• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

herkesten çok özür dilerim...

Canım ❤

Sen sadece biraz bunalmışsın dolmuşsun hepsi o kadar, lütfen sahip olduklarına şükret. Aslında çok da şanslıymışsın.
 
vitiligo hastalığı olan victoria secret melegi vinnie harlow aklıma geldi.
oda yasamiş şimdi en çok aranilan mankeni.
böle şeyleri üzülmeyelim.. Allah şifa versin inşaALLAH.
benimde 6 yaşımdan beri vitiligo var insanların hala saçma soruları sinir ediyo bile bile sormaları falan güneş alerjisi diyip geçiyorum artık :)) Artık hiç umrumda değil ama yinede Allah şifa versin :)
 
ben işaret dili tercümanıyım ve etrafımda fazlasıyla işitme engelli var yazılarını yorumlarını okudum kullandığın kelimeler anlatım şeklin baya gelişmiş durumda. Kendini gayet geliştirmişsin söylemesen kimse anlamaz zaten yazılarından, kendine haksızlık etme sizler çok güzel insanlarsınız.
çok teşekkür ederim :)
benimde işitme engelli arkadaşlarim oldu. işaret dil kursa gitmeden öğrenmişim. konuşmayi unutmuşum. sonra arkadaşlık bitince konuşmami geliştirdim.
biraz peltek konuşurum. çikaramiyorum bazi harfleri... bazi kelimeleri de algilayamiyorum zorlaniyorum.
 
Migi ben seni çok seviyorum böyle düşünme.
birlikte neler neler yapacağız seninle
sen çok güçlüsün
bazen düşeceğiz kalkacağız ama hep bir şekilde yaşama tutunacağız.
gelişmekten ve farkındalıklarımızdan vazgeçmeyeceğiz.
 
Kuzum, konun yine önüme geldi; üçüncüye yorum yapacağım.

Engellerini "Engel" haline getiren insanlar bir yana (Ki var böyle empati yoksunu gerzekler), sen getirmemelisin ve aslında en zayıf olduğun yönün, darbe ala ala en güçlü olduğun yönün haline gelmeli çünkü her çeşit yumruğu yedin oradan, ezberledin.

Bir ezberi kendine tekrar ede ede kendini yormaktansa, aş gülüm; bu hastalık-engel durumları, üzerine gülüp geçmeden aşılmıyor. Metin Şentürk mesela, bazen bkunu çıkarıyor affedersin ama anlıyorsun demek istediğimi, adam kör şakaları yapıyor, hem kendi hem çevresi rahatlıyor. Ben de bipolar şakaları yaparım arada denk gelirse; birisi "Ay kafayı yiyeceğim artık" dese yanımda arkadaşlardan "Kız ye de kurtul vallahi böylesi pek güzel, ben yedim artık yedim-yemedim derdi kalmadı, afiyet bal şeker oldu" filan derim güleriz, bir arkadaşımla hunili espriler yapıp duruyorduk "Bir gün elime silikon tabancamı alıp, incili leoparlı huni yapıp baş köşeye oturacağım, hiç garip de olmaz hea" demişliğim var.

Psikologum (Artık arkadaşım oldu), küçükken çocuk felci geçirmiş, ayağının biri bariz sorunlu ve topallayarak, sallanarak yürümek zorunda; topuklu ayakkabı şakası yapıyor kadın. Anlatabiliyor muyum kuzum?

Bizim dünyayı yaşamamız böyle, bizim kimi acılarımız artık esprilerimiz ve gerçekten güldüğümüz şeyler bunlar.
Sen buradan geçmeden, kendini yıpratır durursun. Biri sana ters bir şeyler söyledi ve duymadın; "Kız iyi ki duymuyorum say say, ama yüzünden çok belli ediyon azcık yüzünü topla da iltifat ediyorsun gibi alayım" filan deyin (yazın kağıda verin eline okuyup bakakalsın ), gerektiği yerde gülün, gerektiği yerde lafınızı sokun, gerektiği yerde gerçekten bununla eğlenebilin ki aşın.

