• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

hic bir ise yaramiyorsun bu evde..

ben burada ayrılacak bir durum göremediim bir şey mi kaçırdım ya
ne dayak var ne de aldatma
olayda da bir şey yok
iyice abartmışsınız
anlayışsız görünüyorsunuz buradan özür dileyerek söylüyorum ki... :(
 
Uzun zamandır yürümediğini düşünüyorsan al karşına ciddi bir şekilde konuş...

Sana ve oğluna bu şekilde davranırsa yürütemeyeceğini söyle.. Kararlı ve kesin ol belki çeki düzen verir kendisine...
Konustum.. Ben boyleyim.diyor.. Gidene kal kalana git demem diyor.. bir sureligine.gideyim ara verelim.diyorum.. Ailene.gidersen bu evlilik.hic.duzelmez seni.aramam sormam.diyor..
 
ben burada ayrılacak bir durum göremediim bir şey mi kaçırdım ya
ne dayak var ne de aldatma
olayda da bir şey yok
iyice abartmışsınız
anlayışsız görünüyorsunuz buradan özür dileyerek söylüyorum ki... :KK43:
Ayrılmak için illa ki şiddet veya aldatma olması şart değil ki, ilgisizlik, sevgiyi hissedememekte yıpratır insanı. Bir evin içinde iki yabancı gibi yaşamak kolay değildir.
Eşi evde çalışıyormuş ama sanırım yanlış anlamadıysam karısına ve oğluna hiç zaman ayırmıyor, tamam geçim derdinde olabilir ama en azından haftada birkaç saat karısına ve oğluna zaman ayırmalı.
 
O her zaman kusursuz davrandigini.dusunuyor malesef.. Bende hep hataliyim...
Malesef erkeklerin bir cogu hatalarini bastirmak icin fazlasiyla karsidaki i suclar psikolojik anlamda bir cogu baski uygular sen bir anda savunmaya gectinde zaten onun istedigi olmustur onun hatasi cok arada kaynamistir bir zamanda kocamda bana bunu uygulardi ama artik yemezler
 
Evliliğe de ayrılığa da karar vermek zordur, hele de ortada bir çocuk varsa, herşeyi iyi düşünün, evliliğinizin artılarını eksilerini, sizin ve eşinizin hatalarını veya pozitif yönlerini, diyelim ki ayrılmaya karar verdiniz ilk zamanlar özleyeceksiniz bu kaçınılmaz, insan boşanır boşanmaz hopp diye bekarlık zamanlarına dönemiyor, yıpranıyorsunuz, ağlıyorsunuz, bir anda yapılan hatalar değilde güzel günler beliriyor aklınızda.

Karar verme aşaması çok sancılı bir süreçtir, mutlaka ayrılın diyemem zira evliliğinizi, eşinizi en iyi bilen sizsiniz, biz sizin yazdıklarınız kadar bilebiliriz.
Bence önce bir çalışma hayatına geri dönün, sonrası zaten şekillenecektir kafanızda ve benden size bir büyük tavsiyesi evi terk edip sonrasında dönmek hiçbirşeye çare değil, sürekli gidip gelmeler aradaki saygıyı, kararlılığı da öldürür zamanla. Erkek için devamlı gidip gelen kadının inandırıcılığı kalmıyor ne yazık ki, nasılsa dönecek fikri oluşuyor kafada.

10 düşünüp bir kere hareket edin, kapıyı vurup çıkıyorsanız o kapıdan içeri bir daha girmemek kaydıyla olsun bu, neye karar veriyorsanız evinizde verin.
Kesinlikle katiliyorum size.. On.kere.degil 100 binkere duaunmeye calisoyorum... Olumlu yonleride var.. Suna.eminim ben geri donmemeliydim...
 
