğin hatalarından yola çıkarak ..
Kendinden iğrenme herkes hata yapabilir .. Önemli olan bunu bilip daha fazlasını yapmamak ...
 
Aklı uçkuruyla yer değiştirmiş, değersiz bir erkek sizi aldattı diye mi hayattan vazgeçiyorsunuz ?
Belli ki hayatınızda hiç gerçek acıyla tanışmamıssınız.. en ufak bir sorun sizi yıpratmış,sağlam duramamışsınız ..

Maddi sorununuz da yokmuş madem gidin iyi bir psikiyatrısten destek alın..
Çok gençsiniz daha önünüzde kocaman bir hayat yeni insanlar yeni fırsatlar var , kıymetini bilin hayatınızın.
 
Bi ilişkim vardı 5 ay çıktım .. Sonra beni aldattığını öğrendim .. 6 ay boyunca ağladım üzüntüden zayıfladım .. Sonra birgün yine onunla buluştum ve beni aldatığını bilmeme rağmen beni öpmeye çalışacak derecede yüzsüzdü ve bir tokat attım çekip gittim o günden sonrada bir daha hiç hatırlamamak üzere herşeyini sildim .. Ve tüm acılarım bitmişti unutmuştum onu .. Ama onu unutmadan önce yani acı çekerken .. Yaptığım salaklıkları anlatıyım .. Ondan sonra gidip cafede bana göz kırpan bir çocuğa telefon numaramı verdim ve 2 hafta çıkıp çocuk beni öpmeye kalkınca ayrıldım .. Ardından 6.sınıf sıra arkadaşm 4 sene sonra çıkma teklifi etmişti kabul etmemiştim gittim teklifin haala geçerliyse diyip kabul ettim 3 gün çıkıp ondan da ayrıldımm .. ondan sonra da internette yazıştığım başka şehirde oturan bir çocukla onun ısrarı üzerine çıkmaya başladım 2 kere yanıma geldi ve sonra ondan da ayrıldım .. Sonra kendime ne yapıyorsun sen salak silkelen ve kendine gel dedim .. Saçmalıklarına bir son ver dedim .. Sen bu değilsin çorap değiştirir gibi sevgili değiştiren birii değlsin yeter artık buna bi son ver .. Bir kişi seçç yalnzca bir kişyii sev ve ömrünün sonuna kadarda onunla oolma düşüncesi ile çık yola dedim .. Ve sonunda hayatımın en uzun ilişkisine adımımı attımm ..
Buraya geçmeden önce yazmak istiyorum . Kendimden iğreniyorum demişsin .. Bu hatalar insann kendinden iğrenmesine neden olur bu hata yaptığının farkında olmaktır ve hata yaptığının farkına varmışsan zaten olumlu bi adım atmışsın demektir .. Ve kendine daha fazla haksızlık etme ve daha fazla mantıksız birşey yapma bir süre kafan rahat olsun ve hiç kimseyle çıkma .. O zaman biraz iyileşecek kendini iyi hissedeceksindir .. Bu duruma alışacaksın yani sevgilinin olmadığı bu döneme .. Sana iyi gelecektir kafanı dinlemek .. Şayet insanın alışamayacağı hiçbir şey yoktur ..
Neyse sonra en uzun ilişkime adım attım 2.5 senedir bi ilişkim var gerçekten çok seviyorum çook çook fazla ama hep engeller çıktı aramıza .. Askere gitti bekledim ailem ayırmaya çalıştı uğraştık birsürü dert şimdi ise geçmişte yaptığı hata yüzünden cezaevinde .. Konuşamıyorum günlerce haber alamıyorum başka şehire götürdüler aylardır yüzünü bile göremiyorum .. Çok kötü durumdayım anlayacağınn .. Ama unutma insanın alışamayacağı birşey yoktur .. Hayatımda ilk kez ( onu başka şehre götürmeden önce ) cezaevine gitmiştim ilk günümdü ve ağlayacak gibiydim etrafımdaki insanların yüzüne baktım çoluğu çocuğu kucağında bir sürü bayan , adam .. genç yaşlı kimse ağlamıyordu hatta normallerdi sonra dedim ki kendime acaba ben mi anormalim yksa insanlar mı garip .. çünkü ben çok kötüydüm o ortamda nefes dahi alamıyordum ağlıyordum .. Ama sonraki gidişlerimde hiç ağlamadımm .. normaldimm .. o garipsediğimm insanlar gibiydim ben de .. Alışmak istemedimm o iğrenç ortama .. Ama alışmıştmm ne kdr debelensem de istemesem de .. O yüzden biraz sevgilin olmadan devam et buna alışacaksın o zaman kafan rahat eder .. sonra dooğru seçimler yaparsın teecrübe edindiğin hatalarından yola çıkarak ..
Kendinden iğrenme herkes hata yapabilir .. Önemli olan bunu bilip daha fazlasını yapmamak ...