"Şişman şakalarını sadece şişmanlar yapabilir" kuralı var mesela, onun gibi, bunu bir espri yolu haline getirip yükünü türkü çığırarak taşırsın. Yüküne odaklanıp sürekli onu düşünürsen, kan ter içinde kalırsın.
Canın sıkılır, için dolar taşarsa da dök buralara, biz varız, okuruz, yoldaş olmaya çalışırız elimizden geldiğince; ben de dökerim buralara, benim kafamı boşaltma mekanım burası. Konularımda bir de beni döverler ekstradan, arada uğrayın da devasa polemik çıkarak, polemiklerin dalgaları arasında sörf yapak :KK70:
 
Son düzenleme:
Kuzum, konun yine önüme geldi; üçüncüye yorum yapacağım.

Engellerini "Engel" haline getiren insanlar bir yana (Ki var böyle empati yoksunu gerzekler), sen getirmemelisin ve aslında en zayıf olduğun yönün, darbe ala ala gen güçlü olduğun yönün haline gelmeli çünkü her çeşit yumruğu yedin oradan, ezberledin.

Bir ezberi kendine tekrar ede ede kendini yormaktansa, aş gülüm; bu hastalık-engel durumları, üzerine gülüp geçmeden aşılmıyor. Metin Şentürk mesela, bazen bkunu çıkarıyor affedersin ama anlıyorsun demek istediğimi, adam kör şakaları yapıyor, hem kendi hem çevresi rahatlıyor. Ben de bipolar şakaları yaparım arada denk gelirse; birisi "Ay kafayı yiyeceğim artık" dese yanımda arkadaşlardan "Kız ye de kurtul vallahi böylesi pek güzel, ben yedim artık yedim-yemedim derdi kalmadı, afiyet bal şeker oldu" filan derim güleriz, bir arkadaşımla hunili espriler yapıp duruyorduk "Bir gün elime silikon tabancamı alıp, incili leoparlı huni yapıp baş köşeye oturacağım, hiç garip de olmaz hea" demişliğim var.

Psikologum (Artık arkadaşım oldu), küçükken çocuk felci geçirmiş, ayağının biri bariz sorunlu ve topallayarak, sallanarak yürümek zorunda; topuklu ayakkabı şakası yapıyor kadın. Anlatabiliyor muyum kuzum?

Bizim dünyayı yaşamamız böyle, bizim kimi acılarımız artık esprilerimiz ve gerçekten güldüğümüz şeyler bunlar.
Sen buradan geçmeden, kendini yıpratır durursun. Biri sana ters bir şeyler söyledi ve duymadın; "Kız iyi ki duymuyorum say say, ama yüzünden çok belli ediyon azcık yüzünü topla da iltifat ediyorsun gibi alayım" filan deyin, gerektiği yerde gülün, gerektiği yerde lafınızı sokun, gerektiği yerde gerçekten bununla eğlenebilin ki aşın.

"Şişman şakalarını sadece şişmanlar yapabilir" kuralı var mesela, onun gibi, bunu bir espri yolu haline getirip yükünü türkü çığırarak taşırsın. Yüküne odaklanıp sürekli onu düşünürsen, kan ter içinde kalırsın.
Canın sıkılır, için dolar taşarsa da dök buralara, biz varız, okuruz, yoldaş olmaya çalışırız elimizden geldiğince; ben de dökerim buralara, benim kafamı boşaltma mekanım burası. Konularımda bir de beni döverler ekstradan, arada uğrayın da devasa polemik çıkarak, polemiklerin dalgaları arasında sörf yapak :KK70:
kız bişi diyim mi yazi yazdığına hayranim.. ne güzel yazmişsin öle. cümleleri tek tek okudum inanki.:) sizler benim için yaşam kaynagi oldunuz.
evet ben güçlüyüm kabul ediyorum.
ben galiba insanlara kafaya taktim
muronun dediği nalet olsun içimdeki insan sevgisine diyesim geldi.
keşke güzelce oturup konuşabilecegim biri olsaydi.. kısa kısa kuruluyor işyerinde hiç muhabbet olmuyor hep moral bozarlar. yaptığı işleri bozar.. ben hiç oralı degilim. arkadaş olmayinca birileri ile buraya dadaniyorum maalesef...
 