Üç yılı devirmssnz anlasılan .. oluyo böyle bende çözemedim bu bıkknlığı...
 
bütün mesajları okuyamadım ama.... bizimde bir kızımız var 7 yaşında doğduğu ilk günden itibaren babasının göğsünde uyudu... ve uyuduğu anda eşim yatağa bırakmak isterdi... kızım o anda uyanıp ağlar ve tekrar babasının göğsüne tırmanırdı... eşim yatağın içinde yatar vaziyette değil... oturur vaziyette kızımız da göğsünde uyurdu... kızım büyüdükçe eşimin göğsünden indi ve yanında uyumaya başladı... birbirlerine aşıklar... hala kızım uykuya dalana kadar babasıyla beraber yatarlar... benim eşimde 24 saat bilgisayar başında bizim internet sitelerimizi yapar... ama bu güne kadar hiçbir şekilde ne kızıma nede bana böyle şeyler yüzünden tepki göstermiş değildir... aksine kızıyla olan durumdanda acayip keyif almakta... ben çok kızarım böyle yüz veriyorsun diye ama o bana.... o benim kızım ve ben ona dayanamıyorum... onunla beraber yaptığım herşeyden büyük keyif alıyorum der... ve bu durumun kızımda farkında çünkü hiçbir şekilde benden böyle şeyler istemez... kullanacağı adamı biliyor ve babasının dibinden ayrılmıyor... gece 5 lerde yatarız... ama sabah kızım 6 buçuk 7 gibi kalkar ve eşimin tepesine çöker... ve bugüne kadar eşim bir kere bile gıkını çıkartmadan kalkmıştır ve sabırla ilgilenmiştir... sabahın kör saatinde bir gözü kapalı bir gözü açık evcilik oynarlar... resim yaparlar... ben yuh dememe rağmen.... eşim biz kızımla mutluyuz sen yat der.... benimkinin kızımıza karşı sabrı sonsuz... sizinkininde biraz sabıra ihtiyacı var sanırım... çünkü çocuğunuz daha çok küçük ve en sabır isteyen dönmelerinde... Allah yardımcınız olsun....
 
Tek konuyu okudum ve ilk sayfadi yorumlari, bana abartiyorsunuz gibi geldi... Yani esiniz hakli demiyorum oda yanlis ve kaba davranmis, ama o an calisiyorsa rahatsiz etmek olmamis... Eger evdeykem sirf kendini ise vuruyorsa size ve evladina zaman ayirmiyorsa tamam, ama ekstra evde olabilmek icin islerini evde halletmege ugrasiyorsada o hakli... Oturup güzelce dile getirin derim...:ssz:
 
Kesinlikle katiliyorum size.. On.kere.degil 100 binkere duaunmeye calisoyorum... Olumlu yonleride var.. Suna.eminim ben geri donmemeliydim...
O zaman ilk atacağınız adım evliliğinizle ilgili karar vermek olmasın, önce çalışma hayatınıza geri dönün.
Oğlunuza anneniz baksın böylece içiniz rahat eder, bu biraz eşinizin inadına gibi olacak ama sizde bir anne olarak el kadar çocuğu annenize bırakma gibi bir seçeneğiniz varken kreşe bırakmak istememekte haklısınız.
Eşiniz yavrusunu düşünüyorsa onun iyiliği için bu fikri benimsemek zorunda, gerisi zaten gelecektir merak etmeyin siz;
)
 
bütün mesajları okuyamadım ama.... bizimde bir kızımız var 7 yaşında doğduğu ilk günden itibaren babasının göğsünde uyudu... ve uyuduğu anda eşim yatağa bırakmak isterdi... kızım o anda uyanıp ağlar ve tekrar babasının göğsüne tırmanırdı... eşim yatağın içinde yatar vaziyette değil... oturur vaziyette kızımız da göğsünde uyurdu... kızım büyüdükçe eşimin göğsünden indi ve yanında uyumaya başladı... birbirlerine aşıklar... hala kızım uykuya dalana kadar babasıyla beraber yatarlar... benim eşimde 24 saat bilgisayar başında bizim internet sitelerimizi yapar... ama bu güne kadar hiçbir şekilde ne kızıma nede bana böyle şeyler yüzünden tepki göstermiş değildir... aksine kızıyla olan durumdanda acayip keyif almakta... ben çok kızarım böyle yüz veriyorsun diye ama o bana.... o benim kızım ve ben ona dayanamıyorum... onunla beraber yaptığım herşeyden büyük keyif alıyorum der... ve bu durumun kızımda farkında çünkü hiçbir şekilde benden böyle şeyler istemez... kullanacağı adamı biliyor ve babasının dibinden ayrılmıyor... gece 5 lerde yatarız... ama sabah kızım 6 buçuk 7 gibi kalkar ve eşimin tepesine çöker... ve bugüne kadar eşim bir kere bile gıkını çıkartmadan kalkmıştır ve sabırla ilgilenmiştir... sabahın kör saatinde bir gözü kapalı bir gözü açık evcilik oynarlar... resim yaparlar... ben yuh dememe rağmen.... eşim biz kızımla mutluyuz sen yat der.... benimkinin kızımıza karşı sabrı sonsuz... sizinkininde biraz sabıra ihtiyacı var sanırım... çünkü çocuğunuz daha çok küçük ve en sabır isteyen dönmelerinde... Allah yardımcınız olsun....
Esinize msallah Allah nazarlardan saklasin evliliginizi
 
