• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayattan vazgeçmek üzereyim, lütfen bi akıl verin bana..

o konuda sıkıntın yoksa soyleme o zaman hıc gerek yok bence:51:

söylersem kafasında büyütebilir diye düşünüyorm bende..ama bi yandan da yasaığım seyler hiç olmamış gibi onun yuzune nasıl bakarım ömür boyu onuda düşnüyorum...psikolojim cidden kötü o yuzden cümlelerim sacma olablr k.bakmaynn

tolin haklı bencede söyleme ozaman gerek yok huzurunu bozmaya..
 
Öncelikle kendine kıymet vermeyerek hayatı zorlaştırırsın ablacığım olumsuz düşüncelerinden derhal uzaklaş. İntihar kelimesini aklından bile geçirme o beden sana emanet. Bu çektiğin acılar ruhunu aydınlatıyor olgunlaştırıyor sen sadece aynı hatayı yenilememeye bak. Hayatta yapılacak öyle çok hata var ki sabrını onlara saklamalısın ve şu bir gerçek trilyonlar ödesen edindiğin bu deneyimleri kısa zamanda bunca hatayı öğrenemezdin. Erkeklere gelince hepsi hemen hemen aynı sadece isimleri değişik sosyallik konusunda ise sana şunları söyleyebilirim imkanlar el verdikçe yaşadıklarımızdan ötürü doyuyoruz ve başka güzelliklerin farkına varamıyoruz .Yaşın çok genç ama zaten bu duyguları yaşatan bir süreçtesin maalesef bu biraz sürecek 30 lu yaşlara dek bu git geller olabilir. Benim sana tavsiyem meşguliyet bul kendine .Örneğin dil öğren çiçek bakımı yap belki saçma ama inan dünya boyutundan çıkıyorsun ve yeni farkındalıkların oluyor. Ben o dönemlerimde çiçeklere sarmıştım çok fazla bilgi sahibi oldum bitkiler hakkında hatta şaşırıyorlardı nasıl bu kadar şey biliyorsun diye...Hiç anlamadığım halde ing kitaplar okudum elimde sözlük her kelimeyi yazdım zamanı kaliteli geçirdim hiç Türkçe bilmeyen ing konuşan yabancı bir arkadaş edindim...bir sabah evden çıktım tartıcı küçük çocukla tüm gün vakit geçirdim sonra uzun yıllar ona sahip çıkmaya çalıştım...down send merkezlerinde gönüllü çalıştım. Her gün 3 yıla yakın sahilde 1 saat koştum... inan dertler dert olmuyor atmosferini değiştirirsen beklentiye girmezsen her şey yoluna giriyor ablacım...Belki saçma gelecek yazdıklarım ama şu anki şikayetlerinden seni uzaklaştıracak emin ol...hepsini yapmak zorunda değilsin bir tanesinden başla ...Sevmek ve sevilmek herkesin bakış açısına göre değişir. Sevilmeyi bekleme sen kendine kıymet ver sevmek sevilmekten çok daha güzel inan .. sen sevince sevginden şüphe duymayınca muhakkak sevilirsin. Ben 35 de evlendim sevgi mantığım beni sevmesi değil... merhameti adaletli olmasıydı bu bana yetiyor...Şimdi eşimin ilk evliliğinden 2 oğlu ve birde minik kızımız var.Yapayalnızken bir anda koca dünyam oldu...Genç anne olamadım diye üzülürken biranda delikanlı 2 oğlum oldu...Anlatsam daha çok anlatırım ne zaman yazmak istersen özelden yaz elimden geldiğince sana destek olmaya çalışırım . Allaha emanet ol hepinize sevgiler
 
