mutlu olursun... hayatinin onceliklerini degistirirsen eger.
Sevgililerini hayatinin odak noktasi yapan insanlari goruyorum.. Hemen baglanmak, hemen asik olmak, hemen "askim" demek, hemen evlenmek, hemen herseyi yasamak isteyenleri. O insanlarin iliskileri uzun surmuyor. Kendimden de bunu onayliyorum. Ve eski erkek arkadasimdan da bu yuzden ayrilmistim.
Cunku o, o kadar hevesli bir sekilde iliskiye baslamisti ki ben daha ona alisamadan hemen onun "aski" olmustum, ailesinden, arkadaslarindan, hatta okudugu okuldaki ogretmenlerinden bile beni tanimayan kalmamisti. Siirler, sarkilar, guzel sozler... Ne oldu? Boguldum... O kadar ilgi hem insani boguyor hemde inandirici gelmiyor. Ezbere soylenmis bir suru soz. Bir de seni de zorlamiyorlar mi "sende askim deseneee!!" Yahu askim misin ki sana "askim" diyim? Neden bu kadar acele ediliyor hersey icin? Olsun da ne olursa olsun gibi. Reklam aski baska bisey degil.
Sonuc olarak ondan ayrildigimda ne mi hissettim? Kendime geldim, rahatladim. "kurtulmus" hissettim.. Size nasil geliyor bilemeyecegim ama bana o kadar gosterisli iliskiler yalan dolan geliyor. Oyle bir yalan iliskiden cikmis gibi hissettigimden mutlu oldum. Ara sira insan ilgiyi ozluyor ama oyle zamanlarda da "ondan neden ayrildigimi" hatirlayarak, kurtuluyorum o durumdan da.