Hep dalgınım ve dikkatim çok dağınık

Buraya gelmemin sebebi sürekli kafamda dönen olumsuz düşünceler ,hep geçmişte yaşıyorum ,kafamın içinde sürekli yetersiz olduğumu söyleyen ve insanların dediklerini çok umursayan bir ses sürekli konuşuyor.Kendimi tek mutlu hissettiğim an kitap okuyup kahve içtiğim zamanlar bir de 2,5 yaşında kızım var onun gülüp eğlendiği,yemeğini güzelce yediği zamanlar :) Eşim de var ama ara ara boşanmayı düşünüyorum ,sadece şu an 2,5 yaşındaki kızım ile tek başıma mücadele etmek zor geliyor kendi konfor alanımdan çıkmak istemediğim için ciddi bir sıkıntı yaşamadıkça bir öyle bir böyle geçinmeyi sindiriyorum .Annem ve babam elbette beni desteklerler fakat dediğim gibi boşanmanın getireceği psikolojik zorluklara kızım bu kadar küçükken katlanmak istemiyorum.Bir işte çalışıyorum ,maddi sıkıntım da yok .Aslında bunlardan bahsetmemin sebebi bu sürekli olumsuz konuşan iç sesi nasıl susturup , insanların dediklerini umursamamayı nasıl başarabilirim ,çünkü bu konu beni strese sokuyor ,unutkanlıklarım başladı ,birşeyler değiştirmek ,yapmak için hevesim yok.Ara sıra okuduğum kişisel gelişim kitapları bir süreliğine iyi geliyor fakat sonra başa sarıyorum ,istikrarlı değilim ,hayalim var mı ,hayatım nereye gidiyor bilmiyorum .Evlenmeden önce de bir takım ailevi sebeblerden dolayı bazen sıkıntılarım vardı psikoloğa gitmiştim o süre için iyi gelmişti ama o da kişisel gelişim kitabı etkisi gibi oldu.Benimle benzer duyguları paylaşanlar varsa tavsiyelerinize ihtiyacım var .

Boşanmayı düşünme sebebiniz de bu psikolojinin etkisinden mi

Mutsuzsun demek ki.. Bende mutsuzdum,yataktan bile çıkmak istemedim aylarca,fark etmedi,gerçekten nasılsın ne hissediyorsun demedi,neye ihtiyacın var demedi,bir kere saçım okşanmadı... ama ben senden farklı olarak düzeni böyle devam ettireyim diyemedim,çünkü çocuğum yoktu..

Bublegumb .!.:

Mutsuzsun demek ki.. Bende mutsuzdum,yataktan bile çıkmak istemedim aylarca,fark etmedi,gerçekten nasılsın ne hissediyorsun demedi,neye ihtiyacın var demedi,bir kere saçım okşanmadı... ama ben senden farklı olarak düzeni böyle devam ettireyim diyemedim,çünkü çocuğum yoktu..

Genişletmek için tıkla...

Siz nasil astiniz bu durumu, o konudan da bahsederseniz konu sahibi veya benzer dusunce sistemi icinde olanlara da farkli bir bakis acisi olur belki

Bublegumb .!.:

Mutsuzsun demek ki.. Bende mutsuzdum,yataktan bile çıkmak istemedim aylarca,fark etmedi,gerçekten nasılsın ne hissediyorsun demedi,neye ihtiyacın var demedi,bir kere saçım okşanmadı... ama ben senden farklı olarak düzeni böyle devam ettireyim diyemedim,çünkü çocuğum yoktu..

Genişletmek için tıkla...

Burada etken çocuk tabiki sizi bağlayan hiç birsey yok.Mutsuzluğunuzu fark etmeyen insandan insana hayat arkadaşı olmaz iyi yapmışsınız.

nilsuu nill .!.:

Siz nasil astiniz bu durumu, o konudan da bahsederseniz konu sahibi veya benzer dusunce sistemi icinde olanlara da farkli bir bakis acisi olur belki

Genişletmek için tıkla...

