• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayır diyebilmek...

etmeyin işte akıbetini. benden çıktı şimdi başkaları okuyorrr deyin... yani birine ödünç verilmiş kitabı, onun elinde görünce aa ben ucunu kıvırmazdım nolmus falan dersenız size çok net söleeyim o kitap o gece bırakılır okunmaz. sizden çıktıktan sonra bitirin onu. yani kitaptan alcağınızı aldınız şimdi bırakın birileri alsın bi yerlerde. yani ötesini berisini düşünmek işleri zorlaştırı. ımm ben ayşeye evrdiyidm o fatmaya diye düşünmekten katil olursunuz. sizden alıp okumayanın kendi ayıbı. siz o artık başkalarına feyz veriyor deyip bu mutluluğa erişin yeter...

Yok ben daha önce de yazdım 11 yaşımda kitaplarımı ödünç vermeyi bıraktım içine çizilmiş aptal kapleri görünce. Küçüklüğümden hatırladığım en büyük acılarımdan biri. Kitap kolay alınmazdı çünkü. Şimdi annem kardeşime habire d&r'dan kitap alır. Biz çocukken öyle miydi. Ah bir de okumuş olsaydı verdiğim kişi... Bu konuda bencil, cimri ve paylaşımsız olmaya karar verdim. Böyle daha mutlu oldum. Kötü biliyorum. Neyse ki kitaba ulaşmak çok zor değil artık..:31::26:

Yani aslında sorun nasıl mutlu olmamız gerektiğinden ziyade bizi mutsuz eden şeylere hayır diyebilmek.
 
Son düzenleme:
Yok ben daha önce de yazdım 11 yaşımda kitaplarımı ödünç vermeyi bıraktım içine çizilmiş aptal kapleri görünce. Küçüklüğümden hatırladığım en büyük acılarımdan biri. Kitap kolay alınmazdı çünkü. Şimdi annem kardeşime habire d&r'dan kitap alır. Biz çocukken öyle miydi. Ah bir de okumuş olsaydı verdiğim kişi... Bu konuda bencil, cimri ve paylaşımsız olmaya karar verdim. Böyle daha mutlu oldum. Kötü biliyorum. Neyse ki kitaba ulaşmak çok zor değil artık..:31::26:

Yani aslında sorun nasıl mutlu olmamız gerektiğinden ziyade bizi mutsuz eden şeylere hayır diyebilmek.

Ben dansmarue'ye katılıyorum.
Biricisi tercih meselesi, siz dağıtmaktan zevk alırsınız ben kitaplık oluşturmaktan.

Gelelim dansmaruenin söylediklerine. Evet alan alsın, ama bu konuyu açmamın sebebi alanın geri getirmeyişi. O okusun bana getirsin, gerekirse bi başkasına daha veririm. Ama sorun zaten giden kitapların geri gelmemesi.

Üstelik okumuyorlarda.

Dün akşam kv'ye uğradım baktım benim kitap orda duruyo, okuylarmı bunu dedim hayır dedi, aldım attım çantama. 1-2 ay olmuştur onu benden alalı. Okuyacak insan zaten kitabın değerini bilir, sağda solda atalamaz, alır okur ve geri getirir.
 
Yok ben daha önce de yazdım 11 yaşımda kitaplarımı ödünç vermeyi bıraktım içine çizilmiş aptal kapleri görünce. Küçüklüğümden hatırladığım en büyük acılarımdan biri. Kitap kolay alınmazdı çünkü. Şimdi annem kardeşime habire d&r'dan kitap alır. Biz çocukken öyle miydi. Ah bir de okumuş olsaydı verdiğim kişi... Bu konuda bencil, cimri ve paylaşımsız olmaya karar verdim. Böyle daha mutlu oldum. Kötü biliyorum. Neyse ki kitaba ulaşmak çok zor değil artık..:31::26:

Yani aslında sorun nasıl mutlu olmamız gerektiğinden ziyade bizi mutsuz eden şeylere hayır diyebilmek.

