Belki bazı kadınlar için bu attığım başlık bi dert olarak gözükmeyebilir. Ama benim için bazen içimi burkan bi durum. Yavrumu gün boyunca öyle özlüyorumki... 2,5 yaşında henüz. Anneannesi bakıyo. Gözüm arkada değil ama onu gün boyu çok özlüyorum. Bilmiyorum hangisi daha iyi kadın için.. Ev hanımı olmakmı yoksa çalışan kadınmı. Bazen ev hanımlarına öyle özeniyorumki. Çocuklarının yanındalar diye.. Zaman konusunda özgürler diye.Çünkü çalışan kadının hele günde 8 saat çalışıyosa zaman özgürlüğü olmuyo. Hep bi koşturmaca.. Ailesine kendisine çevresine yeteri kadar vakit ayıramaması.. Herşeyde yarım olmak... Yarım eş, yarım ev hanımı, yarım anne... Sizce hangi kadın daha şanslı??? Çalışan kadınmı ev kadınlarımı??
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Hem çalışmak hem anne olmak..
- Konu Sahibi ars23
- Başlangıç Tarihi
Bende 8 aylık evliyim ve henüz bebişimiz yok..
Hem mahalleden kimseyi tanımıyorum evde tek durup ne yapacağım diye hemde yıllardır çalışmaya alışkın olduğum için çalışıyorum şu an.. Bir de yaşam standartı meselesi tabi..
Seviyorum çalışmayı hatta emekli olana kadar çalışmayı düşündüğüm zamanlar da oluyor.. Ama ilerde annelik duyguları ne der bu duruma bilemiyorum.. Nasip..
Hem mahalleden kimseyi tanımıyorum evde tek durup ne yapacağım diye hemde yıllardır çalışmaya alışkın olduğum için çalışıyorum şu an.. Bir de yaşam standartı meselesi tabi..
Seviyorum çalışmayı hatta emekli olana kadar çalışmayı düşündüğüm zamanlar da oluyor.. Ama ilerde annelik duyguları ne der bu duruma bilemiyorum.. Nasip..
ya canim ben bekarim ve master yapiyorum ama benimde aklimda sürekli bu soru var, ben hayati diya doya ya$amayi seviyorum, çocuklai çok seviyorum, sosyal aktiviteleri, sohbetleri falan çok seviyorum ama biliyorumki çali$inca bunlarin birçogunu yapamayacagim özelliklede orucu ve uzun bir i$ yapiyorsam, bende $imdiden ne yalan söyliyim ev hanimlarini kiskaniyorum ve imreniyorum 
bende bir zamanların çalışanı,şuan çocuğu için işini bırakan ev hanımıyım..her ikisinin zorluklarınıda güzelliklerini de yaşamış bir bayanım..önceleri bende ev hanımlarına inanılmaz gıpta ederdim..yaptığım iş gerçekten tehlikeli ve çok sorumluluk getiren bir meslekti,zordu..ev hanımı olsam ohh yatar istediğim zaman istediğimi yapardım derdim..ama şuan işe tekrar başlayabilmek için bekliyorum..yavrumu kendim yetiştirdiğim için çok şanslıyım,başkasının görüşüyle değil benim kendi isteğime göre yetişiyor,aklım arkada değil gözüm hep kızımın üstünde..ama çalıştığım dönem, vakit ayırabildiğim zamnalarda ev işi yapardım,eşimle aynı anda eve geldiğimiz için yemekleri beraber yapardık..şimdi 24 saat çalışıyorum resmen, hemde karşılığında sigortamda yok,maaşımda,ayrıca 3.şahısların bakış açıları ev hanımlarını küçük görmeye yönelik,üzücü.. çalışmak ve ev hanımı olmanın ikisinin kendisine ait büyük sorumlulukları,dezavantajları ve avantajları var,yükü var..