Boşandım. Lafta çoook sevdiğini söyleyen ama beni,duygularımı zerre önemsemeyen,benimle aslında mutsuz olan (ki bunu ailesine dile getirmiş yakalamıştım) eşimi de kendimi de azat ettim. Hala yataktan çıkmak istemediğim zamanlar oluyor ama artık daha çok az,kırgınlıgıma yorgunluğuma kör olan bir adam yok,görülmeyi,anlaşılmayı beklemiyorum o yüzden artık canım acımıyor..

bu durum bir an da olmamıştır ne zamandır böylesiniz

Nane Limon Kabugu .!.:

Boşanmayı düşünme sebebiniz de bu psikolojinin etkisinden mi

Genişletmek için tıkla...

Hayır boşanmayı düşünmemin sebebi ,evliliğimizin beni bu durumda olmamızı sağlaması .Eşimin öfke ile ilgili sıkıntıları var ceviz kabuğunu doldurmayacak konulara öfkelenebiliyor ,mesela kızımızın yemek yerken üzerine dökmesi ,oyuncaklarını sürekli etrafa dağıtması aşırı titiz ve düzenli fakat 2,5 yaşındaki bir çocukla bu kadar düzenli olmak çok mümkün değil mesela haftada 1 çamaşırları yıkarız rutin ,evi de her gün süpürür yerde kırıntı vs ,dağınıklık görmeye tahammülü yok.Belki daha ne istiyorsun eşin düzenli diyeceksiniz ama dediğim gibi kızımın dağıtmasına yetişemiyorum ki hemen toplayayım .Bir de bu duruma çok büyük bir mesele gibi öfke gösteriyor her defasında .Tepkimi belirtmek için konuştum da tartıştıkta defalarca ,1 aya yakın aynı evde kızımla ilgili konular dışında konuşmadığımızda oldu sonrasında o konuşmak istedi fakat anneme kızın çok dağınık diye şikayet ederek vb konularda şikayet ederek başladı cümleye ,dağınık değilim biliyorum o çok titiz .Ama evdeyken her an kızım etrafı dağıtınca tetikte yaşıyorum ,bunlara rağmen iyi ruh hali de var .2-3 dk sonra öfkesinden pişman olup neşeli davranabiliyor ,kesinlikle özür dilemez ama .Evlenmeden önce bu kadar değildim ,abimin psikolojik rahatsızlıklarının yükü sebebiyle psikoloğa gitmiştim ama kafamı dağıtacak illa ki birşey bulurdum . Kendimi iyice değersiz hissediyorum artık önceden daha güçlüydüm ,şimdi işyerinde evde biri birşey desin hemen depresif moduma dönüyorum ,sanki hiçbir zaman mutlu olamayacakmış gibi

Bublegumb .!.:

Mutsuzsun demek ki.. Bende mutsuzdum,yataktan bile çıkmak istemedim aylarca,fark etmedi,gerçekten nasılsın ne hissediyorsun demedi,neye ihtiyacın var demedi,bir kere saçım okşanmadı... ama ben senden farklı olarak düzeni böyle devam ettireyim diyemedim,çünkü çocuğum yoktu..

Genişletmek için tıkla...

Çocuk ile şu an bu kararı vermek benim için büyük bir devrim olur ,hiçbir planım yok ve göze alamıyorum ,idare etmek daha kolay geliyor ,kızım açısından da düşünüyorum babası geç gelirse bile huzursuz oluyor ,babasını seviyor .Bir de ya anlaşmalı olmazsa çekişmeli vs boşanırsak velayeti vs almaya bile çalışır o hırsı olabilir .Sürekli kaygılıyım bu yüzden hiç birşey yapmamak daha kolay

nilsuu nill .!.:

Siz nasil astiniz bu durumu, o konudan da bahsederseniz konu sahibi veya benzer dusunce sistemi icinde olanlara da farkli bir bakis acisi olur belki

Genişletmek için tıkla...

Evet aslında benim de sormak istediğim bu ama tabi ben evliyken aşmak istiyorum şu an bu durumu yani koşullar zorlu ,yeniden güç kazanmak istiyorum aslında fakat gittikçe dalgınlaşıp ,unutkan olmaya başlıyorum ,tavsiyeleriniz önemli

venacavacaudalis .!.:

bu durum bir an da olmamıştır ne zamandır böylesiniz

Genişletmek için tıkla...

Evlenince arttı ,elbet öncesinde de dalgınlık,fazla düşünme vardı ama bu kadar değil ve normal denebilirdi çünkü her zaman kendime bir aktivite vs bulurdum .