- 18 Eylül 2021
- 1.901
- 2.000
- 83
- Konu Sahibi pembeumutyildizi
- #1
Selam kızlar, benim bir derdim değil ama huyum var. Nasıl desem, yüzleşemiyorum insanlarla. Yani beni kızdırdı diyelim, ya sabır diyerek uzaklaşıyorum o kişiden. Haa samimiyetimi kesiyorum o ayrı, ama çatır çatır kavga edemiyorum. Ama dengesiz bir huyum daha var. Bazen de tanıdığım veya tanımadığım kişilerle de çatır çatır ağız dalaşı yapıyorum( birim koordinatörü ile kavga ettim, hala konuşmuyoruz, talimatlarını başkaları ile gönderiyor, günaydın bile demiyoruz ki işyeri kültürü herkes birbirine günaydın der),
Bu huyumu nasıl yenebilirim? Açıkçası kimseye, en yakınlarıma bile anlatamadığım çok özel sorunlarım var. Sık sık bir köşeye saklanıp ağlıyorum. Hafif bir sakinleştirici kullanıyorum. Bir yanım yık geç herşeyi, başka bir şehre git diyor, diğer yanım hayatta yüzüm gülmedi ki yine değişen bişey olmayacak, kabullen diyor.
Birde bu dengesiz insanlar beni yoruyor. Laf söyledi bal kabağı diyorum içimden. Mesela biri var( başka konumda bahsetmiştim galiba, görüldüğü üzere hafızamda gitti, bazen o anda ne yaptığımı unutuyorum kafam o kadar dolu), bi çok iyi, hediyeler alır falan ama bazende ne dediği belli olmaz. Başkalarını eleştirir, kendine toz kondurmaz. Kendi çocuğu en üstün, yaptığı yemek enfes, yazlığı harika, komşuları çok elit. Bende inadına gariban muhabbeti yapıyorum bazen. İnsanların konumlarına göre sınıflandırılmamasını vurguluyorum. Hastaneden randevu almadan gitti, doktorlar randevusuz bakmayız acile gidin dedi diye hepsini terör örgütü üyesi ilan etti mesela, bana da iftira atmasını istemiyorum açıkçası. Evde de sorunlarım var, ailem var ama sadece varlar o kadar.
Çok uzattım değil mi ? Psikolog için devlete gittim, çocukken ailemin yaptıkları için az daha ben sorumlu çıkacaktım, bir daha da gitmedim. Özele de param yetmiyor.
Elbette sorunlarım var, ama çevremde de sorunlu insanlar var ve ben susuyorum, canım yanıyor zaten, kendimi iyice kaybetmekten korkuyorum. Kavga ederken ağlamaktan özellikle veya farklı bir tepki vermekten..sorunlu derken ben abartmıyorum yukarıda bahsettiğim kişi için herkes yaka silkiyor, Allah sabır versin sana diyor, kimse istemiyor onu ama ona sorsan çok elit arkadaşları var. Beni üzen başka insanlar da var, en yakınındakiler bile çok zor bir insan Allah yardımcın olsun diyor. Daha önce de bu tür kişilerle imtihanım oldu. Herkesin yaka silktiği bana yapışıyor. Neden bitmiyor bu imtihan ? Çok mutsuzum
Bu huyumu nasıl yenebilirim? Açıkçası kimseye, en yakınlarıma bile anlatamadığım çok özel sorunlarım var. Sık sık bir köşeye saklanıp ağlıyorum. Hafif bir sakinleştirici kullanıyorum. Bir yanım yık geç herşeyi, başka bir şehre git diyor, diğer yanım hayatta yüzüm gülmedi ki yine değişen bişey olmayacak, kabullen diyor.
Birde bu dengesiz insanlar beni yoruyor. Laf söyledi bal kabağı diyorum içimden. Mesela biri var( başka konumda bahsetmiştim galiba, görüldüğü üzere hafızamda gitti, bazen o anda ne yaptığımı unutuyorum kafam o kadar dolu), bi çok iyi, hediyeler alır falan ama bazende ne dediği belli olmaz. Başkalarını eleştirir, kendine toz kondurmaz. Kendi çocuğu en üstün, yaptığı yemek enfes, yazlığı harika, komşuları çok elit. Bende inadına gariban muhabbeti yapıyorum bazen. İnsanların konumlarına göre sınıflandırılmamasını vurguluyorum. Hastaneden randevu almadan gitti, doktorlar randevusuz bakmayız acile gidin dedi diye hepsini terör örgütü üyesi ilan etti mesela, bana da iftira atmasını istemiyorum açıkçası. Evde de sorunlarım var, ailem var ama sadece varlar o kadar.
Çok uzattım değil mi ? Psikolog için devlete gittim, çocukken ailemin yaptıkları için az daha ben sorumlu çıkacaktım, bir daha da gitmedim. Özele de param yetmiyor.
Elbette sorunlarım var, ama çevremde de sorunlu insanlar var ve ben susuyorum, canım yanıyor zaten, kendimi iyice kaybetmekten korkuyorum. Kavga ederken ağlamaktan özellikle veya farklı bir tepki vermekten..sorunlu derken ben abartmıyorum yukarıda bahsettiğim kişi için herkes yaka silkiyor, Allah sabır versin sana diyor, kimse istemiyor onu ama ona sorsan çok elit arkadaşları var. Beni üzen başka insanlar da var, en yakınındakiler bile çok zor bir insan Allah yardımcın olsun diyor. Daha önce de bu tür kişilerle imtihanım oldu. Herkesin yaka silktiği bana yapışıyor. Neden bitmiyor bu imtihan ? Çok mutsuzum
bu da bir lanet emin olun.