- 31 Mayıs 2007
- 14.882
- 4.544
- 423
çocuğum yok ama olunca da çalışmaya devam etmek istiyorum
hayat bu ne getireceği belli olmaz düşüncesindeyim
yarın öbür gün birşey olursa her yönden çocuğuma yetebilmeliyim diye düşünüyorum
zaman ise herkese göre değişir ama o özlemle daha güzel vakit geçirebilirim
kuzenim çalışmıyor ama o kadar bunalmış bi şekilde davranıyor ki çocuğa bütün gün görse ne olur ki
kendi annem rahatsız olduğu için kayınvalideme bırakıcam
eminim çok dikkatli davranacak benim isteklerime ve düşüncelerime göre bakacağından eminim
hayat bu ne getireceği belli olmaz düşüncesindeyim
yarın öbür gün birşey olursa her yönden çocuğuma yetebilmeliyim diye düşünüyorum
zaman ise herkese göre değişir ama o özlemle daha güzel vakit geçirebilirim
kuzenim çalışmıyor ama o kadar bunalmış bi şekilde davranıyor ki çocuğa bütün gün görse ne olur ki
kendi annem rahatsız olduğu için kayınvalideme bırakıcam
eminim çok dikkatli davranacak benim isteklerime ve düşüncelerime göre bakacağından eminim
aynen senin gibi 2.5 yaşında oğlum var çalışıyorum anneanne bakıyo gözüm arkada değil ama okadar özlüyorumki oğlumu doyamıyorum bazen çalışmasamıydım diyorum ama tek maaşla çok zor bide alışılmış yaşam standartları var onlar sağlanmadığında daha mutsuz olup çocuğumu üzermiyimler hep kafamda git gel oldu sonuç olarak çalıştım artıları ve eksileri var ama yinede maddi imkanlarım elverseydi çalışmazdım en azından özel sektör olduğum için 3 sene ara verip kreşe başlayınca işe girerdim ama napalım kısmet değilmiş şartlar oğlum eylülde haftada 2-3 gün kreşe başlıycak çalışmasaydım kreş yaşındada kreşe gönderemzdim öylede düşünüyorum kreşlerde ucuz değilki 800 den başlıyo göndermek şarty oluyo belli yaştan sonra
bende çalışan annelerdenim...
oğlum 1,5 yaşına gelene kadar çalışmadım.ücretsiz izinler,raporlarla geçirdim 1,5 yılı..akabinde çalışmaya başladım.kesinlikle çalışan anne olmak çok zor fakat emin olun çocuğunuz ileride büyüdüğünde güçlü,ayakları üstünden duran,kendine ve çocuğuna yetebilen bir anne olarak görmek isteyecektir emin olun..şimdi zorlanırsınız biraz ama ileride emekliliğinizde iyiki çalışmış emekli olmuşum dersiniz ...hem kendinizin hemde evladınızın gelececeğini düşünerek çalışın derim naçizane...
oğlum 1,5 yaşına gelene kadar çalışmadım.ücretsiz izinler,raporlarla geçirdim 1,5 yılı..akabinde çalışmaya başladım.kesinlikle çalışan anne olmak çok zor fakat emin olun çocuğunuz ileride büyüdüğünde güçlü,ayakları üstünden duran,kendine ve çocuğuna yetebilen bir anne olarak görmek isteyecektir emin olun..şimdi zorlanırsınız biraz ama ileride emekliliğinizde iyiki çalışmış emekli olmuşum dersiniz ...hem kendinizin hemde evladınızın gelececeğini düşünerek çalışın derim naçizane...
- 14 Mayıs 2010
- 16.477
- 22.429
- 598
bence calısan annelerın büyük derdi bu henüz anne değilim ama calısan bir annenın cocuguydum annemın gelme saatlerınde pencereye yapışırdık gelince bayram olurdu evde ..annemde gün boyu evde olmadıgı için o sevgi açıgını kapatmak ıcın ekstra özen gösterırdı ama ne yaparsa yapsın her bir yanım eksık kaldı 28 yasındayım ama hala içimdedir o...
ama ne olursa olsun calısan kadınları daha sanslı görüyorum ben en azından büyüme zamanlarında fazla yanında olamasanda gelecegını cok güzel hazırlayabılırsınız diye düşünüyorum bu kadar eziklik hissetmeyın kendınızı herşey cocugunuz için degıl mı zaten
Çocuğum olmadığı için seni ne kadar anlarım bilmiyorum canım ama çocuk yoksa çalışan kadın, çocuk varsa bir dönem için ev kadını olmayı tercih edebilirim. Maddi durum yetersiz değilse, bir sıkıntı çekilmeyecekse çocuk en azından 5 yaşına geline kadar ev kadını olunabilir diye düşünüyorum, tabi çalışmak zorunda olan hanımlar var o ayrı..
