- 20 Ocak 2014
- 14.815
- 13.543
- 298
- Konu Sahibi starimlsls
- #21
aşırı bir aşk olsaydı ortada zaten şu an ayrı olmazdınız.Ayrıca hayatta ne acılar var bu ne ki .. Allah sağlık versin önemli olan bu
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
22 yaşındasın bu yaşlarda aşkıda acısınıda yoğun yaşaman normal.Ben bırakan tarafa da kızmıyorum.Bir erkek terkettiğinde suçlanmamalı.Demek ki olmamış.Frekanslar uymamış ya da kısmet değilmiş.Kendini kovdurma derecesine getirmemeliydin.Kimse kimseyi durduk yere kovmaz.Ayrılmış barışmış denemİşsiniz olmamış.İlerde karşına daha neler çıkar.Sen önce istikbaline odaklan.Dha yolun çok başındasın.Yarın bugünlerine gülüp geçeceksin.Merhaba,
Şu mübarek günde içimi dökmek istedim.22 yaşındayım.Tam 2 yıl önce hayatımın tek aşkıyla çıkmaya başladık,sonra işler iyi gitmedi 1 aya ayrıldık.2-3 ay kadar görüşmedik.Tekrar barış ayrıl barış ayrıl derken en son beni kovdu ben ilişkiye falan hazır değilim görüşmeyelim dedi her yerden sildi engelledi.2 gün sonra öğrendim ki başka biriyle çıkmaya başlamış...Sanırım şu sıralar 1.5 sene falan oldu onlar çıkmaya başlayalı...
Ne kadar acı çektiğimi aylarca nasıl ağladığımı size anlatamam.Aklımdan 1 saniye çıksın diye nasıl Allah'a yalvardığımı da.Arkadaşlarım hep yanımda oldular.Başkasını bulunca unutursun falan diye..geçen sene bir çocuk geldi.Deneyelim ben senden çok hoşlanıyorum, dedi .İlk hayır,istemiyorum dedim.Arkadaşlarım çok ısrar etti,1.5 sene oldu artık başkasıyla dene,unutursun ,bu çocuk da iyi biri,mutlu olursun belki falan filan.Ettim ama işler yolunda gitmedi 3 aya ayrıldık...Artık kimseyle denememe kararı bile aldım. Olmuyor işte..
Tamam eskisi kadar acı çekmiyorum ama hala aklıma gelmediği bir gün yok.Eskisi gibi ağlamıyorum ama bazı geceler hala rüyamda onunla uğraşıyorum halaa.Ona benzeyen birini gördüğümde kalbim ilk günkü gibi hala çarpıyor,elim ayağıma dolanıyor.Başkası için bu duyguyu hiç yaşamadım,yaşayamayacağım da galiba bundan sonra.En son göreli bile gerçekte 1 sene oldu belki.Geçenlerde kız arkadaşının fotoğrafını gördüm.İkisinin fotoğrafını koymuş internete musmutlular.
Ne bileyim,ayrılsın da mutsuz olsun gibi gaflete düşmek değil benim ki de benim hala aklıma gelmediği bir gün olmazken,onun için bu kadar ağlamışken,bu kadar sevmişken,bana bu kadar acı yaşatıp başkasıyla ne hale geleceğimi düşünmeden beni kovup çıkmaya başlayan biri nasıl oluyor da bu kadar mutlu olabiliyor?O kadar doluyum ki üniversite,iş,bazı kurslar vs. Ama en ufak boşlukta sadece o aklımda 2 senedir...
Onun mutluluğu mutsuzluğu da beni ilgilendirmiyor da ben ne zaman onu tam olarak aklımdan çıkarıp tam olarak mutlu olabileceğim?Yoksa o hayatımın sonuna kadar imkansız aşkım olarak benimle mi kalacak?Şu his geçmeyecek mi hiç?Bir daha hiç aşık olamayacak mıyım ben?Hoş onu bile istemiyorum ya korkudan,sadece bu çocuk silinse aklımdan...
