hevesim kaçtı

Miss M

Nirvana
Kayıtlı Üye
13 Kasım 2008
95
199
618
Selamlar hatunlar,

Erkek arkadaşımla yaklaşık 6 senedir beraberiz. ilk 4 senesinde aynı sehirdeydik sonra ben yurtdışına geldim. Aynı şehirde yaşarken evim olmasına rağmen neredeyse beraber yaşıyor gibiydik. Evlenmek istemiştim o ara ama kendisi hiç yakın bakmıyordu. Sonrada ben de"seni de, isteksizliğini de" diyip kariyer peşinden yurtdışına taşındım. Sonra bi ara artık bir yerlerde buluşalım bak bu kadar senedir beraberiz, yaşımız da geliyor beraber de olmak istiyor bir evlilik planı yapalım derken ben, korkusundan ayrıldık (neymiş beyefendi kendini hazır hissetmiyormuş). Sonra geri barıştık tabi, benim de salaklığım. Simdi o evlilik istiyor, zamanı geldi artık hazırım diye, ama benim tüm hevesim kaçtı. 30'lu yaşlarımda, kendi parasını kazanan, kendi başarısıyla yurtdışında güzel bir iş bulmuş biriyim. Artık o kadar çok zamanım geçmiş ki hissediyorum ki 32 yaşında olmama rağmen, evlenmek falan istemiyorum. Sanki hepsi bir hayaldi, o da mahvetti gibi. Ama ayrılmak da istemiyorum. 25-28 yaş arası çocuksu bir tipim varken 30'dan sonra artık kendimi daha güzel buluyorum. Ya da bende bir iğrenç kendini beğenme havası oldu bilmiyorum. Kendi kendime ukalalık mı yapıyorum yoksa gerçekten hevesim mi kaçtı bilmiyorum. Bir yerden yere vurursanız beni belki kendime gelirim :( Şimdi ayrılıp, evlenmek istemiyorum diyip bi kaç sene sonra pişmanlıktan ölmek istemiyorum çünkü.
 
İki senedir uzak mesafe mi? Ne sıklıkta gorusiyorsunuz? Evlenme durumunda işi bırakıp trye mi döneceksiniz nasıl olacak?
 
evlilk güzel evet ama hazır ve sevdiğinde.
bu düşüncesizliğe iten kendısı sevseydın koşa koşa evlenırdın.mutluluğana bak boşver onu.
 
İki senedir uzak mesafe mi? Ne sıklıkta gorusiyorsunuz? Evlenme durumunda işi bırakıp trye mi döneceksiniz nasıl olacak?
Senede bir 4-5 kere görüşebiliyoruz hem buranın hem de TR'nin tatil dönemlerinde. Benim burda kontratımın süresi var. Bitince ya döneceğim, ya da buralarda iş bakmaya ya da en kötü başka ülkelerde devam edeceğim. Evet bulamazsam geri dönmem lazım, o da bi konu. Ama bulursam da dönmeme gibi bir şansım var. Şu an o kısmı buna dahil etmek istemiyorum çünkü o zaman kendimi "bulamadım döndüm" konumuna sokarım. Hazır işim varken iş bakmaya başlamadan bu konuda karar vermek istiyorum.
 
Senede bir 4-5 kere görüşebiliyoruz hem buranın hem de TR'nin tatil dönemlerinde. Benim burda kontratımın süresi var. Bitince ya döneceğim, ya da buralarda iş bakmaya ya da en kötü başka ülkelerde devam edeceğim. Evet bulamazsam geri dönmem lazım, o da bi konu. Ama bulursam da dönmeme gibi bir şansım var. Şu an o kısmı buna dahil etmek istemiyorum çünkü o zaman kendimi "bulamadım döndüm" konumuna sokarım. Hazır işim varken iş bakmaya başlamadan bu konuda karar vermek istiyorum.
İki senede bu kadar az görüşme ile hiç sogumadiniz mi? Neden devam ediyorsunuz ki yani aşk vs yok gibi geldi bana. Ben olsam beni istemeyen adamdan çoktan ayrılmış ve kendi yoluma bakmıştım.
 
