Hem özür hem merhaba..

OykuLock

Masalın Yokmuşu~
Kayıtlı Üye
4 Şubat 2015
34
89
31
Yaklaşık iki yıldır KK-Foruma hiç uğramamışım (sebebini gerçekten hatırlamıyorum), fakat öz güven ile alakalı bir mesajımda isteyene yardım edebileceğimi söylemişim. Hiç ama hiç düşünmezdim bir süre sonra (girmemeye başladıktan sonra ki süre içerisinde) bu konu ile ilgili bir çok mesaj almışım. İnsanlar güvenmiş, sorunlarını paylaşmış, 'yardım istemiş' diyemiyorum, onları küçültmek gibi geliyor, 'danışmak istemişler'. Teker teker özür mesajı attım ve gerçekten çok büyük pişmanlık duydum. Keşke vakti zamanında görüp, elimden geldiğince görüş bildirebilseymişim diye düşündüm durdum.

Fakat madem geri dönüş yaptım bir şekilde uzun aradan sonra; madem de zamanında böyle bir talep olmuş. Tekrardan aranızda olmaktan mutluluk duydum ve eğer paylaşmak, başka bir bakış açısından öneri almak, mevzu bahis ne olur ise olsun içinizi rahatlatmak veya içinizden atamadığınız şeylerden kurtulmak.. İsteyenler bana yazmaktan, benim ile paylaşmaktan çekinmesinler lütfen.

Peki ben kimim?

Zamanında kişisel gelişim ve psikoloji konusunda kendine çok kötü davranmış ama hatalarından sürekli bir çıkarım yaparak, gerek bilimsel gerek duygusal olarak araştırarak ve önce etrafındaki insanlar ile başlayıp, sonra sokaklarda hiç tanımadığı insanlar ile bile dialoga girip, az da olsa hayata karşı cesaretlendirmeye, yön vermeye çalışmış bir genç kız.
Zamanında aynı şekilde bir 'yaşam koçu'na ihtiyaç duyduğum olmuştu, fakat herhangi bir ödeme yapamayacak durumda ve yaşta olduğumdan ötürü, hiç biri ile paylaşma şansım olmamıştı. Şimdi ben, benim zamanında olduğum gibi, paylaşmaya ihtiyaç duyan insanlar için elimden geldiğine çabalamak istiyorum. Ve bunu kesinlik ile ücretsiz yapıyorum.
Anlattığınız şeylere, yaşadığınız hayata, burcunuza ve karakterinize göre çıkarım yaparak, size olduğunca doğru yolu göstermeye çalışmaktan gerçekten çok mutlu olurum. Uzun lafın kısası, gelin muhabbet edelim:))

(Duyanlar duymayanlara duyursun:) )
 
İnsanlar güvenmiş, sorunlarını paylaşmış, 'yardım istemiş' diyemiyorum, onları küçültmek gibi geliyor, 'danışmak istemişler'. Teker teker özür mesajı attım ve gerçekten çok büyük pişmanlık duydum. Keşke vakti zamanında görüp, elimden geldiğince görüş bildirebilseymişim diye düşündüm durdum.

Şu düşünce şekliniz, hassaslığınız bu zamanda o kadar az rastladığım bir şey ki, çok güzel, çok memnun oluyorum böyle insanları görünce.
Hoşgeldiniz tekrar.
 
Öncelikle düşünce yapınız için sizi içtenlikle tebrik ederim bu zamanda böyle insanlar kaldı mı dedirttiniz bana ne mutlu size ki karşılık beklemeden bi şeyler yapma peşine düşmüşsünüz :) hepimizin her zaman desteğe ihtiyaç duyduğu konular oluyor tabi bunun için uğraşmanız gerçekten çok güzel :)
 
Bir insanın gülümsemesini sağlayabilmek en büyük mutluluktur bence. Ben de bu düşünceye ılımlı insanlar gördükçe içim kıpır kıpır oluyor.. Tekrardan hoş buldum:-)
 
X