Baska erkekmi yok bi gozlerini ac bak sende baskasiyla mutlu olabilirsin..bosverrr biri gider biri gelir ne takiyon kafana o dangalak dusunuyomu da seni sen onun icin uzuluyon..Merhaba,
Şu mübarek günde içimi dökmek istedim.22 yaşındayım.Tam 2 yıl önce hayatımın tek aşkıyla çıkmaya başladık,sonra işler iyi gitmedi 1 aya ayrıldık.2-3 ay kadar görüşmedik.Tekrar barış ayrıl barış ayrıl derken en son beni kovdu ben ilişkiye falan hazır değilim görüşmeyelim dedi her yerden sildi engelledi.2 gün sonra öğrendim ki başka biriyle çıkmaya başlamış...Sanırım şu sıralar 1.5 sene falan oldu onlar çıkmaya başlayalı...
Ne kadar acı çektiğimi aylarca nasıl ağladığımı size anlatamam.Aklımdan 1 saniye çıksın diye nasıl Allah'a yalvardığımı da.Arkadaşlarım hep yanımda oldular.Başkasını bulunca unutursun falan diye..geçen sene bir çocuk geldi.Deneyelim ben senden çok hoşlanıyorum, dedi .İlk hayır,istemiyorum dedim.Arkadaşlarım çok ısrar etti,1.5 sene oldu artık başkasıyla dene,unutursun ,bu çocuk da iyi biri,mutlu olursun belki falan filan.Ettim ama işler yolunda gitmedi 3 aya ayrıldık...Artık kimseyle denememe kararı bile aldım. Olmuyor işte..
Tamam eskisi kadar acı çekmiyorum ama hala aklıma gelmediği bir gün yok.Eskisi gibi ağlamıyorum ama bazı geceler hala rüyamda onunla uğraşıyorum halaa.Ona benzeyen birini gördüğümde kalbim ilk günkü gibi hala çarpıyor,elim ayağıma dolanıyor.Başkası için bu duyguyu hiç yaşamadım,yaşayamayacağım da galiba bundan sonra.En son göreli bile gerçekte 1 sene oldu belki.Geçenlerde kız arkadaşının fotoğrafını gördüm.İkisinin fotoğrafını koymuş internete musmutlular.
Ne bileyim,ayrılsın da mutsuz olsun gibi gaflete düşmek değil benim ki de benim hala aklıma gelmediği bir gün olmazken,onun için bu kadar ağlamışken,bu kadar sevmişken,bana bu kadar acı yaşatıp başkasıyla ne hale geleceğimi düşünmeden beni kovup çıkmaya başlayan biri nasıl oluyor da bu kadar mutlu olabiliyor?O kadar doluyum ki üniversite,iş,bazı kurslar vs. Ama en ufak boşlukta sadece o aklımda 2 senedir...
Onun mutluluğu mutsuzluğu da beni ilgilendirmiyor da ben ne zaman onu tam olarak aklımdan çıkarıp tam olarak mutlu olabileceğim?Yoksa o hayatımın sonuna kadar imkansız aşkım olarak benimle mi kalacak?Şu his geçmeyecek mi hiç?Bir daha hiç aşık olamayacak mıyım ben?Hoş onu bile istemiyorum ya korkudan,sadece bu çocuk silinse aklımdan...
Sorun belki de orda zaten.Benim ona benden hoslanmiyorsan,istemiyorsan sadece soyle demisligim bile var sadece hazir degilim deyip elimi tutup bana sarildi. Ben de ustune ustune gittim benden hoslaniyor ama yeni is yeni hayat,stresli galiba diye dusunerek.22 yaşındasın bu yaşlarda aşkıda acısınıda yoğun yaşaman normal.Ben bırakan tarafa da kızmıyorum.Bir erkek terkettiğinde suçlanmamalı.Demek ki olmamış.Frekanslar uymamış ya da kısmet değilmiş.Kendini kovdurma derecesine getirmemeliydin.Kimse kimseyi durduk yere kovmaz.Ayrılmış barışmış denemİşsiniz olmamış.İlerde karşına daha neler çıkar.Sen önce istikbaline odaklan.Dha yolun çok başındasın.Yarın bugünlerine gülüp geçeceksin.
Ne dusunmesi 2 sene once dusunmeyen simdi mi aklina getirecekBaska erkekmi yok bi gozlerini ac bak sende baskasiyla mutlu olabilirsin..bosverrr biri gider biri gelir ne takiyon kafana o dangalak dusunuyomu da seni sen onun icin uzuluyon..
