- 6 Temmuz 2014
- 1.146
- 1.990
- 333
Bana diyorlar bile arkadaşlarım falan çokta umurumda çevremde çok var ay çocuğu parka çıkar eylenir değişiklik olur diyorlar ya ben evimi parka oyun alanına çevirmişim en temiz en güvenli yer dışarıdaki parktandan geri kalsın ki hiç eksikliğini yaşamadıkÇok haklısınız. Ben de hep söylüyorum ne dede ne dayı ne amcayla kimseyle bırakmam. İsteyen bana hasta desin. Öyle şeyler okudum, duydum ki kimseye güvenmem..
Bakın bi olay ne kadar çok duyulursa o kadar meşrulaşır. Ruhu pis, sapık bi adam düşünün haberlerde sürekli çocuğa tecavüz olaylarını görüyor. Bu ona resmen fikir vermektir. Bi belgesel de Kanada da asla bu tür haberlerin yayınlanmadığını izledim. İnsanlar evlerini kilitlemiyorlar bile. Belgesel hangi yıla aitti hatırlamıyorum ama şöyle diyordu "Son 10 yılda işlenen cinayet sayısı 1, onu da bi amerika vatandaşı işliyor".. Bizde öyle mi hergün hergün tecavüz, cinayet, işkence haberleri...
Ben 3 yaşındaki ırmak bebekten o kadar etkilenmiştim ki sürekli zihnimde canlanıyor, ağlıyordum. Ama sapık ruhlu bi insan bunu zihninde canlandırırken keyif alır ve bu onun içine işler.. Artık tv de erkek yada kız çocuk kaçırılma haberi görünce bile ilk temennimiz öldürülmesinden önce 'inşallah tecavüz etmemiştir' oluyor.. Bu zamanda hiç kimseye günvenilmez.
Bir sürü niyeti düşüncesi pis insan var etrafta ne kadar uzak tutabilirsem o kadar iyi oğlum için