insallah sizde cok mutlu olursunuz yazılarınızı okuyorum Allah bundan sonra güldürsün insallah
 
insallah sizde cok mutlu olursunuz yazılarınızı okuyorum Allah bundan sonra güldürsün insallah


Farklı bi düşünce ile konu sahibine kendimden de örnekler vererek yardım etmeye çalıştım inşallah yardımcı olabilirm ona ..
Teşekkürler iyi dilekleriniz için .. Sizin de düğününüze çok az kalmşş inşş zaman biran önce geçer .. Zaten 1 ay 12 gün sizin 1 ay 7 günde benim için geçmesi lazmm :)
 
Farklı bi düşünce ile konu sahibine kendimden de örnekler vererek yardım etmeye çalıştım inşallah yardımcı olabilirm ona ..
Teşekkürler iyi dilekleriniz için .. Sizin de düğününüze çok az kalmşş inşş zaman biran önce geçer .. Zaten 1 ay 12 gün sizin 1 ay 7 günde benim için geçmesi lazmm :)

evet hepimiz aynı sıkıntıları yasamısız sizinde sevdiğiniz uzakta suan sanırım biliyorum:17:insallahkavusursunuz insallah hayat bundan sonra güzel seyler getirir.zaman gecmiyo demi.o bir ay gözümde büyüdü inanırmısın.arkadasımız da kendini kötü hissetmesin inan hepimiz bu evrelerden gectik.ama sorun bitmiyo işte biri bityo biri baslıyo:14:
 
Son düzenleme:
evet hepimiz aynı sıkıntıları yasamısız sizinde sevdiğiniz uzakta suan sanırım biliyorum:17:insallahkavusursunuz insallah hayat bundan sonra güzel seyler getirir.zaman gecmiyo demi.o bir ay gözümde büyüdü inanırmısın.arkadasımız da kendini kötü hissetmesin inan hepimiz bu evrelerden gectik.ama sorun bitmiyo işte biri bityo biri baslıyo:14:


keşke uzakta olsaydı da o yüzden göremeseydimm ama cezaevinde .. ve telefon da yasak haber de alamıyorum sesinide haftada 10 dkka duyuyorum başka şehirde görüşünede gidemiyorum delirmek üzereyim .. 37 gün sonra telefon olacak şartların dahaa uygun oldğu açık cezaevine geçecek ve bizim şehrimize dilekçe ile geri gelecek o günü bekliyorum .. Sizin beklediğiniz şey çok güzel bir ömür boyu mutlu olmak için atılacak en büyük adımın gününü bekliyorsunuz ama benim beklediğim şey acıı ve içinde bulunduğum durum ise bi işkence .. Neyse bahsetmeyelim konu sahibesinin konusunu sabote etmiyim .. İnşallah zaman biran önce geçer ..
 