Cok guzel taktikmis ama onun beni duymadigini bildikce daha bir de adamin ... degil,ben burda neler yapiyorum diye daha cok sinirlenirim.Cunku boyle kendime sinirlendigim o kadar cok zaman oldu kiBiz buna bitirilmemiş işler diyoruz. Zart diye ortada bırakıldığınız ve yarım kalan pek çok duygu -iş olduğu için bu durumdasınız ve saplantı haline getirmişsiniz.
Tavsiyem boş sandalye tekniğidir , internette okuyun ve uygulayın. Kısacası şöyle karşına boş bir sandalye koy ve eski sevgilin oradaymış gibi konuş içinde ne varsa , istediğin kadar ağla. Ve karşı sandalyeye geç eski sevgilinmiş gibi kendine cevap ver. Tamamen onun yerine koyman gerekiyor kendini , sonra kendi sandalyene geç ve eski sevgiline veda et. bu sırada kızgınlıklarını , öfkeni olduğu gibi paylaş. Normalde psikolog eşliğinde yapman gerekiyor bunu , muhtemelen yanlış uygulama yapacaksın ama en azından içini boşaltmış olursun.
Ve tamamen dışardan bakışla söylüyorum ki , seni hazır değilim diyerek oyalayan, o sırada kendine birini bulunca seni bırakan birine bağlanmışsın. Titre ve kendine gel canım. Bunu hak etmiyorsun.
Bak canım sana seni istemiyorum dese yine kabullenemeycektin.Şu an kabullenemediğin gibi.Sorun belki de orda zaten.Benim ona benden hoslanmiyorsan,istemiyorsan sadece soyle demisligim bile var sadece hazir degilim deyip elimi tutup bana sarildi. Ben de ustune ustune gittim benden hoslaniyor ama yeni is yeni hayat,stresli galiba diye dusunerek.
Sonra sadece kovulma anim ve baskasiyla cikmaya baslamasi aklimda
Haklisiniz belki..ama peki kendimle bu kadar oyun oynanmis gibi hissetmemin hicbir karsiligi yok mu? Tamam belki bana mesaj vermeye calisti git diye ama ayni zaman da elimi tuttu gel dedi sarildi.O gece sarilip uyuduk bile evden kovmadan tam 1 hafta once...Bak canım sana seni istemiyorum dese yine kabullenemeycektin.Şu an kabullenemediğin gibi.
Her doğru her yerde söylenmez.Bir de öyle kolay değildir istemiyorum hoşlanmıyorum demek bir insanın yüzüne."Hazır değilim" demek aslında herşeyi anlatıyor.Sen de anlamışsındır ama bahanelere sığınmışsın.Stres şu bu.En son raddede kovmuş artık.
Bırak yoluna bak.
Napacaksın bedel mi ödeteceksin.Adam dengesizmiş.Sen bu dengesizliğe razı olmuşsun.Haklisiniz belki..ama peki kendimle bu kadar oyun oynanmis gibi hissetmemin hicbir karsiligi yok mu? Tamam belki bana mesaj vermeye calisti git diye ama ayni zaman da elimi tuttu gel dedi sarildi.O gece sarilip uyuduk bile evden kovmadan tam 1 hafta once...
Bu kadar karisik davraninca ben hic emin olamadim ki beni gercekten sevmiyor olduguna.
Dogru sevmiyorum dese kabullenemeyecektim de ama en azindan bu serefsizligi nasil yapti diye icimde kalmayacakti bu kadar.
Tabi ki de ben odetmeyecegim ama hic mi ilahi adalet yok diye insan sorgulamiyor degil.Napacaksın bedel mi ödeteceksin.Adam dengesizmiş.Sen bu dengesizliğe razı olmuşsun.
Ya gencecik insansın.Tamam anlıyorum insan kırılıyor hazmedemiyor.Ama zaman çağ değişiyor.Artık genç kızlarında biraz uyanık olması lazım.Sevgi ilişki,sana değer veren seni önemseyen bir insanla güzel vakit geçirmek,gezmek eğlenmek,sinemaya gitmek hayaller kurmak,bir filmi bir kitabı bir konuyu tartışmaktır.Karşındaki adam bunları yapmıyorsa,dengesizse orda bırakıp gideceksin.
Önüne bak.Kötü bir tecrübeydi de geç.
