- 14 Haziran 2018
- 3.775
- 7.572
- 108
- Konu Sahibi gixxer_600
- #1
Selamlar hanımlar,
Buradaki dertlerin yanında benimkide dert mi bilemiyorum ama işe başladığımdan beri beni yiyip bitiren bir şey var….
Bir işletmede işe girdim,yiyecek-içecek bölümünde görevliyim. Çalıştığım yer elit bir semtle varoş bir semtin içe içe olduğu bir yerde…Son zamanlarda işten dönerken gecekondulardan birine ait olduğunu düşündüğüm bir horoz çekti dikkatimi..Otların arasına yatmış hasta olduğu her halinden belli bi gözü kör bi ayağı topal bi hayvancık. Dövüştürdüklerinden eminim. Her iş çıkışında illa ki görüyorum yolumu değiştiremem çünkü metro o tarafta kalıyor. Yiyecek bölümünde çalıştığım için çok fazla artık çıkıyor. Bunlara ucu kopmamış ekmekler simitler hiç dokunulmamış peynirler yumurtalar vs. de dahil. Bunlardan çoğunu bu hayvancık için ayırmaya başladım. İş çıkışında besliyorum ama tüm modum orada düşüyor. Koşturmacalı bi işim var çok yoruluyorum bi de insanların kaprisleriyle falan uğraşıyorum muhtemelen sinirlerim bozuluyor. Bu hayvancığın yanına gittiğimde salya sümük olup eve gidene kadar zırlıyorum içimden Allahım keşke ölse de kurtulsa diye dua ediyorum…Elimden yemek getirmekten fazlası gelsin istiyorum. Koyacak bi yerim olsa ya da alacak birini tanısam hiç düşünmeden parasını verip alıp tedavisi yaptıracağım. Tedavi umutsuzsa acısı dinsin diye kestirmeyi bile düşünüyorum…Bu düşüncemi kiminle paylaşsam sahipleri romanlardır (orada çok var) başına bela alırsın hatta beslediğini bile görmesinler musallat olurlar uğraşırsın diyorlar….Keşke “Aman banane” diyip omuz silkebilsem,öylelerine o kadar çok imreniyorum ki…Sizce ne yapayım?
Buradaki dertlerin yanında benimkide dert mi bilemiyorum ama işe başladığımdan beri beni yiyip bitiren bir şey var….
Bir işletmede işe girdim,yiyecek-içecek bölümünde görevliyim. Çalıştığım yer elit bir semtle varoş bir semtin içe içe olduğu bir yerde…Son zamanlarda işten dönerken gecekondulardan birine ait olduğunu düşündüğüm bir horoz çekti dikkatimi..Otların arasına yatmış hasta olduğu her halinden belli bi gözü kör bi ayağı topal bi hayvancık. Dövüştürdüklerinden eminim. Her iş çıkışında illa ki görüyorum yolumu değiştiremem çünkü metro o tarafta kalıyor. Yiyecek bölümünde çalıştığım için çok fazla artık çıkıyor. Bunlara ucu kopmamış ekmekler simitler hiç dokunulmamış peynirler yumurtalar vs. de dahil. Bunlardan çoğunu bu hayvancık için ayırmaya başladım. İş çıkışında besliyorum ama tüm modum orada düşüyor. Koşturmacalı bi işim var çok yoruluyorum bi de insanların kaprisleriyle falan uğraşıyorum muhtemelen sinirlerim bozuluyor. Bu hayvancığın yanına gittiğimde salya sümük olup eve gidene kadar zırlıyorum içimden Allahım keşke ölse de kurtulsa diye dua ediyorum…Elimden yemek getirmekten fazlası gelsin istiyorum. Koyacak bi yerim olsa ya da alacak birini tanısam hiç düşünmeden parasını verip alıp tedavisi yaptıracağım. Tedavi umutsuzsa acısı dinsin diye kestirmeyi bile düşünüyorum…Bu düşüncemi kiminle paylaşsam sahipleri romanlardır (orada çok var) başına bela alırsın hatta beslediğini bile görmesinler musallat olurlar uğraşırsın diyorlar….Keşke “Aman banane” diyip omuz silkebilsem,öylelerine o kadar çok imreniyorum ki…Sizce ne yapayım?
