Aynen valla çevremde evli olanlar genelde 25den önce tanışmış oluyo bide tanış sözlen nişanlan ohoo bunlarda bikaç yıl sürer bir an önce bulmalıyız
Merhabalar.Uzun süredir uyeyim aslinda boyle bir konu acmak bana uzakti ki hala uzak.Yakinda 20 yasima girecegim bu zamana kadar bir erkek arkadasim olmadi.Sorun haline de getirmemistim su gunlere kadar.İyi bir okuldayim hep kendimi iyi bir hayatim olacak diye ogutluyorum.Ellerinden geldigince ilgilenen bir ailem var sukurler olsun.Simdi dert nerede diyeceksiniz? Kucukken seni ogluma alcam diyen teyzelere evde kalcam ben diyen bir cocuktum buyudum simdi kariyer yaparim kimseye ezdirmem kafasina geldim.bu yasta evlenen arkadaslarim var dugun mevsimi dikkatimi cekti ben kendimi hic oyle gelinlikle hayal edemedigimin farkina vardim.sanirim cok idealist buyudum hirs yaptim bugun de konusurken arkadaslarimla konu sevgiliden benden acildi cok garipsediler sen mi varsin bi boyle dusunen herkesin sevgilisi var noluyo yani oyleyse filan diye tepki gosterdiler yanlis mi dusunuyorum hirsli miyim bilmiyorum insan 7sinde neyse 70inde de oyle olur derler ya ben de boyle olacagim galiba ben de ailem olsun isterim ama dogru zamanda dogru kisiyle ayaklarim yere saglam bastiginda.uzun oldu biliyorum belki de yasin kac senin bunlari dusunuyorsun diyeceksiniz ya da ailen senin icin neler yapiyor ya sen diyeceksiniz hepsine anlayisliyim.ailemi uzecek hic birsey yapmadim su gune kadar.sanirim gunumuze gore eski kafali kaldim ben.belki 3 gun sonra bu konuya bakip gulecegim ama simdi sadece garipsenmenin ezikligini yasiyorum.uzun oldu farkindayim sadece icimi dokmek istedim ailemle boyle kiz erkek iliskilerini acikca konusamam dertlesebilecegim tek yer burasi simdilik
mobilden giriyorum eksik yazdiysam ozur dilerim karakter hatalari icin de.
ben de 20 yaşındayım içimi dökeyim şuraya
aslında ben 6.sınıftan beri çok iyi birinin beni gelip bulacağına çok mutlu olacağımıza kendimi inandırmıştım ailevi problemlerden hep hayal dünyama sığınırdım ama çok şükür aklı başında biri oldum mesleğim için eğitim alıyorum ama.. bunca yıllık üniversite yaşantımda öyle şeyler gördüm ki bazen çok şanslıyım bazen ne şanssızm dedim. çünkü aşkı bulanlardan eksiğim yok fazlam var ama olmadı mı olmuyor. kendimi de biliyorum minimalistim arkadaşlarım çok şey ister mesela şöyle eşya olsun böyle olsun ben biz birbirimizi sevdikten sonra her şeyi kendimiz yaparız azıcık aşım kaygısız başım modundayım hep ama bulamadım üniversite ortamında ciddi düşünen insanlar az erkekler hep cinsellik düşünüyor saf mutlu bi aşk zor gibi geliyor doğrusu gözüme. kısmetimiz vardır ama nasıl desem o kısmeti biz değerlendirmeliyiz belki de. ben sert yapılı biriyim hemen terslerim belki de ondan olmuyor ama hiç gönlüme göresini bulamadım ki
insan bu yaşlara gelince görüyor çevresinde ne güzel mutlu arkadaşları birlikle güzel anılar biriktirmişler anlaşıyorlar .. bilmiyorum içimi dökemiyorum üzülüyorum ben öyle hayalimdeki gibi birini de yanımda hissetmiyorum hiç gelmicekmiş gibi geliyor . bazen de umut doluyorum belki bulur beni diye ama olmuyo anne baba bedduası aldım ben sanırım:26:
Ben de öyleyim aslında.Dün bir arkadaşım evlenmiş aynı yaştayız pek sevmezdim açıkçası kendisini ama o beyazlar çok yakışmış.Allah mutlu etsin dedim hiç de özenemedim de.Bir de dün bir arkadaşım yok tanıdıgı varmış tanıştırıyım filan lafını geçirirsin sakin biri dedi.Allahım kendimi despot gibi biri gördüm öyle deyince.Kalsın dedim ne diyeyim. Biliyorum bulacak beni o kısmet
19 yaşındayım benim de hiç sevgilim olmadı şimdiye kadareksikliğini hissetmedim ama "yok artık hiç sevgilin olmadı mı cidden " diye bayaa bi tepki aldım ama sırf sevgilim olsun diye biriyle beraber olmak çok saçma, 'babam sınıfta kaldı' diye bi dizi var ordaki çocuk sürekli "ama benim niyetim ciddi" diyor ya ben de aynen öyleyim sevmediğim ve ciddi düşünmediğim biriyle beraber olmak istemem
Merhabalar.Uzun süredir uyeyim aslinda boyle bir konu acmak bana uzakti ki hala uzak.Yakinda 20 yasima girecegim bu zamana kadar bir erkek arkadasim olmadi.Sorun haline de getirmemistim su gunlere kadar.İyi bir okuldayim hep kendimi iyi bir hayatim olacak diye ogutluyorum.Ellerinden geldigince ilgilenen bir ailem var sukurler olsun.Simdi dert nerede diyeceksiniz? Kucukken seni ogluma alcam diyen teyzelere evde kalcam ben diyen bir cocuktum buyudum simdi kariyer yaparim kimseye ezdirmem kafasina geldim.bu yasta evlenen arkadaslarim var dugun mevsimi dikkatimi cekti ben kendimi hic oyle gelinlikle hayal edemedigimin farkina vardim.sanirim cok idealist buyudum hirs yaptim bugun de konusurken arkadaslarimla konu sevgiliden benden acildi cok garipsediler sen mi varsin bi boyle dusunen herkesin sevgilisi var noluyo yani oyleyse filan diye tepki gosterdiler yanlis mi dusunuyorum hirsli miyim bilmiyorum insan 7sinde neyse 70inde de oyle olur derler ya ben de boyle olacagim galiba ben de ailem olsun isterim ama dogru zamanda dogru kisiyle ayaklarim yere saglam bastiginda.uzun oldu biliyorum belki de yasin kac senin bunlari dusunuyorsun diyeceksiniz ya da ailen senin icin neler yapiyor ya sen diyeceksiniz hepsine anlayisliyim.ailemi uzecek hic birsey yapmadim su gune kadar.sanirim gunumuze gore eski kafali kaldim ben.belki 3 gun sonra bu konuya bakip gulecegim ama simdi sadece garipsenmenin ezikligini yasiyorum.uzun oldu farkindayim sadece icimi dokmek istedim ailemle boyle kiz erkek iliskilerini acikca konusamam dertlesebilecegim tek yer burasi simdilik
mobilden giriyorum eksik yazdiysam ozur dilerim karakter hatalari icin de.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?