- 26 Nisan 2018
- 2.804
- 4.508
- 53
- 28
- Konu Sahibi lonelybuthappy
- #1
Öncelikle herkese merhaba gününüz güzel geçsin
Konuyu yine size açıyorum çünkü çevremden aldığım cevap sadece "şükret" oluyor.
Uzatmayım yüksek lisansa kabul edildim, aynı üniversitede istediğim lisans bölümünü de kazandım (muhtemelen). Önceki ortak dersleri saydırarak max 3 yılda bitermiş.
Bir de iki örgün okuyacağım için harç parası ödeyecekmişim, maddi durumum çok iyi değil.
Bir yandan işe de girmem gerekiyor, ailemden para istemeye utanıyorum. Borç ödüyoruz zaten. Kardeşlerimin de masrafları var bencil olamıyorum, 22 yaşında kadınım artık okutmak zorunda değiller. Hem işe girip, hem lisans hem yüksek lisans okuyabilir miyim?
Lisanstan da vazgeçemiyorum çünkü seneye o bölümü tekrar kazanacağımın garantisi yok. Yüksek lisans da öyle. Dondursam sonra dönerim desem dönmem biliyorum şimdi okudum okudum, daha da zor gibi geliyor. Bir de beni bekleyen ingilizce var. Artık 3 yıl sonra evlenelim diyen sevgilim var. O da kendince haklı bir şey diyemiyorum.
Şu yaz mülakatlara kpssye girmekten sonuç beklemekten hiç dinlenemedim. Yoğunluğumu düşündükçe şimdiden bunalıyorum, kazandığıma çok sevinemedim bile ama mecburmuş gibi her şeyi yapmak zorundaymış gibi hissediyorum. Sistem ilerde rahat etmem için buna zorluyormuş gibi hissediyorum. Elinden gelenin çok daha fazlasını yapmak zorundaymışım, yoksa sistem eliyormuş gibi. Boğuluyorum..
Öyle içimi döktüm, siz de şükret kazanmışsın nispet mi yapıyorsun diyebilirsiniz. Keşke atansaydım da bunları tek tek düşünmek zorunda kalmasaydım. Etraftan kimseye anlatamıyorum artık..
Konuyu yine size açıyorum çünkü çevremden aldığım cevap sadece "şükret" oluyor.
Uzatmayım yüksek lisansa kabul edildim, aynı üniversitede istediğim lisans bölümünü de kazandım (muhtemelen). Önceki ortak dersleri saydırarak max 3 yılda bitermiş.
Bir de iki örgün okuyacağım için harç parası ödeyecekmişim, maddi durumum çok iyi değil.
Bir yandan işe de girmem gerekiyor, ailemden para istemeye utanıyorum. Borç ödüyoruz zaten. Kardeşlerimin de masrafları var bencil olamıyorum, 22 yaşında kadınım artık okutmak zorunda değiller. Hem işe girip, hem lisans hem yüksek lisans okuyabilir miyim?
Lisanstan da vazgeçemiyorum çünkü seneye o bölümü tekrar kazanacağımın garantisi yok. Yüksek lisans da öyle. Dondursam sonra dönerim desem dönmem biliyorum şimdi okudum okudum, daha da zor gibi geliyor. Bir de beni bekleyen ingilizce var. Artık 3 yıl sonra evlenelim diyen sevgilim var. O da kendince haklı bir şey diyemiyorum.
Şu yaz mülakatlara kpssye girmekten sonuç beklemekten hiç dinlenemedim. Yoğunluğumu düşündükçe şimdiden bunalıyorum, kazandığıma çok sevinemedim bile ama mecburmuş gibi her şeyi yapmak zorundaymış gibi hissediyorum. Sistem ilerde rahat etmem için buna zorluyormuş gibi hissediyorum. Elinden gelenin çok daha fazlasını yapmak zorundaymışım, yoksa sistem eliyormuş gibi. Boğuluyorum..
Öyle içimi döktüm, siz de şükret kazanmışsın nispet mi yapıyorsun diyebilirsiniz. Keşke atansaydım da bunları tek tek düşünmek zorunda kalmasaydım. Etraftan kimseye anlatamıyorum artık..
