• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Herseye ve herkese karsi hosgorumu kaybettin sanirim

Esila09

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
1 Ekim 2010
21.738
53.859
798
Bu aralar cok mutsuzum, sinirliyim ufacik olumsuzluga karsi cok sinirleniyorum.
Cok basit bir olumsuzluk beni hayata karşı nefretle dolduruyor.
Sabahlari mutsuz uyaniyorum, ztn hep gerginim.
Sevdiklerime cok satasmiyorum, ama yabanci birine mutlaka tepki veriyorum.
Bosvermek, hosgormek su an benim icin imkansiz
Yasadigim sehirde psikolojik destek almam mumkun degil, yakin bir sehir icinde karar almak icin gec kaldim ancak bayram sonrasi baslayabilirim.
Bu arada bana tavsiyeleriniz olabilirmi?
Kendimi daha iyi hissetmemi saglayacak biseyler olmali.
Bu kdr kin dolu nefret dolu olmak
istemiyorum
Benim icin ipler ne zmn koptu bilmiyorum, hangi olaydi neydi?
7 ay once evlendim, cok iyi bir esim var ve oda cok uzuluyor.
Dugun surecinde bsy yasamadik, ailesi ile bir sorunum yok.
Tamamen simariklik sanirim, lutfen beni kendime getirecek bsyler soyleyin
 
Sagliklisiniz, iyi bir esiniz var ailelerlede durum iyi? belliki hersey cok düzeninde gidiyor degerini anlamiyorsunuz
bu yüzden..
 
Bence bunlar depresyon belirtisi. Kendimden biliyorum.
Eger farkli sosyal aktivitelere katilma imkanin varsa degerlendir bence. Alisveris yap kuafore falan git. Destek alana kadar kafani dagitmis olursun.
Bir de sevdigin arkadaslarinla falan gorus bu aralar iyi gelir inanki
 
Bence şımarıklık değil geçmişte yaşadığın bir şeyler seni böyle tahammülsüz yapan.
Yaşamayan kesinlikle 'evet şımarıksın' 'prenses sendromu yaşıyorsun' der. Ama ben bunun birikim ve zamanında verilmeyen tepkilerden, bastırılmış duygulardan kaynaklandığını düşünüyorum. Bir nevi psikolojimizin sessiz çığlığı.
Bir profesyonele danışmakta fayda var. Burada yeterince anlaşılacağını sanmıyorum.
 
Sagliklisiniz, iyi bir esiniz var ailelerlede durum iyi? belliki hersey cok düzeninde gidiyor degerini anlamiyorsunuz
bu yüzden..


Aslinda cokta duzenli degil ama dile getirmek bile beni uzuyor ve daha cok buyutmek istemiyorum ama brz bahsedeyim. Esimle farkli sehirledeyiz haftada iki gun bir aradayiz ve ne zmn bir araya gelebiliriz ikimizde bilmiyoruz. Ilk on bes gun disinda pespese 4 aksam kalmadik. Oda mutlaka bir is icin
Diger gunler ikimizde aile yanindayiz
Son yedi ayin ozeti evi acip cikarken toplamak. Ve iki ev arasinda gidip geleceklere dikkat etmek. Fiziken cok yoruluyorum
 
Cok tesekkur ederim.
Sosyal aktivite imkanim yok, cunku hafta ici 1 saat yol gidip geliyorum. Zaman uymuyor. Esim varkende ayri vakit ayiramiyorum.
Ozellikle iki kisi bu noktaya gelmemde cok etkili
Vara yoga karismalari, mesafe koydukca satasmalari ve kiskancliklari ile basedemedim sustum
( basta dogru zannediyordum ama kendimi zehirlemiisim)
simdide patlamak uzereyim onlarla tartismadan tamamen bagimi kopardim ama hala beni sucladiklarina eminim. ( ornek vermek istiyorum; durup dururken kiyafetime laf etmesi, bir gun onceki sacima hic yakismamisti demesi, is konusunda yanlista israr etmesi hakli oldugunu dusunmesi gibi)

Bu tavirlar beni zehirledi kin doldum insanlara sevgimi kaybettim.

Keske bu kdr onemsemesem.
 
