- Konu Sahibi kevser1442
-
- #1
ailenize para vermekten çekiniyor musunuz ?ihtiyaçları olmasa almazlar sizden .onlar size baktı senlerce okuttu büyüttü üç kuruş para vermek zor mu geliyor ?yazık diyorum sadece .benim eşime sürekli derim ailene para gönder bir ithiyaçları var mı sor ki hep yapar .emekli ve ihtiyaçları olmamasına rağmen gönderir yani evlatlık görevi
Belki bir miktar kendin için,bir miktar ailen için para biriktirebilirsin.
Örneğin 1000 tl ev için ayırmak yerine,500 tl ev için bankaya atarsın veya altın-döviz alırsın.
500 tl ise,ailenin acil ihtiyaçları için biriktirirsin.
Mesela 3 ay boyunca ailen için 1500 tl biriktirdin.
Annen arayıp 1000 tl isterse,oradan artan 500 tl yi,ev hesabına aktarırsın.
Bu şekilde kendi birikim hesabını korumuş olursun.
Ailenin ihtiyacından fazlası da sana bonus olur.
ailen parayı gerçekten ihtiyacı olduğu için mi istiyor
yoksa başka şeyler için mi
eğer ki gerçekten ihtiyaçlar var bi kısmını yardım için verebilirsin
ailenle konuş maaşımın şu kadar kısmını verebilirim
ev alma planım var o yüzden borca girmek istiyorum yarnı öbür gün size yük olmak istemiyorum de
onlarda anlayışla karşılayacaklardır
yada belli mi miktar kredi çek mecbur ödemek zorundasın nasıl olsa
5 yıldır kamuda çalışıyorum.
batıya geldim,gelecek planları yapmaya başladım.maddi yönden aileme hep destek oldum,5 yıl boyunca savurganca para harcadığım,moralce kötü olduğum dönemlerde yaşadım.
artık tam her şey yolunda birikim zamanı derken;ailemin aniden ihtiyaçları ortaya çıkıyor.
ev sahibi olmak için birikim yapmaya karar verdim.bu ay 1000 tl ayırmaktı amacım.maaşımı almadan annem aradı para lazım diye.
tatillerde de memlekete gidince tüm maaşlar gidiyor.tatilde memlekete gitmeye çekiniyorum artık.
lütfen bir yol gösterin;ben nasıl ev parası biriktirebilirim?
aileme yardımcı olmaktan mutluluk duyan bir insanım,yanlış anlaşılmak istemem.
ilk göreve başladığımda (şırnak'ta başladım göreve) ilk maaşımla ev tutup eşya taksiti ödedim.
ikinci ayda taksit ödedim.üçüncü ay 10.000 TL banka kredisi çekip babama verdim,emeklilik için prim borçlarını ödedi bağkura.
iki yıl boyunca eksi hesaba düşmeme rağmen şikayet bile etmedim.bu duruma daha pek çok örnek verebilirim.
bu yaşa geldim;kendi zevkim için para harcamak yerine aileme yardımcı olmayı tercih ettim.öyle bir kaç bin liradan bahsetmiyorum,yüksek miktarlar.
artık başımı sokacak bir ev almak istiyorum.bu hedefimi gerçekleştirmek içinde peşinatı öncelikle biriktirmem gerekli.
peşinatı biriktirmek için tasarruf yapıyorum ve özel zevklerim için para harcamaktan kaçınıyorum.
benim demek istediğim şey;böyle bir ortamda aniden çıkan masraflar beni umutsuzluğa düşürüyor.insan bir noktadan sonra yorulabiliyor.
elbette aileme yine yardım etmeye devam edeceğim.ancak kendi geleceğim konusunda endişelenmekte en doğal hakkım diye düşünüyorum.
arkadaşlar;
sanırım konuyu etraflıca bilmeden yorum yapmak sağlıksız olacak.insan bazen umutsuzluğa düşünce olaylardan daha çok etkilenebiliyor.ben de şu anda böyle bir ruh hali içindeyim.forumda yeniyim ve burada konu açmamın nedeni de dertlerimi paylaşmak,rahatlamak.yapılan yorumların bazılarını okuyunca ben bunları haketmediğimi düşünerek üzülüyorum.
tek tek cevap yazamadığım için kusura bakmayın.
aileme severek yardımda bulunuyorum,gerçekten ihtiyaçları olduğu için yardım ediyorum,bundan gocunmuyorum.
ancak genel anlamda hayatta hep veren taraf olmanın verdiği ağırlığın altında ezilmeye başladığımı hissediyorum.
önerileriniz için teşekkür ederim.normalde de çok konuşkan biri değilim,sadece derdimi paylaşmak istedim,rahatladım.ben anlattıkça konu uzayacak,her insanın bin türlü derdi var zaten.herkesin kendine göre yaşam koşulları,doğruları var.fazla özele giripte detay vermek istemedim.yanlış anlaşılmalar olmasın,herkese iyi günler,hayırlı ramazanlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?