kız bişi diyim mi yazi yazdığına hayranim.. ne güzel yazmişsin öle. cümleleri tek tek okudum inanki.:) sizler benim için yaşam kaynagi oldunuz.
evet ben güçlüyüm kabul ediyorum.
ben galiba insanlara kafaya taktim
muronun dediği nalet olsun içimdeki insan sevgisine diyesim geldi.
keşke güzelce oturup konuşabilecegim biri olsaydi.. kısa kısa kuruluyor işyerinde hiç muhabbet olmuyor hep moral bozarlar. yaptığı işleri bozar.. ben hiç oralı degilim. arkadaş olmayinca birileri ile buraya dadaniyorum maalesef...

İltifatların için teşekkür ederim, bu yazma hali de hastalığımdan yadigar işin açığı; düşünüp durup konuşamadığım, cümle kurmayı unuttuğum zamanlarım oldu benim de ve o süreçte yazdım kendimi anlamak çevreyi anlamak için, ağır ilaçlar sebebiyle kekelediğim dönemler oldu, "Bu insanlar neye gülüyor" diye hiçbir espriyi, mutluluk hissini ve alaya alınma da dahil algılayamadığım zombi zamanlarım... İnsanın aklını hissetmesi, aklı ne büyük nimettir; "Allah akıl sağlığı versin" duası ne önemli, aklın-bilincin yoksa, yoksun be canım. Hatta bunu ilk kez burada açacağım, konunda kaynasın gitsin aralarda:
20-21 yaşındayım, ilk bipolar mani krizini yaşıyorum ve biz bunu daha önce tecrübe etmediğimiz için çok gafil avlandık, ne yapacağımızı bilemedik ve git gide ağırlaştı. Hastaneye gittik, psikiyatr acilden girdik ki benim duruma öncelik veriyorlar öyle bir tablo diyeyim sana; olduğum memlekette yatış veremediler, daha donanımlı ve salt bunun üzerine olan bir hastane olması gerekli görülmüş, oraya sevk ettiler (Akıl hastanesi işte :) ) ... Hiç unutmam (ki bizim hastalığın en bktan tarafı da olayları 3. şahıs gibi içeriden izlediğin, hatırladığın bir penceren vardır, ama olaylar senin dışında akar); gecenin 3ü, ambulansla beni götürüyorlar sevk ettikleri şehire, bir polis, bir acil durum müdahale sağlıkçı, bir ambulans şoförü, biz sirenler eşliğinde şehirler arası uçtuk resmen.

Geldik hastaneye, nöbetçi doktor sadece iki soru sordu ve direkt yatış verdi:
Soru 1)Bugün günlerden ne? (Haftanın 7 günü var değil mi, bilmiyorsan bile denk gele birini söylersin, ama ben -gün nedir- diye düşünür halde cevap veremedim.
Soru 2)Adın ne? ( Cevaplayamadım ve muhtemelen bomboş baktım. Adımı unuttum kuzum, insan adını unutur mu? )

İşte buralardan geçince, kendini yeniden keşfettiğin bir döneme giriyorsun; geliştiriyor donanıyorsun. Zayıflığını gücün haline getiriyorsun "Mecburen" çünkü diğer tünelin ucu bombk bir yere çıkıyor Şaban'ın dediği gibi. :)))

Ya insanın bazen anonim-bilinmez kalarak içini dökme ihtiyacı da oluyor; ben şu yukarıdaki konuşmaları hangi arkadaşımla yapacağım? İşte bir psikolog arkadaşım ile yaparım/yaptım ancak o kadar.
Bazen illa birinin önünde oturup sana sarılması gerekmiyor, bazen uzaklardan birinin cümleleri de sana sarılıyor; ailen var şükür ki, eşine, çocuklarına bile sarılman bazen yeter de artar.
 
