- 27 Nisan 2013
- 1.050
- 374
- 83
Ben anlamıyorum ya gerçekten.yani evleniyorsun 2sene sonra çocuk yapmayı kafama koymuşum eşim8.ayda kanıma girip çocuk yapalım diye baskı yaptı.şimdi oğlum 6yaşında birazda problemli bilen bilir mızmız inatçı.eşim işten çıkınca ya arkadaşa takılır ya oyalanır biyerde eve gelir.geldiğinde yemeğini veririm yer dinlenir (20dk telefonla uğraşıyor )çocukla oyna deyince başladı sinirlenmeye.sen ders çalıştır bugünde diyorum yok efendim o senin işin.ya dedim benim niye işim ben çocuk bakmayamı geldim dünyaya tek başımamı bakıcam size hizmet etmek içinmi evlendim dedim.yapmasaydın demezmi bide aldırsaydın deyince kadım sustum.dedimki yok bu normal değil.ileriye gitmiyim sustukça bana sataşıyo laf atıyo.dahada ilgilenmedim ama ben anlamıyorum arkadaşlarımın eşleri eve gelir 2çocuğuna ödev yaptırır ilgilenir bu adama bişey yaptıramıyorum.adamın içinden gelmiyo.herşeyi ben yapıcak yemeği ben yediricem dersini ben yaptırıcam.kendimi saman gibi hissediyorum.arabamız var arabayı sürmeme izin vermez sonrada niye bunalıyosun yine arızaya bağladın diyo.psikatrist dediki bol bol oyun 2gün oynadı tamam bitti.bi kerede top al in çocukla oyna.yok bide bi kızım olsun diyo arada bu hareketlerinle zor diyorum.benmi yanlış düşünüyorum arkadaşlar.bakıyorum milletin kocası daha söylemeden çocuğun yemeğini yedirmeye başlar.ödevini yapar.bikere okadar zorladımki top oynayın diye kendisi sakarlığından topa vurayım diye düştü bana senin yüzünden dedi.kaba Saba konuşuyo bide soğumaya başladım kendimi engelleyemiyorum
Boyle şeyler ilkinde verdiğiniz tepkiyle alakalı maalesef ama geç kalmis sayilmazsiniz görev dağılımı yapın ve çocukla sizin zorunuzla değil isteyerek vakit gecirmesini söyleyin bundan sonra boyle deyin yamismasin bi zahmet 