Dkkat ettimde hep beni sevecek biri guvenebilecegim biri aroyorum. Aslında anne babadan yeterli sevgi alamamak veya guven içinde buyutulmemekten kaynaklanan psikologların dediği gibi çocukluğa inmek gerek..sizi sevecek birini aramadan önce siz kendinizi sevin değer verin kırmızı çizgileriniz olsun ne kadar samimi olsanızda saygı sınırınız olsun. Guvenecek kollardan önce kendinize guvenin elin adamlarında aramayın guveni..

birde anlamadığım bunla çıktım ayrıldım ötekiyle çoktım oda olmadı diğeri nedir bu zorunlu hissetme hali biriyle çıkmak zorunda değilsiniz kendi kendinize yetin zaten kendine yetmenin mutluluğuyla doğru insan sizi bulacaktır..yanlış içinde doğru yokluk içinde varlık aramanın anlamı yok.. İleride evleneceğiniz kişiye biraz saygınız olsun kınamıyorum yanlış anlamayın ama kucak kucak gezince kaybeden hep kadın oluyor ne kadar katılmasamda erkeklik şan ustune şan katıyor genel kabull bu..
 
Öncelikle hepinize teşekkürler yorumlarınız okadar iyi geldi ki bana. Gecenin 3 buçuğunda açıp açıp okudum okadar motive oldumki.. İnanırmısnız beni yargılarsınız diye düşünmüştüm sanırım içinde bulunduğum psikolojiden dolayı ama hepiniz bana destek olmuşsunuz elinizden geldiğince hatta daha da fazla bir şekilde yanımda olmuşsunuz gerçekten teker teker çok tşk ederim hepinize. Siz böyle yazınca bende kendimi gereğinden fazla saldığımı düşünmeye başladım, hepinizin önerilerini uygulamaya çalışıcam ve gelişmeleride yazmaya devam edicem eğer bilmek isterseniz.. İnsan burda içini dilediği gibi dökebiliyor en yakınlarına bile anlatamadığı özellerini anlatabiliyor üstelik hepiniz içten yazmışsınız Allah hayatta hepinizin gönlüne göre versin..
 
Merhaba. Hayat çok enteresan bir olay canım, sen küçük minicikken çok masumdun değil mi, herkes gibi. Ve büyüdün, belki yanlış insanlar, yanlış kararlar seni hatalara sürükledi ve hatalar yaptın, yine herkes gibi. Kendinle barış. Sev kendini. "Çok güzel hatalarım var, hepsini ayrı ayrı severim" diyor bir kadın, çok hoşuma gitmişti bu cümle. Hatalarınla eğrinle doğrunla sen sensin, yaptıklarını asla yargılamam ama belli ki senin hayatına senin şartlarına uygun olmayan şeyler bunlar. O yüzden onlardan sadece ders al.
Hayat üzülmek için çok çok kısa. Ve herşey kadın erkek iliskilerinden ibaret değil. Mutlu olmanın binbir türlü yolu var, kalan bin yolu denesen? :) Eğer güvenini sarsmışsa birşeyler ilişki konularında, bir süre kendini dinle, yalnız kal derim, naçizane. Güçlü olabilmek yalnız kalmayı başarabilmektir demiş söyleyen, ne güzel söylemiş değil mi? Biri hayatında olmak zorunda değil. Emin ol herkes gider, herkes. Yalnızlık ömür boyu.. İnsanlar ailelerini kaybediyorlar ve ayakta kalıyorlar, sen değmeyecek gelip geçici biri için ilerde hatırlamak istemeyeceğin şeyler yapma canım. Okuduğum bir kitapta size kötü şeyler anımsatanlara nötr olun ve unutun diyor, unut ve önüne bak, gerçekten etkili. İnsanların içine karış kendini soyutlama bence, aksi takdirde sürekli kendine kalır düşünür düşündükçe kurar kendini meşgul edersin.
Bi kez yaşıyoruz bu hayatı. Sadece bir kez. Reenkarnasyona inanmıyorsan tabi :) Zehir etmenin ne gereği var? Mutlu ol. Beklentini minimuma indir hayatta. Sana aşık olacak birini bekleme mesela. Çünkü beklersen gelmez. Sen sadece anı yaşa. Anı mutlu yaşa. Olur mu? :) Sevgiler