bilmiyorum belki garip gelcek size ama ben kitaplarımın kaybolmasından mutlu oluyorum. birsürü kitap alıyorum okuyorum isteyenlere veriyorum. bence kitaplar okundukça değer kazanır. yani okuduğum, okumaktan keyif aldığım, dersler çıkardıgım kitapların( tekrar basvurulması gerekn kitaplar hariç), romanların raflarda durması beni daha çok üzer. yani koca oda dolusu kitabınız olsa ne bir raf olsa ne.. üzerinde neden tozlar biriksinki... bırakın, verin, onlarda başkalarına versinler, okunsunlar, sayfalar çevrilsin.. birileri gece yatagında okusun uyumadan önce, birileri yolculukta...bırakın birileri okurken desin ulan ne güzel kitapmış, vay be.. bırakın sizin aldıgınız dersleri başkalarıda kendilerince yorumlasın kendide alsın... yani bu benm fikrim tabi ama raflar içinde kitaplar, raflar raflar içinde, o kütüphaneler dört duvar içinde, tozlar içinde, gün görmeyen birkez okunmuş kenara kaldırılmış binlerce kitabı nabacaksınızz.... bırakında bilgi yayılsın dağılsın... hem siz mutlu hissedin, hem birilerinin ufkunu açın... mevzu kitabı ödünç verip arkasından of pof diye düşünüp off aman yardım ettim işte demek değil, mevzu insanlığa gerçekten yardım edebilmekte....
Ben dansmarue'ye katılıyorum.
Biricisi tercih meselesi, siz dağıtmaktan zevk alırsınız ben kitaplık oluşturmaktan.

Gelelim dansmaruenin söylediklerine. Evet alan alsın, ama bu konuyu açmamın sebebi alanın geri getirmeyişi. O okusun bana getirsin, gerekirse bi başkasına daha veririm. Ama sorun zaten giden kitapların geri gelmemesi.

Üstelik okumuyorlarda.

Dün akşam kv'ye uğradım baktım benim kitap orda duruyo, okuylarmı bunu dedim hayır dedi, aldım attım çantama. 1-2 ay olmuştur onu benden alalı. Okuyacak insan zaten kitabın değerini bilir, sağda solda atalamaz, alır okur ve geri getirir.
 
Inanmiyorum ya, bu konuda tek hassas benim saniyordum :50:

Gerçekten giden gelmiyor deli oluyorum ya :50:
Vermeye seve seve veririm ama okusun getirsin bi zahmet alan kisi :50:

Üstelik yurtdisinda yasiyorum, tüm sene boyunca alcaklarimi not edip, Türkiye'ye geldigimde alip geliyorum. En degerli varliklarim benim kitaplarim ama birisinde kalmasina deli oluyorum.

En son söyle bi taktik yaptim arkadasima, X kitabi baska birisine bahsettim okumak istiyor getirirsen sevinirim dedim aldim elinden :27: belki sende bunu deneyebilirsin :1:

Aynı taktiği bende dün uyguladım. İşyerimden bi arkadaş almıştı 2 ay olmuştur, ki verirkende bahsettim biliyomusnuz, benim kitaplarım çok kıymetlidir saklarım falan diye. okuyup hemen getiriyordu güya. 2 ay oldu.

Dün aynı bahaneyle istedim, akşam çıkarkende hatırlattım. Bakalım getirdimi henüz görmedim kendisini.
 
etmeyin işte akıbetini. benden çıktı şimdi başkaları okuyorrr deyin... yani birine ödünç verilmiş kitabı, onun elinde görünce aa ben ucunu kıvırmazdım nolmus falan dersenız size çok net söleeyim o kitap o gece bırakılır okunmaz. sizden çıktıktan sonra bitirin onu. yani kitaptan alcağınızı aldınız şimdi bırakın birileri alsın bi yerlerde. yani ötesini berisini düşünmek işleri zorlaştırı. ımm ben ayşeye evrdiyidm o fatmaya diye düşünmekten katil olursunuz. sizden alıp okumayanın kendi ayıbı. siz o artık başkalarına feyz veriyor deyip bu mutluluğa erişin yeter...

Niye akıbetini merak etmicekmişim ki.
Senin kitaplığında durmasındansa çöpe atıılsın, 5 yaşındaki çocuklar karalama defteri yapsın daha mı iyi diyorsun yani.
O ödünç verdiğin kişi ya okuyor, ya okumuyor. Sonrada atıyor bi kenara gitsin!
Elden ele geçip okunsa şükredeceğim, ama anlatmak istediğim kitabı alan okuyor sonra atıyor bi kenara gitsin.
 
ben napardım..
mısal benım zaafımda gıysılerımdır..kimseye veremem..
ama bu huyumu herkese soylerım..
benım zaafım bu,bu konuda cok tıtızım fln..kendını anlatırken laf arasına kıtaplarına verdıgın ozenı,kimseye veremıyecegını anlat..
senın onlara gözün gıbı baktığını bılsınler..en hassas noktanın o olduğunu bılmelıler..
benden kımse gıysılerımı ıstıyemez buyuzden..