Ya güzelim neyin ilahi adaleti.Sen bu yaştaysan o da senin yaşlardadır.Olmamış bitirmiş.Zaten sana baştan sinyalleri vermiş hazır değilim demiş.Senin yaklaşımların ona gel git yaptrmış.Tabi ki de ben odetmeyecegim ama hic mi ilahi adalet yok diye insan sorgulamiyor degil.
Merhaba,
Şu mübarek günde içimi dökmek istedim.22 yaşındayım.Tam 2 yıl önce hayatımın tek aşkıyla çıkmaya başladık,sonra işler iyi gitmedi 1 aya ayrıldık.2-3 ay kadar görüşmedik.Tekrar barış ayrıl barış ayrıl derken en son beni kovdu ben ilişkiye falan hazır değilim görüşmeyelim dedi her yerden sildi engelledi.2 gün sonra öğrendim ki başka biriyle çıkmaya başlamış...Sanırım şu sıralar 1.5 sene falan oldu onlar çıkmaya başlayalı...
Ne kadar acı çektiğimi aylarca nasıl ağladığımı size anlatamam.Aklımdan 1 saniye çıksın diye nasıl Allah'a yalvardığımı da.Arkadaşlarım hep yanımda oldular.Başkasını bulunca unutursun falan diye..geçen sene bir çocuk geldi.Deneyelim ben senden çok hoşlanıyorum, dedi .İlk hayır,istemiyorum dedim.Arkadaşlarım çok ısrar etti,1.5 sene oldu artık başkasıyla dene,unutursun ,bu çocuk da iyi biri,mutlu olursun belki falan filan.Ettim ama işler yolunda gitmedi 3 aya ayrıldık...Artık kimseyle denememe kararı bile aldım. Olmuyor işte..
Tamam eskisi kadar acı çekmiyorum ama hala aklıma gelmediği bir gün yok.Eskisi gibi ağlamıyorum ama bazı geceler hala rüyamda onunla uğraşıyorum halaa.Ona benzeyen birini gördüğümde kalbim ilk günkü gibi hala çarpıyor,elim ayağıma dolanıyor.Başkası için bu duyguyu hiç yaşamadım,yaşayamayacağım da galiba bundan sonra.En son göreli bile gerçekte 1 sene oldu belki.Geçenlerde kız arkadaşının fotoğrafını gördüm.İkisinin fotoğrafını koymuş internete musmutlular.
Ne bileyim,ayrılsın da mutsuz olsun gibi gaflete düşmek değil benim ki de benim hala aklıma gelmediği bir gün olmazken,onun için bu kadar ağlamışken,bu kadar sevmişken,bana bu kadar acı yaşatıp başkasıyla ne hale geleceğimi düşünmeden beni kovup çıkmaya başlayan biri nasıl oluyor da bu kadar mutlu olabiliyor?O kadar doluyum ki üniversite,iş,bazı kurslar vs. Ama en ufak boşlukta sadece o aklımda 2 senedir...
Onun mutluluğu mutsuzluğu da beni ilgilendirmiyor da ben ne zaman onu tam olarak aklımdan çıkarıp tam olarak mutlu olabileceğim?Yoksa o hayatımın sonuna kadar imkansız aşkım olarak benimle mi kalacak?Şu his geçmeyecek mi hiç?Bir daha hiç aşık olamayacak mıyım ben?Hoş onu bile istemiyorum ya korkudan,sadece bu çocuk silinse aklımdan...
Ya belki de sorun burda ? Omur boyu surunsun degil tabi ama bir ilahi adalet bekledigim icin hala aklimda belki ?Ya güzelim neyin ilahi adaleti.Sen bu yaştaysan o da senin yaşlardadır.Olmamış bitirmiş.Zaten sana baştan sinyalleri vermiş hazır değilim demiş.Senin yaklaşımların ona gel git yaptrmış.
İlahi adalet derken ne olmasını bekliyorsun Allah onu ömür boyu mutsuz perişan ser sefil mi etsin.Varsa günahı,herkes gibi o da çekecek.Se Allah a habvale edersin önüne bakarsın.
Sen hala bakmak istediğin yerden bakıyorsun.Başka da diyecek birşeyim yok.Ya belki de sorun burda ? Omur boyu surunsun degil tabi ama bir ilahi adalet bekledigim icin hala aklimda belki ?