Amannnnnnn şartlarınız iyi gibi duruyor. Bence başınızı derde sokmayın hiç.
Hislerimizr Bülent abla tercüman olsun; ne diyor Tuzsuz aşım dertsiz başım. :ukala:
 
İnsan hangisini tercih etse en ufak aksilikte keşke diyor.
Yani evlenseniz her huzursuzlukta evlenmese miydim diyeceksiniz. Ama evlenmeseniz kafanıza göre biri çıkmasa bu kez de bak kaçtı gitti belki evlenip mutlu olurduk diyeceksiniz. Keşke der miyim diye karar almamak lazım ondan eninde sonunda diyecek şey buluyoruz sanki. Bu kadar hevesinizi kaçıran insan için ama yurtdışından dönecekseniz dönmeyin. O zaman kesin pişman olursunuz. Yaşınızda zaten bir şey yok kalıp orda kariyer yapmak, çevreyi genişletmek daha mantıklı sanki.
 
İki senede bu kadar az görüşme ile hiç sogumadiniz mi? Neden devam ediyorsunuz ki yani aşk vs yok gibi geldi bana. Ben olsam beni istemeyen adamdan çoktan ayrılmış ve kendi yoluma bakmıştım.

vala vardı, ilk geldiğim dönemlerde, döncem ben az tek kalsın da aklı başına gelsin diye düşünüyordum, baya da aşkımdan ölüyordum. Sonra böyle korkaklık yapınca ay hazır değilim falan, çok üzüldüm çok ağladım ama topladım kendimi. Çok uzun süreli ilişki açıkcası, korkuyorum ayrılmaya bir daha biriyle bir 6 sene daha beraber olmaya halim yok. Ee biriyle evlenmiş olmak için de evlenmek istemiyorum, o kafada biri de değilim. Sadece onu çok istemiştim, o da istemeyince resmen ruhumu emdi lanet olası.

Şimdi de tüm hatalarını kabul ediyor, salağım ben, çok yanlış davrandım, seni çok istiyorum, planlayalım geleceğimizi falan diyor. Önceden taşınabilme imkanı yoktu, aslında şuan da yok ama senin için herşeyi bırakırım gelirim diyor.
 
Sevgilinizi haksız göremiyorum. Kendini hazır hissetmemiş olabilir o dönem. Ama şu an kendini hazır hissetme sebebi neymiş?
Baba mı olmak istiyor, sizin elinizden gideceğinizi düşündüğünden mi bu teklif veya gerçek bir samimiyetle kendini hazır mı hissediyor?
 
Selamlar hatunlar,

Erkek arkadaşımla yaklaşık 6 senedir beraberiz. ilk 4 senesinde aynı sehirdeydik sonra ben yurtdışına geldim. Aynı şehirde yaşarken evim olmasına rağmen neredeyse beraber yaşıyor gibiydik. Evlenmek istemiştim o ara ama kendisi hiç yakın bakmıyordu. Sonrada ben de"seni de, isteksizliğini de" diyip kariyer peşinden yurtdışına taşındım. Sonra bi ara artık bir yerlerde buluşalım bak bu kadar senedir beraberiz, yaşımız da geliyor beraber de olmak istiyor bir evlilik planı yapalım derken ben, korkusundan ayrıldık (neymiş beyefendi kendini hazır hissetmiyormuş). Sonra geri barıştık tabi, benim de salaklığım. Simdi o evlilik istiyor, zamanı geldi artık hazırım diye, ama benim tüm hevesim kaçtı. 30'lu yaşlarımda, kendi parasını kazanan, kendi başarısıyla yurtdışında güzel bir iş bulmuş biriyim. Artık o kadar çok zamanım geçmiş ki hissediyorum ki 32 yaşında olmama rağmen, evlenmek falan istemiyorum. Sanki hepsi bir hayaldi, o da mahvetti gibi. Ama ayrılmak da istemiyorum. 25-28 yaş arası çocuksu bir tipim varken 30'dan sonra artık kendimi daha güzel buluyorum. Ya da bende bir iğrenç kendini beğenme havası oldu bilmiyorum. Kendi kendime ukalalık mı yapıyorum yoksa gerçekten hevesim mi kaçtı bilmiyorum. Bir yerden yere vurursanız beni belki kendime gelirim :KK43: Şimdi ayrılıp, evlenmek istemiyorum diyip bi kaç sene sonra pişmanlıktan ölmek istemiyorum çünkü.
Evlenmeyin ozaman para var kariyer var daa ne hanim kiz????
 
Sevgilinizi haksız göremiyorum. Kendini hazır hissetmemiş olabilir o dönem. Ama şu an kendini hazır hissetme sebebi neymiş?
Baba mı olmak istiyor, sizin elinizden gideceğinizi düşündüğünden mi bu teklif veya gerçek bir samimiyetle kendini hazır mı hissediyor?