Ne güzel yazmışsın. Evet sanırım ben hatayı hayatıma sürekli birilerini alarak yaptım sanırım yada kendi içimdeki boşluğu bununla kapatmaya çalışıyorum belkide. Oturur kendimi dinlerim hergün ne yapıyorum? ne istiyorum? diye bu şekilde belki geçte olsa hatalarımı anlayabiliyorum ama yinede belki bu sefer doğru kişidir umudu. Aslında karşı tarafın yaptıklarını düşüncelerini yanlışlarınıda görebiliyorum ama kimseyi kıramıyorum ve bunun zararıda bana dokunuyor.
 
Hayattan vazgeçmek de ne demek oluyor gelmeyeyim bak oraya :34: Şaka bir yana canım benim, herkesin hayatında böyle dönemler olabiliyor.. hayat benim gibi igrenç bir insanın karşısına iyi birini çıkarır mı yazmışsın, ben yazdıklarından iğrenç bir insan olduğuna dair bir ayrıntıya rastlamadım kendine haksızlık etme:70: Bunalımda olduğun zamanlarda bazı hataların olmuş, olabilir.. Herkesin başına gelebilir.. Önemli olan insanın hatalarından ders alabilmesi.. Bunların hepsi tecrübe, kendini yıpratma geçmişi kendine takıntı yapma. Biraz zaman ver kendine ve hayata.. Bak gör ne kadar güzel günler geçirceksin. unutma her gecenin bir sabahı vardır.. bu arada okuyor musun canım benim kafanı meşgul edebileceğin, dört elle sarılabileceğin hayatında neler var?

inş ah nerde gelse keşke artık o güzel günler :) Etrafımdaki insanlardan biri şuan bu yazımı okusa eminim şoka girer çünkü dışarıya hiçbir şekilde belli edemiyorum aksine gülerim, umursamaz davranırım, eğlenirim ama kendimle başbaşa kalınca biranda beynime saplanıyor o iğrençlik duygusu. Etrafımdaki insanlara ilişkilerine bakıyorum insanlar ne kadar mutlu. Hayatlarındaki insanlar onlara ne kadar değer veriyor, ne güzel surprizler yapıyor. Duyunca onlar adına seviniyorum ama kendimden daha fazla iğreniyorum ister istemez ben böyle şeylere layık değilim demekki yoksa olurdu diye.. Ben çalışıyordum bi yandan da kursa gidiyordum ama bu sene üniversite sınavına girmeye karar verdim. işide, kursuda bıraktım sınava çalışıyorum sadece. Acaba bununda etkisi olabilirmi, evdeyim genellikle.
 
Kızlarrrrrr....bende 25 yasindayim senin bahsettigin hatalari yapmasamda 4 senelij iliskim bitti hemde evllilik arifesindeyken vee aldatildim hemde hayat kadini ile...çöp gibi hissettim...degersiz biri gibi...ama pardon daa yaa niye böyle hissediyoruz ki dedim kimki karsimdaki uckuruna karakterine yenik düşen adamlar...ve biz dürüst olan tarafiz...sonra girdim soguk buz gibi dusun altina deli gibi agladim bagira cagira agladimm ve dedim kiii ebru son bu son olsun....asla bu adam icin kendini üzüp hayata kusme hayatta ne güzellikler var...kendimi eve kapatmadim gezdim tozdum bütün arkadaslarimla görüştüm italyanin tum şehirlerini fransayi slovenyayi gezdim zihnimk bosalttim orda bile aklima geldi inanin ama öyle kendimi adapte ettim ki mutluluga mutsuzluk bana cok uzakti o insanlar bir sekilde kendilerini mutlu ediyor siz neden yapmayasiniz ki...hayatta birileri karsimiza cikacakki biz biz olalim onlar sayesinde daha gucluyum bosverin yaa ben sumugu mu bile atmam bazi insanlara o gozle bakıyorum o kim ki ya onlar kim ki diyip gecistiriyorum..sen hata yapmisin ve hata insanlar için canim uzulme önemli olan şimdi su an....hatalarin geçmişte kalsin sen simdiye odaklan

