- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.313
- 598
- Konu Sahibi nukte-i pira
-
- #21
Bende böyle düşünüyorum benden birsey götürmedi götürduysede feda olsun neden bu şekilde düşünuyorsun acaba psikolojil destek mi almalisin bazi anneler çabuk toparlanamiyor haklisin bence psikolojik destek alinabilinir hem is hem ev hem annelik kolay değil bunyende hakliHic bir doğum kimseden 5 yıl almaz. Ömrüne ömür katar.
Evet çok zor, daha hamilelikte başlar, kusarsin, bayilirsin, mide yanmalari, sikisma hissi, yarım dünya bir gövde, hormonlar vs
Ama sukredersin bir yandan, isteyipte kavusamayanlar olduğunu bilirsin.
Sonra doğum başlar, ağrısı sancısı, kesiği dikişi, kalkamazsin yatamazsin oturamazsin.
Ve meleğin dünyaya gelir. Sağlıkla da doğmuş sa, sukredersin
Emziremezsin yada emzirmek istersin sütün olmaz, sütün olur bebek emmez, göğüsler çatlar, yara bere krem derken, gözün hep yavruma olur, gulumser mi acaba diye, ve uyurken ki o masumlugu görür sukredersin.
Gazıydı, uykusuydu, kakasiydı bilmem nesi ydi kolik mi değil mi derken, bir yandan buyur bir yandan sıkıntı verir, ama her geçen gün yaptığı hayata kattığı bir ana bit beceri bir ses bir nefes anlamlıdır. Sukredersin. Hatta bazı anlar gelir ki ben kime nasıl bir iyilik yaptım da mükafatı bu oldu dediğin olur.
Sanmayın ki ezbere konuşuyorum, zor hamilelik, zor doğum ve ardından zor bir bebek büyüyor. Günde 2 3 saat uyuyabilirsem sansliyim. Sütüm azalıyor dinlenemiyorum, sıkıntılı günler geçiren ailelerim var. Her şeye rağmen benim ömrüme ömür katan yine o.
Burada kayinvalide, es, aynı ev başka memleket, vs vs sorunları olanlar onlar bebek olmasada var.. kendimizdeki eksiklikler isteksizlikler bebek olmasa da var. Evet zaman kısıtlı evet istediğimiz gibi hareket edemiyoruz artık bir bağımız var ama nolur ayak bağı değil de gönül bağı olsun.
Şartlarınız kötü olabilir, bu şartlarda bebek dünyaya getirmeye karar vermiş olmanız sizin sorumlulugunuz
Ve bir kaç tavsiye, kendinizi bebek yerine koyun. Anneniz size ömrümü yedi dese ne hissedersiniz? Yada bir derdiniz var ama anlatamiyorsunuz? Yada etrafınızda kocaman insanlar panik halinde size bir şeyler yapmaya çalışıyorlar?
Suçlamayın. Kendinizi, bebeğinizi, eşinizi. Kimseyi.
Bu bebek elbet büyüyecek. Derdini anlatacak zaman da gelecek.
Şu sürecin olumlu yönlerine bakın. Bende meraklısı değilim. 6 saat nefes almadan ağlayan bebeğin. Ama bu da bu çeşit napalım. Hatta annesi Belli ki anlamiyor derdini napalım? Ama 24 saatte bir agucuk olsun gülücük olsun, huzurlu uyduğunu göreyim benden iyisi yok. Nasıl bebek diye soranlara bile bu güzellikleri anlatmaya çalışıyorum.
Ve evet Bebeklerimiz ömrümüze ömür katıyor. Ne 5 yılı ? Kendimi onun yerine koya koya bilmem kaç yıl geri gittim ben :)
ee senin durum en kötüsü be kuzum. ev ev üstüne olmuyor. kv me aşık olmama rağmen asla onunla oturmam
Hic bir doğum kimseden 5 yıl almaz. Ömrüne ömür katar.
Evet çok zor, daha hamilelikte başlar, kusarsin, bayilirsin, mide yanmalari, sikisma hissi, yarım dünya bir gövde, hormonlar vs
Ama sukredersin bir yandan, isteyipte kavusamayanlar olduğunu bilirsin.
Sonra doğum başlar, ağrısı sancısı, kesiği dikişi, kalkamazsin yatamazsin oturamazsin.
Ve meleğin dünyaya gelir. Sağlıkla da doğmuş sa, sukredersin
Emziremezsin yada emzirmek istersin sütün olmaz, sütün olur bebek emmez, göğüsler çatlar, yara bere krem derken, gözün hep yavruma olur, gulumser mi acaba diye, ve uyurken ki o masumlugu görür sukredersin.
Gazıydı, uykusuydu, kakasiydı bilmem nesi ydi kolik mi değil mi derken, bir yandan buyur bir yandan sıkıntı verir, ama her geçen gün yaptığı hayata kattığı bir ana bit beceri bir ses bir nefes anlamlıdır. Sukredersin. Hatta bazı anlar gelir ki ben kime nasıl bir iyilik yaptım da mükafatı bu oldu dediğin olur.
Sanmayın ki ezbere konuşuyorum, zor hamilelik, zor doğum ve ardından zor bir bebek büyüyor. Günde 2 3 saat uyuyabilirsem sansliyim. Sütüm azalıyor dinlenemiyorum, sıkıntılı günler geçiren ailelerim var. Her şeye rağmen benim ömrüme ömür katan yine o.