Gercekten su an anlamadigim icin soruyorum.ben mi abartiyorum ? O 26 yasinda bu arada.
Sadece iliskiye hazir deyip,gel gitleriyle kac ay hayatimin icine etmemin,elimi tutup sarilip uyurken bana ne kadar umut verdigini dusunmeden istedigi gibi davranmanin ama baskasini bulur bulmaz beni engelleyip evden kovup onunla cikmanin ve benim 1 senemin her gun aglayarak gecmesinin hicbir adalet yani yok mu? Yani oyle bir adam baskasiyla 2 sene cikabiliyor belki evlenirler bile yakinda
Tesekkur ederim zaten dedigim gibi eskisi gibi degilim hayatimi yasiyorum sadece hala aklimda olmasi bazen ruyamda gormem beni cok rahatsiz ediyor.Ve de bu karaktersiz baskasiyla nasil bu kadar mutlu olabiliyor,ona niye 2 senedir karaktersizlik yapmiyor,ben de mi eksiklik sorusuyani beni biri öyle terk etse açıkçası acı çekmem eline top verir sektirsin gitsin derim
zaman kaybımış karakterinden bahsetmiyorum bile.
ya bi insanı mutlu edemiyorsan mesgul de etmiceksin yalan mı?
seni onun için terk etti onu da başkası için terk eder zaten. etmese de pek sağlıklı bir ilişki yürütecek karakterde olmaz böyleleri. gün gelir bir tokat yer kalıverir merak etme
insan acı çeke çeke olgunlaşıyor tatlım. açıkçası ben de kimseye adapte olamıyorum yaşananlardan dolayı. ama kendimi koruyorum en azından karakter yoksunu insanlardan. beni istemeyene fırsat vermiyorum sen de öyle yap. unut dememizle unutamazsın ama hayatı da cok ciddiye alma derim. hayatını yaşa kim ne der ne söyler diye düşünme gez toz heyecanları yaşa
sevgiler
Tesekkurler Allah size de kuzeninize de sabir versin,ben kiz arkadasiyla gordugum gun 1 hafta yataktan cikamamistim bir de evlenirken falan karsilasmak ...Senin hikayeni okuyunca kendi Kuzenimin durumu geldi aklıma. Ben olayım, Kuzenler ve Arkadaşlar kaç defa acısını dindirmek için uğraştık. Kötü olan yönü eski sevgilisinin kardeşi ile çok samimiler. Bende demiştim ki; mesafe koymadığın sürece bu acıyı içinde taşırsın diye.
Başkaları ile tanışır ama güven desen sıfır, ben evlenmeyecem öyle bir lüksüm yok diye başlar. Oysakı kendimden biliyorum unutursun. İlk aşkımı, hani bilirsin ergenlik çağlarında deli dolu birine kaptırırsın gönlünü.. bizde yaşadık bunları. En zor günlerimde bana destek olan sevgilimi ben 4-4.5 yıllık ilişkiden sonra toprağa vermek zorunda kaldım. Ve inan can kayıbı kadar beter bir acı yoktur. 13 yaşımda aile içerisinde yaşadığım bir durumu bu sefer o kötü zamanlarımda bana destek olan birini daha kayıp etmek çok koymuştu.
Ama alışıyoruz.. şimdi 2014ün sonundan beri çıktığım biri var, ve işler bayağı ilerledi. Sözlüme ilk baştan bu yaşantımdan bahsetmiştim hatta istersen ne zaman olursa olsun Mezarlığına gidebilirsin demişti fakat o defteri kapadım.
Senin olaya benzettiğim kuzenimde büyük aşkı bir başkası ile evlendiği gece artı nikahlanacağı zamandan 2 hafta önce eğlencede de gördü kendisini akıtmadığı göz yaşları olmadı, şimdi bile bazen depresif bir hale giriyor ama yaradan sabır aşılıyor kendisine. Her zaman ileriye bakmaya çalış, çünkü bir noktada takılı kalırsan kendine zarar. Şimdilerde sanki için alev alıyormuş gibi hissetsende ileride emin ol ki o acı dinecek, tam silemeyeceksin belki çünkü hayatına dahil olan bir hikaye olarak kalacak. Ancak, idare edebilecek bir duruma geleceksin, tekrar gönlünde birine yer vereceksin..