seninki 4 senelik ilişkiymiş. Heralde 4 senelik ilişkiyi ben yaşamış olsaydım kendimi yerlere atardım 7 ayda böyle olduğuma göre :) gülüyorum ama kızıyorumda kendime bu kadar güçsüz değilim çünkü. Hatta insanlar "ne kadar güçlüsün" der içimi onlara dökmediğim için sanırım bide içimi görseler.. Aldatılmak üstelik sevdiğin adam tarafından aldatılmak hayattaki en berbat duygulardan, bilirim. Önce suçu karşındakinde bulursun, sonrada kendini yersin benim neyim eksik, bu kadar değersizmiyim diye.. Ama tebrik ederim en azından kendini toparlayabilmişsin sen. İns bende bi an önce "o kimki ya onlar kimki?" diye düşünmeye başlayabilirim senin gibi. :(
 
Bi ilişkim vardı 5 ay çıktım .. Sonra beni aldattığını öğrendim .. 6 ay boyunca ağladım üzüntüden zayıfladım .. Sonra birgün yine onunla buluştum ve beni aldatığını bilmeme rağmen beni öpmeye çalışacak derecede yüzsüzdü ve bir tokat attım çekip gittim o günden sonrada bir daha hiç hatırlamamak üzere herşeyini sildim .. Ve tüm acılarım bitmişti unutmuştum onu .. Ama onu unutmadan önce yani acı çekerken .. Yaptığım salaklıkları anlatıyım .. Ondan sonra gidip cafede bana göz kırpan bir çocuğa telefon numaramı verdim ve 2 hafta çıkıp çocuk beni öpmeye kalkınca ayrıldım .. Ardından 6.sınıf sıra arkadaşm 4 sene sonra çıkma teklifi etmişti kabul etmemiştim gittim teklifin haala geçerliyse diyip kabul ettim 3 gün çıkıp ondan da ayrıldımm .. ondan sonra da internette yazıştığım başka şehirde oturan bir çocukla onun ısrarı üzerine çıkmaya başladım 2 kere yanıma geldi ve sonra ondan da ayrıldım .. Sonra kendime ne yapıyorsun sen salak silkelen ve kendine gel dedim .. Saçmalıklarına bir son ver dedim .. Sen bu değilsin çorap değiştirir gibi sevgili değiştiren birii değlsin yeter artık buna bi son ver .. Bir kişi seçç yalnzca bir kişyii sev ve ömrünün sonuna kadarda onunla oolma düşüncesi ile çık yola dedim .. Ve sonunda hayatımın en uzun ilişkisine adımımı attımm ..
Buraya geçmeden önce yazmak istiyorum . Kendimden iğreniyorum demişsin .. Bu hatalar insann kendinden iğrenmesine neden olur bu hata yaptığının farkında olmaktır ve hata yaptığının farkına varmışsan zaten olumlu bi adım atmışsın demektir .. Ve kendine daha fazla haksızlık etme ve daha fazla mantıksız birşey yapma bir süre kafan rahat olsun ve hiç kimseyle çıkma .. O zaman biraz iyileşecek kendini iyi hissedeceksindir .. Bu duruma alışacaksın yani sevgilinin olmadığı bu döneme .. Sana iyi gelecektir kafanı dinlemek .. Şayet insanın alışamayacağı hiçbir şey yoktur ..
Neyse sonra en uzun ilişkime adım attım 2.5 senedir bi ilişkim var gerçekten çok seviyorum çook çook fazla ama hep engeller çıktı aramıza .. Askere gitti bekledim ailem ayırmaya çalıştı uğraştık birsürü dert şimdi ise geçmişte yaptığı hata yüzünden cezaevinde .. Konuşamıyorum günlerce haber alamıyorum başka şehire götürdüler aylardır yüzünü bile göremiyorum .. Çok kötü durumdayım anlayacağınn .. Ama unutma insanın alışamayacağı birşey yoktur .. Hayatımda ilk kez ( onu başka şehre götürmeden önce ) cezaevine gitmiştim ilk günümdü ve ağlayacak gibiydim etrafımdaki insanların yüzüne baktım çoluğu çocuğu kucağında bir sürü bayan , adam .. genç yaşlı kimse ağlamıyordu hatta normallerdi sonra dedim ki kendime acaba ben mi anormalim yksa insanlar mı garip .. çünkü ben çok kötüydüm o ortamda nefes dahi alamıyordum ağlıyordum .. Ama sonraki gidişlerimde hiç ağlamadımm .. normaldimm .. o garipsediğimm insanlar gibiydim ben de .. Alışmak istemedimm o iğrenç ortama .. Ama alışmıştmm ne kdr debelensem de istemesem de .. O yüzden biraz sevgilin olmadan devam et buna alışacaksın o zaman kafan rahat eder .. sonra dooğru seçimler yaparsın teecrübe edindiğin hatalarından yola çıkarak ..
Kendinden iğrenme herkes hata yapabilir .. Önemli olan bunu bilip daha fazlasını yapmamak ...

