- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.232
- 498
- Konu Sahibi baloncuk13
- #101
Ben babamı yoğun bakımda kaybettim. En son oraya aldılar ve bir sürü makinaya bağladılar. Babamla birlikte bir sürü insan vardı. Defalarca müdahale edildi babama ve son anlarında yanında elini tutup ağladık, bir sürü şey. Ve gizli ağlayan hemşireler gördüm o sahnelerde. Bence kolay diyorsunuz ama işin stres ve psikolojik kısmı var.Damaryolu orda zaten santral şekilde olur.Yani doktorlar içten açarlar..Kimisinin yüzeyel olabilir.Onu da daha tecrübeli kişiler acar..Zorluk daha çok hemşireye olur.Stres falan çok.Sormadan yapmıyorsun zaten.Ama o süreç çok bunlatıcı.İş arkadalşarı bilgi saklama moduna giriyorlar ,ilgilenmiyorlar,ağzından cımbızla laf alıyorsun.Herhalde kendileri öyle çekmiş yeni gelene de çektirmek istiyorlar.Hiç etik değil,cahilce bir davranış.Bu da insanın sinirine gidiyor..Valla zıvanadan çıktıydım,sorumluyla tartışana kadar,iyice yapamadığını anlayana kadar almıyorlar üstelik..Yapamama sebebi de iş arkadaşları onu anlayan yok..
Yine de çok tecrübesiz hatta stajer gibi olup da damarı bulamadığı için başka hemşire çağıranları gördüm o sıralar. Buna benzer bir sürü skandal var şurada yazmak istemediğim. Bunlara gerçekten denek edilmesini hastaların şiddetle kınıyorum.