Bende söylüyorum üstüne basa basa.
En son biri kitap istediğinde ki o sırada kitaplardan bahsediyorduk, kitaplarımın nekadar kıymetli olduğunu, sakladığımı, verilen kitapların geri gelmediğinden falan bahsettik. Kızım sana söylüyorum gelinim sen anla misali, ama gitti kitap gelmez.
Dün istedim bakalım bugün getirdimi.
 
Şuan size acayip imrendim. Kaç yaşındasınız, yani bu kitaplığa nekadar sürede sahip olduğunuzu tahmin edebilmek adına soruyorum.

34 yaşındayım. yaklaşık 12, 13 yaşımdan beri kitaplarımı muhafaza ediyorum. O yaşlardayken amcam ve babam kitap tutkumu görüp kendi kütüphanelerini hediye etmişlerdi. yani zaten başlarken 150 kadar kitapla başladım:) Şanslılardanım. sonra yıllar geçtikçe büyüdü kütüphanem. Ama çok masraflı ve dikkat isteyen bir iş. Kitapları elde tutmak yetmiyor, bakımlarını da sürekli yapmak lazım. malum nemden, tozdan etkileniyorlar, yaprakları sararıyor ve hatta çürüyebiliyor iyi bakılmazlarsa. ben işi biraz ilerlettim mümkün mertebe istanbul ve ankaradaki sahafları dolaşıyorum. ilk baskı kitapları, imzalı kitapları topluyorum yavaş yavaş. onlar için ayrı bir bölüm oluşturdum. koleksiyon değeri olan yaklaşık elli kadar kitabım var şu anda. ama ciddi ciddi bu işi yapmak isteyenleri uyarıyorum gerçekten zor, masraflı ve zaman isteyen, sabır isteyen bir iş.
 
Üzgünüm hanımlar, öyle entrikalı bi konu değil bu malesef :1: ama ben bunu kendime dert edindim ve bana yardımcı olmanızı bekliyorum.

Benim hayalimde kocaman bir kitaplık oluşturmak var. Okuduğum romanlardan derlediğim.

Ama son bikaç yıldır bunu hedeflediğimden, kitaplarımı muhafaza etmeye yeni yeni başladım diyebilirim.

Önceleri arkadaşlarla takas eder okurduk, yada okuduğum kitabı saklama alışkanlığım yoktu.

Bu yüzden şimdilik sadece 15-20 arası kitabım mevcut evimde.

Ama onlarıda tırım tırım saklamak zorunda kalıyorum. Hatta bi ara koliden bile çıkarmamıştım kimse istemesin diye ama onları gözümün önünde tutmak istediğimden ortaya çıkardım. Ve bir bir eksiliyorlar ne yazıkki.

Neden insanlar okumayacakları halde kitap isterler ki! Yade okuduklarını zamanında geri getirmez arkasını aramak zorunda bırakırlar!

Şuan 1 kitabım kayıp 3 kitabımda emin olmayan ellerde ve geri gelir mi bilinmez.

Kendi kendime bir yöntem buldum biri elimde bir kitap görüp istediğinde başka bi arkadaşımda istedi o okusun getiririm diyip geçiştirmek, ama evimde görüpte isteyenlere veremem diyemiyorum. :50: Ve bu sebeple kendime sinir oluyorum!:47:

Eşimin kardeşi istedi mesela ''hayır veremem, ya geri getirmezsen'' nasıl diyebilirim ki!

Zaten zor bela kitap alıyorum çokta ucuz sayılmazlar, bir bir artsın diye gözüm gibi bakıyorum. Ama onlar eksiliyor :(

İsteyen kimseye ''hayır veremem'' diyemem. Bana bir öneride bulunun lütfen. Kitaplığıma ''ödünç kitap verilmez'' diye not düşmeyi bile düşünüyorum.