Öncelikle kendine kıymet vermeyerek hayatı zorlaştırırsın ablacığım olumsuz düşüncelerinden derhal uzaklaş. İntihar kelimesini aklından bile geçirme o beden sana emanet. Bu çektiğin acılar ruhunu aydınlatıyor olgunlaştırıyor sen sadece aynı hatayı yenilememeye bak. Hayatta yapılacak öyle çok hata var ki sabrını onlara saklamalısın ve şu bir gerçek trilyonlar ödesen edindiğin bu deneyimleri kısa zamanda bunca hatayı öğrenemezdin. Erkeklere gelince hepsi hemen hemen aynı sadece isimleri değişik sosyallik konusunda ise sana şunları söyleyebilirim imkanlar el verdikçe yaşadıklarımızdan ötürü doyuyoruz ve başka güzelliklerin farkına varamıyoruz .Yaşın çok genç ama zaten bu duyguları yaşatan bir süreçtesin maalesef bu biraz sürecek 30 lu yaşlara dek bu git geller olabilir. Benim sana tavsiyem meşguliyet bul kendine .Örneğin dil öğren çiçek bakımı yap belki saçma ama inan dünya boyutundan çıkıyorsun ve yeni farkındalıkların oluyor. Ben o dönemlerimde çiçeklere sarmıştım çok fazla bilgi sahibi oldum bitkiler hakkında hatta şaşırıyorlardı nasıl bu kadar şey biliyorsun diye...Hiç anlamadığım halde ing kitaplar okudum elimde sözlük her kelimeyi yazdım zamanı kaliteli geçirdim hiç Türkçe bilmeyen ing konuşan yabancı bir arkadaş edindim...bir sabah evden çıktım tartıcı küçük çocukla tüm gün vakit geçirdim sonra uzun yıllar ona sahip çıkmaya çalıştım...down send merkezlerinde gönüllü çalıştım. Her gün 3 yıla yakın sahilde 1 saat koştum... inan dertler dert olmuyor atmosferini değiştirirsen beklentiye girmezsen her şey yoluna giriyor ablacım...Belki saçma gelecek yazdıklarım ama şu anki şikayetlerinden seni uzaklaştıracak emin ol...hepsini yapmak zorunda değilsin bir tanesinden başla ...Sevmek ve sevilmek herkesin bakış açısına göre değişir. Sevilmeyi bekleme sen kendine kıymet ver sevmek sevilmekten çok daha güzel inan .. sen sevince sevginden şüphe duymayınca muhakkak sevilirsin. Ben 35 de evlendim sevgi mantığım beni sevmesi değil... merhameti adaletli olmasıydı bu bana yetiyor...Şimdi eşimin ilk evliliğinden 2 oğlu ve birde minik kızımız var.Yapayalnızken bir anda koca dünyam oldu...Genç anne olamadım diye üzülürken biranda delikanlı 2 oğlum oldu...Anlatsam daha çok anlatırım ne zaman yazmak istersen özelden yaz elimden geldiğince sana destek olmaya çalışırım . Allaha emanet ol hepinize sevgiler

bu güzel yorumun için tşk ederim. Sitede yeniyim o yüzden konuya cvp geldiğinde bildirim gelmiyor sanırım ancak bir göz atayım dediğimde görebildim. Ne güzel yazmışsın.. Bu yorumlardan önce kendimi o kadar kötü hissediyordumki. gerçekten minnettarım destek olduğun vaktini ayırıp yazdığın için. Şu sıralar bende kendimi sınavlara odakladım sadece, onlar geçince de işe girmeyi planlıyorum meşgul olayım düşünmeyeyim diye ama seni tebrik ederim özellikle down send. çocuklara yardım konusunda. Hiç aklıma gelmemişti bu bende araştırıcam bunu çünkü bayılırım birilerine yardım etmeye.. :) Ne güzel koca bir ailen olmuş inş benimde olur, umarım karşıma çıkar o insan.. Zaten artık aramaktan vazgeçtim. Görüşsem bile başta iyice tartıp öyle bir karar alıcam kolay kolay hayatıma sokmamaya karar verdim kimseyi.. Umarım hep böyle mutlu olursun. Özel msj yazabilirsin demişsin tşk ederim bunu aklımda bulundurucam.. herşey seninde gönlünce olur inş.
 