Arkadaşım sen her halinle çok güzelsin hiç utanma kendinden... Herkesin gizli hastalığı olduğu biliyorum kendini saklıyor çoğu kişi ... Ben hiç kendimi saklamadim duymadığını gormediğini saklanmaz... Benim cildimdede güneş lekesi dolu. Her yerimde küçük kırmızı benek ... bu benek çıkınca güneşe alerji olduğunu öğrendim. Bide yiyeceklere de var. Hiç bilmezdim bole şeylere.
Utanmıyorum canım, utanacak bir şey değil ki, Rabbimin vardır bir bildiği bizim bilmediğimiz 💜
 
kız bişi diyim mi yazi yazdığına hayranim.. ne güzel yazmişsin öle. cümleleri tek tek okudum inanki.:) sizler benim için yaşam kaynagi oldunuz.
evet ben güçlüyüm kabul ediyorum.
ben galiba insanlara kafaya taktim
muronun dediği nalet olsun içimdeki insan sevgisine diyesim geldi.
keşke güzelce oturup konuşabilecegim biri olsaydi.. kısa kısa kuruluyor işyerinde hiç muhabbet olmuyor hep moral bozarlar. yaptığı işleri bozar.. ben hiç oralı degilim. arkadaş olmayinca birileri ile buraya dadaniyorum maalesef...
Canım benimde gerçek hayatta gerçek anlamda arkadaşım konuşacağım kafa dengim insan yok, çocuğumun okuldan dolayı veliler falan ama can dostum yok. Önceden çok takardım ama şimdi iyi ki yok diyorum, dost kazığı denen şeyi yememiş oluyoruz fena mı :KK45:
 
Hangimiz mükemmeliz ki benim de veremediğim kilolarım yapamadığım bitkinlerim var.
neden kendinize bu kadar eziyet ediyorsunuz ?
 
Hangimiz mükemmeliz ki benim de veremediğim kilolarım yapamadığım bitkinlerim var.
neden kendinize bu kadar eziyet ediyorsunuz ?
 
merhaba...
ben kendimi ifade edecegim...
işitme engelli olduğum için.
% 50 si görme engelli olduğum için.
konuşamadığım için..
bişeyler anlatip paylaşamadığım için..
sus pus durduğum için...
çocuğuma bişey öğretemediğim için...
çocuğuma işitme annesi olduğum için.
normal anneleri gibi olamadığım için..
bu böle şöle diyemediğim için.
çocuğuma dil dökemediğim için...
Eşime iyi eş olamadığım için...
Eşime muhabbet edemediğim için...
eşime çok yük verdiğim için...
hayatıma yön veremediğim için...
ev hayatima düzene sokamadığım için...
birikim yapamadığım için
iş hayatimda azimli olamadığım için..
iş hayatimda başarılı olamadıığm için
kilo veremediğim için...; ( yıllardir veremiyorum )
kilo ver kilo ver diyen arkadaşlarimi dinlemeyip veremediğim için..
ben maaşimi kendime güzel kıyafetler alamadığım için...
ev geçindirmekten başka bişey düşünemediğim için...
artık zorlaniyorum bu dünyada yaşamayı..
hiç bişeyden keyf alamiyorum. haz alamiyorum.
ne yapsam ben buyum dedim..
hiç hissedemiyorum mutluluk alamiyorum..
yorgunum...
üzgünüm..
herkesten çok özür dilerim.. beni affedin KK kadinlari..
sizlerle doğru dürüst arkadaş olamadığım için...
Bütün bunları eksiklik gibi görme.Herkesten daha çok çabaladığın için emin ol +1 öndesin kuzum.Eminim harika bi annesin.Eş konusuna gelince,hangimiz mükemmel eşiz ki.huzurla,uyum içinde yaşıyosan gerisi boş.ev düzeni desen gel bizim evi gör haftanın 5 günü göçebe çadırı gibi,yatak odası kalk gidek diyo,oturma odası ne işin var otur pok yeme diyo :D :D Kiloyu da tittiret hepimiz bıngılız yaşasın bıngıllık, :KK45: elbet bi gün kilodan da kurtuluruz.
Kalbin güzel senin böyle şeyleri düşünüp de daraltma o kalbini:KK74:
 