Biraz içimi dökmek istedim kızlar kusura bakmayın, önerilerede açığım aynı zamanda.

aynı durumdayız tamamen.benimde kocaman bir kitaplığım var, ama insanların alıp geri vermediklerini sayarsam çok daha fazla olabilirdi.ha bide alan kişiler benim gibi okuyacakları için, kitaptan anladıkları için alsalar tamam.ama bi yerden duyuyolar ayy okusammı deyip alıyolar ve sonuç, kitabı bir yere koyup vermiyorlar geri.ama ben artık şunu diyorum, mesela bir kitap okuyorsa o kişi, onu bitir öyle vereyim diyorum, bak seninki güzel onu bitir mutlaka deyip başka kitaplara yönlendiriyorum.en iyisi okuyacaksan vereyim diyebilmek ama, yapamıyoruz işte
 
Ben dansmarue'ye katılıyorum.
Biricisi tercih meselesi, siz dağıtmaktan zevk alırsınız ben kitaplık oluşturmaktan.

Gelelim dansmaruenin söylediklerine. Evet alan alsın, ama bu konuyu açmamın sebebi alanın geri getirmeyişi. O okusun bana getirsin, gerekirse bi başkasına daha veririm. Ama sorun zaten giden kitapların geri gelmemesi.

Üstelik okumuyorlarda.

Dün akşam kv'ye uğradım baktım benim kitap orda duruyo, okuylarmı bunu dedim hayır dedi, aldım attım çantama. 1-2 ay olmuştur onu benden alalı. Okuyacak insan zaten kitabın değerini bilir, sağda solda atalamaz, alır okur ve geri getirir.

Evet o kitap çöpe atılacaksa oraya buraya savruşturulacaksa yırtılacaksa çocuklaırn eline oyuncak diye verilecek bardak altlığı yapılacaksa akıbeti önemlidir benim için. Ver gitsin böyle daha mutluyum diyemiyorum. Eski çocuk kitaplarımı evlenirken internet üzerinden egitimhane denen güzel bir sitede bulduğum köy öğretmenlerine kargoya verip gönderdim. Onların bile akıbetini merak ediyorum. Bir tane bile okuyan varsa yeter de okunmadıysa bir köşeye atıldıysa üzülürüm.
 
ben napardım..
mısal benım zaafımda gıysılerımdır..kimseye veremem..
ama bu huyumu herkese soylerım..
benım zaafım bu,bu konuda cok tıtızım fln..kendını anlatırken laf arasına kıtaplarına verdıgın ozenı,kimseye veremıyecegını anlat..
senın onlara gözün gıbı baktığını bılsınler..en hassas noktanın o olduğunu bılmelıler..
benden kımse gıysılerımı ıstıyemez buyuzden..

bilmiyorum belki garip gelcek size ama ben kitaplarımın kaybolmasından mutlu oluyorum. birsürü kitap alıyorum okuyorum isteyenlere veriyorum. bence kitaplar okundukça değer kazanır. yani okuduğum, okumaktan keyif aldığım, dersler çıkardıgım kitapların( tekrar basvurulması gerekn kitaplar hariç), romanların raflarda durması beni daha çok üzer. yani koca oda dolusu kitabınız olsa ne bir raf olsa ne.. üzerinde neden tozlar biriksinki... bırakın, verin, onlarda başkalarına versinler, okunsunlar, sayfalar çevrilsin.. birileri gece yatagında okusun uyumadan önce, birileri yolculukta...bırakın birileri okurken desin ulan ne güzel kitapmış, vay be.. bırakın sizin aldıgınız dersleri başkalarıda kendilerince yorumlasın kendide alsın... yani bu benm fikrim tabi ama raflar içinde kitaplar, raflar raflar içinde, o kütüphaneler dört duvar içinde, tozlar içinde, gün görmeyen birkez okunmuş kenara kaldırılmış binlerce kitabı nabacaksınızz.... bırakında bilgi yayılsın dağılsın... hem siz mutlu hissedin, hem birilerinin ufkunu açın... mevzu kitabı ödünç verip arkasından of pof diye düşünüp off aman yardım ettim işte demek değil, mevzu insanlığa gerçekten yardım edebilmekte....

O kitaplar geri gelmeyince insan akıbetini merak ediyor. Keşke gerçekten okunsa. Temiz temiz geri gelse yıpratılmasa daha çok insana versek. ama kendimden başka kimsenin kıymet verdiğini görmedim genelde herkes atlar aaa bunu okumak istiyodum versene diye. Verirsen inan okumuyorlar. Okudun mu okudun mu diye sorarsın yok ya zamanım olmadı.. Zaten gerçekten okumak isteyen eminim ki benim evimde görüp atlamaz aklına düstüğü an gider alır bulur yani.