Merhaba hanımlar uzun zamandır bu siteyi takipteyim hatta "bir derdim var" kategorisine hergün bakıyorum diyebilirim. İnsanların dertlerini anlatması, aranızdaki dayanışma çok hoşuma gitti ve bende konu açmak için üye oldum. Umarım cvp verirsiniz şimdiden hepinize teşekkürler.. Lütfen sonuna kadar okuyun, rica ediyorum sizden, çok büyük bir boşluktayım. Ben 22 yaşında bir bayanım annemle birlikte yaşıyoruz maddi durumumuz oldukça iyi ama yinede hiç mutlu olamıyorum. Eskiden çok sosyal biriydim ama son 1 senedir tam tersi durumdayım. İçimden hiçbirşey yapmak gelmiyor evden çıkmak istemiyorum şuan dostum diyebileceğim yalnızca 1 insan var sadece onunla görüşüyorum. Onunda ciddi bi ilişkisi olduğu için genelde onunla vakit geçiriyor ben yanlarında fazlalık gibi olup rahatsız etmemek için gitmiyorum pek. İlişkilerimde bi türlü dikiş tutturamıyorum. Çok mükemmelliyetçiyim sanırım en ufak bi hatada siliyorum karşımdaki insanı. Aslında bu durumum "sevilmemek, kendini sevilmeye layık görmemek" düşüncesinden kaynaklanıyor sanırım. 7 aylık bir ilişkim vardı ve aldatıldım. 1 sene geçti üstünden her türlü hakaretime, kızmalarıma rağmen sürekli aradı kendisi. Hemde hayatında beni aldattığı kadın varken! cvp vermedim, verdiğimde de tersledim ve asla görüşmedim tabiki ama o aramaya devam etti halada arar msj atar. Bu durum benim erkeklere olan güvenimi yerle bir etti. Hayatıma giren hiçbir adam beni sevmedi. Çok hatalar yaptım ve kendimi sevilmeye layık görmüyorum. İğrenç, çirkin, erkeklerin sadece yatağa atmak için görüştüğü biri olduğumu düşünüyorum. Aldatıldığım ilişkimde erkek arkadaşımla en fazla sarılıp, öpüştüm. Evlilik öncesi, aldatıldıktan sonra o boşlukla biriyle birliktelik yaşamaya başlayıp ilişkiye girdim. Ondan da kendimden de soğudum ayrıldım ve sonra biriyle daha tekrar aynı hatayı yaptım. Yine ayrılan ben oldum gerçi onunla sevgili bile değildik. Kimden intikam alıyorum kendimden mi bilmiyorum. Kendimi bu kadar değersizleştirmek ve bunu bilerek yapmak midemi bulandırıyor ve bundan kurtulmak istiyorum. Karşıma biri çıksın ve beni sevsin istiyorum gerçekten sevsin. Kendimi buna layık görmesemde içimde bi umut var hala. O umut olmasa çoktan hayattan vazgeçmiştim zaten. Sizden istediğim bana bir akıl verin, yaptığım bu hataları yok sayıp hayatıma devam etmem mümkünmü? hayat benim gibi bir insanın karşına doğru insanı çıkarırmı? yada bir doğru insan varmı.... Kendimi nasıl toparlayabilirim eski değerimi güvenimi nasıl geri getirebilirim bu mümkünmü? Kendimden nefret ediyorum, bütün hatalarımında farkındayım. Artık yanlış yapmak istemiyorum lütfen bana akıl verin..


sende kendimi gördum desem....gel ben senı severım.emınım çok da gzel bi kızssındır.Bende boynuz yedım sonra ben de sarpa sardım.ilişkiye girmedim belki ama ona benzer seyler yasadım.tam bu hayatın taa..... derken eşimle tanıstım..guvenmedım ellii tane teste soktum sozlu ve yazılı olarak:52: sonra evlendım cunku dayanamadım aradıgım oymus meger...emın ol sen de aynısını yasıcaksın...maddı durumunda yerınde...agvaya gıt tek basına tatıl kadar guzel bsy varmı yaaaa...:9:
 
sende kendimi gördum desem....gel ben senı severım.emınım çok da gzel bi kızssındır.Bende boynuz yedım sonra ben de sarpa sardım.ilişkiye girmedim belki ama ona benzer seyler yasadım.tam bu hayatın taa..... derken eşimle tanıstım..guvenmedım ellii tane teste soktum sozlu ve yazılı olarak:52: sonra evlendım cunku dayanamadım aradıgım oymus meger...emın ol sen de aynısını yasıcaksın...maddı durumunda yerınde...agvaya gıt tek basına tatıl kadar guzel bsy varmı yaaaa...:9:

Ne güzel ya çok sevindim senin adına, keşke benimde karşıma çıksa öyle biri :16:
Biraz toparlandım sayılır şimdi. Psikologada gidicem yakında içimi dökeyim azcıkta onu bunaltayım diye :1:
 
Back
X