İltifatların için teşekkür ederim, bu yazma hali de hastalığımdan yadigar işin açığı; düşünüp durup konuşamadığım, cümle kurmayı unuttuğum zamanlarım oldu benim de ve o süreçte yazdım kendimi anlamak çevreyi anlamak için, ağır ilaçlar sebebiyle kekelediğim dönemler oldu, "Bu insanlar neye gülüyor" diye hiçbir espriyi, mutluluk hissini ve alaya alınma da dahil algılayamadığım zombi zamanlarım... İnsanın aklını hissetmesi, aklı ne büyük nimettir; "Allah akıl sağlığı versin" duası ne önemli, aklın-bilincin yoksa, yoksun be canım. Hatta bunu ilk kez burada açacağım, konunda kaynasın gitsin aralarda:
20-21 yaşındayım, ilk bipolar mani krizini yaşıyorum ve biz bunu daha önce tecrübe etmediğimiz için çok gafil avlandık, ne yapacağımızı bilemedik ve git gide ağırlaştı. Hastaneye gittik, psikiyatr acilden girdik ki benim duruma öncelik veriyorlar öyle bir tablo diyeyim sana; olduğum memlekette yatış veremediler, daha donanımlı ve salt bunun üzerine olan bir hastane olması gerekli görülmüş, oraya sevk ettiler (Akıl hastanesi işte :) ) ... Hiç unutmam (ki bizim hastalığın en bktan tarafı da olayları 3. şahıs gibi içeriden izlediğin, hatırladığın bir penceren vardır, ama olaylar senin dışında akar); gecenin 3ü, ambulansla beni götürüyorlar sevk ettikleri şehire, bir polis, bir acil durum müdahale sağlıkçı, bir ambulans şoförü, biz sirenler eşliğinde şehirler arası uçtuk resmen.

Geldik hastaneye, nöbetçi doktor sadece iki soru sordu ve direkt yatış verdi:
Soru 1)Bugün günlerden ne? (Haftanın 7 günü var değil mi, bilmiyorsan bile denk gele birini söylersin, ama ben -gün nedir- diye düşünür halde cevap veremedim.
Soru 2)Adın ne? ( Cevaplayamadım ve muhtemelen bomboş baktım. Adımı unuttum kuzum, insan adını unutur mu? )

İşte buralardan geçince, kendini yeniden keşfettiğin bir döneme giriyorsun; geliştiriyor donanıyorsun. Zayıflığını gücün haline getiriyorsun "Mecburen" çünkü diğer tünelin ucu bombk bir yere çıkıyor Şaban'ın dediği gibi. :)))

Ya insanın bazen anonim-bilinmez kalarak içini dökme ihtiyacı da oluyor; ben şu yukarıdaki konuşmaları hangi arkadaşımla yapacağım? İşte bir psikolog arkadaşım ile yaparım/yaptım ancak o kadar.
Bazen illa birinin önünde oturup sana sarılması gerekmiyor, bazen uzaklardan birinin cümleleri de sana sarılıyor; ailen var şükür ki, eşine, çocuklarına bile sarılman bazen yeter de artar.
çok şükür Eşimde OKB var takıntılı pimprikli. hallerinden çok belli olur. çocuğum bişey yaptıysa sinirlenir.. titiz temiz hastalığı..
ben dedim ki eşime Sende OKB var dedim oda bunu kabul etmedi yok böle hastalığım diyor.
halleri inceden ince belli.
bende anksiyete biraz bipolar (manik) olabilirim sürekli mükemmel görünmeye çalışma düşüncesi..
valla inanki kendimi bi çözemedim. ne iyi nede kötü oluyorum.:D
 