Dün kitabı istediğim arkadaş bugün selamsız sabahsız geçiyo önümden. Bnde az önce özellikle gittim yanına, tebessümle sordum unuttun dimi diye. Tabiki unutmuş. Akşam aricam hatırlatıcam dedim. Daha ne diyim ki. Kaç oldu söylüyorum almasını biliyosan getirmesinide bilmelisin.

Umarım aklıma gelen başıma gelmez, çünkü içimden bir ses kitabı kaybetti bulamıyor diyor:47:
 
Dün kitabı istediğim arkadaş bugün selamsız sabahsız geçiyo önümden. Bnde az önce özellikle gittim yanına, tebessümle sordum unuttun dimi diye. Tabiki unutmuş. Akşam aricam hatırlatıcam dedim. Daha ne diyim ki. Kaç oldu söylüyorum almasını biliyosan getirmesinide bilmelisin.

Umarım aklıma gelen başıma gelmez, çünkü içimden bir ses kitabı kaybetti bulamıyor diyor:47:

Yenisini alsın :47:
 
34 yaşındayım. yaklaşık 12, 13 yaşımdan beri kitaplarımı muhafaza ediyorum. O yaşlardayken amcam ve babam kitap tutkumu görüp kendi kütüphanelerini hediye etmişlerdi. yani zaten başlarken 150 kadar kitapla başladım:) Şanslılardanım. sonra yıllar geçtikçe büyüdü kütüphanem. Ama çok masraflı ve dikkat isteyen bir iş. Kitapları elde tutmak yetmiyor, bakımlarını da sürekli yapmak lazım. malum nemden, tozdan etkileniyorlar, yaprakları sararıyor ve hatta çürüyebiliyor iyi bakılmazlarsa. ben işi biraz ilerlettim mümkün mertebe istanbul ve ankaradaki sahafları dolaşıyorum. ilk baskı kitapları, imzalı kitapları topluyorum yavaş yavaş. onlar için ayrı bir bölüm oluşturdum. koleksiyon değeri olan yaklaşık elli kadar kitabım var şu anda. ama ciddi ciddi bu işi yapmak isteyenleri uyarıyorum gerçekten zor, masraflı ve zaman isteyen, sabır isteyen bir iş.

Siz bu işi baya bi ciddiyetle yapıyorsunuz, ne güzel, imrendim.
Ama ben okadar ileri boyuta taşıyabileceğimi sanmıyorum.
Şimdilik 4-5 raflı bi kitaplığım olsa, sonra ilerleyen yıllarda duvardan duvara bi kitaplık... Ben 40 lı yaşlarıma geldiğimde mesela salonumda yada oturma odamda kocaman bi kitaplık...

Ama ozaman düşünemiyorum her gelen ister sanırım, bizde kitap istemek alışkanlık haline gelmiş.
 
Üzgünüm hanımlar, öyle entrikalı bi konu değil bu malesef :1: ama ben bunu kendime dert edindim ve bana yardımcı olmanızı bekliyorum.

Benim hayalimde kocaman bir kitaplık oluşturmak var. Okuduğum romanlardan derlediğim.

Ama son bikaç yıldır bunu hedeflediğimden, kitaplarımı muhafaza etmeye yeni yeni başladım diyebilirim.

Önceleri arkadaşlarla takas eder okurduk, yada okuduğum kitabı saklama alışkanlığım yoktu.

Bu yüzden şimdilik sadece 15-20 arası kitabım mevcut evimde.

Ama onlarıda tırım tırım saklamak zorunda kalıyorum. Hatta bi ara koliden bile çıkarmamıştım kimse istemesin diye ama onları gözümün önünde tutmak istediğimden ortaya çıkardım. Ve bir bir eksiliyorlar ne yazıkki.

Neden insanlar okumayacakları halde kitap isterler ki! Yade okuduklarını zamanında geri getirmez arkasını aramak zorunda bırakırlar!

Şuan 1 kitabım kayıp 3 kitabımda emin olmayan ellerde ve geri gelir mi bilinmez.

Kendi kendime bir yöntem buldum biri elimde bir kitap görüp istediğinde başka bi arkadaşımda istedi o okusun getiririm diyip geçiştirmek, ama evimde görüpte isteyenlere veremem diyemiyorum. :50: Ve bu sebeple kendime sinir oluyorum!:47:

Eşimin kardeşi istedi mesela ''hayır veremem, ya geri getirmezsen'' nasıl diyebilirim ki!

