- 3 Nisan 2014
- 36.526
- 149.463
- 798
- Konu Sahibi gazeldustubaglara
-
- #21
ne güzel keşke bende öyle olabilsem, aman kırmayım aman üzmeim diye susa susa şişiyorum.. millet lafı sokup geçiyor, ben incelmekten kopacağım...
kitap kurduyum zaten çok fazla okurum...ama kitapla olacak şeye benzemiyor... ömründe bir kitabı bile bitirememiş, kara cahil insanlar bile pat pat cevapları yapıştırıyor...
Burda kilit bir şeyi kendin söyledin işte.
Ben de kişilikten ya da böyle tabiri caizse pat pat söyleyen biri değilim.alttan alırım Olgun davranırım ama yeri geldiğinde bi sesimi yükselttiğimde haklı olarak noluyo sana derler yine anlamazlar.
Bit bit konuşup laf çarpıtanlar genelde hep haklı görünür zaten sen ağırlığından susarsın onlar kendilerini tam da oldukları gibi B..k sanarlar.
Biraz da yetiştirme tarzı biraz huy.inan böyle olmak daha güzel sonuçta şu dünya fani herkes orda burda ektiklerini biçecek.
yani size laf sokulduğunu farkettiğiniz halde birşey demiyorsanız bu sizi yorar tabiki bir süre sonra.. ben farketsem ( ki bu konuda sıkıntı yaşıyorum ) mutlaka lafımı söylerim ben kırılıyorsam o da kırılsın ..
Hazır cevapmıyım bilmem ama, kendimi bildim bileli son söyleyeceğimi ilk söyler kurtulurum.
Saygı içinde lafımı esirgemem, haklıysam sonuna kadar diretir , haksızsam susar otururum.
Evet bunlar bence doğuştan gelen özellikler.
Sonradan da kazanılabilir neden olmasın ki.
Sesli güldümAnneden gelme bi yetenekmübarek kadında bir savunma mekanizması bir hazır cevaplılık 2 dakikada mundar eder adamı
milletin en ağır laflarına eyvallah edip, benim ufacık bir şakama hey heylenen okadar çok insan var ki çevremde, artık konuşurken düşüne düşüne konuşmak zorunda kalıyorum.. sanıyorum ben insanlara haddinden fazla ince davranmışım, gözlerinde öyle bir konuma oturtmuşum kendimi demekki, o nedenle ufacık lafıma kırılıp güceniyorlar... böylesi iyi mi kötü mü bilemiyorum ama gerçekten laf sokabilmeyi çok isterdim...
Mesela yıllar yıllar önce bir arkadaşım beni evleneceği kişi ile tanıştırdı.rica etsem bi örnek yazabilirmisiniz, son diyeceğinizi ön demekle ilgili...
Mesela yıllar yıllar önce bir arkadaşım beni evleneceği kişi ile tanıştırdı.
Çocuk çok hoş, kibar, cömert vs.
Arkadaşımda fikirlerimi önemseyen bir tip.
Çocuk sadece benim yanımda arkadaşıma sesini yükseltti, iki üç saniyeliğine ve yok yere.
Aradan zaman geçti ne diyorsun, evleneceğiz biz dedi.
Bende bütün iyi özelliklerini yok sayarak evlenme bu seni döver , kapının önüne koyar dedim .
Arkadaşım bana küstü ve evlendi, daha yumuşak söyleyebilirdin falan filan.
Yani benden süslü laflar bekledi , şöyle iyi böyle iyi diye ama ben yapmadım yapmam ,bunun gibi yani uzun oldu biraz ama
Sesli güldüm
Ben de pek söylemezdim eskiden sonradan aklıma gelir uyuz olurdum sonra beni rahatsız edince üstüne gittim bunun şimdiyse koyuyorum lafı gitsin aklımdan çıkıyor en azından.
İki yıl evliliğin sonunda kızı pijamaları ile sokağa attı gece yarısı , kış günü.anladım çok tşk ederim... eğer adam dediğiniz gibi çıktıysa eminim size küstüğü için pişman olmuştur... kendimi düşündüm de ben olacaktım mesela orda, kırılmasın diye lafları geveleycektim kesin
İki yıl evliliğin sonunda kızı pijamaları ile sokağa attı gece yarısı , kış günü.
Ailesi de benim gibi düşünmüş vaktiyle, beni aradı gece yarısı ağlayarak , açtım elbet kapımı ama asla ben sana demiştim demedim.
Boşandılar.demene gerek kalmamış, o anlamıştır zaten gayet iyi hemde... şimdi nasıllar peki, birlikteler mi
Canım onun kitapla hiç bir alakası yok yapı yla alakalı o anda pat diye geliyor akkıllakkıllrına cevap örneğin ben hazır cevap biriyim yapımda bu var aniden aklıma geliyor söylüyorum her insan aynı deilkitap kurduyum zaten çok fazla okurum...ama kitapla olacak şeye benzemiyor... ömründe bir kitabı bile bitirememiş, kara cahil insanlar bile pat pat cevapları yapıştırıyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?