Hemen hemen aynı psikolojiydemişiz o zamanlar ama sen kendini kullandırmamışsın o yönden çokta iyi yapmışsın. Bu arada umarım hayatındaki insanla biran önce kavuşursun ne zor yahu askere gittiğinde beklemek, cezaevinde beklemek hasret kalmak, yüzünü bile görememek. Allah sabır versin gerçekten ben okurken kötü oldum ama yazdıklarından çok iradeli biri olduğun belli bunuda atlatırsn inş istediğin gibi olur herşey.
 
şu konuyu actıgın ıcın sana o kadar tesekkur ederımkı yasadıklarımız nerdeyse aynı bende 24 yasındayım ve benımde hayattan bı beklentım yok artık gunlerdır bende konu acmayı dusunuyodum:14::14:

canım istersen derdini, sıkıntını sende yeni bir konu açarak yada benim konumda istediğin yazabilrsin benim için hiç sorun değil. Aksine benimle aynı hisleri paylaşan insanlar olduğu bilmek beni daha da güçlendiriyo. Bizmi kendinimizi çok saldık bizmi çok abartıyoruz anlamıyorum ama inş biran önce geçer bu üstümüzdeki talihsizlik. Bakıyorum etrafa kimler, kimlerle mutlu oluyor. Bizdemi sorun? bizmi yanlış yapıyoruz ah bi anlasam.. kendimi değersiz hissetmekten yoruldum....
 
Son düzenleme:
Hatalar insanlar içindir evet,aldatıldığın için kendini değersiz hissedip başkası tarafından değerli olduğunu hissetmek istemiş olabilirsin ancak şuanda bunun yanlış olduğunun sende farkına varmışsın buda birşey...şuan 22 yaşındasın bu yaslarda çoğu erkek olaya ciddi yaklaşmaz,hormonları gereği yaklaşamaz...ama kesinlikle bu davranışlarını halı göstermez...hayatta herşey bir tecrübe insanın dibe battığı günlerde olur,mutluluktan havalara uçtuğu da...bu hatalara tekrar düşmemek için bir süre de olsun talnız kalmayı denemelisin,okuyomuaun bilmiyorum ama derslerine odaklanabikiesin yada maddi durumunuz iyiymiş çeşitli kurslara katılıp yeni arkadaşlar edinebilirsin diye düşünüyorum.şunu bilki hiçkimse veya hiçbişey için hayattan vazgeçmeye değmez,elbet güneşli günlerde gelecek. Emin ol hayat süprizlerle dolu;)
 