Bu aralar cok mutsuzum, sinirliyim ufacik olumsuzluga karsi cok sinirleniyorum.
Cok basit bir olumsuzluk beni hayata karşı nefretle dolduruyor.
Sabahlari mutsuz uyaniyorum, ztn hep gerginim.
Sevdiklerime cok satasmiyorum, ama yabanci birine mutlaka tepki veriyorum.
Bosvermek, hosgormek su an benim icin imkansiz
Yasadigim sehirde psikolojik destek almam mumkun degil, yakin bir sehir icinde karar almak icin gec kaldim ancak bayram sonrasi baslayabilirim.
Bu arada bana tavsiyeleriniz olabilirmi?
Kendimi daha iyi hissetmemi saglayacak biseyler olmali.
Bu kdr kin dolu nefret dolu olmak
istemiyorum
Benim icin ipler ne zmn koptu bilmiyorum, hangi olaydi neydi?
7 ay once evlendim, cok iyi bir esim var ve oda cok uzuluyor.
Dugun surecinde bsy yasamadik, ailesi ile bir sorunum yok.
Tamamen simariklik sanirim, lutfen beni kendime getirecek bsyler soyleyin
valla al benden de okadar
yasadıgım yerdekı ınsanlradan nefret edıyorum
trafıkte hata yapana hemen sınırlenıyorum ters ters bakıyorum
kızımın ogrt. sırf cocuğum ıcı. elınden gelen yardımı yapıyorum ama bakıyorum boşşşşş
ne bıleyım daha cok var da yazmayım
 
Vitamin eksikligi olabilir. Bir uzmana danissaniz?
 
Bence bunlar depresyon belirtisi. Kendimden biliyorum.
Eger farkli sosyal aktivitelere katilma imkanin varsa degerlendir bence. Alisveris yap kuafore falan git. Destek alana kadar kafani dagitmis olursun.
Bir de sevdigin arkadaslarinla falan gorus bu aralar iyi gelir inanki


Kimseyi istemiyorum desem inanirmisiniz?

Bence şımarıklık değil geçmişte yaşadığın bir şeyler seni böyle tahammülsüz yapan.
Yaşamayan kesinlikle 'evet şımarıksın' 'prenses sendromu yaşıyorsun' der. Ama ben bunun birikim ve zamanında verilmeyen tepkilerden, bastırılmış duygulardan kaynaklandığını düşünüyorum. Bir nevi psikolojimizin sessiz çığlığı.
Bir profesyonele danışmakta fayda var. Burada yeterince anlaşılacağını sanmıyorum.


Aynen boyle sanirim. Ruhum ciglik cigliga bagiriyor sesimi duy benimle ilgilen beni doyur diyor. Cok daha zor gunlerde basarmistim simdi eksik yaptigim ne bulamiyorum.
Yasadiklarimdan diger msjlarimda brz bahsettim ayrintiya girdim.
En buyuk etkenlerden biri hayatimdaki belirsizlik
 
Bu aralar cok mutsuzum, sinirliyim ufacik olumsuzluga karsi cok sinirleniyorum.
Cok basit bir olumsuzluk beni hayata karşı nefretle dolduruyor.
Sabahlari mutsuz uyaniyorum, ztn hep gerginim.
Sevdiklerime cok satasmiyorum, ama yabanci birine mutlaka tepki veriyorum.
Bosvermek, hosgormek su an benim icin imkansiz
Yasadigim sehirde psikolojik destek almam mumkun degil, yakin bir sehir icinde karar almak icin gec kaldim ancak bayram sonrasi baslayabilirim.
Bu arada bana tavsiyeleriniz olabilirmi?
Kendimi daha iyi hissetmemi saglayacak biseyler olmali.
Bu kdr kin dolu nefret dolu olmak
istemiyorum
Benim icin ipler ne zmn koptu bilmiyorum, hangi olaydi neydi?
7 ay once evlendim, cok iyi bir esim var ve oda cok uzuluyor.
Dugun surecinde bsy yasamadik, ailesi ile bir sorunum yok.
Tamamen simariklik sanirim, lutfen beni kendime getirecek bsyler soyleyin
Anlattıklarınız depresyon belirtileri...Hangi şehirde yaşıyorsunuz? Artık birçok yerde psikiyatri uzmanı mevcut, yardım almanızı öneriririm
 
Bende kimseyi istemiyorum suan. Nefes alsalar batiyor bana. Bunu yaptigimda bana is konusunda cok yardimi dokunan, herzaman meslegimde yanimda olan abim gibi gordugum insan. Esniyor mesela sesli. O kadar huzursuz oluyorumki basim agriyor. Sonra utaniyorum yaptigimdan. Ama boyle zor ugrasacak bir mesgalem hedefim oldugunda hersey gulluk gulistanlik .

