- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 36
- Konu Sahibi Latinachica
-
- #1
Evet cocukluk. Ama bolumden arkadasim surekli beni yok sayiyodu. Ortak bi is oluyo gidiyo baskasiyla konusuyo. Ama siatemi o yonettiginden ben ona mecbur kaliyorum. Baskasi yardim istese kosuyor ben en son sana ihtiyacim var dedigimde cook isim var diyip dinlemeden gitti. Arkasindan bagirdim resmen adını soyleyerek. Sanki ozel isim. Yani ben naptim ki ona. Benden hoslanmiyo olabilirsin ama ortak iş yapiyoruz. En son iletisimi kestim napiym yaniBu yaşınıza kadar insan iliskileriniz hep kötü olduysa evet sorun sizdedir. Şimdi gelip insanları boşver yalnızlık en iyisi diyenler olacaktır ama hayır insans sosyal bi varlık. Gayette insanlarla iletisimde olmaya ihtiyacımız var. Ayrıca belli bi yaştasınız küsmek falan çok çocukluk. Arayı düzeltin gerekirse yardım alın.
Buna cok ihtiyacim var. Ama nasil yapicagimi bilmiyorum yardim almayi denedim. Anlatirken her sey cok yuzeysel gibi oluyo. Hislerimi bile tanimlayamiyorum. Insanlara odaklanmaktanİnsanları tanıyan , yalnızlaşır . Öz güven problemin var . Tek başına ayaklarının üstünde durmayı ve kimsenin düşüncelerini ve hareketlerini takmamayı öğrenmelisin. Eğer böyle devam edersen hep değer verilmeyen olarak kalırsın .
Cekingen oldugumu cok belli etmem aslinda ama kendimi ifade edemiyorum evet. Bisey anlatmak isterken ya akici konusamiyorum ya cok baska aacma bisey soyluyorum. Heyecanli bi yapim var malesefMesela mesafe koyan arkadaşınıza gidip sordunuz mu ''x neden böylesin bir sorun mu var benimle ilgili'' diye ? Bence bununla başlayabilirsiniz.
Ayrıca ortamda fikri sorulmayan kişi olmak dikkate alınmadığınızı gösteriyor.Çekingen bir yapınız mı var ? Yoksa fikirlerinizi çok iyi ifade edemiyor musunuz ?
Tek yemek yiyorum, isimle ilgili tek basimayim, sohbet yok kimseyle konusmuyorum artik. Dedigim gibi ruh sagligimi korumak istiyorum. Yeterince mutsuz ve huzrsuzum. Valla agliycam ya.Ben de tam tersiyim azcik susup oturayim diyorum tutamiyorum kendimi kucuklukten beri boyleyim, annem hep der her konuda nasil fikrin olabiliyor diye :) ama sizin ki de zor bir durum bence farkli sosyal alanlar bulun kendinize gidin tek basiniza bir turla tatilr cikin insanlarla iletisime gecin orda arkadasliklar edinin ya da ne bileyim kursa falan yazilin farkli ortamlar bulun ve kendinize guvenin eger hic birsey yapamiyorsaniz bir destek alin bu sekilde gecmez yani yerinde olsam ben cok sıklirim dusunsene aksama kadar konusmamisim kimseyi bulamazsam kendi kendime konusurum
Kiz ne olacak bazen ben de tek yerim yemegimi, ogrenciyken oda arkadaslarim 2. Ogretmdi ben hep tek yerdim hic de zoruma gitmezdi mesele tek yemek degil zaten genel olarak iletisimsizlik, bu konuda kitaplar okuyun, destek alin ve dedigm gibi tek basiniza bir turla tatile cikin ve yeni arkadasliklar edini insanlarla iletisim kurun kimse kimseden ustun degil guvenin kendinize...Tek yemek yiyorum, isimle ilgili tek basimayim, sohbet yok kimseyle konusmuyorum artik. Dedigim gibi ruh sagligimi korumak istiyorum. Yeterince mutsuz ve huzrsuzum. Valla agliycam ya.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?