Burada kayinvalide, es, aynı ev başka memleket, vs vs sorunları olanlar onlar bebek olmasada var.. kendimizdeki eksiklikler isteksizlikler bebek olmasa da var. Evet zaman kısıtlı evet istediğimiz gibi hareket edemiyoruz artık bir bağımız var ama nolur ayak bağı değil de gönül bağı olsun.
Şartlarınız kötü olabilir, bu şartlarda bebek dünyaya getirmeye karar vermiş olmanız sizin sorumlulugunuz
Ve bir kaç tavsiye, kendinizi bebek yerine koyun. Anneniz size ömrümü yedi dese ne hissedersiniz? Yada bir derdiniz var ama anlatamiyorsunuz? Yada etrafınızda kocaman insanlar panik halinde size bir şeyler yapmaya çalışıyorlar?
Suçlamayın. Kendinizi, bebeğinizi, eşinizi. Kimseyi.
Bu bebek elbet büyüyecek. Derdini anlatacak zaman da gelecek.
Şu sürecin olumlu yönlerine bakın. Bende meraklısı değilim. 6 saat nefes almadan ağlayan bebeğin. Ama bu da bu çeşit napalım. Hatta annesi Belli ki anlamiyor derdini napalım? Ama 24 saatte bir agucuk olsun gülücük olsun, huzurlu uyduğunu göreyim benden iyisi yok. Nasıl bebek diye soranlara bile bu güzellikleri anlatmaya çalışıyorum.
Ve evet Bebeklerimiz ömrümüze ömür katıyor. Ne 5 yılı ? Kendimi onun yerine koya koya bilmem kaç yıl geri gittim ben :)
1 yılda yaşadığım 2 düşük (2side kürtajla alındı), ilk bebeğimdi daha, okadar mutluydumki . minicik bebeğimin kalbi durmuş. o an dünyam başıma yıkıldı. ayakta duracak güç bulamadım kendimde. sokaklarda tek başıma ağlıyordum. acısı benden değil 5 yıl 10 yıl götürdü. 2. bebeğim aynı. ama bu kez alışmıştım.Hic bir doğum kimseden 5 yıl almaz. Ömrüne ömür katar.
Evet çok zor, daha hamilelikte başlar, kusarsin, bayilirsin, mide yanmalari, sikisma hissi, yarım dünya bir gövde, hormonlar vs
Ama sukredersin bir yandan, isteyipte kavusamayanlar olduğunu bilirsin.
Sonra doğum başlar, ağrısı sancısı, kesiği dikişi, kalkamazsin yatamazsin oturamazsin.
Ve meleğin dünyaya gelir. Sağlıkla da doğmuş sa, sukredersin
Emziremezsin yada emzirmek istersin sütün olmaz, sütün olur bebek emmez, göğüsler çatlar, yara bere krem derken, gözün hep yavruma olur, gulumser mi acaba diye, ve uyurken ki o masumlugu görür sukredersin.
Gazıydı, uykusuydu, kakasiydı bilmem nesi ydi kolik mi değil mi derken, bir yandan buyur bir yandan sıkıntı verir, ama her geçen gün yaptığı hayata kattığı bir ana bit beceri bir ses bir nefes anlamlıdır. Sukredersin. Hatta bazı anlar gelir ki ben kime nasıl bir iyilik yaptım da mükafatı bu oldu dediğin olur.
Sanmayın ki ezbere konuşuyorum, zor hamilelik, zor doğum ve ardından zor bir bebek büyüyor. Günde 2 3 saat uyuyabilirsem sansliyim. Sütüm azalıyor dinlenemiyorum, sıkıntılı günler geçiren ailelerim var. Her şeye rağmen benim ömrüme ömür katan yine o.
Burada kayinvalide, es, aynı ev başka memleket, vs vs sorunları olanlar onlar bebek olmasada var.. kendimizdeki eksiklikler isteksizlikler bebek olmasa da var. Evet zaman kısıtlı evet istediğimiz gibi hareket edemiyoruz artık bir bağımız var ama nolur ayak bağı değil de gönül bağı olsun.
Şartlarınız kötü olabilir, bu şartlarda bebek dünyaya getirmeye karar vermiş olmanız sizin sorumlulugunuz
Ve bir kaç tavsiye, kendinizi bebek yerine koyun. Anneniz size ömrümü yedi dese ne hissedersiniz? Yada bir derdiniz var ama anlatamiyorsunuz? Yada etrafınızda kocaman insanlar panik halinde size bir şeyler yapmaya çalışıyorlar?
Suçlamayın. Kendinizi, bebeğinizi, eşinizi. Kimseyi.
Bu bebek elbet büyüyecek. Derdini anlatacak zaman da gelecek.
Şu sürecin olumlu yönlerine bakın. Bende meraklısı değilim. 6 saat nefes almadan ağlayan bebeğin. Ama bu da bu çeşit napalım. Hatta annesi Belli ki anlamiyor derdini napalım? Ama 24 saatte bir agucuk olsun gülücük olsun, huzurlu uyduğunu göreyim benden iyisi yok. Nasıl bebek diye soranlara bile bu güzellikleri anlatmaya çalışıyorum.
Ve evet Bebeklerimiz ömrümüze ömür katıyor. Ne 5 yılı ? Kendimi onun yerine koya koya bilmem kaç yıl geri gittim ben :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?