Son dönemde biraz soğuk davrandım artık. Planımız da yok bişeyimiz de, ne bu böyle arkadaş gibi sabahtan akşama kadar konuşuyoruz, yok seviyom ölüyom ama lafa gelince çok icraat sıfır diye delirdim. O da galiba elden gidiyorum diye gördü sonunda.
 
vala vardı, ilk geldiğim dönemlerde, döncem ben az tek kalsın da aklı başına gelsin diye düşünüyordum, baya da aşkımdan ölüyordum. Sonra böyle korkaklık yapınca ay hazır değilim falan, çok üzüldüm çok ağladım ama topladım kendimi. Çok uzun süreli ilişki açıkcası, korkuyorum ayrılmaya bir daha biriyle bir 6 sene daha beraber olmaya halim yok. Ee biriyle evlenmiş olmak için de evlenmek istemiyorum, o kafada biri de değilim. Sadece onu çok istemiştim, o da istemeyince resmen ruhumu emdi lanet olası.

Şimdi de tüm hatalarını kabul ediyor, salağım ben, çok yanlış davrandım, seni çok istiyorum, planlayalım geleceğimizi falan diyor. Önceden taşınabilme imkanı yoktu, aslında şuan da yok ama senin için herşeyi bırakırım gelirim diyor.
Aşık mısınız şu an?
 
Selamlar hatunlar,

Erkek arkadaşımla yaklaşık 6 senedir beraberiz. ilk 4 senesinde aynı sehirdeydik sonra ben yurtdışına geldim. Aynı şehirde yaşarken evim olmasına rağmen neredeyse beraber yaşıyor gibiydik. Evlenmek istemiştim o ara ama kendisi hiç yakın bakmıyordu. Sonrada ben de"seni de, isteksizliğini de" diyip kariyer peşinden yurtdışına taşındım. Sonra bi ara artık bir yerlerde buluşalım bak bu kadar senedir beraberiz, yaşımız da geliyor beraber de olmak istiyor bir evlilik planı yapalım derken ben, korkusundan ayrıldık (neymiş beyefendi kendini hazır hissetmiyormuş). Sonra geri barıştık tabi, benim de salaklığım. Simdi o evlilik istiyor, zamanı geldi artık hazırım diye, ama benim tüm hevesim kaçtı. 30'lu yaşlarımda, kendi parasını kazanan, kendi başarısıyla yurtdışında güzel bir iş bulmuş biriyim. Artık o kadar çok zamanım geçmiş ki hissediyorum ki 32 yaşında olmama rağmen, evlenmek falan istemiyorum. Sanki hepsi bir hayaldi, o da mahvetti gibi. Ama ayrılmak da istemiyorum. 25-28 yaş arası çocuksu bir tipim varken 30'dan sonra artık kendimi daha güzel buluyorum. Ya da bende bir iğrenç kendini beğenme havası oldu bilmiyorum. Kendi kendime ukalalık mı yapıyorum yoksa gerçekten hevesim mi kaçtı bilmiyorum. Bir yerden yere vurursanız beni belki kendime gelirim :KK43: Şimdi ayrılıp, evlenmek istemiyorum diyip bi kaç sene sonra pişmanlıktan ölmek istemiyorum çünkü.
Adamın günahını girme.birak.evlensin.coluk çocuğa jkarissin
 
Siz sevdiginiz icin degil hayatinizdan ve kendinizden memnun olmadiginiz icin istiyormussunuz evliligi...
 
Siz sevdiginiz icin degil hayatinizdan ve kendinizden memnun olmadiginiz icin istiyormussunuz evliligi...

acaba siz ordasınız diye oda sizin yanınıza gelmek için evlenmek istiyor olabilir mi

Eğer hayatımdan memnun olmadığım için isteseydim, buraya geldikten sonra bir sene boyunca evlenelim mevzusunu açmaz ve terk edilmezdim. Keşke benim yanıma gelmek isteseydi bir de o zaman en azından plan yapabilirdik beraber, ama yurtdışında iş bulabilecek bir durumda değil kendisi..
 
6 senede Türkiye'nin sartlari cok degisti istersen her seyi birakip gelirim demekle ne istediği ortada aslinda yanlis düşünüyor da olabilirim yanlis anlamayin lutfen ama 6 sene sizi tanimis siz de ordasiniz sizi firsat gibi görüyor olabilir
 
Back
X