- 8 Haziran 2009
- 14.782
- 11.183
- 823
Canım eğer işi bırakma lüksün yoksa yapılacak birşey yok.
Şuan için hissettiklerin çok normal,ama en azından bebeğinin emin ellerde olduğundan eminsin.
Aslında küçük çocuklu pek çok kadından daha şanslısın.Eğer annen yanında olmasaydı ve yavrunu bakıcıya bırakmak zorunda olsaydın?O yüzden kötü hissetme kendini.
Çalışmak önemli bir kadın için,zaten 5 yaşından sonra çocuklar okula gidiyor,bizler de anneleri olarak onların yaşam standartlarını yükseltmek adına çalışıyoruz.
Şuan için hissettiklerin çok normal,ama en azından bebeğinin emin ellerde olduğundan eminsin.
Aslında küçük çocuklu pek çok kadından daha şanslısın.Eğer annen yanında olmasaydı ve yavrunu bakıcıya bırakmak zorunda olsaydın?O yüzden kötü hissetme kendini.
Çalışmak önemli bir kadın için,zaten 5 yaşından sonra çocuklar okula gidiyor,bizler de anneleri olarak onların yaşam standartlarını yükseltmek adına çalışıyoruz.
- 15 Ocak 2012
- 507
- 421
- 123
şu an çocuğun için üzülüyor olabilirsin haklısın.
ama işten çıkarsan da sen kendin için üzüleceksin.
bence saatlerini geçirmek yerine kaliteli 1-2 saat geçir. aklında özel olarak kal.
seninle geçirdiği zamanın çok olması değil güzel olması önemli.
işten çıkarsan da evde ne hale geleceksin?
bunu düşündün mü?
sen mutsuzsan çocuğunda mutsuz olacak
ama işten çıkarsan da sen kendin için üzüleceksin.
bence saatlerini geçirmek yerine kaliteli 1-2 saat geçir. aklında özel olarak kal.
seninle geçirdiği zamanın çok olması değil güzel olması önemli.
işten çıkarsan da evde ne hale geleceksin?
bunu düşündün mü?
sen mutsuzsan çocuğunda mutsuz olacak
Bende çalışan bir anneyim. kızım peşimden bakarken içim eriyor. her sabah beni öperek işe uğurlaması + balkondan bana ben kaybolana kadar bakması beni eritiyor. Şuan tatil allahtan ablasıyla beraberler gerçi ablasıda çok büyük değil ama olsun yinede beraber olmaları içimi biraz olsun rahatlatıyor. Mecburum çalışmaya alıştımda artık, Ama çalışma hayatına başlayınca evde kaldığım birkaç gün içinde sıkıldım açıkcası. Şöyle düşündüm arada tek bırakıp giden anne ben değilim öyle avutalım kendimizi yapacak birşey yok. Allaha emanetler 
ayy cnm ya valla aynı seyleri yaşamışız. benimde annem memurdu akşam 5.30 da balkonda beklerdik bi görunce koşarak diyemicem ucarak yanına giderdik. hiç doyamadım anneme. çalışmaya ihtiyacı olan kadınları ayırıyorum ama "ihtiyacı olmadan" yok ben calışmayı seviyorum evde oturammam deyip cocukları kreşe dadılara bakan anneleri anlayamıyorum.
eğer açlıktan ölmeyecek durumdaysanız hayat standartı falan boşverin hanımlar..bebeklerin ilk 3 yılı kişisel gelişimleri için hayati derecede önemlidir ve sonradan telafi edilemez..ilk 3 yıl çocuk için sadece annesi vardır..eğer yanındaysa tabii..çok üzülüyorum ben bu yavrucaklara yaaa offf
offf
- 13 Aralık 2010
- 4.025
- 28
- 358
canım
yine iyi 8 saat çalışıyorsun
ben11 saat çalışıyorum
eve gel üst baş yemek drken
saat oluyo 11
en çokta
oğluşumun
iki arada gezmesi sinir ediyo beni
yoksa çalışmak zor gelmiyo bana daha işe başlayalı 1 ay olucak
ama işte çocuğun sabah kalkması tatlı uykusundan uyanması
ağlaya sızlaya
ananesine gitmesi eğer annanesinin işi varsa babsıyla yada yengesiyle kalması
çocuk sanki bi poşet ordan oraya
geziyo
ama yapacak bişey yok para ya ihtiyacımız var herşey yine onun için
Bende kızım doğmadan önce çalışıyordum. Çokta güzel imkanları olan bir işte. Son 1 sene içinde de yükselmiştim hemde. Doğmadan önce çalışırım diyordum, hatta iş yerimdekiler de geri döneceğimi biliyorlardı. Ama kızımı kucağıma aldığım an eşime "ben işe geri dönmeyeceğim" dedim. Hiç de pişman olmadım.Kızım şu an 1,5 yaşında ve 1 saat bile ayrı kalmadık hiç. Çalışmış olsaydım inan o kadar çok zorlanırdım ki. Hem istediğim gibi büyütüyorum hem de bebekliğini doya doya yaşadım.
