Hiç arkadaşım yok

Chyjinx

Quizás este mundo sea el infierno de otro planeta.
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
14 Mayıs 2022
794
858
53
Merhaba. Ben 3 buçuk yıllık evliyim ve evlenince eşimin memleketine geldim. Burada hiç arkadaşım yok, birkaç kere işe de girdim konuştuğum insanlar oldu ancak pek arkadaş olamadık. Hamile kaldıktan sonra iş arkadaşı olayı da bitti. Şuan bebeğim 21 aylık ve ekransız bir şekilde büyütmeye çalışıyorum. Aşırı hareketli ve ilgi isteyen bir çocuk. Bazen kafayı yiyecek gibi oluyorum. Yaşadığımız sitenin parkına gidiyoruz ama oradaki kadınlar ya benden yaşça büyük (28 yaşındayım) ya da farklılar. Bazen çocuklarımızın birlikte oynadığı insanlar oluyor ama bir kere görüşünce sonra denk gelemiyoruz. Arkadaş edinemiyorum. Annem 5 sene önce vefat etti, babam ve 3 kardeşim kaldı ancak çok uzak şehirlerdeyiz. Ne ailem, ne arkadaşım kimsem yok. Eşim akşam işten gelip o yorgunlukla uyuyor oturup sohbet ettiğimiz maksimum 1 saat var. Onun da çevresi, arkadaşları yok. Çok bunaldım. Ben de çıkıp sohbet etmek, bir kahve içmek ne bileyim iki dertleşmek istiyorum. 😥
 
Tekirdağ Çorlu'dayım
Belki burada orda oturanlar olabilir
Burda tanisip arkadas olan cok insan var
Komsusuz arkadassiz insan bunaliyor
Benimde yok cevremde hepsiyle mesafe var km olarak
Sizi cok iyi anliyorum
1 kisi bilr yeter aslinda kimi zaman dertlesmek laflamak icin
 
Benim de öyle bi dönemim oldu üniden sonra şehrime dönünce arkadaşsız kaldığım için çok mutsuzdum. Küçük bi bebeğin var bu şartlarda kurslara git arkadaş edinirsin gibi öneriler de yersiz olacaktır o yüzden es geçiyorum. Bebeğin biraz büyüyene kadar sabretmekten başka seçenek yok gibi.
Ayrıca 28 yaş çok da küçük değil ki parkta 30-35lerinde kimse yok mu?
 
Benim de öyle bi dönemim oldu üniden sonra şehrime dönünce arkadaşsız kaldığım için çok mutsuzdum. Küçük bi bebeğin var bu şartlarda kurslara git arkadaş edinirsin gibi öneriler de yersiz olacaktır o yüzden es geçiyorum. Bebeğin biraz büyüyene kadar sabretmekten başka seçenek yok gibi.
Ayrıca 28 yaş çok da küçük değil ki parkta 30-35lerinde kimse yok mu?
Maalesef. Buraya da yeni taşındık oturduğumuz siteye yani. Parktaki kadınların hepsi birbiriyle arkadaş ben çok yabancı kalıyorum. Çoğunun 3.-4. çocuğu genelde 40 yaş üzeriler
 
Belki burada orda oturanlar olabilir
Burda tanisip arkadas olan cok insan var
Komsusuz arkadassiz insan bunaliyor
Benimde yok cevremde hepsiyle mesafe var km olarak
Sizi cok iyi anliyorum
1 kisi bilr yeter aslinda kimi zaman dertlesmek laflamak icin
Umarım :(
 
Kedim de var ama benimle oturup konuşamıyor ne yazık ki
Keşke konuşsalar inan ki insanlara hiç ihtiyacım kalmayacak o kadar diyorum bak
Ama olsun dinliyorlar yargılamıyorlar yüzlerine bakınca fesatlık akmıyor mesela bu bile yetiyor insana
 
Ben de malesef yalnızım, bekarım ve çalıştığım şehirde arkadaşım var ama yok gibi.Şuan memleketime gitmedim , orda evli bir arkadaşım var. Şuan bir kahvaltı ya da bir yere gitmek isterdim ama şuan yalnızım. Bazen yalnızlık çok iyi geliyor ama bazen de bunalıyorum.
 
Yalnız kalmamak için sizinle arkadaş olan birisiyle arkadaşlığınızı devam ettirir mısınız?
Sizin bir arkadaşlıktan ne istediğinize bağlı bence bu durum. Eğer ki daha derin bir bağ kurmak istiyorsanız ve bu, o arkadaşla mümkün olmuyorsa arkadaş kalmanın bir manası yok bence.
 
Merhaba. Ben 3 buçuk yıllık evliyim ve evlenince eşimin memleketine geldim. Burada hiç arkadaşım yok, birkaç kere işe de girdim konuştuğum insanlar oldu ancak pek arkadaş olamadık. Hamile kaldıktan sonra iş arkadaşı olayı da bitti. Şuan bebeğim 21 aylık ve ekransız bir şekilde büyütmeye çalışıyorum. Aşırı hareketli ve ilgi isteyen bir çocuk. Bazen kafayı yiyecek gibi oluyorum. Yaşadığımız sitenin parkına gidiyoruz ama oradaki kadınlar ya benden yaşça büyük (28 yaşındayım) ya da farklılar. Bazen çocuklarımızın birlikte oynadığı insanlar oluyor ama bir kere görüşünce sonra denk gelemiyoruz. Arkadaş edinemiyorum. Annem 5 sene önce vefat etti, babam ve 3 kardeşim kaldı ancak çok uzak şehirlerdeyiz. Ne ailem, ne arkadaşım kimsem yok. Eşim akşam işten gelip o yorgunlukla uyuyor oturup sohbet ettiğimiz maksimum 1 saat var. Onun da çevresi, arkadaşları yok. Çok bunaldım. Ben de çıkıp sohbet etmek, bir kahve içmek ne bileyim iki dertleşmek istiyorum. 😥
Çok iyi anlıyorum seni.benim de yakın arkadaşlarım hep uzağa gittiler.ailemde uzakta kendimi çok yalnız hissediyorum. Komşularla da arama biraz mesafe koymak istedi..çok gidip gelmiyorum.insan bunalıyorum.birde bi noktadan sonra kimse ile yakınlık da kurmak istemiyorum sanki.
Herkesle arkadaş olamıyorsun
 
Back
X