O zaman ilk atacağınız adım evliliğinizle ilgili karar vermek olmasın, önce çalışma hayatınıza geri dönün.
Oğlunuza anneniz baksın böylece içiniz rahat eder, bu biraz eşinizin inadına gibi olacak ama sizde bir anne olarak el kadar çocuğu annenize bırakma gibi bir seçeneğiniz varken kreşe bırakmak istememekte haklısınız.
Eşiniz yavrusunu düşünüyorsa onun iyiliği için bu fikri benimsemek zorunda, gerisi zaten gelecektir merak etmeyin siz;
)
Annemi kesinlikle istemiyor.. Istanbulun.bi.icunda sitede oturuyorum.. Tanidik yok.. Annem izmitte.. Bakarsa.sueekli bizde.kalmak.zorunda.bunu.kesinlikle.iatemiyor.. Annemde cok kirildi zaten esimden onu.tekrar.cagirip.kiyamam.. Tansiyonu var.. Tek carem.kres.. Yazin bir.yolunu bulup ise basliycam..
 
Annemi sevemedi hic bir zaman.. Annemde onu... Sirf annemi evden.gondermek.icin daha bebegim 20 gunluktu.. Israrla bosanmak istedigini ben hic sevmedigini soyledi.. Dusunun cok zor bir normal dogum yapmissiniz.. Halsiz uykusuzsunuz.. Annem bana.yardim ediyor o da yorgun uykusuz.. Bebek 15 gunluktu cocugu yalniz birakmayin.dedi annem... Esim su cevabi verdi sen.karisma bir akilli sen misin bu evde... Sok oldum uzuldum... Uzuldugumu soyledim... 5 gun.konusmadi benle.. 20. Gunda ayrilmak ostedigini beni sevmedigini soyledi.. Aptal bn o anda ayriligi kaldiramayacagim.ocin.ayrikmak istemedigimi soykedim.. Annemi gonderdi..sonra ben yapamadim tek basima annem.geri geldi.. 2 aylikken.ise basladim.. Sorunlar birikti bebegim yedi aylikken evi terkettim git dedi israrla yine.. Sonra geldi barismak istedigini soykedi. Annemi biraktim yalniz.geldim... Isimi dagittim.. Ev kadini oldum... Ama yinede.memnun edemiyorum... Evet oldukca sorunlu bir evliligimiz var..
Of ya ne diyeyim insalah hersey yoluna gireer
 
Aile ilişkileri nasıl kendi annesi çalışan kadınmıydı yoksa ev hanımımı ?
Huyumu böyle yoksa gerçekten sıkıldımı evlilikten
 
Aile ilişkileri nasıl kendi annesi çalışan kadınmıydı yoksa ev hanımımı ?
Huyumu böyle yoksa gerçekten sıkıldımı evlilikten
Kp mi kaybettik 2 sene once.. Annesiyle arasi acildi bizimle ayrildi.. Abla manhattanda yasiyor.. Konusmuyorlar.. Ablaylada arasi acik...
 
bu sefer okudum baştan sona...şöyle o çalışma mevzusunda haksız olduğunuzu düşünüyorum
yani adam çalışmak istiyorsa ona ortam sağlamak çok imkansız değil değil mi?
ancaak aranızda sevgi saygı kalmamış
sadece evli miyiz evliyiz diyebiliyorsunuz anladığım kadarıyla ve ite kaka didişe didişe yürütüyorsunuz gibi..
yerinizde olsam aile terapistlerine vs bir gider en azından kurtarmayı dener sonrasında ayrılacaksam ayrılırdım
ve aranızda ciddi boyutta iletişim sorunu var
birbirinizin dilinden anlamayı gösterir belki size aile terapisti..
 
Back
X