Zaten zor bela kitap alıyorum çokta ucuz sayılmazlar, bir bir artsın diye gözüm gibi bakıyorum. Ama onlar eksiliyor :(

İsteyen kimseye ''hayır veremem'' diyemem. Bana bir öneride bulunun lütfen. Kitaplığıma ''ödünç kitap verilmez'' diye not düşmeyi bile düşünüyorum.

Biraz içimi dökmek istedim kızlar kusura bakmayın, önerilerede açığım aynı zamanda.

Madem önerilere açıksın gel yol yakınken dön kitap biriktirme işinden oku oku ver boşa toz kaplyor evde oooof temizlemekle mi uğraşıcaksın:19:
 
Ben o mevzuda biraz piştim şahsen.
Çocuklarıma kütüphanemi miras bırakmak gibi bir isteğim var. Açıkçası kitaplar benim canım sanki.
Biri istediğinde, geri vermeyi unutma diye üstüne basa basa söylerim. Sonrada istiyorum artık açıkçası.
Samimi olmadığım biriyse, kitaplarımı vermiyorum üzgünüm diyorum.
Banane ya . 1. Kitaplar benim her şeyim 2. dünya para veriyorum onlara ben :47:
 
Ben o mevzuda biraz piştim şahsen.
Çocuklarıma kütüphanemi miras bırakmak gibi bir isteğim var. Açıkçası kitaplar benim canım sanki.
Biri istediğinde, geri vermeyi unutma diye üstüne basa basa söylerim. Sonrada istiyorum artık açıkçası.
Samimi olmadığım biriyse, kitaplarımı vermiyorum üzgünüm diyorum.
Banane ya . 1. Kitaplar benim her şeyim 2. dünya para veriyorum onlara ben :47:

Bende üstüne basa basa söylediğim halde hala bekliyorum.
İşyerinden bir arkadaşımda var bi kitabım. Dün tembihledim bugün getirmesi için, hiç sanki söyleyen ben değilmişim gibi yüzüme bile bakmıyo. Bende sordum, unuttun dimi diye. Unutmuş. İnşallah unutmuştur, kaç oldu söylüyorum geri gelmediğine göre başına bişey gelmiş olmasından endişeleniyorum artık. İnşallah kaybetmemiştir.
 
Bende üstüne basa basa söylediğim halde hala bekliyorum.
İşyerinden bir arkadaşımda var bi kitabım. Dün tembihledim bugün getirmesi için, hiç sanki söyleyen ben değilmişim gibi yüzüme bile bakmıyo. Bende sordum, unuttun dimi diye. Unutmuş. İnşallah unutmuştur, kaç oldu söylüyorum geri gelmediğine göre başına bişey gelmiş olmasından endişeleniyorum artık. İnşallah kaybetmemiştir.

Bir daha ona bir şey verilmezmiş demek ki ama bir kitap kaybederek öğrendin bunu :50:
Bakalım inşallah getirir. Uzun süre getirmezse, kitabın aynısından istediğini söyle. Maksat gıcıklık :41:
 
Bir daha ona bir şey verilmezmiş demek ki ama bir kitap kaybederek öğrendin bunu :50:
Bakalım inşallah getirir. Uzun süre getirmezse, kitabın aynısından istediğini söyle. Maksat gıcıklık :41:

Zaten bana ders olsun, mutlaka bir bahane bulucam ve kitaplarımı kimseye vermicem.
Yok yani, bide arkasından koşmak zorunda kalıyoruz ne ilginçtir ki.
Bu kaybolan ilk kitabım değil ne yazık ki.
 
benim de hayalim bir odam kütüphane gibi olsun diye ama ola ki kitaplarımı okumak için isteyen olursa veririm insanlar okusun kültürlü olsun bir şeyler kazansınlar da, yeni kitaplardansa okunmuş kitapları tercih ederim yaşanmışlık var üstlerinde, kitap okumayı sevenler genelde iyi bakarlar kitaplara bende öyle bir kanı var, bu konuda hassassanız verirken baştan söyleyin kendime kitaplık hazırlayacağım temiz okuyup getirirsen vereyim diyebilirsiniz, buna kırılmazlar ama vermezseniz cimri gibi görebilirler.
 
Back
X