Ne zamandir boylesiniz?
 
Anlattıklarınız depresyon belirtileri...Hangi şehirde yaşıyorsunuz? Artık birçok yerde psikiyatri uzmanı mevcut, yardım almanızı öneriririm

Evet vardir mutlaka ama ben oncelkle terapi almak istiyorum bu sehirde icime sinen dr bulacagimi dusunmuyorum


Bende kimseyi istemiyorum suan. Nefes alsalar batiyor bana. Bunu yaptigimda bana is konusunda cok yardimi dokunan, herzaman meslegimde yanimda olan abim gibi gordugum insan. Esniyor mesela sesli. O kadar huzursuz oluyorumki basim agriyor. Sonra utaniyorum yaptigimdan. Ama boyle zor ugrasacak bir mesgalem hedefim oldugunda hersey gulluk gulistanlik .

Ne zamandir boylesiniz?

Tam olarak yasadigim bu
Bilmiyorum sanirim 1- 2 aydir zirvere cikti
 
Yaa ben de aynı ruh halindeyim aslında tamamen boş değil geçmiş yaşanmışlıkların yansıması için açığa çıkması için bi olay olmuştur kesin, yani benim öle oldu, valla keşke toplu terapiste gidebilsek:(
 
Evet vardir mutlaka ama ben oncelkle terapi almak istiyorum bu sehirde icime sinen dr bulacagimi dusunmuyorum




Tam olarak yasadigim bu
Bilmiyorum sanirim 1- 2 aydir zirvere cikti
Bana de ki. 'Mine kulakliklarla beraber aksama kadar yuru.' Hiç itiraze etmem o sekil. Sadece bu iyi geliyor bana.
 
Bana de ki. 'Mine kulakliklarla beraber aksama kadar yuru.' Hiç itiraze etmem o sekil. Sadece bu iyi geliyor bana.


aynı ben de onu yapıorum ama bi taraftan çalıştığım için işime aklımı veremiyorum.kulaklık,düşünceler ve iş faciaya döndü artık
 
En azindan tek olmadigimi ve cokta umutsuz vaka olmadigimi gordum :D

Ben sadece seccademi, tesbihimi istiyorum
Bir kac saatlik bos zaman cok iyi gelecek ama inanirmisiniz yok Yok yok.
Herseyim planli sirali ve dar zamanlarda.
Elbet gecer diyorum ama..
 
Bu aralar cok mutsuzum, sinirliyim ufacik olumsuzluga karsi cok sinirleniyorum.
Cok basit bir olumsuzluk beni hayata karşı nefretle dolduruyor.
Sabahlari mutsuz uyaniyorum, ztn hep gerginim.
Sevdiklerime cok satasmiyorum, ama yabanci birine mutlaka tepki veriyorum.
Bosvermek, hosgormek su an benim icin imkansiz
Yasadigim sehirde psikolojik destek almam mumkun degil, yakin bir sehir icinde karar almak icin gec kaldim ancak bayram sonrasi baslayabilirim.
Bu arada bana tavsiyeleriniz olabilirmi?
Kendimi daha iyi hissetmemi saglayacak biseyler olmali.
Bu kdr kin dolu nefret dolu olmak
istemiyorum
Benim icin ipler ne zmn koptu bilmiyorum, hangi olaydi neydi?
7 ay once evlendim, cok iyi bir esim var ve oda cok uzuluyor.
Dugun surecinde bsy yasamadik, ailesi ile bir sorunum yok.
Tamamen simariklik sanirim, lutfen beni kendime getirecek bsyler soyleyin
Bazen farkinda olmadan yasadigimiz kucuk kucuk seylwrin birikip çığ gibi buyumesi gibi bi durum bebce yasadiginiz sey

Onceliginiz psikolojik destek oksun taniki ama bence hic tanimadiginiz insanlara kucuk iyiliklerle baslayabilirsiniz

Mesela bi yere giderken kapiyi arkanizdan gelecek insan icin acik tutabilirsiniz

Cantanizda kucuk paketlerde kedi mamasi tasiyip yoldaki kedilere verip baskarini oksayabilirsiniz

Yolda oynayan kucuk cocuklarla konusup oynayabilirsiniz yol soran birine adres sorup hastanede okuma yazma bilmeyen birine yardimci olabilirsiniz bu ornekler cesitlendirilip cogaltilabilir ve aldiginiz tesekkurler tebessumler kalbinizi yumusatir diye dusunuyorum
 
Back
X