çok şükür Eşimde OKB var takıntılı pimprikli. hallerinden çok belli olur. çocuğum bişey yaptıysa sinirlenir.. titiz temiz hastalığı..
ben dedim ki eşime Sende OKB var dedim oda bunu kabul etmedi yok böle hastalığım diyor.
halleri inceden ince belli.
bende anksiyete biraz bipolar (manik) olabilirim sürekli mükemmel görünmeye çalışma düşüncesi..
valla inanki kendimi bi çözemedim. ne iyi nede kötü oluyorum.:KK70:

Ben çözdüm de ne oldu, pis pis huylarım varmış meğer :D
Tembelliğe yatkın, çabuk sıkılan/bıkan, bazı konularda özgüvensiz, çabuk gaza gelen ve arada bir canı övülme çeken :D
Kendimi bilmesem daha iyiymiş yahu :D :D
 
Ben çözdüm de ne oldu, pis pis huylarım varmış meğer :KK70:
Tembelliğe yatkın, çabuk sıkılan/bıkan, bazı konularda özgüvensiz, çabuk gaza gelen ve arada bir canı övülme çeken :KK70:
Kendimi bilmesem daha iyiymiş yahu :KK70: :KK70:
ikizler burcuyum. bipolar bozukluğu ikizler mi bilmiyorum.
 
Hic bırımızın hayatı 4*4 luk değilki.
Ama benimki 4*4luk.
En buyuk hayalim evlattı..
Cok sukur yakında kavuşuyoruz inşallah..:dua:
Yoksa oo doğurcam,
Doğum masrafi
4 ay sonra bırakıp ise gelmek zorundayım,
Simdiden onun tasası
Sırf daha iyi sartları olsun diye calısacağım
Kendi annem bile baksa gık diyemeyeceğim,
Cunku bakıyor.
Lohusalık,maddi sıkıntılar hepsi teker teker gelecek biliyorm.
Ama hala aptal bi gülümsemeyle geziyorm etrafta.
Diyeceğim elimizdekilere sarılmakdan başka çaremiz yok..
Daha iyisini yapan varsa,buyursun yapsin,
Tutan yok..
Kendinize haksızlık etmeyın bu yüzden.
Elinizden geleni yapmıssınz zaten daha ne?
 
Hic bırımızın hayatı 4*4 luk değilki.
Ama benimki 4*4luk.
En buyuk hayalim evlattı..
Cok sukur yakında kavuşuyoruz inşallah..:dua:
Yoksa oo doğurcam,
Doğum masrafi
4 ay sonra bırakıp ise gelmek zorundayım,
Simdiden onun tasası
Sırf daha iyi sartları olsun diye calısacağım
Kendi annem bile baksa gık diyemeyeceğim,
Cunku bakıyor.
Lohusalık,maddi sıkıntılar hepsi teker teker gelecek biliyorm.
Ama hala aptal bi gülümsemeyle geziyorm etrafta.
Diyeceğim elimizdekilere sarılmakdan başka çaremiz yok..
Daha iyisini yapan varsa,buyursun yapsin,
Tutan yok..
Kendinize haksızlık etmeyın bu yüzden.
Elinizden geleni yapmıssınz zaten daha ne?
rabbim kucaginiza almaya nasip etsin sağlıkça gelsin..
bende kızımı dünyaya getirmek için neler yaşadim. kan pırtılaşmasi yüzünden igneler yedim.. çok zordu neyse ki.
doğum masraflari hiç önemli degil .
sağlıkça gelsin minnak kuşucuk:)
 
rabbim kucaginiza almaya nasip etsin sağlıkça gelsin..
bende kızımı dünyaya getirmek için neler yaşadim. kan pırtılaşmasi yüzünden igneler yedim.. çok zordu neyse ki.
doğum masraflari hiç önemli degil .
sağlıkça gelsin minnak kuşucuk:)
Aminn inşallah

:dua:
 
Back
X