inş ah nerde gelse keşke artık o güzel günler :) Etrafımdaki insanlardan biri şuan bu yazımı okusa eminim şoka girer çünkü dışarıya hiçbir şekilde belli edemiyorum aksine gülerim, umursamaz davranırım, eğlenirim ama kendimle başbaşa kalınca biranda beynime saplanıyor o iğrençlik duygusu. Etrafımdaki insanlara ilişkilerine bakıyorum insanlar ne kadar mutlu. Hayatlarındaki insanlar onlara ne kadar değer veriyor, ne güzel surprizler yapıyor. Duyunca onlar adına seviniyorum ama kendimden daha fazla iğreniyorum ister istemez ben böyle şeylere layık değilim demekki yoksa olurdu diye.. Ben çalışıyordum bi yandan da kursa gidiyordum ama bu sene üniversite sınavına girmeye karar verdim. işide, kursuda bıraktım sınava çalışıyorum sadece. Acaba bununda etkisi olabilirmi, evdeyim genellikle.

Bir de bu yazını yeni okudum,sen sen ol görünüşe aldanma;)insanların gerçekten mutlu olup olmadığını bilemezsin içinde ne yaşadığını da....hersey göstermelikye olabilir;)
 
Hemen hemen aynı psikolojiydemişiz o zamanlar ama sen kendini kullandırmamışsın o yönden çokta iyi yapmışsın. Bu arada umarım hayatındaki insanla biran önce kavuşursun ne zor yahu askere gittiğinde beklemek, cezaevinde beklemek hasret kalmak, yüzünü bile görememek. Allah sabır versin gerçekten ben okurken kötü oldum ama yazdıklarından çok iradeli biri olduğun belli bunuda atlatırsn inş istediğin gibi olur herşey.


öyle iradeli miyim değil miyim henüz çözebilmiş değilim mecbur beklemek gerekiyor çare olmayınca mecbur katlanıyorsun ..
Ne kadar yerlere vura vura bağıra bağıra ağlasan da ne kadar debelensen de acı çeksende yine de çaresizsin yapabileceğin bişey de yok mecbur katlanıyorsun .. Katlanmasan napcaksın ki en fazla intihar .. intiharda en saçması görme şansın varken bile sıfıra indirgemek bunu hem de kendi ellerinle ..
İnşallah yorumlar sana iyi gelmiştir .. Dediğim gibi bir süre sevgili yapmamanı tavsiye ederim ..
 
misscoffee !cnm sana özel msj atmak isterdim aslında ama henüz yeni üyeyim özel msj atamıyormuşum. ve biliyormusun tam olarak olmasa da seninkine benzer bi hayatım oldu ve su anki psikolojimi kelimelere dökmek bile imkansız... sanki hersey boş, insanların yüzüne bakmak istemiyorum herkes temiz,mutlu,dertsiz sanki bi ben o kalabalık içinde yapayalnız hatalarımla boğusurken buluyorum kendimi..sürekli bu hataları yapmasaydım su an ne kdar mutlu umutlu olacaktım diyorum ve resmen günden güne eriyorum verdiğim kilonun haddi hesabı yok..keske snnle konuşup dertlesme fırsatımız olsa..emin ol yalnız değilsin ,sen,ben burda döküyoruz içimizi ama bunu içinde yasayan ama yazamayan insanlar var yüzlerine bakıp aldanma kmseye.bi tek ben böyleyim deme en azından ben böyle yapmaya çalışıyorum..ha bir de ayrı bi dert olarak su an bi sevgilm var abdestli namazlı çok inançlı ve yaza evlilik düşünüyor.ben sırf hatalarım yuzunden ayrılmayı ondan vazgecmeyi düşünüyorum cünkü bu yükle yasayamam o evliliği...:50:
 
Son düzenleme:
Back
X