• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hepsini aynı anda seviyorum

Bende de 5 tane. Birini çok seviyorum. Digerini daha az, öbürü ondan az, ötekisi ondan birazcık az sonuncusu en az.
 
Selam. Daha önce ailemle ilgili 1-2 konu açmıştım Şimdi aşk hayatımla ilgili yargılamadan realist bir şekilde fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim. Hayatıma giren herkesi takıntı haline getiriyorum. Yani bu 1-2 sene değil senelerce sürüyor. 7 sene önce olan sevgilim kafamda takılıyken başkasına karşı bir şeyler hissediyorum ama o eski sevgilim takıntı olmaya devam ediyor, yeni sevgilimden ayrılınca o yeniside takıntı oluyor.Bu şekilde döngü devam ediyor, tren oluyor. Her konuştuğuma karşı geliştirmiyorum. Bir paylaşımda bulunduğum kişileri atlatamıyorum.Hep kafamın içindeler. Bu şey gibi değil 7/24 onlarla ilgili hayal kurmuyorum vaktim yok zaten ama kafamın içindeler. Yazıyorlar ,görüşmek istiyorlar. Görüşsem daha kötü olacak çünkü duygularım zaten var. Arkadaş olarak görüşsek bile çabukça duygularım yeniden alevlenip gelişiyor. Arkadaşlık bitiyor yakınlaşmaya başlıyoruz görüşmeyi bitiriyorum. En kötü hallerine kadar hayal ettim ama yok soğumuyorum bunlardan. Deccal midir nedir bunlar. Onları mı takıntı yapıyorum yoksa onlarlayken olan “beni”mi takıntı yapıp özlüyorum bilmiyorum. Yeni biriyle tanışsam bile hep onlardan bir parça bulmak istiyorum. En çok 16 yaşında olan sevgilime karşı özlem duyuyorum sevgimi nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama çok başka benim için. Zaten tüm sevgililerim ona benziyor.Ona karşı olan sevgimi biliyor, her sene hayatıma girmeye çalışıyor salmadı beni bir türlü. Son yazışında engelledim ama hala aklımda. Hepsi aklımda haha. O 16 yaşındaki erkek arkadaşım evliyken bile çağırsa giderim yani.Üniversite sıralamamı bile yoğun olarak onun gittiği okula göre yaptım. Sonuç aynı okuldaydık. Ben şimdi dondurdum tabi. Sanırım asıl aşık olduğum kişi o. Diğerleri ona benzediği için onlarda otomatik takıntı oluyor. Bu kişiyi nasıl unuturum. 7 senedir unutamıyorum.Bu deccal mi dediklerim toplam 4 kişiler.Bu durum normal mi sizce bu kadar takıntı geliştirmek duygusal olarak. Sizin de fikirlerinizi bekliyorum.Okuyanlara teşekkür ederim.

Ben zaten tedavi görüyorum , ilaç alıyorum ama bu duruma çözüm bulamadım

Sanki Bir çeşit istifçilik , hani belgesellerde görüyoruz evi eşya çer çöp vs. doldurup yaşam alanlarını daraltıyorlar bence sende bunu zihnen yapmayı başarmışsın , tedavi görüyorum demişsin başarılı bir tedavi değil daha fazla telkine yönelik bir tedavi alman lazım çünkü bu insanlarla vedalaşman bir , zihninden atman çabana bağlı uzun bir süreç
 
Sanki Bir çeşit istifçilik , hani belgesellerde görüyoruz evi eşya çer çöp vs. doldurup yaşam alanlarını daraltıyorlar bence sende bunu zihnen yapmayı başarmışsın , tedavi görüyorum demişsin başarılı bir tedavi değil daha fazla telkine yönelik bir tedavi alman lazım çünkü bu insanlarla vedalaşman bir , zihninden atman çabana bağlı uzun bir süreç
Konuşmaya yönelik terapiler duygu hiçbir halta yaramıyor. Benim kendi farkındalığımı yükseltmeye yönelik bir yolculuğum var. Zaten ben onları düşünüp duygularımı ağlayarak söverek boşaltıyorum. Şu an psikiyatristimden memnunum yavaş yavaş yol alıyoruz. Senelerdir süren bir şeyi anında değiştiremem. %100 unutamam ama gün içinde düşünmüyorum bile. Bu yazıyı yazarken duygusal dönemime denk geldi gereğinden fazla düşünüp kendi kendimi manipüle ettim. Şu an kontrol altında
 
Back
X