İşten ayrıldığım zaman ekonomik açıdan bizimde zor durumlarımız oldu. Krediler, kredi kartları, kira, faturalar artı birde bebek masrafları. Ama Allah yardımcı oluyor. Ama kızımla geçirdiğim her dakika herşeye değer bence. Hele ki eşim sağda solda iyi ki işten ayrılmış. Bakıyorumda arkadaş gibiler. Kızım anne anne diyip peşinden ayrılmıyor diyince o kadar mutlu oluyorum ki inanın önüme milyarlar koysalar beni bu kadar mutlu edemez hiç birşey.
Ama çalışan annelerde eminim ki ekonomik şartlar olmasa bebeklerini kendiler yetiştirmek ister. Neden bir insan kariyer uğruna bebeğinden ayrı kalmak istesin ki. Sende bebeğim için çalışıyorum de o zaman kendini daha iyi hissedersin. Kendinide yarım ev hanımı, yarım anne falan diye nitelendirme. O kısacık zamanınla hem evine hem eşine hemde bebeğine zaman ayırıyorsun tüm iş yorgunluğunun üstüne. İnan evde olmak da çok yorucu. Hatta bazen çalışırken bu kadar yorulmuyordum ben. Yemek yap, evi temizle, çocuğun üzerinden gözünü ayırma. İnan bazen 10 dakikalık yemeği 1 saatte yaptığımı bilirim. Her 3 dakikada bir arkama bir bakıyorum kızım yok hayde elindekini bırak çocuğun peşine koş. Malum ufaklar gözünün önünden ayırmaya gelmiyor.
Ama herşeyden önemlisi sen bir ANNEsin. Ondan yarım değil TAM anlamıyla bir ANNEsin. Kendine haksızlık yapma.
İşten ayrıldığım zaman ekonomik açıdan bizimde zor durumlarımız oldu. Krediler, kredi kartları, kira, faturalar artı birde bebek masrafları. Ama Allah yardımcı oluyor. Ama kızımla geçirdiğim her dakika herşeye değer bence. Hele ki eşim sağda solda iyi ki işten ayrılmış. Bakıyorumda arkadaş gibiler. Kızım anne anne diyip peşinden ayrılmıyor diyince o kadar mutlu oluyorum ki inanın önüme milyarlar koysalar beni bu kadar mutlu edemez hiç birşey.
Ama çalışan annelerde eminim ki ekonomik şartlar olmasa bebeklerini kendiler yetiştirmek ister. Neden bir insan kariyer uğruna bebeğinden ayrı kalmak istesin ki. Sende bebeğim için çalışıyorum de o zaman kendini daha iyi hissedersin. Kendinide yarım ev hanımı, yarım anne falan diye nitelendirme. O kısacık zamanınla hem evine hem eşine hemde bebeğine zaman ayırıyorsun tüm iş yorgunluğunun üstüne. İnan evde olmak da çok yorucu. Hatta bazen çalışırken bu kadar yorulmuyordum ben. Yemek yap, evi temizle, çocuğun üzerinden gözünü ayırma. İnan bazen 10 dakikalık yemeği 1 saatte yaptığımı bilirim. Her 3 dakikada bir arkama bir bakıyorum kızım yok hayde elindekini bırak çocuğun peşine koş. Malum ufaklar gözünün önünden ayırmaya gelmiyor.
Ama herşeyden önemlisi sen bir ANNEsin. Ondan yarım değil TAM anlamıyla bir ANNEsin. Kendine haksızlık yapma.
Benzer Konular
